Saturday 25 July 2020

Κολλιτσίδα και Τριβόλι: Τα ζιζάνια που ωφελούν την Υγεία μας

Κολλιτσίδα
Επιστημονική Ονομασία: Άρκτιο η λάππα (Arctium lappa)
Οικογένεια: Σύνθετων

Άλλα Ονόματα: Πλατομανδήλα, αγγατολάπαθο, πλατανομαντηλίδα, αρκουδοβότανo

Η άγρια κολλιτσίδα
Η κολλιτσίδα είναι ένα βότανο το οποίο το συναντάμε ως αυτοφυές στην Ελλάδα όπου είναι πολύ συνηθισμένο, αλλά και σε όλη την Ευρώπη. Φυτρώνει σε αργιλώδη εδάφη και σε ακαλλιέργητα μέρη, όπως στις άκρες των δρόμων, στα χαλάσματα σπιτιών, σε ερείπια, στα ξέφωτα των δασών κ.λ.π. όπου μεγαλώνει ως ζιζάνιο. 
Ωστόσο, μπορεί να καλλιεργηθεί και ως λαχανικό.

Περιγραφή του φυτού
Το στέλεχός του είναι όρθιο, κοκκινωπό και με γραμμές που φτάνουν σε ύψος το ενάμιση μέτρο, με χνουδωτά κλαδιά. Έχει μεγάλα, μαλακά φύλλα, σκουροπράσινα από πάνω και λευκά από κάτω με χνούδι, σε σχήμα καρδιάς. 
Το καλοκαίρι, δίνει κόκκινα λουλούδια που εμφανίζονται σαν σφαιροειδή κεφάλια, με μακριούς μίσχους και διάμετρο 4 πόντους, διαταγμένα σαν σε τσαμπί.
Κατά την ωρίμανση, το άνθος σχηματίζει μια αγκαθωτή μπάλα, που προσκολλάται στις τρίχες των ζώων καθώς και στα ρούχα μας. Τα βλαστάρια του φυτού τρώγονται σαν λαχανικό. Τον πρώτο χρόνο παράγει έναν ρόδακα φύλλων στη βάση και τον δεύτερο χρόνο τα ανθοφόρα στελέχη. Η εποχή της άνθισης είναι από Ιούλιο μέχρι Σεπτέμβριο. Καλλιεργείται με σπόρους που φυτεύονται σε 50 εκατοστά βάθος.

Το Φθινόπωρο συλλέγονται τα φυτά του πρώτου χρόνου και την Άνοιξη, τα διετή φυτά. Οι ρίζες κόβονται κατά μήκος και ξηραίνονται σε θερμοκρασία κάτω από 70ο C. Χρησιμοποιούμενα μέρη είναι η ρίζα φρέσκια ή ξεραμένη και σπανιότερα, τα φύλλα και οι καρποί.

Συστατικά της Κολλιτσίδας
Η κολλιτσίδα περιέχει αιθέρια έλαια και ρητίνη. Ειδικά, η ρίζα περιέχει ένα αιθέριο έλαιο και μέχρι 45% ινουλίνη, καθώς και άλατα καλίου, γλοιώδη εκχυλισματική ουσία, άμυλο, αρκετό σίδηρο, βιταμίνη Β, θείο και ασβέστιο.

Οι σπόροι του φυτού, είναι πικροί και στυφοί και περιέχουν ένα έλαιο, και ένα γλυκοσίδιο, την αρκτιίνη.

Τα φύλλα του φυτού περιέχουν ανθρακικό και νιτρικό άλας του καλίου, καθώς και διάφορα άλλα άλατα. Να σημειωθεί ότι το νερό, παρασύρει με το βρασμό όλα τα κύρια συστατικά των φύλλων, το αφέψημα των οποίων παίρνει ένα πρασινωπό χρώμα.

Η κολλιτσίδα αποτελείται επίσης από υδατάνθρακες,πρωτεΐνες,πτητικά έλαια,φυτικές στερόλες και τανίνες.

Ιστορία και Παράδοση
Η κολλιτσίδα είναι βότανο γνωστό από τα αρχαία χρόνια. Από τον 1ο μ.Χ. αιώνα, ο Διοσκουρίδης κάνει αναφορά στην κολλιτσίδα και τις θεραπευτικές της ιδιότητες.

Η κολλιτσίδα ή άρκτιο είχε μεγάλη φήμη κατά το Μεσαίωνα για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες, ενώ τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιείται μόνο στην ομοιοπαθητική.
Ο Ερρίκος ο Γ΄της Γαλλίας καθιέρωσε τη θεραπεία της σύφιλης με το αφέψημα του φυτού, αναμεμειγμένο με σιναμική, οι Vastelius, Hills και Chenau θεράπευαν την αρθρίτιδα με το αφέψημα της ρίζας και ο Holarius το χρησιμοποιούσε, με επιτυχία, σαν εφιδρωτικό, κατά της πλευρίτιδας.

Ο Schoeffler κατασκεύασε ασπροπράσινο χαρτί από το φλοιό του βλαστού του φυτού, ενώ ο Planchon διαπίστωσε την περιεκτικότητα του φυτού σε ρητίνη και ο Trimble παρήγαγε το 1888 από το φυτό, τη λαππίνη (Lappine).
Το βότανο κολλιτσίδα και οι θεραπευτικές του ιδιότητες και δράσεις

Η κολλιτσίδα θεωρείται ως ένα από τα ισχυρότερα τονωτικά βότανα του ήπατος.
Η κολλιτσίδα είναι χολαιρετική, εφιδρωτική και χρησiμοποιείται για τις παθήσεις του δέρματος (ακμή, δοθιήνες, εκζέματα) και με εξαιρετiκά αποτελέσματα κατά του σακχαρώδη διαβήτη.

Ως ένα εξαιρετικό διουρητικό, βοηθά στην αποβολή των άχρηστων συσσωρευμένων υλικών του οργανισμού και αυξάνει την έκκριση χολής ώστε να αφομοιωθούν καλύτερα τα λιπαρά τρόφιμα.

Είναι επίσης και καθαριστικό του αίματος, ενώ τα βρασμένα φύλλα της είναι κατά των πληγών και κατά της «κασίδας».

Η ρίζα της συνιστάται επίσης για τους ρευματισμούς, την υψηλή αρτηριακή πίεση, σε δερματικά νοσήματα όπως έρπητες και λειχήνες ενώ είναι χρήσιμη και στον πνευμονικό κατάρρου καθώς και για καθαρτικό. Σε παλαιότερες εποχές χρησιμοποιήθηκε κατά της δευτερογενούς και τριτογενούς σύφιλης.

Οι καρποί της θεωρούνται άριστο διουρητικό φάρμακο.
Σαν εξωτερικό κατάπλασμα, τα φύλλα της θεωρούνται διαλυτικά και αντισηπτικά των ελκών. 
Στα χωριά μάλιστα, οι παλαιότεροι καθαρίζουν μ’αυτά τις καλοήθεις πληγές.
η συνέχεια εδώ

🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
Τριβόλι
Επιστημονική Ονομασία: Τρίβολος ο Χερσαίος (Tribulus terrestris)
Οικογένεια: Ζυγοφυλλοειδή

Περιγραφή του φυτού
Ο τρίβολος (Tribulus), είναι ένα γένος φυτών που συναντάται σε πολλές θερμές περιοχές. 

Το γνωστότερο μέλος του γένους είναι ο τρίβολος ο χερσαίος ή αλλιώς το τριβόλι ένα πολυετές ή και μονοετές φυτό ανάλογα το κλίμα στο οποίο αναπτύσσεται. 
Το τριβόλι λοιπόν, είναι ένα ιδιαίτερα δημοφιλές ζιζάνιο το οποίο θεωρείται πως όταν λαμβάνεται ως συμπλήρωμα διατροφής θα μπορούσε να συμβάλει στην αύξηση της τεστοστερόνης, ωστόσο μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί δεν αποδεικνύουν αυτήν την θεωρία. 
Είναι ένα φυτό, που αποτελείται από μικρά φρούτα, τα οποία χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής κατά την μεταχείρισή τους καθώς είναι καλυμμένα με αγκάθια.
Το Tribulus terrestris ή αλλιώς τριβόλι αναπτύσσεται σε πολλά μέρη, συμπεριλαμβανομένων τμημάτων της Ευρώπης, της Ασίας, της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής.
Σχεδόν όλα τα μέρη του φυτού έχουν χρησιμοποιηθεί από την Αγιουρβέδα, την ινδική παραδοσιακή ιατρική αλλά και από την κινεζική παραδοσιακή ιατρική. 
Γενικώς, η ανθρωπότητα έχει χρησιμοποιήσει κατά κόρον το συγκεκριμένο φυτό για την πιθανή βοήθειά του σε διάφορες περιπτώσεις όπως την ενίσχυση της λίμπιντο όπως αναφέραμε πιο πάνω αλλά και στην μείωση του πρηξίματος και στο ουροποιητικό σύστημα.

Σήμερα, χρησιμοποιείται ως ένα γενικό συμπλήρωμα διατροφής του μέσου ενήλικα.

Το τριβόλι και τα οφέλη για την υγεία
Μία μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε 98 γυναίκες οι οποίες είχαν διαβήτη τύπου 2 είχε ως σκοπό να εξετάσει τα αποτελέσματα της λήψης 1.000 mg Tribulus terrestris την ημέρα.

Τα αποτελέσματα έδειξαν πως οι γυναίκες που λάμβαναν το συμπλήρωμα είχαν χαμηλότερα επίπεδα σακχάρου στο αίμα μετά από τρεις μήνες καθημερινής λήψης από τις γυναίκες που έλαβαν φάρμακο πλασέμπο.

Ενώ αυτά τα ευρήματα φαίνονται πολλά υποσχόμενα, απαιτείται περισσότερη έρευνα προτού αυτό το φυτό μπορεί να προταθεί για αυτά τα οφέλη για την υγεία.

Επίσης, σε άλλες μελέτες μερικοί ερευνητές διαπίστωσαν πως άνδρες που εμφάνιζαν μειωμένη σεξουαλική επιθυμία αλλά έπαιρναν το τριβόλι σαν συμπλήρωμα διατροφής καθημερινά, μετά από δύο μήνες η σεξουαλική τους επιθυμία είχε αυξηθεί σχεδόν κατά 80%.

η συνέχεια εδώ

Tuesday 7 July 2020

Μιμόζα (Mimosa pudica)

Μιμόζα: Γιατί αξίζει να τη βάλετε στο σπίτι σας και πως θα τη φροντίσετε

Φροντίζοντας τη διάσημη Μιμόζα (Mimosa pudica) 
Ντελικάτη αλλά και ανθεκτική, όμορφη αλλά και απόμακρη και λίγο… μυγιάγγιχτη. Η Μιμόζα είναι ένα πολύ ξεχωριστό φυτό στον κήπο της φύσης, για την ιδιότητά της να διπλώνει τα φύλλα της σε κάθε άγγιγμα. Μάλιστα αν κανείς επιμείνει με περισσότερη δύναμη, οι μίσχοι λυγίζουν και πέφτουν. Ακόμη και τη νύχτα τα φύλλα της αντιδρούν στην απουσία φωτός.

Παρά την ευαισθησία της η Μιμόζα δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα για να σας προσφέρει την παρέα της.
Ιδιαίτερα δημοφιλές, το συγκεκριμένο είδος ανήκει στην οικογένεια του γένους Mimοsa, είναι τροπικό, θαμνώδες φυτό που φτάνει τους 45 πόντους, παράγοντας φύλλα που μοιάζουν με εκείνα της φτέρης και υπέροχα άνθη, που σε χρώμα μωβ ή στο χρώμα της λεβάντας, τα οποία ανθίζουν στα μέσα του καλοκαιριού έως τις αρχές του φθινοπώρου.

Πως θα φροντίσετε τη Μιμόζα στο χώρο σας

Διακοσμώντας τον εσωτερικό χώρο, η Mimosa pudica θα πρέπει να μεγαλώσει δίπλα σε ένα ηλιόλουστο παράθυρο, ενώ το καλοκαίρι μπορεί να μεταφερθεί σε εξωτερικό χώρο. Αν το φυτό δεν έχει άφθονο φως τα φύλλα μπορεί να κλείσουν και να μην παράγουν λουλούδια.
Η Mimosa pudica αναπτύσσεται εύκολα ως φυτό εσωτερικού χώρου, όμως θα ευδοκιμήσει σε εξωτερικούς χώρους εκτός εάν βρίσκεται σε τροπικό ή υποτροπικό κλίμα.
Το ευαίσθητο φυτό πρέπει να φυτευτεί σε καλά στραγγιζόμενο αργιλώδες έδαφος ενισχυμένο με τύρφη για βελτιωμένη αποστράγγιση και προτιμά μια μέση θερμοκρασία δωματίου από 18 έως 24 βαθμούς Κελσίου.
H Mimosa pudica χρειάζεται τακτικό πότισμα, ειδικά τον πρώτο χρόνο, ενώ αργότερα γίνεται πιο ανθεκτική στη ξηρασία.

Η «ντροπαλή» μιμόζα δεν αντέχει το κρύο, ενώ -αν και δεν είναι ιδιαίτερα επιρρεπής σε ασθένειες- είναι πιθανό να μολυνθεί από κοινά φυτικά παράσιτα όπως ακάρεα κόκκινων αραχνών και διάφορα ζωύφια.
Να σημειώσουμε ότι ένα άλλο φυτό εκτός από τη Mimosa pudica γνωστό για την ικανότητά του να κινείται γρήγορα, είναι το σαρκοφάγο “Venus flutrap”.
Η Mimosa pudica αποτελεί μια ξεχωριστή επιλογή φυτού που θα ομορφύνει τον χώρο σας.

Στα ελληνικά λέγεται “Ντροπαλή Μιμόζα” ή “Μη μου άπτου” και μπορεί κανείς να πει ότι είναι το πιο περίεργο φυτό που υπάρχει, αφού δεν θέλει να το αγγίζουν και μάλιστα το… δείχνει. Η μιμόζα (Mimosa) είναι ένα γένος που αποτελείται από 400 με 500 είδη ποών και θάμνων και ανήκει στη τάξη των ψυχανθών.

Το όνομα της Μιμόζας

Η ονομασία μιμόζα, σύμφωνα με βρετανικές πηγές ,προέρχεται από την ελληνική λέξη «μίμος», ενώ το συνοδευτικό επίθετο pudica –mimoza pudica – ενός από τα διάσημα είδη που καλλιεργούνται- προέρχεται από το λατινικό pudicus που σημαίνει ντροπάλή, συνεσταλμένη ή συρρικνωμένη με την επαφή.
H μιμόζα αντλεί το όνομά της από την μοναδική απόκριση των φύλλων της στην αφή γεγονός που συναρπάζει και σήμερα βοτανολόγους και μη.

Το γένος έχει περίπλοκη ιστορία ταξινόμησης και πολλά είδη έχουν ταξινομηθεί ή αφαιρεθεί σε αυτό, με αποτέλεσμα να υπάρχουν 3.000 διωνυμικά ονόματα στο γένος Μιμόζα, πολλά από τα οποία είτε είναι συνώνυμα άλλων ειδών ή έχουν μεταφερθεί σε άλλα γένη. Σε αυτό το λόγο οφείλεται εν μέρη ότι την ονομασία «Μιμόζα» φέρουν και φυτά που δεν ανήκουν στο γένος αλλά έχουν παρόμοια πτεροειδή ή διπτεροειδή φύλλα, όπως η ακακία Κωνσταντινουπόλεως (Albizia julibrissin) και η Ακακία λευκάζουσα. Το ITIS αναγνωρίζει στο γένος Μιμόζα 26 είδη.

Μιμόζα η «Μη μου άπτου»

Το φυτό αυτό έχει ευαισθησία σε κάθε άγγιγμα. Κάθε φορά που κάτι το αγγίζει εκείνο διπλώνεται. Μάλιστα, αν την αγγίξουμε με περισσότερη δύναμη, οι μίσχοι του πέφτουν. Η αντίδραση αυτή όμως έχει και επιστημονική ονομασία, αλλά και εξήγηση. Οι κινήσεις του ονομάζονται σεισμογενείς μετακινήσεις και προκαλούνται όταν περιοχές των φυτικών κυττάρων χάνουν την ωσμωτική πίεση, τη δύναμη, δηλαδή, που ασκείται στα κυτταρικά τοιχώματα από το νερό. Έτσι, όταν χάνεται η πίεση, το φυτό «λυγίζει».
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αυστραλίας σε συνεργασία με τον καθηγητή Στέφανο Μανκούζο του Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας θέλησαν να διερευνήσουν την ιδιαίτερη αυτή λειτουργία του φυτού. Αυτό που ανακάλυψαν ήταν ότι οι κινήσεις του φυτού δεν είναι απλώς ανακλαστικές.
Συγκεκριμένα, οι ερευνητές εξέτασαν την βραχυπρόθεσμη και τη μακρόχρονη «μνήμη» της μιμόζας και ανακάλυψαν ότι αυτά τα «ευαίσθητα φυτά» μπορούν να μάθουν και να θυμηθούν όπως και τα ζώα, ωστόσο δεν διαθέτουν εγκέφαλο.

Αν και δεν έχουμε προσδιορίσει τι κρύβεται πίσω από αυτό τον μηχανισμό, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι πρόκειται για ένα δίκτυο σημασιοδότησης που βασίζεται στο ασβέστιο εντός των κυττάρων του φυτού.

Ακακία Μιμόζα :Η κίτρινη μιμόζα…

…Ή αλλιώς Acacia Dealbata (ακακία μιμόζα) ή Μιμόζα Νικαίας, είναι αειθαλές δέντρο από την Αυστραλία που διαδόθηκε και εγκλιματίστηκε πλήρως σε μεσογειακές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Πρόκειται για αειθαλές δέντρο που μπορεί να φτάσει κα τα 30 μέτρα. Διακρίνεται για την εντυπωσιακή, άφθονη ανθοφορία με υπέροχα κίτρινα άνθη, (σε αντίθεση με τη μιμόζα pudica με τα καλοκαιρινά ροζ-μώβ άνθη) και χαρίζει την ομορφιά της μέσα στην παγωνιά του χειμώνα, ανθίζοντας ακόμη και από τα τέλη Ιανουαρίου σε περιοχές με ήπιο χειμώνα. Η κίτρινη μιμόζα είναι μια ξεχωριστή νότα αισιοδοξίας μέσα στον χειμώνα…

Οι ιδιότητες της μιμόζας

Η μιμόζα pudica έχει χρησιμοποιηθεί στην παραδοσιακή ιατρική χωρών όπως Ινδία, η Δημοκρατία του Κονγκό και η Σενεγάλη, ως θεραπεία για την αντιμετώπιση διογκωμένων αδένων, για την ανακούφιση του πόνου στην πλάτη και στα νεφρά, ενώ τα εκχυλίσματά της φαίνεται να έχουν δείξει αντιβακτηριακές ιδιότητες, Επίσης έχει αναφερθεί η αφροδισιακή αλλά και η ηρεμιστική της δράση. Στην δυτική ιατρική πάντως μιμόζα δεν χρησιμοποιείται ακόμη.

Η μιμόζα έχει τον δικό της μύθο…

Αν κάθε λουλούδι έχει τη δική του ιστορία, το δικό του μύθο, η μιμόζα συνδέεται την ευαισθησία και συχνά εμπνέει φιλόσοφους. Η μιμόζα συμβολίζει την επέκταση, την ανάπτυξη στην οικογένεια ή στη σταδιοδρομία, Σε κάποιους πολιτισμούς το ξεχωριστό αυτό φυτό συνδέεται επίσης με την ευτυχία και προφέρεται σε μικρά μπουκέτα ως δείγμα πένθους ή συμπάθειας, Στις Ηνωμένες Πολιτείες η μιμόζα είναι το επίσημο λουλούδι της Ημέρας της Γυναίκας. Μάλιστα ο συμβολισμός δεν είναι τυχαίος, καθώς στις 8 Μαρτίου του 1908 εργάτριες της κλωστοϋφαντουργίας “Cotton” βρήκαν τραγικό θάνατο σε πυρκαγιά στη Νέα Υόρκη, την ώρα που διαμαρτύρονταν για καλύτερες συνθήκες εργασίας, Κοντά στο εργοστάσιο που κάηκε υπήρχαν μόνο ανθισμένες μιμόζες….

enallaktikidrasi.com

Wednesday 1 July 2020

Πού οφείλονται τα έντονα καιρικά φαινόμενα – Δεν συνδέονται με την κλιματική αλλαγή

Όσον αφορά τις καιρικές συνθήκες που προβλέπεται να επικρατήσουν μέχρι και το τέλος του καλοκαιριού, ο Αθανάσιος Αργυρίου λέει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ότι τα στοιχεία συνηγορούν στην αυξημένη πιθανότητα οι τιμές της θερμοκρασίας να είναι υψηλότερες
Στην αστάθεια της ατμόσφαιρας, η οποία είναι έντονη στις αρχές του καλοκαιριού και στις αρχές του φθινοπώρου, οφείλεται η εκδήλωση των έντονων καιρικών φαινομένων που καταγράφονται το τελευταίο χρονικό διάστημα, σύμφωνα με όσα αναφέρει στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο καθηγητής Φυσικής του Πανεπιστημίου Πατρών και του Εργαστηρίου Φυσικής της Ατμόσφαιρας, Αθανάσιος Αργυρίου.
Επίσης, όπως σημειώνει, δεν φαίνεται να ευθύνεται η κλιματική αλλαγή για την εκδήλωση των συγκεκριμένων φαινομένων, προσθέτοντας ότι αυτές οι αστάθειες είναι συνηθισμένες.

Όσον αφορά τις καιρικές συνθήκες που προβλέπεται να επικρατήσουν μέχρι και το τέλος του καλοκαιριού, ο Αθανάσιος Αργυρίου λέει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ότι τα στοιχεία συνηγορούν στην αυξημένη πιθανότητα οι τιμές της θερμοκρασίας να είναι υψηλότερες.
Ειδικότερα, μιλώντας στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο καθηγητής για τους παράγοντες στους οποίους οφείλεται η εκδήλωση των έντονων καιρικών φαινομένων αναφέρει:
«Ο βασικός λόγος είναι η αστάθεια της ατμόσφαιρας, η οποία είναι έντονη στις αρχές του καλοκαιριού και στις αρχές του φθινοπώρου. Στη συγκεκριμένη περίοδο, η αύξηση της έντασης της ηλιακής ακτινοβολίας έχει ως αποτέλεσμα τη θέρμανση της επιφάνειας της Γης και των στρωμάτων της ατμόσφαιρας κοντά σε αυτήν. Τα ανώτερα στρώματα όμως παραμένουν ψυχρότερα.» Όπως σημειώνει: «Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη «βίαιη» άνοδο θερμού και υγρού αέρα προς τα υψηλότερα στρώματα» και εξηγεί:
«Η έντονη ανοδική κίνηση έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση περιοχών διαφορετικού ηλεκτρικού φορτίου, άρα την εμφάνιση ατμοσφαιρικής ηλεκτρικής δραστηριότητας.
 
Ένα δεύτερο αποτέλεσμα είναι η πρόκληση σημαντικών διαφορών πιέσεων, η οποία προκαλεί έντονους ανέμους.
Τρίτο αποτέλεσμα είναι η αιφνίδια ψύξη των υδρατμών, η οποία όταν γίνεται σε μεγάλα ύψη, στα οποία η θερμοκρασία είναι υπό το μηδέν, σχηματίζει χαλαζόκοκκους.»
Απαντώντας στο ερώτημα, για το αν μπορεί να ευθύνεται η κλιματική αλλαγή στην εκδήλωση αυτών των φαινομένων, ο Αθανάσιος Αργυρίου λέει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ, ότι «δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή κάποιο στοιχείο, το οποίο να συνηγορεί σε κάτι τέτοιο.»
Σχετικά με το γεγονός ότι τα έντονα καιρικά φαινόμενα εκδηλώνονται συνήθως σε συγκεκριμένες περιοχές της χώρας, ο καθηγητής σημειώνει ότι «αυτό οφείλεται στη γεωμορφολογία των συγκεκριμένων περιοχών, η οποία ευνοεί την ανάπτυξη τέτοιων ανοδικών κινήσεων.»
 
Όσον αφορά στο αν έχουν καταγραφεί κατά το παρελθόν ανάλογα καιρικά φαινόμενα την ίδια χρονική περίοδο και αν υπάρχει πιθανότητα να επαναληφθούν στο μέλλον, ο καθηγητής αναφέρει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ότι «αυτές οι αστάθειες είναι συνηθισμένες και προκαλούνται κάθε χρονιά, με κάποιες διαφοροποιήσεις στην διάρκεια και στην ένταση.»

Στο μεταξύ, απαντώντας ο Αθανάσιος Αργυρίου στο ερώτημα για το ποιες είναι οι καιρικές συνθήκες που προβλέπεται να επικρατήσουν μέχρι και το τέλος του καλοκαιριού, λέει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ:
«Οι ενδείξεις που έχουμε αυτή τη στιγμή συνηγορούν στην αυξημένη πιθανότητα οι τιμές της θερμοκρασίας, αλλά και του ύψους βροχής, τόσο το καλοκαίρι, όσο και το φθινόπωρο, να είναι υψηλότερες του κλιματικού μέσου όρου της χρονικής περιόδου 1993 – 2016.»
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ