Η διαφορά που παρουσιάζουν οι μετρήσεις ιδιωτών και κρατικών φορέων και οργανισμών για τα μικροσωματίδια στο πόσιμο και το θαλάσσιο νερό ήταν τα στοιχεία που κέντρισαν το ενδιαφέρον και πάνω σε αυτά θα στηρίζεται η προκαταρτική εξέταση η οποία και θα ανατεθεί σε πταισματοδίκη ο οποίος και θα εξετάσει την υπόθεση.
Μεγάλο πρόβλημα
Το πρόβλημα τείνει να εξελιχθεί σε πανελλήνιο φαινόμενο. Εδώ και χρόνια πολλές περιοχές ανα την Ελλάδα τροφοδοτούνται με ακατάλληλο νερό, στο οποίο ανιχνεύτηκαν τοξικές ουσίες, που θέτουν σε κίνδυνο την υγεία των κατοίκων της κάθε περιοχής.
Τρομερό πρόβλημα αντιμετωπίζουν οι περιοχές γύρω από τον Ασωπό ο οποίος έχει μετατραπεί σε αγωγό λυμάτων. Στο Σχηματάρι, στο Δήλεσι, στον Ωρωπό και στα Οινόφυτα κάτοικοι και εργαζόμενοι πίνουν μολυσμένο νερό με τοξικές ουσίες.
Συγκεντρώσεις μολύβδου, ψευδαργύρου, καδμίου και αρσενικού έδειξαν οι μετρήσεις που έγιναν στα νερά του Αξιού ποταμού, ενώ στα νερά του Αλιάκμονα του Λουδία και στους υπόγειους υδροφόρους του Σπερχειού, ανιχνεύθηκαν άλλες βλαβερές για τον ανθρώπινο οργανισμό ουσίες.
Στις περιοχές με εντατικές καλλιέργειες (θεσσαλικός κάμπος, κάμπος της Θεσσαλονίκης, Έβρος) το πρόβλημα είναι εντονότατο, καθώς παρουσιάζονται υψηλές συγκεντρώσεις αζωτούχων ενώσεων που μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα υγείας με την πόση του νερού, ενώ στην Πελοπόννησο άλυτο παραμένει εδώ και χρόνια το πρόβλημα ρύπανσης του υδροφόρου ορίζοντα στο αργολικό πεδίο κυρίως γύρω από τα μεγάλα αστικά κέντρα της περιοχής το Άργος και το Ναύπλιο.
Επίσης μετρήσεις που έγιναν στις αρχές του 2007 από το Εργαστήριο Ελέγχου Ρύπανσης Περιβάλλοντος του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στο πόσιμο νερό οκτώ οικισμών του Δήμου Πολυκάστρου στο νομό Κιλκίς έδειξαν ότι περιέχει υψηλές συγκεντρώσεις επικίνδυνων ουσιών.