Μην τα κόβετε, μην τα ξεριζώνετε!
Για να τα βρείτε και του χρόνου εκεί!
Το Κρινάκι της Θάλασσας (επιστημονικό όνομα Pancratium maritimum) αυτοφύεται κυρίως στα παράλια της θάλασσας της Μεσογείου.
Το Κρινάκι του Φαλήρου στη Βουλιαγμένη
 |
| Με τη δυνατή και γλυκιά μυρωδιά του αποτελεί ένα αληθινό στολίδι της φύσης. |
Είναι φυτό πολυετές κρυπτόφυτο (ένα μεγάλο μέρος του χρόνου υπάρχει μόνο ως βολβός στην άμμο).
Τα άνθη του χαρακτηρίζονται για το μεγάλο τους μέγεθος, το διακριτικό άρωμα και την ωραία εμφάνιση που δημιουργεί το λευκό χρώμα των πετάλων σε συνδυασμό με το γλαυκό χρώμα των μακριών λογχοειδών του φύλλων.
Συνήθως ανθίζει από Ιούλιο έως Οκτώβριο, γεγονός που εξαρτάται από τις θερμοκρασίες που έχουν προηγηθεί της περιόδου άνθησης.
Η ρίζα του φτάνει σε βάθος 1.5 μ., δηλαδή κολυμπά σχεδόν στο θαλασσινό νερό. Ο καρπός του κάψα, όταν ανοίξει (συνήθως στα μέσα του φθινοπώρου) πετάγονται μακριά τα σπόρια που ταξιδεύουν με τον άνεμο ή με τα ρεύματα της θάλασσας για άλλες παραλίες και βλασταίνουν στο τέλος του χειμώνα ή στις αρχές της άνοιξης.
Τα νεαρά σπορόφυτα του Pancratium επιτελούν τεράστιο έργο στην συγκράτηση της άμμου, όπου τα πάει ο άνεμος.
 |
| Το κρινάκι είχε εντυπωσιάσει τους αρχαίους Έλληνες καλλιτέχνες, καθώς είναι γνωστό από αρχαίες εικονογραφήσεις στην Κρήτη, στα παλάτια της Κνωσού και από τις υστεροκυκλαδικές τοιχογραφίες στη Σαντορίνη (Θήρα). |
Το Κρινάκι της Θάλασσας δέχεται έντονες πιέσεις λόγω της έντονης τουριστικής ανάπτυξης ή της άγνοιας των λουόμενων που το κόβουν ή ακόμα και το ξεριζώνουν για να το μεταφυτέψουν στο σπίτι τους. Λίγο οι ξαπλώστρες, λίγο οι καντίνες, λίγο οι χώροι στάθμευσης στην παραλία, λίγο οι «ρομαντικοί συλλέκτες» και πολύ το τσιμέντο, αλλά και ο καθαρισμός με μηχανικά μέσα των παραλιών όπου φυτρώνει, αποτελούν αιτίες για να λιγοστεύουν συνεχώς οι πληθυσμοί του.
Aυτό το καλοκαίρι, όπου συναντήσετε τα πανέμορφα κρινάκια, απλά θαυμάστε τα!
Μην τα κόβετε, μην τα ξεριζώνετε!
Για να τα βρείτε και του χρόνου εκεί!
