Sunday 14 March 2010

Πλήθος νεκρά ψάρια στην Κάρλα

Λίγες μόλις ημέρες μετά το «S0S» που εξέπεμψαν για τα νερά της λίμνης Κάρλας οι αναλύσεις δειγμάτων, που ανίχνευσαν υψηλά επίπεδα αμμωνίας –κατάσταση που σύμφωνα με τους ειδικούς εγκυμονεί κινδύνους για τη διαβίωση των ψαριών- τα πρώτα νεκρά ψάρια ξεβράστηκαν στον ταμιευτήρα.
Τα νεκρά ψάρια εντόπισαν χθες μέλη του Φορέα Διαχείρισης της Κάρλας, κοντά στο αντλιοστάσιο, κινώντας άμεσα τις διαδικασίες δειγματοληψιών. Το γεγονός εκτιμάται από το Φορέα ως ιδιαίτερα ανησυχητικό, τόνιζε η πρόεδρος του Δ.Σ. Ιφιγένεια Κάγκαλου.
Από τις αναλύσεις των δειγμάτων θα διερευνηθούν τα αίτια πρόκλησης του φαινομένου. Σε περίπτωση που η θανάτωση των ψαριών αποδειχθεί ότι δεν οφείλεται σε φυσικά, αλλά ανθρωπογενή αίτια, τότε ο Φορέας Διαχείρισης θα κινήσει όλες τις απαραίτητες νόμιμες ενέργειες.
Ο Φορέας, δια της προέδρου του, τονίζει ότι συμμερίζεται την αγωνία των πολιτών της περιοχής σχετικά με το περιστατικό και τους παρακαλεί να υποστηρίξουν με την ενεργό συμμετοχή τους το έργο της φύλαξης και εποπτείας του οικοσυστήματος της Κάρλας.
Χθες, στο μεταξύ, με εντολή της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης έγινε έκτακτη δειγματοληψία από διάφορα σημεία της υπό ανασύστασης λίμνης Κάρλας, η οποία θα περιλαμβάνει και τα σημεία της Τάφρου 1 στα όρια της Μαγνησίας, ώστε να γίνει σύγκριση αποτελεσμάτων, όπως ενημέρωνε η αντινομάρχης Περιβάλλοντος Νατάσα Οικονόμου.
Η έκτακτη δειγματοληψία προσβλέπει σε πλήρη εικόνα για την «πηγή» της αυξημένης συγκέντρωσης σε αμμωνία, ενώ εφόσον διαπιστωθούν και αυτή τη φορά αυξημένες τιμές, οι έλεγχοι θα επικεντρωθούν στον εντοπισμό της προέλευσης της ρύπανσης και το σχεδιασμό επανορθωτικών μέτρων.
Η τελευταία δειγματοληψία, στις 26 Φεβρουαρίου, αποκάλυψε σοβαρή ρύπανση στα νερά της Κάρλας, η οποία σύμφωνα με τις εκτιμήσεις επιστημόνων δεν μπορεί να δικαιολογηθεί μόνο από τη χρήση λιπασμάτων και τη λειτουργία ποιμνιοστασίου, δίπλα στην τάφρο.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των αναλύσεων που δόθηκαν προ ημερών στη δημοσιότητα από την κ. Οικονόμου, με ανώτατο επιτρεπόμενο όριο συγκέντρωσης τα 0,025 mg/l, σε δείγμα από το νέο θυρόφραγμα της Τ1 ανιχνεύθηκε αμμωνία με συγκέντρωση 2,65mg/l, στη γέφυρα Στεφανοβικείου 5,75 mg/l, στην είσοδο του αντλιοστασίου της Τ1 4,4mg/l και εντός της λίμνης 0,65 mg/l.
Σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, το νερό θεωρείται ότι ανταποκρίνεται στα πρότυπα ποιότητας νερών για διαβίωση ψαριών, εφόσον για χρονική περίοδο 12 μηνών, το 95% των δειγμάτων που έχουν ληφθεί, δεν υπερβαίνουν τις τιμές των παραμέτρων, όπως ορίζονται από τη νομοθεσία.

Βάσω Σαμακοβλή

Από την εφημερίδα Ταχυδρόμος
Σάββατο, 13 Μαρτίου 2010
 

Βρέθηκε εξασθενές χρώμιο σε γεώτρηση στο Αερινό!!!

Τα αυξημένα επίπεδα σε αρσενικό μπορεί να σφράγισαν τη γεώτρηση στο Αερινό Βελεστίνου, όμως, η ανίχνευση έστω και εκ των υστέρων υψηλών τιμών και σε εξασθενές χρώμιο αποτελεί ζήτημα για τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Μαγνησίας.
Δείγμα από τη γεώτρηση που ταλαιπώρησε αρκετά το τελευταίο χρονικό διάστημα το Βελεστίνο, το οποίο λήφθηκε από τη Διεύθυνση Υγείας της Νομαρχίας στις 29 Ιανουαρίου και τέθηκε υπό ανάλυση στο Γενικό Χημείο του Κράτους στην Αθήνα, αποκάλυψε συγκεντρώσεις σε εξασθενές χρώμιο, οι ενώσεις του οποίου χαρακτηρίζονται ως ισχυρά τοξικές και καρκινογόνες.
Με την νομοθεσία να προβλέπει μηδενικά όρια για την ύπαρξη του συγκεκριμένου χημικού στοιχείου, τα αποτελέσματα των αναλύσεων μέτρησαν 28,1 μgr/lt στο συγκεκριμένο δείγμα.
Τα αποτελέσματα κοινοποιήθηκαν άμεσα στη δημοτική αρχή Φερών, προκειμένου να προχωρήσει στις απαιτούμενες ενέργειες.
«Μετά τον εντοπισμό αρσενικού στο νερό, η γεώτρηση στο Αερινό έκλεισε. Όμως, από τη στιγμή που εντοπίστηκε και εξασθενές χρώμιο υπάρχει σοβαρό θέμα», δήλωνε χθες ο αντινομάρχης Υγείας Ν. Ντίτορας δημοσιοποιώντας τα αποτελέσματα.
Το ζήτημα, είπε, άπτεται επιστημονικής προσέγγισης για την αναζήτηση των αιτιών. Δηλώνοντας ότι δεν υπάρχει καμία διάθεση η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση να υπεισέρθει σε «ξένα χωράφια», τόνισε ότι έγκειται στην αρμοδιότητα των δήμων να συνεργαστούν με επιστημονικές οργανώσεις, όπως το ΙΓΜΕ, εξετάζοντας τα πετρώματα κάτω από τις γεωτρήσεις, οι οποίες διαρκώς αυξάνουν το βάθος τους.
«Κάθε δήμος πρέπει να δει τα ζητήματα του πόσιμου νερού ιδιαίτερα σοβαρά και προσεκτικά», δήλωσε ο αρμόδιος αντινομάρχης.
Πάντως, επιστήμονες επισημαίνουν ότι όταν το εξασθενές χρώμιο βρίσκεται σε συγκεντρώσεις της τάξεως των 20 μg/l, είναι βέβαιο ότι προέρχεται από ανθρωπογενή ρύπανση, ενδεχομένως από πεταμένα τοξικά απόβλητα, τα οποία απορροφούνται από το έδαφος και προοδευτικά ρυπαίνουν τον υδροφόρο ορίζοντα.

Από την εφημερίδα Ταχυδρόμος
Σάββατο, 13 Μαρτίου 2010

Ελιά: Το Πολύτιμο κι αγαπημένο δέντρο των Ελλήνων

Το ιερό δέντρο της Αθηνάς έγραψε τη δική του ιστορία στην Αθήνα. Λέγεται πως το 480 π.Χ. όταν κατέκτησαν οι Πέρσες την Ακρόπολη, έκαψαν την ιερή ελιά της Αθήνας προς μεγάλη θλίψη των Αθηναίων που το θεώρησαν κακό σημάδι. 
Όμως η θλίψη μετατράπηκε σε αισιοδοξία όταν την άλλη μέρα κιόλας ο ξερός και καμένος κορμός είχε βλαστήσει και πάλι: Ένα καινούριο δροσερό βλαστάρι ύψους δυο πήχεων αποτελούσε πια το καινούριο ιερό δέντρο της Αθήνας. Μέχρι και τα ύστερα ρωμαϊκά χρόνια οι Αθηναίοι έδειχναν με καμάρι το ιερό δέντρο και πίστευαν πως απ` αυτό είχε ξεκινήσει η ελαιοκαλλιέργεια και απ`αυτό κατάγονται όλα τα δέντρα ελιάς που υπήρχαν στον κόσμο.

Olive Trees With Yellow Sky And Sun Vincent Van Gogh

Εδώ και χιλιετίες, το κατ' εξοχήν δέντρο του μεσογειακού χώρου, η ελιά, συνυπάρχει με τους λαούς της Μεσογείου, έχει συνδεθεί με την καθημερινότητα και τις συνήθειές τους και, έχοντας ξεπεράσει τα όρια του τοπίου, έχει αφήσει τα ίχνη της σε όλους τους πολιτισμούς που αναπτύχθηκαν στα παράλια της.

Ελιά, ένα δώρο της φύσης, μια λέξη-κλειδί για την κατανόηση της εξέλιξης πολλών περιοχών αλλά και μια πρόκληση για να ταξιδέψεις ακολουθώντας τους δρόμους και την πλούσια ιστορία της γύρω από τη Μεσόγειο, τη Μεσόγειο της Ελιάς.
H φυσιογνωμία των λαών και των κοινωνιών πλάθεται, εκτός των άλλων, και μέσα από τον διάλογό τους με τον φυσικό χώρο που τους περιβάλλει.
Για τους Έλληνες και τους άλλους μεσογειακούς λαούς, αν θα έπρεπε να κατονομάσουμε ένα χαρακτηριστικό της οικείας σ' αυτούς φύσης, ένα καρποφόρο δένδρο που επέδρασε όχι μόνο στην κοινωνική και οικονομική ραγματικότητα, αλλά και στο πεδίο της λατρευτικής τους πρακτικής, των δοξασιών και των εθίμων, την πρώτη θέση κατέχει αναμφισβήτητα, η ελιά.

Η ελιά ως αυτοφυές δέντρο - αγριελιά - πρωτοεμφανίστηκε στην ανατολική Μεσόγειο εκεί δηλαδή όπου αναπτύχθηκαν μερικοί από τους αρχαιότερους πολιτισμούς.
Ελιά
«Δέντρο γεμάτο πατρογονικά
παραμύθια, το νοιώθει ο καθένας
σαν ευλογία και σαν ασφάλεια

(Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος)
Πρόσφατες αρχαιολογικές έρευνες στις Κυκλάδες, την καρδιά του Αιγαίου, έφεραν στο φως απολιθωμένα φύλλα ελιάς, τα οποία σύμφωνα με τις σύγχρονες μεθόδους χρονολόγησης φαίνεται να είναι ηλικίας 50-60.000 ετών.
Με λίγες σταγόνες λάδι από το καντήλι του Αϊ-Νικόλα γαλήνευαν οι ναυτικοί τη θάλασσα ...
Αξεπέραστη πηγή ζωής, η ελιά είναι παρούσα στα κείμενα των αρχαίων και των σύγχρονων ελλήνων συγγραφέων και ποιητών.
Γοητευμένοι από το φως της και τις υπέροχες αρχέγονες ιστορίες που μόνο αυτή ξέρει τόσο όμορφα να διηγείται, την ύμνησαν όσο λίγα δέντρα γιατί την αγάπησαν πολύ.
Χωρίς την ελιά το ελληνικό τοπίο θα ήταν πιο φτωχό και οι Έλληνες καλλιτέχνες και ποιητές θα είχαν χάσει μια μοναδική πηγή έμπνευσης.

Καταμεσήμερο Ιουλίου...
που κι αν ακόμα δεν υπήρχαν ελαιώνες...
θα τους είχα επινοήσει.

( Οδυσσέας Ελύτης )
Που τρώει λάδι και ψωμί και λαδωτό πιτάρι,
δεν του επιάνου οι σαϊτιές του χαρομακελάρη.
( Κρητική μαντινάδα )
 
Η χρησιμοποίηση του δέντρου της ελιάς και των προϊόντων της στην αρχαία τελετουργία καθόρισε από πολύ νωρίς τον συμβολισμό του σαν δέντρο του καλού δίνοντας του μια ξεχωριστή θέση.
Πολύτιμο κι αγαπημένο δέντρο των Ελλήνων και των άλλων μεσογειακών λαών, συνδεδεμένο με την αναγέννηση και το φως, εξακολουθεί μέχρι σήμερα να θεωρείται θεϊκό δώρο, σύμβολο ειρήσης, προστασίας και γονιμότητας.
Το λάδι της ελιάς, όπως το στάρι και το κρασί, αποτελεί στη σύγχρονη λατρεία θρησκευτικό αγαθό και χρησιμοποιείται σε πολλές τελετές της ορθόδοξης χριστιανικής θρησκείας.
 Η ελιά ευδοκιμεί σχεδόν αποκλειστικά στην λεκάνη της Μεσογείου και ο τρόπος καλλιέργειας της αποτελεί βασικό παράγοντα διατήρησης του οικοσυστήματος.
Ζει και προσφέρει καρπούς για αιώνες, καλλιεργείται σε κάθε έδαφος, αγαπά το μεσογειακό κλίμα, ζητά έλάχιστη περιποίηση και αξιοποιείται πλήρως ως καρπός, φύλλωμα και ξύλο.
Η ελιά συμβάλλει στην αποτροπή της διάβρωσης σε περιοχές με οξυμένο το φαινόμενο της ερημοποίησης κι αποτελεί πρωταρχικό παράγοντα ανάπτυξης περιοχών με σοβαρά προβλήματα απασχόλησης και συνοχής.

Ελιά, σύμβολο γαλήνης, γονιμότητας, ειρήνης. Τα κλαδιά της έγιναν στεφάνια για να στεφανώνουν τους νικητές των Ολυμπιακών αγώνων και ο πολύτιμος χυμός των καρπών της, το ελαιόλαδο, ήταν το βραβείο για τους νικητές των περίφημων Παναθηναϊκών Αγώνων που γίνονταν προς τιμή της θεάς Αθηνάς.  
Σήμερα υπάρχουν στην Ελλάδα 150.000.000 περίπου ελαιόδεντρα, λειτουργούν 2.800 ελαιοτριβεία και 500.000 οκογένειες ζουν από την καλλιέργεια της ελιάς, αφού σε αρκετές - κυρίως άγονες - περιοχές το ελαιόλαδο αποτελεί το αποκλειστικό εισόδημα των κατοίκων.
 Η επί χιλιετίες παρουσία της ελιάς στον ελληνικό αλλά και τον ευρύτερο μεσογειακό χώρο, εκτός από την καθημερινή ζωή κα τις λατρευτικές συνήθειες, επηρέασε τα ήθη και τα έθιμα των λαών που έζησαν και ζούν κάτω από τη σκιά της δημιουργώντας με το πέρασμα των χρόνων έναν εντελώς ιδιαίτερο πολιτισμό, τον Πολιτισμό της Ελιάς.
Λέει η ελιά στον αφέντη της:
"Φρόντισε με να σε θρέψω.
Πότισε με να σε πλουτίσω"
( παροιμία από τη Μεσόγειο)