Showing posts with label Ελλάδα. Show all posts
Showing posts with label Ελλάδα. Show all posts

Saturday, 18 February 2012

Ελληνικό γιαούρτι: μανία στη Νέα Υόρκη

Οι αμερικανοί καταναλωτές το υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό κοντά στα όρια της καταναλωτικής μανίας, που οδήγησε τις πωλήσεις του στα ύψη. Ακόμη πιο ενθουσιωδώς, όμως, το υποδέχτηκαν οι κτηνοτρόφοι και οι εργαζόμενοι της Νέας Υόρκης, καθώς απορροφά χιλιάδες τόνους πρώτης ύλης (γάλακτος) και προσφέρει δουλειά σε εκατοντάδες ανθρώπους.
What is Greek Yogurt?
Ο λόγος για το ελληνικό γιαούρτι, η παραγωγή του οποίου εξελίσσεται σε ολοένα ισχυρότερο μηχανισμό στήριξης της αγροτικής οικονομίας της Νέας Υόρκης!
Μόλις έξι χρόνια πριν, το 2006, οι πωλήσεις ελληνικού (στραγγιστού) γιαουρτιού στις ΗΠΑ δεν ξεπερνούσαν σε αξία τα 60 εκατ. δολ.
Σήμερα, οι ετήσιες πωλήσεις κυμαίνονται γύρω στο 1,5 δισ. δολ., με το ελληνικό προϊόν να κατέχει το 25% της συνολικής αγοράς γιαουρτιού, σύμφωνα με στοιχεία του γραφείου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων (ΟΕΥ) του ελληνικού προξενείου στη Νέα Υόρκη.
Μόνο η εταιρεία ΦΑΓΕ εκτιμάται ότι παρουσίασε το 2011 πωλήσεις άνω των 300 εκατ. ευρώ, ενώ εξαγωγές πραγματοποιεί, μέσω της αμερικανικής θυγατρικής της, και η λαρισινή γαλακτοβιομηχανία ΟΛΥΜΠΟΣ.
Με βάση την επιτυχία του προϊόντος, δεν είναι ν΄ απορεί κάποιος που η ΦΑΓΕ - η οποία έχει ήδη ανακοινώσει επένδυση επέκτασης της παραγωγικής της μονάδας στη Νέα Υόρκη - ετοιμάζεται να υπερδιπλασιάσει και την αποθηκευτική χωρητικότητα του εργοστασίου της, στην περιοχή Johnstown (Τζόνσταουν).
Η χωρητικότητα προβλέπεται να αυξηθεί σε 10.000 παλέτες από 4000, ξεπερνώντας κατά πολύ τη δυναμικότητα των εν Ελλάδι εργοστασίων (5000 παλέτες), σύμφωνα πάντα με το γραφείο ΟΕΥ.
Η ζήτηση γάλακτος για ελληνικό γιαούρτι "απογειώνει" τη γαλακτοπαραγωγή στη Νέα Υόρκη
Ενδεικτικό της επιτυχίας του προϊόντος είναι το γεγονός ότι, η μεγάλη... 

Saturday, 28 January 2012

Η Όμορφη Ελλάδα - "First Light"

Image Processing – Directed by Gaintatzis Pavlos
Music: 'Intro' by The XX ( thexx.info)
 
Grevena (Filipaioi, Dotsiko), Trikala (Meteora),
Halkidiki (Pirgadikia) / Greece

ChronoCon constructors:
Mechanical Components by Voulgaris Aristeidis
Electronic Components / PCB Programming by Athanasiadis Tilemachos and Gaintatzis Pavlos
Locations:

Grevena (Filipaioi, Dotsiko), Trikala (Meteora), Halkidiki (Pirgadikia) / Greece


Equipment:

Canon EOS 350D and 500D
ChronoCon dolly slider.
ChronoCon is an under construction dolly slider, which has been constructed by Pentalunex Team. This video represents the first experimental use of ChronoCon. More information will be soon available.


Special Thanks to:

Kouropalati Vasiliki
Niavi Ourania
Papaioannou Michael
Traianou Thalia
Tsampouras Dimitrios

Η Ελλάδα από ψηλά

The sea was sapphire coloured, and the skyBurned like a heated opal through the air; We hoisted sail; the wind was blowing fair For the blue lands that to the eastward lie.
"Greece" by Oscar Wilde

Scenes are from "Visions of Greece" (2003)
All rights belong to the authors and producers of the DVD.

Παραγωγή: Σταύρος Νιάρχος, 2003
(Producer: Stavros Niarchos, 2003)
Executive Producer: Roy Hammond
Producer, Writer, Editor: Sam Toperoff
Producer, Aerial Director: Duby Tall
Wescam Technician and Operator: Grant Bieman
Πιλότος ελικοπτέρου ο κ. Στέλιος Μπούνας
Helicopter Pilot: Stelios Bounas

85 ώρες πτήση πάνω από την Ελλάδα (85 hours flight)
Γυρίστηκε επ΄ ωφελεία Αμερικάνικου Τηλεοπτικού Σταθμού
-
Ενδεικτικά τα μέρη που φαίνονται στο βίντεο είναι:
Όλυμπος, Αθήνα - Ακρόπολη, Πειραιάς, «Υψηλή Γέφυρα» (κρεμαστή) της Χαλκίδας, Φάρος Ρέπι - Σκιάθου (μάλλον), Ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο, Αιγαίο, Κυκλάδες, Μύκονος, Ο Φάρος Αρμενιστής - Μυκόνου, Δήλος, Νάξος (Η Πορτάρα, η μαρμάρινη πύλη στη νησίδα Παλάτια), Φιλώτι - Νάξου, Αμοργός - Η Παναγία Χοζοβιώτισσα, Αντίπαρος, Σίφνος, Πάρος, Καλδέρα Σαντορίνης, Νέα Καμένη, Αμμούδι (λιμάνι Οίας), Οία - Σαντορίνη, Ηφαιστειογενές έδαφος, Οία, Κνωσός, Κρήτη, Ρόδος, Ακρόπολη Λίνδου - Ρόδος, Λέσβος, Μυτιλήνη - Η Παναγία της Πέτρας, Γενοβέζικο Φρούριο Μήθυμνας, Θράκη, Άλογα στο ποτάμι του Αξιού, Καβάλα, Αρχαιολογικός χώρος των Φιλίππων, Χερσόνησος όρους Άθως, Άγιο Όρος, Θεσσαλονίκη, Καταρράκτες Έδεσσας, Λίμνη Πρέσπα, Aγία Τριάδα Βροντούς στον Ολυμπο, Γέφυρα στην τεχνητή λίμνη του Αλιάκμονα, Λίμνη Ιωαννίνων, Μετέωρα, Διώρυγα της Κορίνθου, Οδοντωτός στο φαράγγι του Βουραϊκού, Μονεμβασιά, Πύλος, Νιόκαστρο Πύλου, Μπούρτζι Μεθώνης, Σπαρτιάτικο φρούριο Σφακτηρίας, Ναός της Αφαίας στην Αίγινα, Μυκήνες, Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, Αρχαίο στάδιο της Ολυμπίας, Ζάκυνθος, Ναυάγιο στη Ζάκυνθο, Ποντικονήσι - Κέρκυρα, Ο Θόλος της Αθηνάς Προναίας - Δελφοί, Αθήνα, Ξωκλήσι στην Αττική μάλλον και θάλασσα.. :)
--
Η μουσική (εδώ) είναι από τους Βαγγέλη Παπαθανασίου, Σταύρο Ξαρχάκο, Γιάννη Μαρκόπουλο, Ευανθία Ρεμπούτσικα και Κυριάκο Καλαϊτζίδη.
Music (here) is by Vangelis Papathanasiou, Stavros Xarhakos, Giannis Markopoulos, Evanthia Reboutsika and Kyriakos Kalaitzidis.

Uploaded by on Nov 9, 2011

Tuesday, 16 August 2011

Μοναδικό περιβάλλον σε περιοχές Natura του νομού Τρικάλων

Από τους 255 τύπους οικοτόπων που έχουν καταγραφεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), οι 110 βρίσκονται στην Ελλάδα, όπως επίσης και 76 από τα είδη που έχουν χαρακτηριστεί προστατευόμενα. Ο εθνικός κατάλογος της χώρας μας περιλαμβάνει 264 περιοχές, από τις οποίες οι 52 έχουν δηλωθεί ως "Ζώνες Ειδικής Προστασίας για τα πουλιά".

Ειδικότερα στο νομό Τρικάλων υπάρχουν τρεις γεωγραφικές περιοχές που έχουν ενταχθεί στο Δίκτυο Natura 2000. Πρόκειται για την περιοχή Ασπροποτάμου, την περιοχή Κόζιακα και την περιοχή των ορέων Αντιχασίων-Μετεώρων.

Επίσης, υπάρχουν και άλλες τρεις περιοχές που καλύπτουν μικρά τμήματα του νομού και έχουν ενταχθεί και αυτές στο Δίκτυο Natura 2000.

Περιοχή του Ασπροποτάμου

Σύμφωνα με στοιχεία της Αναπτυξιακής Τρικάλων ΑΑΕ -ΚΕΝΑΚΑΠ, η κοιλάδα του Ασπροποτάμου είναι μια από τις πιο όμορφες ορεινές κοιλάδες της νότιας Πίνδου, "χαμένη" μέσα σε παρθένα δάση ελάτων και πεύκων. Το θέαμα που αντικρίζει κανείς, όταν επισκέπτεται την περιοχή, είναι μοναδικό.

Υπάρχει μεγάλη ποικιλία στις εναλλαγές του φυσικού τοπίου: οι απόκρημνες χαράδρες με τις ράχες εναλλάσσονται με περιοχές έντονης δασοκάλυψης, με τις γυμνές κορυφές τις Πίνδου, τα πολλά νερά και τα παραποτάμια δάση.

Η υψηλή αισθητική αξία της περιοχής είναι δεδομένη, γι' αυτό κατά τους καλοκαιρινούς μήνες δέχεται αρκετά μεγάλο αριθμό παραθεριστών που αναζητούν αυτή την όαση φυσικού κάλλους και ησυχίας.

Τα χωριά τις περιοχής είναι ξακουστά για τα παραδοσιακά βλάχικα πανηγύρια την περίοδο του καλοκαιριού, τα οποία διαρκούν τρεις ημέρες.

Στην περιοχή, μπορεί να δει κανείς μεγάλα πέτρινα θολωτά γεφύρια, να θαυμάσει λιθόκτιστες οικοδομές και σπίτια ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής, καθώς και να επισκεφθεί μοναστήρια και πολλά ξωκλήσια της βυζαντινής και μεταβυζαντινής εποχής. Πολλές είναι ακόμη και οι βρύσες που θα συναντήσει ο επισκέπτης, ιδιαίτερης κατασκευής και όλες με τρεχούμενο, γάργαρο και κρύο νερό.

Τα μνημεία που χαρακτηρίζουν την περιοχή είναι τα πέτρινα τοξωτά γεφύρια, τα μοναστήρια, οι εκκλησίες και τα παλιά πετρόχτιστα αρχοντικά.

Τα κύρια χαρακτηριστικά της περιοχής του Ασπροποτάμου είναι το έντονο ανάγλυφο, η κάλυψη από παραγωγικά μεικτά δάση, οι μεγάλες εκτάσεις υποαλπικών λιβαδιών και τέλος τα ποτάμια με την παραποτάμια βλάστηση. Εκεί, βρίσκονται και οι πηγές του Αχελώου (Άσπρος), που είναι ένας από τους μεγαλύτερους ποταμούς της Ελλάδος.

Η κοιλάδα του Ασπροποτάμου βρίσκεται στην κεντρική Πίνδο και περιβάλλεται από τις πανύψηλες κορυφές των βουνών Περιστέρι (2295 μ), Τρυγγίας (2205 Μ.). Η περιοχή παρουσιάζει ένα σημαντικό αριθμό (πάνω από 20) φυτικών ειδών, τα οποία είναι ενδημικά ή απειλούνται και προστατεύονται από την ελληνική νομοθεσία και τις διεθνείς συμβάσεις.

Η περιοχή είναι εξίσου σημαντική και για τα είδη πανίδας που φιλοξενεί, είναι ένας από τους σπάνιους βιότοπους για την αρκούδα, τη βίδρα και το αγριόγιδο.

Περιοχή του Κόζιακα

Ο Κόζιακας, το Κερκέτιον Όρος των αρχαίων, βρίσκεται στο ανατολικότερο άκρο της κεντρικής Πίνδου. Χαρακτηρίζεται από γυμνές και βραχώδεις ράχες και κορυφές, αλλά και από δασωμένα φαράγγια και δάση ελάτης.

Οι κύριες ανθρώπινες δραστηριότητες είναι η γεωργία, η δασοπονία, η κτηνοτροφία και το κυνήγι.

Στην περιοχή του Κόζιακα υπάρχουν 11 είδη της χλωρίδας, που είναι ενδημικά ή προστατεύονται από την ευρωπαϊκή και την ελληνική νομοθεσία.

Στην περιοχή, που έχει επίσης χαρακτηριστεί "περιοχή ελεγχόμενης θήρευσης και απόθεμα θηραμάτων", υπάρχουν πληθυσμοί μεγάλων θηλαστικών-θηραμάτων (ελάφι, ζαρκάδι κλπ), που χρήζουν ιδιαίτερης διαχείρισης και προστασίας, κυρίως από τη λαθροθηρία.

Η περιοχή είναι εξίσου σημαντική και για τα είδη άγριας πανίδας που φιλοξενεί, είναι ένας από τους σπάνιους βιότοπους για την αρκούδα, το λύκο και το αγριόγιδο.

Το βουνό φιλοξενεί ακόμη σημαντικούς πληθυσμούς μεγάλων αρπακτικών, κυρίως γυπών, και έχει χαρακτηριστεί ως "σημαντική περιοχή για τα πουλιά".

Χαρακτηριστικά είδη είναι: το όρνιο, ο Χρυσαετός, ο Ασπροπάρης και ένα πλήθος άλλων πουλιών, που κατακλύζουν τα ανοίγματα του δάσους.

Η οικολογική ποιότητα και η ισορροπία της περιοχής, όπως διαμορφώνεται από τη διαχείριση της, είναι εύθραυστες και για αυτό απαιτούνται συνεχείς χειρισμοί από τη δασική υπηρεσία.

Η περιοχή περιλαμβάνει και το Πανεπιστημιακό Δάσος Περτουλίου, το οποίο χρησιμοποιείται για εκπαιδευτικούς σκοπούς.

Περιοχή Αντιχασίων

Η περιοχή των Αντιχασίων-Μετεώρων καλύπτει γεωγραφικά το ανατολικό τμήμα του νομού Τρικάλων. Κύριο χαρακτηριστικό της είναι η μεγάλη ποικιλία στους τύπους της βλάστησης, που προκύπτει τόσο από τα φυσιογραφικά χαρακτηριστικά

της περιοχής (μεγάλο υψομετρικό εύρος από 90-1380μ) όσο και από τη μακρόχρονη χρήση της περιοχής από τον άνθρωπο.

Η περιοχή χαρακτηρίζεται από έντονη εναλλαγή δασωμένων εκτάσεων, με μεγάλες ανοικτές περιοχές, ομαλό ανάγλυφο αλλά και βραχώδεις εξάρσεις.

Το κλίμα είναι υπο-μεσογειακό, με ζεστά καλοκαίρια και δριμείς χειμώνες.

Η περιοχή των Αντιχασίων-Μετεώρων είναι ένας από τους σημαντικότερους βιότοπους για τα αρπακτικά πουλιά στην Ελλάδα, λόγω του συνδυασμού των ανοικτών εκτάσεων, των βραχωδών εξάρσεων και των δασωμένων ρεματιών.

Στην περιοχή βρίσκεται η μεγαλύτερη αποικία Ασπροπάρη στην Ελλάδα (10+ ζεύγη), ενώ άλλα είδη προτεραιότητας (αρπακτικά) που απαντώνται και αναπαράγονται στην περιοχή είναι ο κραυγαετός, o Φιδαετός, o τσίφτης, το Χρυσογέρακο και ο πετρίτης.

Η περιοχή είναι επίσης σημαντικότατος βιότοπος για το λύκο, η παρουσία του οποίου εκεί είναι μόνιμη και η αναπαραγωγή του συστηματική.

Εξάλλου, τα τελευταία χρόνια στην περιοχή έχει επανεμφανισθεί και αναπαράγεται, έπειτα από απουσία πολλών δεκαετιών, και η αρκούδα.

Ο πρώτος φορέας που ασχολήθηκε συστηματικά με τις περιοχές NATURA 2000 των Τρικάλων και παρήγαγε ένα συγκεκριμένο και απτό αναπτυξιακό αποτέλεσμα στις ορεινές αυτές περιοχές που χρήζουν ειδικής προστασίας είναι η Αναπτυξιακή Τρικάλων, όπως επισημαίνει, με δηλώσεις του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο γενικός διευθυντής της, Παναγιώτης Πάτρας.

Ο ίδιος υπενθυμίζει τη σημασία ολοκλήρωσης της Ειδικής Περιβαλλοντικής Μελέτης, που εκπόνησε η ΝΑ Τρικάλων με χρηματοδότηση επίσης από το συγκεκριμένο πρόγραμμα, η οποία έθεσε τους όρους προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος σε ισορροπία με ένα μοντέλο ανάπτυξης της περιοχής Ασπροποτάμου, αλλά και του γειτονικού Κόζιακα, επίσης περιοχής NATURA 2000 (με κωδικό GR 14400002). Η μελέτη αυτή, όπως σημειώνει ο κ. Πάτρας, δυστυχώς έχει μείνει "στα συρτάρια".

real.gr

Sunday, 7 August 2011

Προορισμοί... ζωής Παρθενώνας και Σαντορίνη
The Smithsonian Life List: 43 Places to See Before You Die

Στη λίστα με τις 43 καλύτερες ταξιδιωτικές προτάσεις που δημοσίευσε το αμερικανικό περιοδικό Smithsonian συγκαταλέγονται ο Παρθενώνας και η Σαντορίνη.

The Smithsonian Life List: 43 Places to See Before You Die

Σύμφωνα με το άρθρο, που φέρει τον τίτλο "43 τόποι που πρέπει να δεις πριν πεθάνεις", οι λάτρεις των ταξιδιών και της περιπέτειας δεν θα πρέπει να χάσουν προορισμούς, όπως οι Πυραμίδες της Γκίζας, η Έφεσος, η Κόστα Ρίκα, τα Νησιά Γκαλαμπάγκος, το Μάτσου Πίτσου, αλλά και ο Παρθενώνας και η Σαντορίνη.

The Parthenon’s Old World Order

Για τον Παρθενώνα, τον Ναό της Αθηνάς, που στέκεται αγέρωχος για περισσότερα από 2.400 χρόνια, το περιοδικό δημοσιεύει αρκετές πληροφορίες, όπως ότι το κτίριο, που αρχικά έφερε ζωντανά χρώματα του κόκκινου, του πράσινου και του μπλε, παρέμενε σχεδόν ανέπαφο έως την πολιορκία του Μοροζίνι το 1687, όταν ανατινάχθηκε από βόμβα των Ενετών, καταστρέφοντας μεγάλο μέρος του.


Το άρθρο αναφέρει, επίσης, την τεράστια προσπάθεια αναστήλωσης, στην οποία έχει προχωρήσει η ελληνική κυβέρνηση, που περιλαμβάνει ακόμα και τη χρήση μαρμάρων από το λατομείο εξόρυξης του αρχαίου υλικού.
Φυσικά, δεν παραλείπει την αναφορά στα Μάρμαρα του Παρθενώνα, αυτά που αφαίρεσε ο Άγγλος Λόρδος Έλγιν από το μνημείο μεταξύ 1801 και 1803, πουλώντας τα στο Βρετανικό Μουσείο, όπου παραμένουν έως σήμερα.
Μιλάει για τον αρχιτέκτονα Μπερνάρ Τσουμί, έναν από τους σχεδιαστές του Νέου Μουσείου Ακρόπολης και της αίθουσας του Παρθενώνα, όπου βρίσκονται όλα τα γλυπτά του μνημείου, που σώζονται στην Αθήνα.
Αναφέρει μάλιστα και δήλωση, που έκανε πρόσφατα ο ίδιος, σύμφωνα την οποία ελπίδα του είναι η επανένωση των Μαρμάρων σε ένα ενιαίο μέρος, ώστε ο κόσμος να μπορεί να μάθει όλη την ιστορία.

«Η Σαντορίνη σου κόβει την ανάσα»

Archaeology and Relaxation in Santorini

«Η μοναδική γεωγραφία και η άγρια ομορφιά του είναι ικανά στοιχεία για να ξεσηκώσουν ακόμα και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη, ενώ η θέα στον βαθύ κόλπο της, που σχηματίστηκε από την έκρηξη του ηφαιστείου πριν από περίπου 3.600 χρόνια, σου κόβει την ανάσα» αναφέρει το περιοδικό.


Το άρθρο κάνει λόγο και για την καταπληκτική κουζίνα του νησιού, μνημονεύοντας τα τοματίνια, τη φάβα, τις καρυδόπιτες, το γιαούρτι με μέλι και -κυρίως- το μοναδικό κρασί που παράγουν τα ηφαιστειογενή εδάφη του. Όσο για τις παρθένες παραλίες της Σαντορίνης, μόνο καλά λόγια έχει να πει.
Δίνει, ωστόσο, δύο συμβουλές για τις μαύρες αμμουδιές, που απορροφούν τη θερμότητα του ήλιου: χοντρές πετσέτες και, φυσικά, σανδάλια.

Wednesday, 20 July 2011

Κότρωνας Λακωνίας

Το χωριό Κότρωνας είναι το μεγαλύτερο παραθαλάσσιο
χωριό της ανατολικής Μάνης.
Βρίσκεται νότια της Σπάρτης και σε απόσταση 87 χλμ. από αυτήν και σε απόσταση 41 χλμ. από το Γύθειο.
Φημίζεται για τις υπέροχες παραλίες (μικρή και μεγάλη άμμο, συκιάς στη νησίδα Σκόπα) που διαθέτει αλλά και για την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του.

Κατά την περιήγησή σας στην περιοχή θα δείτε ότι υπάρχουν πολλά λιμανάκια με αμμουδιά ή βότσαλα.
Έτσι, μπορείτε να επιλέξετε ανάλογα με τις ιδιαίτερες προτιμήσεις σας το κατάλληλο για να κολυμπήσετε
και να περάσετε ξέγνοιαστες ώρες.
Φημίζεται για τις υπέροχες παραλίες
Σύμφωνα με την παράδοση το όνομά του το οφείλει στη μορφολογία του εδάφους του. Μυτεροί βράχοι και πέτρες συνθέτουν ένα τοπίο ξερό και άνυδρο με πέτρινα σπίτια παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Μια εικόνα δηλαδή χαρακτηριστική της Μάνης...

το υπέροχο γαλάζιο της θάλασσας
Είναι κτισμένος στο μυχό ενός ήρεμου, συνήθως όρμου, προφυλαγμένου από το βοριά, στον οποίο τοποθετείται η αρχαία πόλη Τευθρώνη, που σύμφωνα με το Παυσανία,

οικιστής της ήταν ο Αθηναίος Τεύθραντας.
Η Τευθρώνη είχε επεκταθεί από τη σημερινή Ζούδα μέχρι τη Γονέα και είχε δύο ακροπόλεις, μια στη χερσονησίδα Σκοπά
και μια στο κάστρο των Λουκάδικων.
Στη πόλη υπήρξε η Νάϊα πηγή και οι κάτοικοι τιμούσαν περισσότερο την Ισσωρία Άρτεμη (προδωρική θεότητα) που η λατρεία της μεταδόθηκε από το Κότρωνα στην Σπάρτη.
Η ονομαστή πόλη του Κοινού των Ελευθερολακώνων βυθίστηκε στο νερό με το μεγάλο σεισμό του 3ου αιώνα μ.Χ.
Ερείπια και ευρήματα της Τευθρώνης έχουν βρεθεί τυχαία από ψαράδες και δύτες, στην περιοχή της νησίδας Σκοπά.
Σύμφωνα με τα ευρήματα η περιοχή παρουσιάζει Πρωτοελλαδική – Μεσοελλαδική και Μυκηναϊκή κατοίκηση, όπως μαρτυρούν ο οψιανός, τα κεραμικά οι ζαφικοί πίθοι και οι προϊστορικοί λίθινοι πέλεκεις, ενώ παρουσιάζει ανάπτυξη και κατά τους Ρωμαϊκούς χρόνους.
Ο Κότρωνας συνδέεται με τη νησίδα Σκοπά, με χερσόνησο μήκους 300 μ., στο οποίο έχουν βρεθεί όστρακα, οψιανοί λίθοι και ταφές σε πιθάρια.
Διασώζονται νεολιθικά, προελληνικά, Ελληνικά και βυζαντινά ερείπια, καθώς και ερείπια εκκλησιών, όπως του Αγίου Νικολάου στον οποίο διακρίνουμε τοιχογραφίες.
Στα σπίτια του σημερινού Κότρωνα, όπως και σε ορισμένες εκκλησίες, παρατηρούμε εντοιχισμένες επιγραφές, κιονόκρανα και αρχιτεκτονικά μέλη της αρχαίας πόλης. Αξιόλογες οι εκκλησίες του Αγίου Νικολάου, σταυροειδής με τρούλο και καμπαναριό, κτισμένη πάνω σε ομώνυμη παλαιότερη, της Υπαπαντής, του Αγίου Χαραλάμπου κ.α.
Ο Κότρωνας και τα γύρω χωριά συμμετείχαν -όπως όλοι οι Μανιάτες- στην πρώτη γραμμή των εθνικών αγώνων, στα νεότερα χρόνια, (Επανάσταση 1821, εκστρατεία στην Κρήτη, Μακεδονικό Αγώνα, Βορειηπειρωτικό κ.ά.).

Στη παραλία βρίσκεται η προτομή του μακεδονομάχου ήρωα, Νικηφόρου Δεμέστιχα, ενώ ο Πύργος της οικογένειας είναι στον οικισμό Αλεπού.
Από το Κότρωνα είναι δυνατή η επίσκεψη στα χωριά της Μάνης,όπως το Φλομοχώρι με την υπεροχή παραλία της "χαλικιάς του βάτα" καθώς και η επίσκεψη στη σπηλιά του Άδη, στο ακρωτήριο Ταίναρο.
Ο Κότρωνας έχει έναν δραστήριο Σύλλογο, που συσπειρώνει τα μέλη και τους φίλους του στην Αττική.
Έχει προσφέρει πολλά στο χωριό και κάθε χρόνο διοργανώνει ένα μοναδικό πανηγύρι στην προβλήτα του λιμανιού, τις μέρες του Σωτήρος (περί τις 6 Αυγούστου) -προς τιμήν της πάλαι ποτέ ακμάζουσας Ιεράς Μονής Σωτήρος που δεσπόζει πάνω απ' τον Κότρωνα κοντά στο ερημοχώρι Γoνέα.
Η περιτειχισμένη Μονή χτίστηκε στα 1500 και έχει υπέροχες τοιχογραφίες- δεν είναι εξάλλου το μοναδικό βυζαντινό και μεταβυζαντινό μνημείο της περιοχής.
Η οικονομία της περιοχής στηρίζεται κατά βάση στην πρωτογενή αγροτική παραγωγή με μικρή απόδοση λόγω του πετρώδους χαρακτήρα του εδάφους της. Κατά δεύτερο λόγο, η οικονομία στηρίζεται στη Κτηνοτροφία, την αλιεία, το εμπόριο, τις κατασκευές, και τον τουρισμό.
Ωστόσο, οι αρχαιολογικές περιοχές και το φυσικό περιβάλλον δεν έχουν αξιοποιηθεί τουριστικά σε σημαντικό βαθμό.
Ο Κότρωνας διαθέτει  αξιόλογες επιχειρήσεις όπως η καφετερία-Σνακ Μπαρ "ΛΙΘΟΣ"(Τηλ:2733-0-21202), του Αποστόλη Μπουγά, που βρίσκεται στο κέντρο του χωριού δίπλα στο Δημαρχείο και στο οποίο θα βρείτε μεγάλη ποικιλία  καφέδων (που σπανίζουν στην Μέσα Μάνη) και νοστιμότατων σνακ, άριστης ποιότητας και σε πολυ καλές τιμές.
Επίσης αξίζει και μια επίσκεψη στο παραδοσιακό
κρεοπωλείο-μίνι Μάρκετ της οικογενείας Μιχαλάκακου στο οποίο μπορείτε να προμηθευτείτε ντόπια κρέατα  ελευθερίας βοσκής καθώς και παραδοσιακά λουκάνικα και σύγκλινο Μάνης.
Η ομορφιά της περιοχής του γραφικού Κότρωνα
 και  σε συνδυασμό με το υπέροχο γαλάζιο της θάλασσας, θα σας χαρίσει αξέχαστες στιγμές…
Και βέβαια αξίζει μια επίσκεψη μας!

Monday, 16 May 2011

Σπήλαια Δυρού, το παραμυθένιο λιμναίο σπήλαιο
Diros Caves

Diros Caves
Ένα από τα πιο μεγαλοπρεπή λιμναία σπήλαια όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και του κόσμου, που μέσα του στεγάζεται το πιο πλούσιο μουσείο Φυσικής Ιστορίας, είναι το Σπήλαιο της Βλυχάδας ή αλλιώς το Σπήλαιο του Δυρού.

Ένας ελικοειδής δρόμος που ξεδιπλώνεται σαν τεράστιο φίδι, περνώντας μέσα από ένα σωρό ιστορικές και γραφικές πόλεις, όπως η Σπάρτη, το Γύθειο, η Αρεόπολη, οδηγεί στα δυτικά παράλια της Λακωνικής Χερσονήσου, στον Όρμο Διρού, στην καρδιά της λιτής Λακωνικής Μάνης. 
Η άγρια ομορφιά του φυσικού τοπίου, με τους απότομους γκρεμούς, τους πέτρινου πύργους, αναδεικνύει το ψυχικό σθένος των ανθρώπων που το κατοικεί. Εκεί αιώνες τώρα η φύση συνέθεσε ένα φαντασμαγορικό τοπίο που ούτε ο λογισμός, ούτε η φαντασία του ανθρώπου μπορεί να πλάσει.

Αν και η ύπαρξή του ήταν γνωστή στους ντόπιους από το 1900 περίπου, μόλις το 1949 εξερευνήθηκε ουσιαστικά από το ζεύγος Πετρόχειλου, οι οποίοι, ήταν ιδρυτές της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας.
Μέχρι το 1960 εξερευνήθηκαν και χαρτογραφήθηκαν περίπου 1600 μέτρα. Σήμερα τα μέρη που έχουν εξερευνηθεί αγγίζουν τα 14 χιλιόμετρα ενώ δεν μπορεί να υπολογιστεί με ακρίβεια η συνολική έκταση του σπηλαίου. 
Η λιμναία διαδρομή που γίνεται με μικρές μονοκωπήλατες λέμβους είναι 1200 μέτρα, ενώ στη συνέχεια ακολουθεί και μια χερσαία διαδρομή 300 μέτρων.
Ο αρχικός μας δισταγμός για να μπούμε στην μικρή κωπηλατική λέμβο, ξεπεράστηκε σχεδόν αμέσως με την είσοδό μας στον χώρο. Φορέσαμε τον κατάλληλο εξοπλισμό, σωσίβιο και κράνος και επιβιβαστήκαμε στην βάρκα. Η ματιά μας έμεινε εκστατική μπροστά σε αυτό το μοναδικής ομορφιάς θησαυρό της φύσης.  
Καθώς η μικρή λέμβος γλιστρούσε στα κρυστάλλινα υφάλμυρα νερά, η θερμοκρασία των οποίων αγγίζει τους 12-14 βαθμούς, ανάμεσα σε μαιανδρικές στοές, τα μάτια μας αλλά και των άλλων συνεπιβατών δεν ξέρανε τι να πρωτοθαυμάσουν. Αστραφτεροί κρύσταλλοι, κατάλευκοι σταλαχτίτες, και σταλαγμίτες, παραπετασματοειδείς, ρόζ και κατακόκκινοι χνουδωτοί, γκρίζες ή κατάλευκες κολώνες, αλαβάστρινα αραβουργήματα στους τοίχους και τις οροφές έδωσαν τα ονόματά τους στους χώρους που συναντήσαμε.
Οι Ηράκλειες στήλες, η Λίμνη των Ωκεανίδων, τα Φοινικόδεντρα, το Προσκυνητάρι, το Πέτρινο λουλούδι, τα Ροζ σαλόνια, οι Βελούδινοι Σταλαχτίτες, ο Φάρος, η Χρυσή βροχή, τα Λευκά διαμερίσματα, η Θάλασσα των ναυαγίων, η Σοκολατένια αίθουσα, το Δίχτυ της αράχνης, το Σπήλαιο της Βηθλεέμ, το Κηροπήγιο, το Κεφάλι του αλόγου, ο Ιπτάμενος δίσκος, η Αίθουσα των ερωτευμένων, η Λίμνη με τις νεράιδες, είναι μερικά από τα φανταστικά ονόματα που δόθηκαν με έμπνευση από τους σπηλαιολόγους που τα ανακάλυπταν.
Το έργο αυτό της φύσης, όπως μας εξήγησε ο ξεναγός μας, ανάγεται στην λεγόμενη τεταρτογενή περίοδο. Οι σταλαγμίτες δημιουργήθηκαν πριν εκατομμύρια χρόνια στο δάπεδο του σπηλαίου, όταν ακόμα δεν υπήρχε νερό. Η καταβύθιση όμως της Ν. Πελοποννήσου ξανάφερε το νερό στην φυσική του ροή και έτσι συμβαίνει το μοναδικό αυτό φαινόμενο να «φυτρώνουν» σταλαγμίτες μέσα στο νερό και ο επισκέπτης να πλέει σε ένα φαντασμαγορικό σμαραγδένιο δάσος!
Το σπήλαιο έχει υποστεί μικρές ανθρώπινες παρεμβάσεις, για να ανοιχτούν στοές και περάσματα (με δυναμίτες και εκρηκτικά) προκειμένου να γίνει προσπελάσιμο για το ευρύ κοινό. Η θερμοκρασία του αέρα στο εσωτερικό του σπηλαίου καθ’ όλη την διάρκεια του χρόνου κυμαίνεται από 16-19 βαθμούς Κελσίου, ενώ το βάθος του νερού σε ορισμένα σημεία αγγίζει τα 30 μέτρα.
Σημαντικότατα ανθρωπολογικά και αρχαιολογικά ευρήματα από την Νεολιθική εποχή έχουν ανακαλυφθεί, καθώς και απολιθωμένα οστά πάνθηρα, ύαινας, λιονταριού, ελαφιού, κουναβιού, αλλά και ιπποπόταμου. Τα ευρήματα αυτά είναι ανεκτίμητης ιστορικής αξίας και παρουσιάζουν μεγάλο επιστημονικό ενδιαφέρον όχι μόνο για τους Αρχαιολόγους αλλά και τους Ανθρωπολόγους.
Οι αισθήσεις του επισκέπτη κρατιούνται σε εγρήγορση προσπαθώντας να αποτυπώσει μέσα στο νου του τους απαράμιλλους αυτοσχέδιους καλλιτεχνικούς θησαυρούς που κόβουν την ανάσα. Το σπήλαιο μοιάζει μαγικό και παραμυθένιο, θαρρείς και κάποια νεράιδα μαρμάρωσε όλες τις φιγούρες στα βάθη της Μανιάτικης γης που μέσα στην υγρή σιωπή θαρρείς πως θα ζωντανέψουν.
Τολμήστε να περιηγηθείτε στα μοναδικής ομορφιάς χωριά του Κότρωνα, της Λάγιας, της Βάθειας, του Πόρτο Κάγιο, του Γερολιμένα μες την απέριττη ομορφιά, αλλά και στα πιο κοσμοπολίτικα αλλά γραφικά χωριά της Στούπας και της Καρδαμύλης που γεμάτα χρώματα από τις πανέμορφες βοκαμβίλιες και τις μυρωδάτες πικροδάφνες.

Γεωργία Νικητέα, EcoView.gr

Tuesday, 22 February 2011

Περιήγηση στο Φρούριο της Φυλής

Σε μια από τις πλαγιές της Δυτικής Πάρνηθας, βόρεια της Φυλής, σε περίοπτη θέση και σε υψόμετρο περίπου 850 μέτρων, σώζονται τα απομεινάρια του Φρουρίου της Φυλής.
Η Πάρνηθα θεωρείται το πιο οχυρωμένο βουνό της Αρχαίας Ελλάδας έχοντας τα περισσότερα Φρούρια και Πύργους. Τα πιο αξιόλογα είναι αυτά της Πάνακτου, της Φυλής, του Κατσιμιδίου και της Δεκέλειας.
Tο νεότερο φρούριο της Φυλής, 4ου αι. π.X.,
εντασσόταν στο ενιαίο αμυντικό σύστημα
που οργάνωσαν οι aθηναίοι
μετά την ήττα τους στον Πελοποννησιακό Πόλεμο
(φωτ.: Πην. Mατσούκα).
Μια σχεδόν ηλιόλουστη μέρα του Φλεβάρη αποφασίσαμε να επισκεφτούμε το φημισμένο Φρούριο και την γύρω περιοχή. Ακολουθώντας την λεωφόρο Φυλής ξεκινήσαμε να διασχίσουμε το ξακουστό χωριό της Χασιάς που διατηρεί τον παραδοσιακό του χαρακτήρα και φημίζεται για την χασαποταβέρνες του αλλά και το νοστιμότατο ψωμί με προζύμι ψημένο σε παραδοσιακούς φούρνους.
Μικρές στάσεις μπορεί να πραγματοποιήσει ο κάθε επισκέπτης για προσκύνημα στην εκκλησία της Παναγιάς Κανάλας και στο μοναστήρι του Αγίου Κυπριανού. Ακολουθήσαμε τον ελικοειδή δρόμο που ξετυλίγεται σαν κουβάρι στις πλαγιές του βουνού της Πάρνηθας και θαυμάζαμε το μεγαλείο της φύσης.
Το βουνό με το έντονο ανάγλυφό του είναι γεμάτο από καταπράσινες πλαγιές με νεαρά πεύκα και χαμηλή βλάστηση, επιβλητικά φαράγγια και πολλά σπήλαια με σπουδαιότερο εκείνο του Πανός. Όμως η προσέγγισή του γίνεται μόνο από περιδιαβατικά μονοπάτια μετά από αρκετές ώρες πεζοπορίας. Από το μετόχι της Μονής Κλειστών θαυμάσαμε τα βάραθρα που σχηματίζονταν ενώ ακούγαμε τον ήχο του νερού που κελάρυζε κατηφορίζοντας τις πλαγιές από τις δυτικές πηγές του βουνού.
Πραγματοποιήσαμε μια σύντομη στάση στις Πηγές της Φυλής που πρόσφατα είχαν διαμορφωθεί και χτιστεί με όμορφες πέτρες που εναρμονίζονταν τέλεια με το τοπίο. Περιηγηθήκαμε για λίγη ώρα σε ένα χωμάτινο δρόμο που έκανε την οδήγηση να μοιάζει με περιπέτεια. Επιστρέψαμε πίσω ξανά στην πηγή όπου είχαν σταθμεύσει μερικοί διαβάτες για πικ νικ. Συνεχίσαμε ακολουθώντας μια πινακίδα που μας κατεύθυνε στον προορισμό μας. Ξαναμπήκαμε για λίγο σε ένα χωματόδρομο και ακολούθησε σύντομη πεζοπορία για να φτάσουμε επιτέλους να θαυμάσουμε το Φρούριο από μια γειτονική κορυφή.
Το όλο φυσικό τοπίο αγγίζει τα όρια της μαγείας. Οι κορυφές του βουνού που μοιάζουν να αγγίζουν τα σύννεφα του ουρανού, το φρούριο που δεσπόζει λίγο μακρύτερα, τα πουλιά που πετούν ανέμελα, το αεράκι που φυσά δυνατά και τα πολύχρωμα λουλουδάκια που ξεπροβάλλουν δειλά συνθέτουν ένα παζλ μοναδικής ομορφιάς.

Η ανάβαση στο Φρούριο της Φυλής

Αντικρίζοντας τα πέτρινα βράχια που περικλείουν το Φρούριο, ταξιδέψαμε νοερά στις αρχές του 4ου αιώνα όπου διεξάγονταν μάχες ανάμεσα σε στρατιωτικές δυνάμεις της εποχής. Προσπαθήσαμε να ανέβουμε στο κάστρο όπου η πρόσβαση ήταν πραγματικά δύσκολη. Τα μονοπάτια ήταν στενά και γλιστερά και εναλλάσσονταν με πυκνή βλάστηση και ψηλά βράχια. Η αθλητική περιβολή ήταν απαραίτητη αλλά παρόλα αυτά δεν κατάφερε να μας γλιτώσει από μικρές αλλά ευτυχώς αναίμακτες πτώσεις και γλιστρήματα. Μόνο μερικά τσιμπήματα από τα αγκάθια των πουρναριών και των σχίνων μας ενόχλησαν αλλά δεν κατάφεραν να μας πτοήσουν.
Καταφέραμε να σκαρφαλώσουμε με δυσκολία στα δυσπρόσιτα βράχια και πραγματικά η θέα μας αποζημίωσε. Με μια πρώτη ματιά το φρούριο δεν φαίνονταν ιδιαίτερα μεγάλο. Η θέση όμως στην οποία είναι χτισμένο του δίνει μια μεγαλοπρέπεια. Διακρίναμε μια μεγάλη πέτρινη πύλη και πολλούς σκόρπιους ογκόλιθους που κάποτε θα αποτελούσαν μέρος του τοιχίου του. Ακριβώς στο σημείο που τελείωναν τα όρια του Φρουρίου ακολουθούσε ένα χαώδες βάραθρο που απλώνονταν μέχρι τα πόδια του βουνού και το καθιστούσε επικίνδυνο και τρομαχτικό ταυτόχρονα.
Η επιβλητική εικόνα των γερακιών που πετούσαν πραγματοποιώντας πτήσεις από τα γειτονικά βράχια εφορμώντας στα βάραθρα, αποτελούσαν μια υπέροχη εικόνα. Τι να νιώθουν άραγε τα πουλιά πετώντας από εκεί ψηλά θαυμάζοντας την απεραντοσύνη του ουρανού; Η ματιά μας έφτασε μέχρι την θάλασσα! Δεν ακούγονταν παρά μόνο το αεράκι που φυσούσε και μερικά σκόρπια κελαηδήματα από σπίνους, τσίχλες και κοτσύφια.
Παραμείναμε γοητευμένοι για τουλάχιστον μισή ώρα να απολαμβάνουμε την καταπληκτική θέα από ψηλά εισπνέοντας καθαρό οξυγόνο και θα παραμέναμε περισσότερο αν το αεράκι δε δυνάμωνε ενοχλητικά. Τα σύννεφα πύκνωσαν επικίνδυνα και έκαναν το τοπίο ακόμα πιο ειδυλλιακό.
Εκείνο που μας εντυπωσίασε ιδιαίτερα ήταν η απόλυτη φυσικότητα του τοπίου και ελάχιστη ανθρώπινη παρέμβαση που περιοριζόταν μόνο στην ανάρτηση σκόρπιων ενημερωτικών πινακίδων και στην μερική επίρριψη μπαζών. Ούτε καν μια προσπάθεια να ανοιχτούν μονοπάτια για την ευκολότερη ανάβαση των περιηγητών στο φρούριο ή την τοποθέτηση έστω και μερικών κάδων απορριμμάτων.
Συνεχίζοντας κανείς μπορεί να γνωρίσει τα ξακουστά Δερβενοχώρια, τα οποία όμως εμείς δεν στάθηκε δυνατό να τα επισκεφτούμε μιας και έπρεπε να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής. Η όλη διαδρομή είναι καταπληκτική όχι μόνο για οδήγηση με αυτοκίνητο, αλλά και με μηχανή και φυσικά για ποδηλασία αρκεί να έχει κανείς τον κατάλληλο εξοπλισμό.
Καθ’ όλη την διαδρομή παρακολουθούσαμε ότι υπήρχαν χαραγμένα μονοπάτια από ορειβατικούς συλλόγους για όσους αρέσκονται στη πεζοπορία και στην εξερεύνηση σπηλαίων. Σημειωτέον ότι στην περιοχή δεν υπήρχε ούτε καντίνα, ούτε περίπτερο, οπότε αν θελήσετε να επισκεφτείτε την περιοχή προμηθευτείτε νεράκι ή οτιδήποτε φαγώσιμο από το σπίτι και φυσικά όλα τα απαραίτητα για ένα όμορφο και οικολογικό πικ-νικ. Μην ξεχάσετε να προμηθευτείτε στην επιστροφή ζεστό ψωμί Χασιάς ή να γευτείτε τα μεζεδάκια και τα γλυκίσματα της περιοχής.

Γεωργία Νικητέα, EcoView.gr

Saturday, 27 November 2010

Τα δρακόσπιτα της Ευβοίας

Σε δύσβατες και ορεινές περιοχές της Ευβοίας υπάρχουν κάποια περίεργα κτίσματα, για την ταυτότητα των οποίων όσο και των κτιστών τους έχουν διατυπωθεί πολλές υποθέσεις και θεωρίες. Είναι τα περίφημα δρακόσπιτα – κατοικίες δράκων, κατά την παράδοση – τα οποία προξενούν κατάπληξη για την κατασκευή τους και ιδίως για την αρίστη στατική τους, πράγμα το οποίον αποδεικνύει πασιφανέστατα ότι οι κατασκευαστές τους ήσαν τελειότατοι και ικανότατοι αρχιτέκτονες με ανυπέρβλητες γνώσεις στατικής.

Τα δρακόσπιτα ευρίσκονται στη χώρα των Δρυόπων, οι οποίοι προερχόμενοι από την ορεινή περιοχή την κειμένη μεταξύ Παρνασσού και Οίτης εγκατεστάθησαν στην Νότιο Εύβοια, αλλά και στην Πελοπόννησο και σε άλλες περιοχές, εκδιωχθέντες από τις εστίες των (της Ανατ. Στερεάς) από τους Δωριείς και τους Μαλιείς (Ηροδότου Ιστορίαι, Θ’,43).

Ποιοί ήσαν οι Δρυόπες

Οι Δρύοπες, οι οποίοι φέρονται ως δημιουργοί των δρακοσπίτων, ήσαν Πελασγικός λαός, ο οποίος κατοικούσε στην προαναφερθείσα ορεινή περιοχή μεταξύ Οίτης και Παρνασσού.
Ο Δρύοψ (Δρύοπας), ο γενάρχης των Δρυόπων, ήταν υιός του ποταμίου θεού Σπερχειού και της Δαναΐδος Πολυδώρας. Κατ’ άλλη παράδοσι θεωρείται υιός του Πηνειού. Ήταν πατέρας της Δρυόπης του Κραγαλέως και του Θειοδάμαντος. Σύμφωνα με άλλη παράδοσι ο Δρυόψ θεωρείται υιός του Λυκάονος και της Δίας ή του Απόλλωνος και της Δίας, θυγατέρας του Λυκάονος, η οποία απέκρυψε το νεογέννητο παιδί της σε κάποια δρύ.
Ο Ηρόδοτος στο Θ΄ (ένατο) βιβλίο των «ΙΣΤΟΡΙΩΝ» του αναφέρει για τους Ερμιονείς της Αργολίδος: « Οι δε Ερμιονέες εισί Δρύοπες, υπό Ηρακλέος τε και Μηλιέων έκτης νυν Δωρίδος καλεομένης χώρας εξαναστάντες», δηλαδή ότι είναι Δρύοπες οι οποίοι εξεδιώχθησαν εκ της Δωρίδος υπό του Ηρακλεόυς και των Μαλιέων.
Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης στο Δ΄ βιβλίο της «ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ» αναφέρεται στην εκδίωξι των Δρυόπων από τον Ηρακλή και τους Μαλιείς, επειδή οι Δρύοπες εφέρθησαν ασεβώς προς το ιερό των Δελφών: «Μετά δε ταύτα Φύλαντος του Δρυόπων βασιλέως δόξαντος εις το εν Δελφοίς ιερόν παρανενομηκέναι, στρατεύσας μετά Μηλιέων τον τε βασιλέα των Δρυόπων ανείλε και τους άλλους εκ της χώρας εξαναστήσας Μηλιεύσι παρέδωκε την χώραν» (Δ΄ βιβλίον «ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ» 37, εκδόσεις Γεωργιάδη).
Δηλαδή: «Ύστερα απ’ αυτά, ο Φύλας, ο βασιλεύς των Δρυόπων, μπροστά στα μάτια των ανθρώπων ασέβησε στο ιερό των Δελφών, ο Ηρακλής εξεστράτευσε με τους Μηλιείς( Μαλιείς) και εφόνευσε τον βασιλέα των Δρυόπων, εξετόπισε τους κατοίκους από την χώρα και την παρέδωσε στους Μηλιείς (Μαλιείς).
Και συνεχίζει ο Διόδωρος (απόδοσις από τον γράφοντα): «Από τους Δρύοπες, που εκπατρίσθησαν, άλλοι έφθασαν στην Εύβοια και έκτισαν την πόλι Κάρυστο, άλλοι εταξείδευσαν στην Κύπρο, όπου ενώθηκαν με τους ντόπιους κι εγκατεστάθησαν εκεί, κι οι υπόλοιποι, που κατέφυγαν στον Ευρυσθέα, βοηθήθηκαν απ’ αυτόν εξ’ αιτίας της έχθρας που έτρεφε προς τον Ηρακλή. Και με την βοήθειά του ίδρυσαν τρείς πόλεις στην Πελοπόννησο, την Ασίνη και την Ερμιόνη, καθώς και την Ηιόνα» (Διοδώρου Σικελιώτου  «ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ», Βιβλίον Δ΄, 37, 2).
Οι Δρύοπες, που εκπατρίσθηκαν, κατέφυγαν όχι μόνο στην Εύβοια, στην Κύπρο και στην Πελοπόννησο, όπως αναφέρει ο Διόδωρος ο Σικελιώτης, αλλά και στις Κυκλάδες (Κύθνος, Κέα). Μάλιστα στην Κέα (κρινώς Τζιά) υπάρχει χωριό με το όνομα Δρυοπίς. Επίσης οι Δρύοπες εγκατεστάθησαν και στην Ήπειρο και στην Μικρά Ασία, με το όνομα δε Δρύοψ αναφέρεται από τον Όμηρο ένας υιός του Πριάμου, τον οποίον εφόνευσε ο Αχιλλεύς (Ομήρου Ιλιάς Υ, 455).
Ο Παυσανίας στα «ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΑ» αναφερόμενος στην Ασίνη, που ταυτίζεται με την σημερινή Κορώνη, γράφει: «Οι Ασιναίοι αρχικά ζούσαν περί τον Παρνασσό, γείτονες των Λυκορειτών, και είχαν από τον οικιστή τους το όνομα Δρύοπες που το διατήρησαν και στην Πελοπόννησο. Κατά την Τρίτη γενεά μετά τον οικιστή τους, όταν βασιλιάς τους ήταν ο Φύλας, οι Δρύοπες είχαν νικηθεί σε μάχη από τον Ηρακλή και οδηγήθηκαν στους Δελφούς ως ανάθημα για τον Απόλλωνα΄ έπειτα πέρασαν στην Πελοπόννησο κατόπιν χρησμού που ο θεός έδωσε στον Ηρακλή, και εγκαταστάθηκαν πρώτα στην παρά τον Ερμιόνη Ασίνη από εκεί διώχτηκαν από τους Αργείους, και οι Λακεδαιμόνιοι τους επέτρεψαν μα κατοικήσουν στην Μεσσηνία. Όταν έπειτα από χρόνια επανήλθαν οι Μεσσήνιοι, άφησαν τους Ασιναίους στην πόλη τους και δεν τους ξεσπίτωσαν. Οι ίδιοι οι Ασιναίοι λένε τα εξής για τον εαυτό τους: παραδέχονται πως νικήθηκαν σε μάχη από τον Ηρακλή και πως κυριεύτηκε η πόλη τους στον Παρνασσό δεν παραδέχονται όμως πως αιχμαλωτίσθηκαν και οδηγήθηκαν στον Απόλλωνα, αλλά μόλις αρχίσει να κυριεύει το τείχος ο Ηρακλής, αυτοί εγκατέλειψαν την πόλη και κατέφυγουν στις κορυφές του Παρνασσού. Κατόπιν πέρασαν με πλοία στην Πελοπόννησο και έγινα ικέτες του Ευρυσθέα, ο οποίος, ως εχθρός του Ηρακλή, τους παραχώρησε την Ασίνη της Αργολίδας. Από όλο το γένος των Δρυόπων μόνο οι Ασιναίοι εξακολουθούν μέχρι των ημερών μας να είναι υπερήφανοι για το όνομά τους, αντίθετα με τους Ευβοείς των Στύρων, γιατί και οι Στυρείς κατάγονται από τους Δρύοπες εκείνους που δεν είχαν λάβει μέρος στην μάχη κατά του Ηρακλή, γιατί κατοικούσαν σε κάποια απόσταση από την πόλη οι Στυρείς όμως δεν καταδέχονται να ονομάζονται Δρύοπες, όπως και οι κάτοικοι των Δελφών αποφεύγουν να ονομάζονται Φωκείς. Οι Ασιναίοι όμως ιδιαίτερα χαίρουν να ονομάζονται Δρύοπες και τα πιο σεβαστά ιερά τους είναι φανερό πως τα έχουν στον Παρνασσό. Έχουν ένα ναό του Απόλλωνα και ένα ιερό του Δρύοπα με άγαλμα αρχαίο….» (Παυσανίου «ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΑ» Κεφ. 34, ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΘΗΝΩΝ, απόδοσις στην απλή γλώσσα από Νικόλαο Παπαχατζή).

Thursday, 26 August 2010

Λίμνη Αγιάς Χανίων

Λίμνη Αγιάς ΧανίωνKατά την σύντομη περιήγησή μας στον Νομό Χανίων, γνωστοί και φίλοι μας μίλησαν με πολύ θετικά σχόλια για την Λίμνη Αγιάς και μας συνέστησαν να την επισκεφτούμε για να απολαύσουμε μια υπέροχη βόλτα γύρω από την όμορφη Λίμνη που περιβάλλεται από ένα πανέμορφο ειδυλλιακό τοπίο.
Γνωστοί φυσιολάτρες και έχοντας αποκομίσει πολύ θετικές εμπειρίες από την πρόσφατη επίσκεψή μας στην φυσική λίμνη Κουρνά, θελήσαμε να γνωρίσουμε από κοντά την λίμνη για την οποία είχαμε ακούσει τόσο όμορφες περιγραφές. Μας ενημέρωσαν ότι η Λίμνη Αγιάς που αποτελείται από 450 στρέμματα προστατευόμενης περιοχής, είναι μια τεχνητή λίμνη του δημιουργήθηκε πριν από πολλά χρόνια από την ΔΕΗ για την παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας, για αρδευτικούς σκοπούς και για να εφοδιάσει με νερό την περιοχή του Αλικιανού. Πρόσφατα δόθηκε στο κοινό και για την διαχείρισή της είναι υπεύθυνοι 7 φορείς.
Η ύπαρξή της στη περιοχή σύντομα αποτέλεσε ένα ιδανικό υδροβιότοπο, που μάλιστα εντάσσεται στο Δίκτυο natura, καθώς φιλοξενεί πολλά ενδημικά είδη πουλιών, φυτών και ερπετών και μάλιστα την επισκέπτεται κάθε χρόνο ένας σημαντικός αριθμός σπάνιων μεταναστευτικών πουλιών. Περίπου 200 είδη έχουν καταγραφεί από τους ορνιθολόγους μεταξύ των οποίων είναι κυρίως υδρόβια και υδροβατικά όπως ο μικροτσικνιάς, ο λασπότρυγγας, η λαγγόνα, η φαλαρίδα, το νανοβουτηχτάρι, ο καλαμόκιρκος, αρπαχτικά πουλιά όπως ο μαυροπετρίτης, ο φιδαετός, ο σταυραετός αλλά και ωδικά πουλιά όπως το αηδόνι, ο μυγοχάφτης, η κιτρινοσουσουράδα, ο θαμονοφυλλοσκόπος, ο κοκκινοκεφαλάς και διάφορα είδη χελιδονιών. Κατά τους χειμερινούς μήνες διαχειμάζουν αρκετά ακόμα είδη.
Η περιοχή σύντομα θα αποτελέσει ένα περιβαλλοντικό πάρκο που θα είναι το στολίδι ολοκλήρου του νομού, καθώς θα διενεργούνται πρότυπα εκπαιδευτικά περιβαλλοντικά προγράμματα από τα σχολεία της περιοχής.
Εφοδιαστήκαμε λοιπόν με όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό, φωτογραφική μηχανή, κιάλια, βιντεοκάμερα και ξεκινήσαμε από τα Χανιά για την περιήγησή μας. Ακολουθήσαμε τον δρόμο για το οροπέδιο του Ομαλού και μετά από μια σύντομη πορεία 9 περίπου χιλιομέτρων μέσα από όμορφους αγροτικούς δρόμους, διαβάζοντας τις πινακίδες, οδηγηθήκαμε σε μια σιδερένια στενή γέφυρα. Το τοπίο από όπου περάσαμε ήταν πολύ εύφορο και γεμάτο μυρωδάτους πορτοκαλεώνες και εκτάσεις με αμπέλια. Μια πινακίδα μας οδήγησε στην λίμνη και αφού σταθμεύσαμε το αυτοκίνητο σε μια πολυτελή καφετέρια που είχε θέα την λίμνη, κατεβήκαμε με τον εξοπλισμό μας για να θαυμάσουμε το τοπίο. Μια πυκνή σειρά από καλαμιώνες και πολύχρωμες πικροδάφνες μας έκρυβαν την θέα και έτσι δεν διστάσαμε να προχωρήσουμε πεζοπορώντας πια και με έντονη τη λαχτάρα να δούμε τη περιβόητη λίμνη. Μια σειρά με ευκάλυπτους καθώς και πυκνές συστάδες δέντρων και θάμνων καταφέραμε να διακρίνουμε απέναντι ενώ στο βάθος είδαμε μια μικρή γέφυρα.
Εκείνο που αντικρίσαμε όταν πλησιάσαμε αρκετά κοντά δεν είχε καμία σχέση με τις μέχρι τώρα περιγραφές. Τίποτε δεν θύμιζε λίμνη. Όλα συνηγορούσαν στο να μοιάζει το τοπίο με ένα βάλτο ή ένα ξερικό τοπίο… Τα νερά είχαν τραβηχτεί επικίνδυνα και στις άκρες της η λίμνη έμοιαζε με αποξηραμένη. Απογοήτευση μας κατέκλυσε…Αυτή ήταν λοιπόν η περίφημη λίμνη;
Μερικά κρωξίματα από πάπιες και χήνες απέσπασαν την προσοχή μας και βάλαμε τα κιάλια για να δούμε τα πουλιά που φιλοξενούνται στα νερά. Θελήσαμε να δούμε από πιο κοντά το τοπίο και οδικώς προσεγγίσαμε ένα άλλο σημείο. Μια αφίσα φτιαγμένη από παιδικά χέρια έκανε εμφανές το πέρασμα κάποιου τοπικού σχολείου πριν λίγες μέρες από την περιοχή.
Περπατήσαμε ακολουθώντας ένα μονοπάτι που οδηγούσε στην γέφυρα που διακρίναμε από απέναντι το οποίο ήταν γεμάτο σχίνα και άγρια βάτα. Σταματήσαμε για να δούμε την λίμνη αλλά η έντονη δυσοσμία που προέρχονταν από ψοφίμια και σάπια ψάρια που αναδυόταν μας έκανε να μην θέλουμε να μείνουμε λεπτό παραπάνω. Παρόλα αυτά κρατώντας τις ανάσες μας διανύσαμε μερικά μέτρα ακόμα. Παρατηρήσαμε ότι η στάθμη του νερού είχε κατέβει επικίνδυνα και έμοιαζε με βούρκο, με όλες τις δυσάρεστες συνέπειες για τους ζώντες οργανισμούς.
Με τα κιάλια παρατηρήσαμε μερικές χελώνες που ξεκουράζονταν σε μια ξέρα, ενώ στο βάθος διακρίνονταν μερικοί λευκοί κύκνοι που κολυμπούσαν αμέριμνοι συντροφιά με μια ομάδα από χήνες και πάπιες. Μερικά βουτηχτάρια ξεπρόβαλαν και χάνονταν ξαφνικά στα εναπομείναντα βαλτώδη νερά. Ένα αηδόνι ήταν η μοναδική όμορφη νότα σε συνδυασμό με τα τρισευτυχισμένα χελιδόνια που έδιναν μια ευχάριστη εικόνα κυνηγώντας τα χιλιάδες κουνούπια και έντομα που είχαν κατακλύσει το μέρος. Οι σαύρες και τα βατράχια που ξεπρόβαλλαν μέσα από τα βάτα μας ξάφνιασαν αλλά οι σφήκες που άρχισαν να επιτίθενται άρχισαν να μας διώχνουν χωρίς καμία διακριτικότητα.
Φύγαμε άρον άρον γιατί η δυσοσμία γινόταν όλο και πιο έντονη. Σε μια καφετέρια δίπλα στην λίμνη δυο ζευγάρια έπιναν τον καφέ τους και μας έκανε να αναρωτιόμαστε ποια η ευχαρίστηση που λαμβάνουν από το δυσάρεστο και απογοητευτικό θέαμα που έχει να προσφέρει η λίμνη. Στον δρόμο του γυρισμού είδαμε το τρενάκι της περιοχής που μετέφερε αρκετούς τουρίστες για να επισκεφτούν την λίμνη. Απορήσαμε αν οι αρμόδιοι που διοργάνωσαν την εκδρομή είχαν την παραμικρή ιδέα για την κατάντια της λίμνης και τι εντυπώσεις πιστεύουν ότι θα αποκομίσουν και θα μεταφέρουν στην πατρίδα τους για την οδυνηρή εικόνα που παρουσίαζε το γύρω περιβάλλον.



limnh agias2 Λίμνη Αγιάς Χανίων

Σημειωτέων επίσης ήταν ότι υπήρχαν πολλά σκουπίδια πεταμένα ανάμεσα στα δέντρα αλλά και εντός και εκτός του κάδου απορριμμάτων. Ίσως αν υπήρχε μια καλύτερη μέριμνα από μέρος των φορέων να μην υπήρχε αυτή η εικόνα που υποβαθμίζει την περιοχή.
Το ίδιο απόγευμα από τη τοπική τηλεόραση ακούσαμε ρεπορτάζ που αναφέρονταν στην κατάσταση και μάλιστα σαν κύριοι λόγοι αναφέρονταν η υπεράντληση των υδάτων για αρδευτικούς λόγους, οι διαφωνίες και η ασυνεννοησία μεταξύ των φορέων για την σωστή διαχείριση του νερού της λίμνης που γίνεται για πολιτικά και οικονομικά κυρίως οφέλη.
Είναι λυπηρό το γεγονός ότι εκτός από την ζωή των ανθρώπων, η αδιαφορία των υπευθύνων έχει σημαντικό αντίκτυπο στην παρουσία όλων των πλασμάτων που η ζωή τους είναι στενά συνυφασμένη με την ύπαρξη του νερού στην Λίμνη. Ελπίζω ότι σύντομα οι υπεύθυνοι θα συνειδητοποιήσουν την πολύτιμη προσφορά τέτοιων οικοσυστημάτων στην διατήρηση των σπάνιων ειδών και αποφασίσουν να τα προστατεύσουν και να τα διαχειριστούν σωστά προς όφελος όλων μας και όχι για την ικανοποίηση πολιτικών μικροσυμφερόντων.

Γεωργία Νικητέα, EcoView.gr

Friday, 20 August 2010

Όμορφες Ελληνικές πόλεις… καταδικασμένες από τόνους σκουπιδιών

Όριο απόρριψης σκουπιδιών 50 χλμ
Η κρίση είναι κρίση, για άλλους κατασκευασμένη για άλλους σχεδιασμένη και για άλλους αναπόφευκτη.
Με το αίσθημα της αλληλεγγύης αλλά και την ανάγκη της ξεκούρασης από την σκληρή πραγματικότητα, αρκετοί από μας βρέθηκαν κάπου ή βρίσκονται ακόμη.
Ο πολυθρύλητος τουρισμός μάλλον σε μικρά έως πολύ χαμηλά επίπεδα, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των άμεσα ενδιαφερομένων.
Οι ξενοδόχοι, το προσωπικό, οι εστιάτορες, οι έμποροι, παρ, όλο το άγχος της μικρής κίνησης, αποδεικνύουν καθημερινά στην πλειοψηφία τους πώς η αμεσότητα είναι το μυστικό στον τουρισμό. Αυτή την αμεσότητα που σκοτώνουν καθημερινά οι tour operators, και τα γραφεία ταξιδιών που εισπράττουν και το 15% περίπου για τις «υπηρεσίες» που προσφέρουν περισσότερο όμως στο εαυτό τους.Η άλλη κατηγορία που κάνει τα πάντα για να «ανεβάσει» τον τουρισμό ενός τόπου, είναι οι Δημοτικές αρχές, ευτυχώς όχι στο σύνολό τους, υπάρχουν φωτεινές εξαιρέσεις, και το εισπράττει εκείνος που θα επισκεφθεί την πόλη τους.
Κουραστήκαμε να ακούμε την δικαιολογία ότι δεν υπάρχουν λεφτά.
Όσοι θέλουν μπορούν να κάνουν πολλά και χωρίς λεφτά!
Μια πόλη μπορεί να είναι καθαρή αν είναι καθαροί οι κάτοικοί της.
Ακούσαμε από ενεργούς δημότες πώς η Ευρωπαϊκή Ένωση ρίχνει τσουχτερά πρόστιμα για τις παράνομες χωματερές.
Ακούσαμε όμως πώς και οι δημοτικές αρχές δεν μερίμνησαν να συμμορφωθούν με τους κανόνες, αν και είχαν προειδοποιηθεί εδώ και πολλά χρόνια.

Εδώ δεν μερίμνησαν και οι ανώτερες κυβερνητικές αρχές θα μου πείτε.
Η συνηθισμένη «καραμέλα», όχι εγώ ο άλλος, από το «Αννα» στον «Καιάφα».
«Με πορδές όμως δεν βάφονται αυγά» έλεγε η μακαρίτισσα η γιαγιά μου.
Με όλα αυτά και πολλά άλλα που όλοι δημιουργούμε και υφιστάμεθα φτάσαμε να αυτοκτονούμε καθημερινά.
Το ΔΝΤ κάνει την δουλειά του, η ΕΕ επίσης κάνει την δική της…
Εμείς τι κάνουμε;
Και καλά ο τουρισμός δεν μας ενδιαφέρει,
τον πολιτισμό μας το έχουμε αποποιηθεί προ πολλού
… δεν φοβόμαστε ούτε τον θάνατο;
Θα δηλητηριαστούμε από τα σκουπίδια;
Θα μας τσακίσει η πανούκλα και η χολέρα;
Η δημόσια υγεία δεν είναι δικαίωμα των πολιτών;

Γιατί δεν δραστηριοποιούνται οι Εισαγγελείς;
--
Ανάρτηση Από τον/την ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ στο ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

Tuesday, 22 June 2010

Το μουσείο κέρινων ομοιωμάτων Π. Βρέλλη στα Ιωάννινα

Ο (Αρχι)μάστορας, ενδυματολόγος, συλλέκτης και αρχιτέκτονας Παύλος Βρέλλης

Έργο ζωής ενός και μόνο ανθρώπου, του καλλιτέχνη- εικαστικού Παύλου Βρέλλη, αποτελεί το Μουσείο Ελληνικής Ιστορίας στο Μπιζάνι Ιωαννίνων, όπου ο επισκέπτης έρχεται σε επαφή με την ιστορία, μέσα από κέρινα ομοιώματα, ξακουστών, αλλά και αφανών ηρώων, που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην Ελλάδα, από την προεπαναστατική περίοδο έως και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το μουσείο, που φέρει το όνομα του Παύλου Βρέλλη, μετρά ήδη 15 χρόνια ζωής: άνοιξε τις πόρτες του για το κοινό στις 31 Ιουλίου 1995 κι έκτοτε, το επισκέπτονται, σε ετήσια βάση, περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι, Έλληνες στην πλειοψηφία τους.
Ο καλλιτέχνης είχε πρωτοπαρουσιάσει τα κέρινα ομοιώματά του ήδη από το 1975, στο χωριό Μουζακαίοι.Έχοντας αποσυρθεί από τη μέση εκπαίδευση, με το βαθμό του γυμνασιάρχη, αγόρασε μια πετρώδη έκταση γης, 17 στρέμματα, τον Φλεβάρη του 1983, κοντά στο χωριό Μπιζάνι (απέχει 12 χλμ. από τα Γιάννενα και βρίσκεται πολύ κοντά στα ιστορικά πεδία μαχών, που σημάδεψαν τις μάχες των Βαλκανικών Πολέμων του 1912-'13). Για τα επόμενα 12 χρόνια, δούλεψε πάρα πολύ σκληρά, δεδομένου ότι άρχισε όλο το εγχείρημά του, σε ηλικία 60 χρονών. Ευτύχησε να έχει την αμέριστη βοήθεια πρώην μαθητών και πιστών του φίλων και την υποστήριξη ατόμων, οι οποίοι γνώριζαν τη δουλειά του και πίστευαν στην καλλιτεχνική του φλέβα.

(Αρχι)μάστορας, ενδυματολόγος, συλλέκτης


Δούλεψε ασταμάτητα ως εργάτης, (Αρχι)μάστορας, ενδυματολόγος, συλλέκτης κι αρχιτέκτονας, προκειμένου να δώσει μορφή και ζωή, τόσο στον περιβάλλοντα χώρο όσο και στο εσωτερικό του κτιρίου που "φιλοξενεί" τα κέρινα ομοιώματά του. Κύριος σκοπός του ήταν να μπορέσει να κερδίσει τον επισκέπτη μ' έναν ενδιαφέροντα τρόπο, ώστε να τον κάνει, σταδιακά, να αισθανθεί ο ίδιος υποκείμενο της Ιστορίας και μέσα από τη διαδικασία του "να ανακαλύπτει και να αποκαλύπτει" τα θέματα, να αποκτήσει μια πρωτόφαντη εμπειρία, διευρύνοντας τα όσα γνώριζε σχετικά με πρόσωπα και γεγονότα. Η Ελληνική Ιστορία ήταν η μόνη πηγή απ' την οποία άντλησε τα θέματά του. Με ιδιαίτερη φροντίδα χάραξε δρόμους, διαμόρφωσε πλατείες, έφτιαξε, με τα χέρια του καλντερίμια και βραχόκηπους, μετασχημάτισε το φυσικό περιβάλλον γύρω από το μουσείο και φύτεψε αμέτρητα δέντρα και φυτά. Στο κτιριακό συγκρότημα, που περιλαμβάνει το Μουσείο, τη βιβλιοθήκη, το γραφείο και το χώρο εργασίας του, έδωσε μορφή Αστικής Φρουριακής Αρχιτεκτονικής, που συναντάται μόνο στην ενδοχώρα της Ηπείρου κατά τον 18ο αιώνα.Πάντα, σεβόμενος "τα μορφολογικά και ρυθμολογικά στοιχεία που η ίδια η παράδοση τού έχει υπαγορεύσει".

Με απλά υλικά...

Ο εσωτερικός χώρος του Μουσείου διαμορφώθηκε έπειτα από την κατάτμησή του, σύμφωνα με παράλληλα, συνάλληλα, διάλληλα επίπεδα. Οι κατατμήσεις αυτές οριοθετούν, ταυτόχρονα, τους χώρους-θέματα, που παρουσιάζονται (όχι πάντοτε με αυστηρή χρονολογική σειρά). Οι καλλιτεχνικοί μετασχηματισμοί του εσωτερικού χώρου έγιναν με δική του, προσωπική, εργασία. Αρχικά, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένα απλό ντουβάρι με υποτυπώδεις τοίχους και ανοίγματα. Πάντα, με απλά υλικά (όπως, τζίβα, λινάτσα, τσιμέντο, γύψο, νευρομετάλ), άνοιξε ουρανούς, χάρισε πτυχώσεις σε βράχια, απέδωσε υγρούς-μουχλιασμένους τοίχους, οδήγησε τα σοκάκια του στο να παραπέμπουν σε γεγονότα ξεχασμένα από πολλούς…
Κάποια από τα αντικείμενα που εκτίθενται, αποτέλεσαν την προσωπική του συλλογή από παλαιοπωλεία και παλιατζίδικα, απ' όλη την Ελλάδα, για περισσότερα από τριάντα χρόνια. Άλλα, όπως τα καριοφίλια, τα τσαρούχια και κάποια μοναδικά "φρούτα" και "βιβλία" αποτελούν δικές του δημιουργίες. Κάποια εξαιρετικής ομορφιάς και τέχνης ρούχα και φορέματα, όπως και κουστούμια και στολές, αποκτήθηκαν από διάφορα μέρη ή σώθηκαν από βέβαιο αφανισμό, ενώ άλλα μεταποιήθηκαν από τον ίδιο. Μας διαφωτίζουν για την ύπαρξη μιας άλλης όψης του καλλιτέχνη: αυτή ενός μοναδικού συλλέκτη-δημιουργού. Συμπληρωμένα με προσφορές φίλων και γνωστών του, όπως και δωρεές της VIII Μεραρχίας και του Σώματος Υλικού Πολέμου, ολοκληρώνουν το έργο, δίνοντας χαρακτήρα και προσωπικότητα στον εσωτερικό χώρο και τα εκθέματά του. Ο Παύλος Βρέλλης αποφοίτησε από την Παιδαγωγική Ακαδημία το 1947 και συνέχισε τις σπουδές του, αποφοιτώντας από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, το 1954 (με πρακτικό και θεωρητικό πτυχίο). Η δουλειά του είναι αυτή ενός γλύπτη με κλασική παιδεία, χρησιμοποιώντας μόνο πηλό, κατά το πρώτο στάδιο της κατασκευής της προτομής, την οποία δουλεύει. Όπως συνηθίζει να λέει ο ίδιος: "η Ανατομία είναι η ορθογραφία της δουλειάς μου". Ακολουθεί η κοπιώδης εργασία της χύτευσης ενός γύψινου εκμαγείου, σε δυο μέρη, βασισμένο στο πήλινο πρότυπο. Το μόνο που μένει είναι η χύτευση κεριού στο προαναφερθέν καλούπι. Πρώτιστο κριτήριο για την επιλογή των προσώπων και των γεγονότων που παρουσιάζονται, ήταν η επιρροή που άσκησε κάθε μορφή στην ψυχή του καλλιτέχνη και η πίστη του σ' αυτό που συνοψίζεται μέσω του αξιώματος: "η Ελληνική Ιστορία έχει γραφεί όχι μόνο από επώνυμους, αλλά και από ανώνυμους". Στον εσωτερικό χώρο του μουσείου, που έχει συνολικό όγκο 2.500 κυβικά μέτρα, η πρώτη ενότητα εκθεμάτων αφορά την προεπαναστατική περίοδο, η δεύτερη την Επανάσταση του 1821, η τρίτη τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ το μουσείο κλείνει με αναφορές και υπενθυμίσεις (Κυρά της Ρω, Γερμανικοί Φούρνοι, Αναφορά στην τραγωδία της Κύπρου, Ξεριζωμός των Ελλήνων από την Μικρά Ασία, Αναφορά στο Βυζάντιο και την Αρχαία Ελλάδα κ.ά). Σήμερα, ο Παύλος Βρέλλης ζει κι εργάζεται στα Ιωάννινα.

Αναρτήθηκε από epirusgate.blogspot.com

Friday, 18 June 2010

ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ


Κρίνω πολύ σημαντικό να δώσω μια κρίσιμη σύσταση που μπορεί να εμποδίσει σε ένα βαθμό την επιδείνωση που όλοι περιμένουμε ...

ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ, γιατί έτσι θα στηρίξετε τις θέσεις εργασίας σας και θα δημιουργήσετε θέσεις εργασίας για συμπατριώτες σας!
Το χρήμα κάνει κύκλο μέσα σε μια αγορά. Σκεφτείτε μερικά απλά παραδείγματα αλλαγών και τις επιπτώσεις τους:

  • Αντί για τυρί Gouda αγοράστε Λογάδι Ηπείρου ή Μακεδονικό τυρί.
  • Αντί για Coca Cola ,Pepsi, αγοράστε αναψυκτικά Lux και ΕΨΑ.
  • Αντί για Heineken και Amstel αγοράστε ή προτιμήστε Kraft, Βεργίνα, Ελληνικά κρασιά.
  • Αντί για μακαρόνια Barrila, Misko που παράγονται από πολυεθνική, αγοράστε μακαρόνια Μέλισσα.
  • Αντί για γάλα εισαγωγής Βερόπουλου και Lidl αγοράστε γάλα Αγνό, Δωδώνης, Μεβγάλ, Όλυμπος, Δέλτα.
  • Αντί για Ουίσκι αγοράστε τσίπουρο, ούζο, τσικουδιά.
  • Αντί για σκληρό τυρί Δανίας, αγοράστε ελληνικά κεφαλοτύρια, Γκλίτσα, Όλυμπος.
  • Αντί για έπιπλα από το ΙΚΕΑ προτιμήστε τους "120 Κατασκευαστές επίπλου" ή άλλους Έλληνες κατασκευαστές.
  • Αντί για Camel , Marlboro αγοράστε Καρέλια, Σεκάπ.
  • Αντί για καλλυντικά L' Oreal και Maybelline, αγοράστε Πετούσης.
  • Αντί για σοκολάτες Nestle, αγοράστε σοκολάτες ΙΟΝ.
  • Αντί για καφέ από τα Starbucks πάρτε τον καφέ σας από τον Γρηγόρης Μικρογεύματα.
  • Αντί για ρούχα από πολυεθνικές αλυσίδες ψωνίστε από μικρότερα συνοικιακά μαγαζιά.
  • Αντί για ταξίδια στο εξωτερικό , προτιμήστε φέτος την ΕΛΛΑΔΑ και μόνο!!!!

ΟΤΑΝ ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ ΠΡΟΪΌΝΤΑ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ αποδυναμώνετε τις Ελληνικές αγορές βοηθώντας την ανεργία και τα χρήματα σας φεύγουν στο εξωτερικό.
ΟΤΑΝ ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ουσιαστικά δίνετε το 50% των χρημάτων σας σε εργοστάσια άλλων χωρών που απασχολούν αποκλειστικά αλλοδαπούς.

Ενδεικτικά αναφέρουμε τις αλυσίδες καταστημάτων ZARA, BERSKA, PULL και BEAR,STRADIVARIUS, MASSIMO DUTTI, OYSHO, ZARA HOME, UTERQUE, TEMPE οι οποίες ανήκουν ΟΛΕΣ στην πολυεθνική INDITEX.
Αναλογιστείτε τι μεγάλη ζημιά κάνετε στην οικονομία μας κάθε φορά που αγοράζετε απο αυτά τα καταστήματα.

Μπορεί να αποτελούν μια φθηνότερη λύση στην δύσκολη αυτή εποχή αλλά αυτά τα χρήματα δεν κάνουν κύκλο στην δική μας οικονομία.
Μπορεί ένα ελληνικό αντίστοιχο ρούχο να σου κοστίσει λίγο παραπάνω αλλά να είσαι σίγουρος οτι αυτά τα χρήματα θα γυρίσουν έμμεσα σε σένα. Αν δεν θέλετε να καταντήσουμε να μας ντύνει και να μας ταΐζει ένας σε όλο τον κόσμο

ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΤΟ ΚΑΛΑ ΠΡΙΝ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ ΚΑΠΟΙΟ ΠΡΟΪΟΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΤΕ ΝΑ ΣΤΗΡΙΖΕΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΟΡΑ.

Σκεφτείτε ότι αν η κάθε Ελληνική οικογένεια στρέψει 500 ευρώ ετησίως σε ελληνικά προϊόντα, τότε για κάθε χίλιες οικογένειες θα αυξηθεί άμεσα η ζήτηση ελληνικών προϊόντων κατά 500,000 ευρώ και θα δημιουργηθεί μια τελική κυκλοφορία χρήματος ισοδύναμη με περίπου 4,500,000 ευρώ στην αγορά!!!!!