Η μεγαλύτερη επίδραση του «πράσινου» όμως καταγράφηκε στη συχνότητα εμφάνισης των αγχωδών διαταραχών και της κατάθλιψης.
Η θετική επίδραση ήταν μεγαλύτερη στον ψυχισμό των παιδιών ηλικίας κάτω των 12 ετών, καθώς φάνηκε ότι όσα κατοικούσαν κοντά σε χώρους πρασίνου είχαν 21% λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν κατάθλιψη.
Μια ακόμη επιστημονική μελέτη διαπιστώνει ότι όσο πιο κοντά στη φύση ή σε χώρους πρασίνου ζούμε, τόσο καλύτερη υγεία και ιδιαίτερα ψυχική έχουμε.
Ερευνητική ομάδα από το Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου VU στο Άμστερνταμ, μελέτησε τους φακέλους υγείας 350.000 ατόμων που ζούσαν στην Ολλανδία. Στη μελέτη συμμετείχαν μόνον όσοι είχαν εγγραφεί στο μητρώο 195 οικογενειακών ιατρών για διάστημα μεγαλύτερο του ενός έτους, καθώς οι ερευνητές θεώρησαν ότι οι επιδράσεις που έχει το περιβάλλον στην υγεία των ανθρώπων γίνονται ορατές τουλάχιστον μετά από 12 μήνες.
Βάσει της περιοχής που διέμεναν, οι επιστήμονες υπολόγισαν το ποσοστό που καταλάμβαναν οι χώροι πρασίνου σε ακτίνα ενός και τριών χιλιομέτρων.
Κατά μέσο όρο, οι χώροι πρασίνου καταλάμβαναν το 42% της κατοικημένης περιοχής σε ακτίνα ενός χιλιομέτρου και σχεδόν το 61% σε απόσταση τριών χιλιομέτρων από τα σπίτια των εθελοντών και επιχείρησαν να αξιολογήσουν την επίδραση που είχε το περιβάλλον στην συχνότητα εμφάνισης 24 παθήσεων.
Για τις περισσότερες σωματικές και ψυχικές παθήσεις η επίδραση ήταν θετική για όσους κατοικούσαν σε περιοχές όπου υπήρχε πράσινο σε απόσταση ενός χιλιομέτρου.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, όσοι κατοικούσαν κοντά σε χώρους πρασίνου είχαν μειωμένα ποσοστά εμφάνισης στεφανιαίας νόσου, σακχαρώδους διαβήτη, κατάθλιψης, άγχους, λοιμώξεων του αναπνευστικού και άσθματος, ημικρανίας, ιλίγγου, λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος και παθήσεων του στομάχου, του λαιμού, της πλάτης, του χεριού και των καρπών.
Η μεγαλύτερη επίδραση του «πράσινου» όμως καταγράφηκε στη συχνότητα εμφάνισης των αγχωδών διαταραχών και της κατάθλιψης.
Συγκεκριμένα, το ποσοστό των εθελοντών που είχαν αγχώδεις διαταραχές και ζούσαν σε περιοχές όπου οι χώροι πρασίνου καταλάμβαναν το 10% σε απόσταση ενός χιλιομέτρου ήταν 26 τοις χιλίοις.
Το αντίστοιχο ποσοστό για όσους κατοικούσαν σε περιοχές όπου οι χώροι πρασίνου καταλάμβαναν το 90% ήταν 18 τοις χιλίοις.
Όσον αφορά στην κατάθλιψη, οι 24 από τους 1.000 εθελοντές που ζούσαν κοντά σε χώρους πρασίνου εμφάνισαν τη νόσο. Το αντίστοιχο ποσοστό για τους κατοίκους περιοχών που στερούνταν πρασίνου ήταν 32 τοις χιλίοις.
Η θετική επίδραση ήταν μεγαλύτερη στον ψυχισμό των παιδιών ηλικίας κάτω των 12 ετών, καθώς φάνηκε ότι όσα κατοικούσαν κοντά σε χώρους πρασίνου είχαν 21% λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν κατάθλιψη.
Ένα αναπάντεχο συμπέρασμα της μελέτης ήταν ότι οι χώροι πρασίνου δεν φάνηκε να επηρεάζουν θετικά τα επίπεδα της αρτηριακής πίεσης.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι άνθρωποι που ζουν κοντά σε χώρους πρασίνου ενδεχομένως αντιμετωπίζουν πιο αποτελεσματικά το άγχος ενώ έχουν περισσότερες ευκαιρίες για κοινωνικές επαφές.
Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύονται στην επιστημονική επιθεώρηση Journal of Epidemiology and Community Health.
Επιμέλεια: Γιάννης Δεβετζόγλου
