Ένας από τους μεγαλύτερους και σημαντικότερος υγροτόπους της Ευρώπης, με ανεξάντλητο φυσικό πλούτο, ένας τόπος που θα μπορούσε να αποτελεί επίγειο παράδεισο, κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να μετατραπεί σε κόλαση εξ αιτίας των διάφορων ανθρώπινων δραστηριοτήτων και επεμβάσεων, που είναι ασυμβίβαστες με την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.
Και τι δεν είδαμε…., στο υλικό που προβλήθηκε κατά την ημερίδα που διοργάνωσε η Νομαρχιακή αυτοδιοίκηση Άρτας σε συνεργασία με το φορέα διαχείρισης Αμβρακικού, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα υδροβιότοπων που τιμάται κάθε χρόνο στις 2 Φεβρουαρίου. Φωτογραφίες σοκαρίστηκες συνέθεταν μια «εφιαλτική» εικόνα που επικρατεί σε μια προστατευμένη, κατά τα αλλά… περιοχή διεθνούς οικολογικής άξιας, όπως ο Αμβρακικός κόλπος, ο οποίος έχει συμπεριληφθεί στους 11 ελληνικούς υγροτόπους διεθνούς σημασίας που προστατεύονται από τη Σύμβαση Ramsar και χαρακτηρίζεται ως εθνικό πάρκο.
Σωροί από πλαστικά άδεια δοχεία φυτοφαρμάκων, χώροι ανεξέλικτης διάθεσης οικιακών απορριμμάτων, εναπόθεση παραπροϊόντων κτηνοτροφικής προέλευσης, υπολείμματα σφαγείων, νεκρά ζώα που χάθηκαν κατά την εκτροφή, αυθαίρετα κτίσματα , κτηνοτροφικές μονάδες, υλοτομημένες μπαζωμένες εκτάσεις με κατασκευές για κάθε λογής δραστηριότητα, καύση απορριμμάτων, λαθροθήρες καμουφλαρισμένοι εν δράση…, παράνομοι αλιείς, αυτοσχέδιες κατασκευές που φυλάσσονται μικρά παράνομα σκάφη, νεκροί αργυροπελεκάνοι παγιδευμένοι σε πρόχειρες συρμάτινες κατασκευές που έστησαν αλιείς για να εμποδίσουν άλλους παράνομους αλιείς να ρίξουν δίχτυα, θαλάσσιες χελώνες νεκρές, άλλες εικόνες που φανέρωναν ότι η λαθροθήρες ψαράδες δεν είναι μεμονωμένο γεγονός… αλλά ότι η παράνομη αλιεία έχει πάρει διάστασης ανεξέλεγκτες, νεκρά ψάρια και όλα αυτά μέσα στον πύρινα του εθνικού πάρκου, εικόνες που φανέρωναν ότι η ζωή εκεί …. είναι δύσκολη …
Σ' αυτά έρχονται να προστεθούν και άλλες πληγές που δεν είναι απαραίτητες φωτογραφίες …οι δεξαμενές καυσίμων, οι ανεξέλεγκτες χωματερές, η ρύπανση των ποταμών που καταλήγει στον κόλπο, τα αστικά και βιομηχανικά λύματα αλλά και οργανικές ενώσεις από λιπάσματα και χημικά που χρησιμοποιούνται στη γεωργία, κτηνοτροφικά απόβλητα, χοιροστάσια, σφαγεία, πτηνοτροφεία.
Οι μονάδες υδατοκαλλιέργειας που λειτουργούν χωρίς να έχει προβλεφθεί ένας ευρύτερος χωροταξικός σχεδιασμός, ο οποίος να βασίζεται στις αρχές της περιβαλλοντικής ευφορίας και της βιώσιμης ανάπτυξης, το μπάζωμα του στομίου.Ο Αμβρακικός Κόλπος, έκτασης 405 τετρ. χιλ., αποτελεί ουσιαστικά μία εσωτερική θάλασσα που επικοινωνεί με το Ιόνιο Πέλαγος μέσω ενός στενού δίαυλου, το Άκτιο. Περιβάλλεται από 20 λιμνοθάλασσες, συνολικής έκτασης 70 τετρ. χιλιομέτρων. ,οι οποίες χαρακτηρίζονται από μεγάλη βιολογική παραγωγικότητα, λειτουργούν ως φυσικά εκτροφεία ψαριών και καρκινοειδών που αποτελούν τροφή για πολλά είδη πτηνών και άλλων οργανισμών. Επιπλέον, συνθέτουν μία από τις βασικές οικονομικές δραστηριότητες της περιοχής που είναι η αλιεία.
Ο Αμβρακικός είναι από τις πιο πλούσιες σε είδη πουλιών περιοχές στην Ελλάδα. Σήμερα έχει 294 καταγραμμένα είδη συνολικού πληθυσμού άνω των 100.000 εκ των οποίων τα 101 είδη είναι σπάνια ή απειλούμενα και απαντώνται πλέον σε ελάχιστους ευρωπαϊκούς υδροβιότοπους. Τα πιο γνωστά είναι ο αργυροπελεκάνος, η λαγγόνα, ο ήταυρος, η βαλτόπαπια, ο κραυγαετός, και ο στικταετός.
Έχει πλούσια βλάστηση με εκτεταμένους καλαμιώνες, αρμυρήθρες, βούρλα, παραποτάμια είδη κλπ .. Στην περιοχή εντοπίζονται ακόμα 33 είδη ψαριών, 15 από τα οποία αλιεύονται λαβράκια, κέφαλοι, γαρίδες, χέλια κλπ. Το Εθνικό Πάρκο, το οποίο περιλαμβάνει σύνθετα οικοσυστήματα και φιλοξενεί τον μεγαλύτερο καλαμιώνα των Βαλκανίων, έχει έκταση 1.300 τετραγωνικά χιλιόμετρα περίπου και καλύπτει εκτάσεις από τους νομούς, Πρέβεζας, Άρτας και Αιτωλοακαρνανίας.
Από τα ερπετά χαρακτηριστικά είναι η θαλάσσια χελώνα Caretta caretta, οι νεροχελώνες και τα νερόφιδα. Από θαλάσσια θηλαστικά το πιο γνωστό είναι το ρινοδέλφινο. Στις αρχές του 21ου αιώνα έγινε και επανεισαγωγή των νεροβούβαλων.Ο Αμβρακικός Κόλπος, ένα από τα σημαντικότερα και πιο ευαίσθητα οικοσυστήματα στην Ευρώπη, έχει υποστεί σοβαρή υποβάθμιση τις τελευταίες δεκαετίες λόγω αδιαφορίας αμέλειας και άγνοιας.
Φταίμε όλοι εμείς που ζούμε γύρω του! Το μέγεθος της καταστροφής πρέπει να μας προβληματίσει, να γίνει συνείδηση ότι η ευαισθητοποίηση, για προστασία όλων αυτών που ανήκουν σε εμάς και στα παιδία μας, δεν επιβάλλεται με κυρώσεις, ούτε επαφίεται σε σωτήρες, αλλά αποκτάτε με ενημέρωση και γνώση.