Εγκληματική αδιαφορία για την ελληνική φύση

Στην τύχη της έχει αφεθεί η ελληνική φύση από την Πολιτεία, την ίδια στιγμή που μία σειρά από νομοσχέδια και πρωτοβουλίες υποβαθμίζουν το περιβάλλον της χώρας μας. Η εγκληματική αυτή αδιαφορία οδηγεί σε υποβάθμιση μερικές από τις πλέον πολύτιμες περιοχές και απειλεί μοναδικά είδη.

Το εθνικό σύστημα προστατευόμενων περιοχών, η ραχοκοκαλιά δηλαδή για την προστασία της ελληνικής φύσης, παραπαίει. Οι φορείς διαχείρισης (ΦΔ) των προστατευόμενων περιοχών υπολειτουργούν. Η τύχη του 70% των περιοχών Natura, για τις οποίες δεν έχει οριστεί σχήμα διαχείρισης, είναι στον αέρα. Ταυτόχρονα, οι αρμόδιοι φορείς δεν έχουν προχωρήσει στην απαραίτητη, και προβλεπομένη από τον νόμο, παρακολούθηση και καταγραφή της κατάστασης της βιοποικιλότητας, εκθέτοντας τη χώρα μας σε διεθνές επίπεδο.

Τα παρακάτω παραδείγματα είναι ελάχιστα και μόνο ενδεικτικά του αδιεξόδου, στo οποίo έχουν περιέλθει οι προστατευόμενες περιοχές.

1.    Στη Ζάκυνθο εν μέσω της τουριστικής περιόδου, παραμένουν αφύλακτες οι πιο σημαντικές παραλίες ωοτοκίας της χελώνας Caretta caretta στη Μεσόγειο, όπως και ο θαλάσσιος χώρος, καθώς ο ΦΔ του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου δεν μπορεί να πληρώσει τους φύλακες που επιτηρούν τις δραστηριότητες κατά την περίοδο ωοτοκίας.

2.    Αντίστοιχη είναι η κατάσταση και στις περιοχές Natura 2000 που φιλοξενούν παραλίες ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας αλλά δεν εμπίπτουν στην αρμοδιότητα κάποιου ΦΔ. Συγκεκριμένα, στις παραλίες του Ρεθύμνου η ωοτοκία της χελώνας Caretta caretta μειώνεται λόγω της ανεξέλεγκτης τουριστικής δραστηριότητας ενώ στον Κυπαρισσιακό κόλπο, σχέδια οικοδομικής και τουριστικής ανάπτυξης απειλούν τη δεύτερη σημαντικότερη παραλία ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας στη Μεσόγειο.

3.    Στον Σχινιά ήδη εκδηλώθηκε πυρκαγιά. O ΦΔ, δηλώνοντας αδυναμία να προστατέψει αποτελεσματικά το πευκοδάσος, αναγκάστηκε να προβεί σε αποκλεισμό της πρόσβασης όλων των τροχοφόρων για συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα.

4.    Στο Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου σχεδιάζεται η εκτροπή του Αώου χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι επιπτώσεις στην προστατευόμενη περιοχή και στη διατήρηση του ποταμού.

5.    Στο Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου Βορείων Σποράδων, μία από τις σημαντικότερες περιοχές παγκοσμίως για την απειλούμενη με εξαφάνιση μεσογειακή φώκια, η φύλαξη είναι ανύπαρκτη. Παράλληλα, οι πληθυσμοί της φώκιας Monachus monachus στην υπόλοιπη Ελλάδα, που δεν εμπίπτουν στην αρμοδιότητα κάποιου ΦΔ, υφίστανται ανεξέλεγκτες πιέσεις και απειλές, παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει την ευθύνη για τη διατήρηση του 90% του ευρωπαϊκού πληθυσμού της.

Υπεύθυνοι για την παραπάνω κατάσταση είναι το ΥΠΕΚΑ και οι συναρμόδιες υπηρεσίες αλλά δυστυχώς αποδεικνύεται ότι η ευθύνη διατήρησης της βιοποικιλότητας και η εποπτεία της προστασίας της φύσης παραμένουν απλώς και μόνο ένα θεωρητικό σχήμα. Βασικές νομικές και άλλες υποχρεώσεις παραμένουν ως εκκρεμότητες. Παράλληλα, το ΥΠΕΚΑ προκαλεί συνεχείς καθυστερήσεις και εμπόδια στο έργο των ΦΔ, με αποτέλεσμα η λειτουργία πολλών εξ αυτών να είναι αυτήν τη στιγμή παγωμένη και όλοι να αντιμετωπίζουν προβλήματα στην υλοποίηση προγραμμάτων προστασίας και διαχείρισης.

 

Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις Αρκτούρος, Αρχέλων, Δίκτυο Μεσόγειος SOS, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Εταιρία Προστασίας Πρεσπών, Καλλιστώ, MOm και WWF Ελλάς θέτουν το ΥΠΕΚΑ προ των προφανών και αδιαμφισβήτητων ευθυνών του. Καλούν τη νέα πολιτική ηγεσία του να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για τη σωστή λειτουργία του Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών.

Σημειώσεις προς συντάκτες: ...