Θεραπευτικοί Κήποι - Therapeutic garden

Therapeutic garden

Του Γιώργου Βασιλορεΐζη

Πρόσφατα διάβασα για μια νέα δομή που χρησιμοποιείται σε εξωτερικούς χώρους κέντρων ψυχικής υγείας, που ομολογώ πως δεν γνώριζα. Πρόκειται για τους Θεραπευτικούς Κήπους. 

Είναι ένα φυσικό τοπίο που αποπνέει ηρεμία και γαλήνη.

Έρευνες που έχουν γίνει, έδειξαν ότι η ενασχόληση με τη φύση, το περπάτημα, η χαλάρωση, η επαφή με το περιβάλλον, το άρωμα των λουλουδιών, οι ήχοι της φύσης, μειώνουν το άγχος, επιταχύνουν την ανάρρωση και έχουν ευεργετικές επιδράσεις στην υγεία του ασθενούς. 

Βλέπουμε δηλαδή πλέον μία περισσότερο ολιστική προσέγγιση της ανθρώπινης ύπαρξης, η οποία δεν κρίνεται απλά συμπληρωματική, αλλά απαραίτητη, αν θέλουμε να προσεγγίσουμε τα προβλήματα σε βάθος.

Έχω καταλήξει ότι η αρχιτεκτονική δομή των περισσοτέρων χώρων περίθαλψης απεικονίζει έντονα την κοινωνία μας: απρόσωπη & αγχωτική. 

Τα άτομα που ασθενούν όμως δεν είναι απλά αριθμοί για να στοιβάζονται μέσα σε ένα μη λειτουργικό και ψυχρό κτίριο. Είναι πληγωμένες ψυχές που έχουν ανάγκη την ομορφιά της ζωής.

enallaktikidrasi

Ο άνθρωπος... και η φύση... Μια προβληματική σχέση Man: Mans relationship with the natural world

Μια μικρού μήκους ταινία κινουμένων σχεδίων η οποία μας δείχνει την προβληματική σχέση του ανθρώπου με τη φύση.

«Νιώθω, πίσω από την τραγική μοίρα του σύγχρονου ανθρώπου, την ωραία και αιώνια φύση που δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τις εφήμερες τραγωδίες μας. Μας καταπνίγει η αγωνία, ασφυκτιούμε, νιώθουμε, όσο ποτέ άλλοτε, την ανάγκη ν' ανοίξουμε ένα παραθυράκι για να δούμε, σε μια γρήγορη αστραπή, τον ουρανό, τα άστρα, τη θάλασσα, την άνοιξη: αλλά παρευθύς το παραθυράκι ξανακλείνει και μένουμε ξανά αντιμέτωποι με τους σκοτεινούς δαίμονες που μας επιτίθενται. 

Να ρίξουμε μια σύντομη και βίαιη ματιά στη φύση, ανάμεσα σε δυο κραυγές αγώνα και αγωνίας, είναι, θαρρώ, ολοένα και περισσότερο μια απαραίτητη φυγή προς ένα χαμένο παράδεισο. 

Όμως η ματιά αυτή πρέπει να είναι πολύ σύντομη, γιατί δεν έχουμε πια καιρό να αργοπορούμε με λεπτομερείς περιγραφές.» 

Νίκος Καζαντζάκης, 1957 

Συνομιλίες με τον Pierre Sipriot, Γαλλική Ραδιοφωνία,

Περικλής Διδασκάλου