της Μαριάννας Τζάννε Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία απίστευτη βαρβαρότητα που δεν έχει προηγούμενο!
Θαλάσσιες χελώνες, φώκιες, αρκούδες, σκυλιά σφαγιάζονται είτε από καπρίτσιο κάποιων διεστραμμένων εγκεφάλων είτε γιατί η ίδια η πολιτεία αδυνατεί να λάβει μέτρα περιφρούρησης των εθνικών δρόμων για να εμποδίσει το θυσιαστήριο που συντελείται εδώ και καιρό με τις νεκρές αρκούδες στην Εγνατία.
Η λίστα των θυμάτων μακριά και τα περιστατικά της ανθρώπινης βίας στα είδη του ζωικού βασιλείου τραγικά πολλά, παρά το γεγονός ότι μόνο 1 στα 20 θύματα γίνονται γνωστά.
Και όμως, εδώ και χρόνια η πολιτεία χρηματοδοτεί γενναιόδωρα Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις για την προστασία των ειδών. Γίνονται γιορτές για το περιβάλλον, θυμόμαστε και τιμούμε περιβαλλοντικές επετείους αλλά ολόκληρο το Αιγαίο, τα βουνά και τα χωριά μας σε όλη την Ελλάδα συνεχίζουν να πολιορκούνται από τους βαρβάρους.
Τελευταίο κρούσμα τα δηλητηριασμένα δολώματα στα σκυλιά στα Γρεβενά και ποιος να ξεχάσει – πριν λίγες μέρες- την πυροβολημένη στο κεφάλι φώκια, ηλικίας μόλις τεσσάρων μηνών στην Εύβοια!
Tα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα θαλάσσια και όχι μόνο είδη αποτελούν μόνο την κορυφή του παγόβουνου και έρχονται να αποκαλύψουν την αδυναμία της πολιτείας στην προστασία και την αποτελεσματική παρακολούθηση περιοχών με περιβαλλοντικές ιδιαιτερότητες.
Επικίνδυνα σιωπηρή η στάση του υπουργείου Περιβάλλοντος που εκτός από ρυθμίσεις τύπου ημιυπαίθριων είναι ανάγκη να κατανοήσει ότι η υποβάθμιση του περιβάλλοντος δεν έρχεται μόνο από το τσιμέντο.
Ο θεσμός των προστατευόμενων περιοχών (δόξα το θεό 29 στον αριθμό) που έχει θεσπίσει από τις αρχές του 2000 το υπουργείο για να μπορεί η πολιτεία να βάλλει όρους και κανόνες σε ευαίσθητα οικολογικά περιοχές που χρήζουν αυξημένων μέτρων προστασίας, υπολειτουργεί. Είτε γιατί ποτέ καμία κυβέρνηση δεν σκέφτηκε να δημιουργήσει μία σταθερή ροή χρηματοδότησης για τους φορείς που να παρέχει μια συνέχεια στην λειτουργία τους είτε γιατί ακόμη και εκεί που βρέθηκαν οι πόροι, εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά κενά.
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι ο Φορέας Διαχείρισης του Κηφισού ποταμού ο οποίος καλείται να προστατεύσει μια αχανή έκταση που ξεκινά από το Φάληρο και καταλήγει στους πρόποδες της Πάρνηθας.
Ο φορέας, ελλείψει πόρων, έχει απολύσει 10 άτομα προσωπικό και η περιοχή που βρίσκεται μέσα στην καρδιά της Αθήνας, παραμένει κυριολεκτικά ξέφραγο αμπέλι.
