Του Υμηττού χλωρίδα

Μια φωτογραφία δεν ξέρω αν ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις, όπως το θέλουν οι Κινέζοι, όμως τα σημερινά κυκλάμινα στου βράχου τη σχισμάδα (Ρίτσος αυτός, μελοποιημένος από Θεοδωράκη δε· χούντα βαριά τότε), που τα φωτογράφισα με το κινητό νωρίς το πρωί, προτελευταία Κυριακή του Οκτώβρη, στον Υμηττό, πάνω από την Καλοπούλα, μ’ έβαλαν να ψάχνω τη χλωρίδα του Υμηττού σαν ένα είδος γέφυρας με την πανίδα του, για την οποία είχα γράψει, πάλι σε «Τρίτη Ματιά», Ιούνιο του 2013, τότε με αφορμή μια μεγάλη, άκακη δεντρογαλιά που συνάντησα έρπουσα σε μονοπάτι, επίσης άνωθεν Καλοπούλας.

Τον έχω σπουδάσει τον Υμηττό, χρόνια τώρα να τον περπατάω, βρέξει–χιονίσει που λένε. Αλλά όσο και να λες, όσο και να θες, δεν σπουδάζεται αυτό το Τρελοβούνι που σε παλαβώνει με τις εκπλήξεις του· κάθε εποχή με τις δικές της. Μια σταλιά βουνό, 80.000 στρέμματα όλο κι όλο, με δέκα ώρες περπάτημα το φέρνεις γύρα [γνώρισα πρόπερσι έναν περιπατητή του, παλαβούτσικο, που μου είπε ότι περπατούσε στον Υμηττό τριάντα χιλιόμετρα την ημέρα· πρώτη και τελευταία φορά τον είδα, αλλά πρόλαβε και μου ’κανε τη μαγκιά περικοκλάδα] κι έχει πάνω του, και τι δεν έχει, από χλωρίδα και πανίδα μέχρι Ιστορία με μνημεία αρχαία, βυζαντινά και νεότερα, μοναστήρια, σπήλαια, πηγές και θρύλους· απίστευτους θρύλους, ώρες να ’χεις να διηγιέσαι!

Ενδεικτικά, σε μία επί τροχάδην ματιά στον πλούτο της χλωρίδας τού πιο κοντινού στην Αθήνα πνεύμονά της παρατηρούνται [και δεν έχει γίνει ακόμα πλήρης, οργανωμένη καταγραφή· ό,τι κάνουν οι ερασιτέχνες φυσιοδίφες και οι φίλοι του Υμηττού, με εξαίρεση βέβαια τη Φιλοδασική Ένωση Αθηνών που είναι ένα ξεχωριστό κεφάλαιο για τον Υμηττό μόνη της!]: Περισσότερα από 600 φυτικά είδη και υποείδη, αριθμός υψηλότατος αναλογικά με την έκταση του βουνού. Από αυτά, 54 είναι ενδημικά της Ελλάδας, 59 προστατεύονται από την ελληνική νομοθεσία, από διεθνείς συμβάσεις, είτε περιλαμβάνονται σε καταλόγους με απειλούμενα είδη. Πιο συστηματική μελέτη είναι βέβαιο ότι θα αυξήσει αυτούς τους αριθμούς.

Η έκπληξη, τουλάχιστον για όσους δεν το γνωρίζουν: τα προστατευόμενα είδη άγριας ορχιδέας στον Υμηττό είναι... 44! Η μεγαλύτερη πυκνότητα στην Ευρώπη, πάντα σε σχέση με την έκταση του βουνού, που οι αρχαίοι το κοσμούσαν με δυο ιδιαίτερου βάρους και σημασίας επίθετα: ευβότανος (πλούσιος σε βότανα) και μελισσόβοτος (μελισσοτόπι, με εκλεκτό μέλι από ευωδιαστό θυμάρι).

Και τα κυκλάμινα; Τα κυκλάμινα είναι πάντα τα κυκλάμινα, στην ώρα τους και με το χρώμα τους, το ανεπανάληπτο. Αυτό που, ποιητική αδεία, το ταιριάζω στα όμορφα κορίτσια, με περπατησιά ελαφιού (εκεί φώλιαζε, κοντά στην Καλοπούλα, το ιερό ελάφι της Αρτέμης, που το τραυμάτισε θανάσιμα ο Κέφαλος και τον εξόρισε η θεά σε κάποιο νησί που μετά το είπαν Κεφαλλονιά!), μαύρο χυτό μαλλί κι άσπρο πρόσωπο σαν κρίνο (Βαμβακάρης αυτός, ποιητής, όπως ο ίδιος αποκαλούσε τον εαυτό του, και συμφωνώ.

Ποιος άλλος από ποιητής θα σμίλευε το: μια φούντωση, μια φλόγα έχω μέσα στην καρδιά, λες και μάγια μου ’χεις κάνει...). Στη μαγεία του τώρα το κυκλάμινο, γιατί είναι και μαγικό (και στη χημεία του, η κυκλαμίνη είναι ουσία τοξική): συμβολίζει τη γονιμότητα, την ευτυχία, ενώ περιέχει και ιδιότητες... λαγνογενείς, που προκαλούν λαγνεία, πλανεύτρες...

Πέτρος Μανταίος

efsyn.gr

Περίπατος στο Αισθητικό δάσος Υμηττού

Αναζητώντας νέα μέρη για περιήγηση και αναψυχή εντός των ορίων του νομού Αττικής, ακολουθήσαμε τη συμβουλή μιας φίλης που μάς πρότεινε να επισκεφτούμε το Αισθητικό δάσος του Υμηττού και την Μονή Καισαριανής. 

Αν και είναι σχετικά κοντά μας, δεν είχε τύχει ποτέ να το επισκεφτούμε.

Η Μονή των Ταξιαρχών - Αστερίου:
Το ιστορικό αυτό Βυζαντινό Μοναστηράκι
βρίσκεται σε υψόμετρο 545 μ. σε μια ήσυχη πλαγιά του Υμηττού,
απ’ όπου αντικρίζετε φαντασμαγορικά
το Κέντρο της Αθήνας και τα Δυτικά Προάστια της.

Μετά από μια σύντομη διαδρομή από την Αττική οδό, ακολουθήσαμε τις πινακίδες που μας οδηγούσαν στη Μονή Καισαριανής. Αφήσαμε το αυτοκίνητο πολύ κοντά σε μια διχάλα και αμέσως μας κατέκλυσε μια αίσθηση ψυχικής ηρεμίας και πνευματικής χαλάρωσης.  

Τα κελαηδήματα των πουλιών μέσα από την πυκνή βλάστηση, έδιναν ένα μοναδικό αίσθημα ότι βρισκόμασταν πολύ μακριά από την γεμάτη νέφος πρωτεύουσα.

Ένας ποδηλάτης που ξεφύτρωσε από το πουθενά σχεδόν, πετάχτηκε μπροστά μας και αμέσως εξαφανίστηκε σε ένα κατηφορικό ανώμαλο μονοπάτι που ήταν πνιγμένο στην πυκνή βλάστηση.

Το πέτρινο δρομάκι μάς οδήγησε να περάσουμε
δίπλα από την ιστορική Μονή των Εισοδίων της Θεοτόκου,
που δυστυχώς όμως ήταν κλειστή και
δεν μπορέσαμε να επισκεφτούμε το εσωτερικό της,
στο οποίο μάθαμε ότι είχαν προηγηθεί έργα ανάπλασης.

Ακολουθήσαμε το χαραγμένο μονοπάτι και επιλέξαμε μια ανηφορική διαδρομή ανάμεσα σε θαμνώδη βλάστηση και διάσπαρτα δέντρα. Περιηγητές κάθε ηλικίας, από μικρά παιδιά μέχρι ηλικιωμένους, με την κατάλληλη αθλητική περιβολή και με τη βοήθεια ειδικών μπαστουνιών, ανέβαιναν τα δύσβατα μονοπάτια.

 

Σταματήσαμε σε ένα σημείο να δούμε την προτομή της προέδρου της φιλοδασικής ένωσης και παρατηρήσαμε τα μικρά περιφραγμένα κηπάκια που έμοιαζαν με αυτά του Βοτανικού Κήπου. Όλων των λογιών τα βότανα και τα μυρωδικά ήταν φυτεμένα εκεί: δεντρολίβανο, μαντζουράνα, θυμάρι, ρίγανη, σκόρπιζαν ένα μοναδικό άρωμα στην γύρω περιοχή.

 

Ανάμεσα στις φυλλωσιές από τις κουτσουπιές, τις χαρουπιές, τις  κουμαριές, τις δάφνες, τις κουκουναριές και τα πουρνάρια, ξεπετάγονταν ένα πλήθος ωδικών πουλιών. Από τα είδη που ξεχωρίσαμε ήταν οι κοκκινολαίμηδες, οι φλώροι, οι σπίνοι, οι δεκαοχτούρες, οι καλόγεροι, ενώ πολύχρωμες κίσσες φτεροκοπούσαν στα ψηλότερα κλαδιά των δέντρων. Το αρμονικό κελάηδημα του αηδονιού μας συντρόφευε σε όλη την διαδρομή και έδινε μια ευχάριστη μουσική νότα στον περίπατό μας.

 

Ψιλόλιγνα κυπαρίσσια, φουντωτά πεύκα, ολάνθιστες αμυγδαλιές, αφάνες, πανύψηλες βελανιδιές, ακακίες, κέδροι, τεράστιοι πλάτανοι, ευκάλυπτοι, γκορτσιές και εκτάσεις με ελαιώνες, έδεναν αρμονικά μεταξύ τους δίνοντας ένα μοναδικό αισθητικό αποτέλεσμα.

Σταθήκαμε για λίγο να προσκυνήσουμε τις παλιές ξύλινες εικόνες
και να θαυμάσουμε τα τάματα των πιστών
στο λιτό Εκκλησάκι της Ανάληψης,
που συναντήσαμε στο διάβα μας.

Ο περίπατός μας συνεχίστηκε ανεβαίνοντας αργά το στενό φιδωτό μονοπάτι που θα μας οδηγούσε στην αρχαία πηγή Καλοπούλα. Ένα παρατηρητήριο στην κορυφή σχεδόν του βουνού μας προκαλούσε να το επισκεφτούμε, αλλά η ανηφορική διαδρομή μιας ώρας τουλάχιστον μας κούρασε και αποφασίσαμε να επιστρέψουμε.

Η πανοραμική θέα από εκεί ψηλά,
σχεδόν λίγα βήματα από τη κορυφή του Υμηττού,
αποτελούσε ένα μοναδικό θέαμα. 
Όλη η πρωτεύουσα απλώνοντας στα πόδια μας.
Μέχρι και η Ακρόπολη δέσποζε επιβλητική πάνω στον βράχο και
μπορούσε κανείς να αφήσει το βλέμμα του να περιπλανηθεί
σε όλο το λεκανοπέδιο και τα γύρω ορεινά μέχρι και την θάλασσα.

Η κατηφορική διαδρομή ήταν σαφώς πιο γρήγορη αλλά και πιο επικίνδυνη, καθώς τα πέτρινα μονοπάτια γίνονταν  πιο γλιστερά.

Φτάνοντας στο πλάτωμα από το οποίο ξεκινήσαμε, παρατηρήσαμε ένα δέντρο με τεράστιο κορμό, ενώ λίγο πιο πέρα ακούγαμε το νερό της πηγής που κελάρυζε. Η ποώδης εποχιακή βλάστηση έδινε ένα πολύ όμορφο χρώμα μέσα στην καρδιά του χειμώνα. Αρώματα, χρώματα, ήχοι… μια πρόκληση για όλες τις αισθήσεις!

 

Το αισθητικό δάσος Καισαριανής είναι ενταγμένο στο πρόγραμμα ΝΑΤURA και προσφέρεται για ήπιες δραστηριότητες πεζοπορίας και ποδηλασίας, εκπαιδευτικές εκδρομές για σχολεία αλλά και επισκέψεις στις γειτονικές μονές του Αγ. Ιωάννη Θεολόγου και στα μνημεία του Λόφου Ταξιαρχών.

 

Όσοι επιζητάτε ήρεμους περιπάτους, απολαμβάνοντας την ομορφιά της φύσης, αξίζει πραγματικά να πραγματοποιήσετε μια επίσκεψη στο Αισθητικό δάσος που αποτελεί έναν από τους  σημαντικότερους εναπομείναντες πνεύμονες πρασίνου στην Αττική.

 

Γεωργία Νικητέα, EcoView.gr

Δίχτυ προστασίας στον Υμηττό

Μακάρι να μη δούμε τον Υμηττό να καίγεται φέτος το καλοκαίρι, όπως κάηκαν Πεντέλη και Πάρνηθα

Σε καθεστώς απόλυτης προστασίας μπαίνει το σύνολο σχεδόν του Υμηττού. Στο 90% του ορεινού όγκου, δηλαδή στα 93.000 στρέμματα επί συνόλου 105.000, απαγορεύεται πλήρως η δόμηση και επιτρέπονται μόνο έργα απαραίτητα για την προστασία και οικολογική διατήρηση των οικοσυστημάτων. Στο υπόλοιπο γίνονται πιο αυστηροί οι όροι δόμησης, ενώ απαγορεύεται η ανέγερση κατοικίας. Εντός οκταμήνου επιβάλλεται η καταγραφή και κατεδάφιση όλων των πιστοποιημένων αυθαίρετων κατασκευών.

Στις υπώρειες του Υμηττού και σε σύνδεση με την Αθήνα, δημιουργούνται δύο μητροπολιτικά πάρκα συνολικής έκτασης 6.000 στρεμμάτων περίπου - ένα στο Γουδή και άλλο ένα, καινούργιο, στα Ιλίσια.

Αυτές είναι οι βασικές προβλέψεις του νέου προεδρικού διατάγματος για την προστασία του ορεινού όγκου του Υμηττού, το οποίο τίθεται σε δημόσια διαβούλευση για έναν μήνα.

«Ο Υμηττός αποτελεί μία ελπίδα για την Αττική ιδιαίτερα στις σημερινές δυσμενείς συνθήκες, όπως αυτές διαμορφώνονται από την κλιματική αλλαγή», δήλωσε η υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Τίνα Μπιρμπίλη, κατά την παρουσίαση, χθες, του σχεδίου π.δ.

Το νέο προεδρικό διάταγμα (που διαμόρφωσε ο Οργανισμός Ρυθμιστικού Σχεδίου και Περιβάλλοντος Αθήνας - ΟΡΣΑ) θα αντικαταστήσει το αντίστοιχο του 1978. Το σχέδιο της προηγούμενης ηγεσίας του ΥΠΕΧΩΔΕ δεν εφαρμόστηκε ποτέ.

Υπενθυμίζεται πως μέχρι τον προσεχή Φεβρουάριο ισχύει στον Υμηττό αναστολή έκδοσης οικοδομικών αδειών.

Με την προτεινόμενη ρύθμιση, ο Υμηττός χωρίζεται σε πέντε ζώνες. Η Α’, απολύτου προστασίας, καταλαμβάνει, όπως προαναφέραμε, το μεγαλύτερο τμήμα και σε ορισμένα τμήματα περνά κάτω από τη λεωφόρο Κατεχάκη. Στη Β’ περιφερειακή ζώνη προστασίας επιτρέπονται η γεωργία, η υπαίθρια αναψυχή και η ανέγερση μόνο εκπαιδευτικών εγκαταστάσεων σε γήπεδα αρτιότητας 40 στρεμμάτων, με μέγιστο συντελεστή δόμησης 0,2 και ποσοστό κάλυψης 15%. 

Επιτρέπεται επίσης εντός των ορίων των δήμων Γλυκών Νερών, Παιανίας, Κορωπίας και Βάρης η ανέγερση ανά δήμο ενός κέντρου περιβαλλοντικής ενημέρωσης και εκπαίδευσης μέγιστης επιφάνειας 150 τετραγωνικών μέτρων σε γήπεδο τουλάχιστον 10 στρεμμάτων.

Στη Γ’ ζώνη αρχαιολογικής προστασίας επιτρέπεται μόνο η γεωργική χρήση, στη Δ’ ζώνη θεσμοθετούνται τα νέα πάρκα και στην Ε’ ζώνη ειδικών χρήσεων επιτρέπεται η συνέχιση της λειτουργίας των υφιστάμενων νεκροταφείων, αλλά απαγορεύεται η επέκτασή τους.

Σε όλες τις ζώνες απαγορεύεται το κυνήγι και η ανάρτηση διαφημιστικών πινακίδων. Νόμιμες λατομικές και βιομηχανικές δραστηριότητες απομακρύνονται εντός δύο χρόνων.

 

Απομάκρυνση κεραιών 

Σε συνεννόηση με το υπουργείο Μεταφορών και Δικτύων θα επιδιωχθεί η σταδιακή απομάκρυνση των κεραιών με τη χρήση νέων τεχνολογιών. Αγκάθι παραμένει το θέμα με το στρατόπεδο Σακέτα, το οποίο βρίσκεται στον πυρήνα του πάρκου Γουδή και όπου πριν από έναν χρόνο είχε ξεκινήσει η ανέγερση κατοικιών για τους αξιωματικούς της αεροπορίας. Η υπόθεση αναμένεται να εκδικαστεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας την 11η Μαΐου. Η κ. Μπιρμπίλη δήλωσε για το θέμα πως βρίσκεται σε συνεννόηση με τον υπουργό Άμυνας.

Σύμφωνα με τον καθηγητή Γιάννη Πολύζο, πρόεδρο του ΟΡΣΑ, το πάρκο Ιλισίων έχει έκταση γύρω στα 2.000 στρέμματα και είναι σε σύνδεση με το πάρκο Γουδή, έκτασης 1.000 - 1.200 στρεμμάτων (πυρήνας) και με περιφερειακή ζώνη 3.000 - 3.500 στρεμμάτων.
Προβλέπεται η κατεδάφιση του Ολυμπιακού Κέντρου Μπάντμιντον μόλις λήξει η τρέχουσα σύμβασή του (15 χρόνων).

• Ατολμία αποδίδει στο υπουργείο Περιβάλλοντος ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης σε ό,τι αφορά τις ρυθμίσεις για την προστασία του Υμηττού, αν και αναγνωρίζει πως πολλές κινούνται σε σωστή κατεύθυνση. Ο τομεάρχης Περιβάλλοντος της ΝΔ ζητά να ιδρυθεί ανεξάρτητο δασαρχείο Υμηττού και να κηρυχθεί ο ορεινός όγκος Εθνικός Δρυμός.

Πηγή:www.ethnos.gr
ΜΑΝΙΝΑ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

 

Πηγή

Έκθεση-κόλαφος: «Καταστρέφετε τον Υμηττό»

Από δάσος σε... «περιαστικό πάρκο» με αυτοκινητόδρομους, ογκώδη κτίρια και τουριστικές εγκαταστάσεις μετατρέπεται ο Υμηττός, σύμφωνα με τα σχέδια του ΥΠΕΧΩΔΕ. Την ίδια στιγμή, το ΣτΕ επιτρέπει την ανέγερση 36 κατοικιών αξιωματικών του στρατού, στο πρώην στρατόπεδο Σακέτα. Τις εξελίξεις στην υπόθεση σχολιάζει στο tvxs ο κ.Πάνος Τότσικας, περιβαλλοντολόγος και μέλος της «Διαδημοτικής Συντονιστικής Επιτροπής για τη Διάσωση του Υμηττού».

«Η κυρίαρχη αντίληψη σήμερα στο ΥΠΕΧΩΔΕ είναι ότι ο Υμηττός αποτελεί έναν ορεινό όγκο που στην ουσία εμποδίζει τη σύνδεση της πόλης των Αθηνών με τον «οικοδομικό παράδεισο» του κάμπου των Μεσογείων, ο οποίος κτίζεται ραγδαία τα τελευταία 15 χρόνια», σχολιάζει ο κ.Τότσικας. Η αντίληψη του Υμηττού ως «φυσικού εμποδίου», έχει άμεσο αντίκτυπο στα σχέδια του ΥΠΕΧΩΔΕ για την εκμετάλλευση του ορεινού όγκου: το πάλαι ποτέ δάσος, μετατρέπεται σε «περιαστικό πάρκο» από το οποίο θα διέρχονται αυτοκινητόδρομοι και στο οποίο θα υφίστανται ζώνες οικοδόμησης, με «αναψυκτήρια», πολιτιστικά κέντρα και άλλες εγκαταστάσεις για υποδομές στέγασης, σίτισης, ψυχαγωγίας, κοινωνικής μέριμνας.

Η εκμετάλλευση του Υμηττού φτάνει μέχρι και στο σημείο της πρόβλεψης δημιουργίας ενός... θεματικού πάρκου, γεγονός που καταδεικνύει ότι ο πρώην «αναδασωτέος ορεινός όγκος» μετατρέπεται σε «δάσος τσιμέντου και οικονομικής εκμετάλλευσης». Την ολέθρια καταστροφή του Υμηττού προσπαθούν εδώ και μήνες να προβάλουν οι Δήμοι, οι οργανώσεις πολιτών και οι περιβαλλοντικές οργανώσεις. Στις «φωνές» τους ήρθε να προστεθεί και η Γενική Διεύθυνση Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης.

Ο Υμηττός στα όρια της καταστροφής

Η εν λόγω Διεύθυνση σε έγγραφό της που κοινοποιήθηκε στα αρμόδια όργανα του ΥΠΕΧΩΔΕ και δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» καταγγέλλει ότι με το σχέδιο του ΥΠΕΧΩΔΕ «θα διαταραχθεί η ισορροπία του οικοσυστήματος, θα θιγούν πολλά από τα είδη της πανίδας των οποίων ο Υμηττός αποτελεί ενδιαίτημα» και αυτό θα προκαλέσει κρίσιμη αστάθεια στην Αττική, «δεδομένου ότι λόγω των επανειλημμένων πυρκαγιών της Πεντέλης και μετά την καταστροφική πυρκαγιά της Πάρνηθας έχουν ήδη ελαττωθεί κατά πολύ τα ανάλογα ενδιαιτήματα».

«Η εν λόγω έκθεση αποτελεί θετικό βήμα στον αγώνα μας για τη διάσωση του Υμηττού, ωστόσο περιέχει μια σημαντική έλλειψη: αποφεύγει οποιαδήποτε αναφορά στους νέους αυτοκινητόδρομους και στους τεράστιους κόμβους που θα πραγματοποιηθούν στον Υμηττό», επισημαίνει ο κ.Τότσικας. «Η Γενική Διεύθυνση Δασών διέπραξε τεράστιο λάθος όταν έδωσε την έγκριση για την κατασκευή των αυτοκινητόδρομων», καταγγέλλει ο κ.Τότσικας, τονίζοντας ότι οι αυτοκινητόδρομοι σε συνδυασμό με την άναρχη οικοδόμηση και τις πολεοδομικές αυθαιρεσίες στον Υμηττό θα δώσουν τη χαριστική βολή στον ήδη ευάλωτο ορεινό όγκο.

Ανέγερση 36 κατοικιών αξιωματικών στο στρατόπεδο Σακέτα επιτρέπει το ΣτΕ

Με απόφασή του, το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε το αίτημα του Συνδέσμου Προστασίας και Ανάπτυξης του Υμηττού, για την ακύρωση και την προσωρινή άρση των εργασιών κατασκευής 36 κατοικιών αξιωματικών του στρατού, στο πρώην στρατόπεδο Σακέτα στον Υμηττό.

 

Εντός της στρατιωτικής μονάδας, επιτρέπεται η ανέγερση εγκαταστάσεων και απαγορεύεται μόνο εκτός αυτής, σύμφωνα με το ΣτΕ.

Ο δήμαρχος Βύρωνα και πρόεδρος του ΣΠΑΥ, Νίκος Χαρδαλιάς, ο οποίος είχε καταθέσει το σχετικό αίτημα, χαρακτήρισε την απόφαση «χωρίς καμία λογική». Προειδοποίησε πως το φθινόπωρο θα είναι ακόμη πιο θερμό για την πολιτεία απ' ό,τι ήταν το καλοκαίρι καθώς, «δεν πρόκειται να αφήσουν τον Υμηττό στα χέρια κανενός». Παράλληλα, μίλησε για νέα προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ενώ συγκαλεί και έκτακτη σύσκεψη του Συνδέσμου.

 .

Δημοσίευση: 20-08-2009 17:52 από Έλλη Ισμαηλίδου Ομάδα TVXS

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ 

Αλλαγές για την προστασία του Υμηττού στο τελικό προεδρικό διάταγμα

Δημοσίευση: 20-08-2009 22:47

 

Υμηττός - Η μονή Αστερίου ή Ταξιαρχών

Βρίσκεται βορειοανατολικά της Μονής Καισαριανής, σε υψόμετρο 545μ. 

Η μονή είναι εγγεγραμμένος σταυροειδής ναός με τρούλο. Σωζόμενη επιγραφή μας πληροφορεί ότι είχε διατελέσει «Πατριαρχικόν Σταυροπήγιον».

Τόσο οι συνθήκες όσο και η χρονολογία ίδρυσης της μονής είναι άγνωστες. Κατά μία εκδοχή, το όνομά της συνδέεται με τον όσιο Λουκά τον Στειριώτη ή Αστεριώτη, τον ιδρυτή της ομώνυμης Βοιωτικής μονής ο οποίος διέμεινε για κάποιο χρόνο στην Αθήνα, πιθανότατα στην εν λόγω μονή. Αν η εκδοχή αυτή αληθεύει, τότε η ίδρυση της μονής Αστερίου πρέπει να αναχθεί σε χρόνους πριν το έτος 1000.

Κατά μία άλλη εκδοχή η ονομασία της οφείλεται στον κτήτορα της μονής Επίσκοπο Αστέριο. Κατά ορισμένους μελετητές, η μονή Αστερίου κτίστηκε στη θέση του αρχαίου διδασκαλείου του Διοδώρου. Ήκμασε κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας και επί Ενετών. Είχε σπουδαία βιβλιοθήκη που μεταφέρθηκε το 1687, στη Μονή Σαλαμίνας από τους καταφυγόντες εκεί μοναχούς, λόγω της επιδρομής του Βενετού Μοροζίνι. Κατά την Επανάσταση μεταφέρθηκε στην Ακρόπολη. Έκτοτε δεν υπάρχουν περαιτέρω πληροφορίες γι’ αυτήν.

Σύμφωνα με την άγνωστη συγγραφέα της «Ιστορίας της Μ.Πετράκη» ο ναός φέρει εσωτερικώς τοιχογραφίες του ΙΣΤ αιώνα της ανατολικής μοναστικής τεχνοτροπίας. Στον χώρο της μονής υπάρχουν η Τράπεζα η οποία εντός της κόγχης φέρει τοιχογραφία της «Παναγίας της Πλατυτέρας», η Εστία (=μαγειρείο) υπολείμματα πιθανά παλαιάς τραπέζης και ο Καμαροσκέπαστος πυλώνας της εισόδου που αποκαλείται «διαβατικόν».

Στα μοναστήρια που σώζονται ως σήμερα διάσπαρτα στις πλαγιές του Υμηττού, υπάρχουν εντοιχισμένα μάρμαρα από ανάγλυφα ή επιτύμβιες στήλες, κομμάτια από κίονες και βάθρα, ενώ στα θεμέλιά τους διακρίνονται όπως προαναφέραμε τα ίχνη από παλιοχριστιανικές βασιλικές και αρχαίους ναούς. Βρίσκονται εκεί όπου από τα πρώτα χριστιανικά χρόνια, ασκητές και μοναχοί ζήτησαν ευλαβικά άσυλο.

Μεγάλο Βάραθρο Αστερίου

Το Μεγάλο Βάραθρο Αστερίου βρίσκεται σε υψόμετρο 480μ. και 500μ. βόρεια της ομώνυμης μονής. Η εξερεύνηση του πρώτου θαλάμου έγινε το 1938 ενώ ολόκληρου του βαράθρου έγινε το 1943. Γενικά η επίσκεψη στο βάραθρο είναι πολύ δύσκολη εκτός από τα πρώτα 20 μέτρα.

 

πηγή