Αναζητώντας νέα μέρη για περιήγηση και αναψυχή εντός των ορίων του νομού Αττικής, ακολουθήσαμε τη συμβουλή μιας φίλης που μάς πρότεινε να επισκεφτούμε το Αισθητικό δάσος του Υμηττού και την Μονή Καισαριανής.
Αν και είναι σχετικά κοντά μας, δεν είχε τύχει ποτέ να το επισκεφτούμε.
Μετά από μια σύντομη διαδρομή από την Αττική οδό, ακολουθήσαμε τις πινακίδες που μας οδηγούσαν στη Μονή Καισαριανής. Αφήσαμε το αυτοκίνητο πολύ κοντά σε μια διχάλα και αμέσως μας κατέκλυσε μια αίσθηση ψυχικής ηρεμίας και πνευματικής χαλάρωσης.
Τα κελαηδήματα των πουλιών μέσα από την πυκνή βλάστηση, έδιναν ένα μοναδικό αίσθημα ότι βρισκόμασταν πολύ μακριά από την γεμάτη νέφος πρωτεύουσα.
Ένας ποδηλάτης που ξεφύτρωσε από το πουθενά σχεδόν, πετάχτηκε μπροστά μας και αμέσως εξαφανίστηκε σε ένα κατηφορικό ανώμαλο μονοπάτι που ήταν πνιγμένο στην πυκνή βλάστηση.
Ακολουθήσαμε το χαραγμένο μονοπάτι και επιλέξαμε μια ανηφορική διαδρομή ανάμεσα σε θαμνώδη βλάστηση και διάσπαρτα δέντρα. Περιηγητές κάθε ηλικίας, από μικρά παιδιά μέχρι ηλικιωμένους, με την κατάλληλη αθλητική περιβολή και με τη βοήθεια ειδικών μπαστουνιών, ανέβαιναν τα δύσβατα μονοπάτια.
Σταματήσαμε σε ένα σημείο να δούμε την προτομή της προέδρου της φιλοδασικής ένωσης και παρατηρήσαμε τα μικρά περιφραγμένα κηπάκια που έμοιαζαν με αυτά του Βοτανικού Κήπου. Όλων των λογιών τα βότανα και τα μυρωδικά ήταν φυτεμένα εκεί: δεντρολίβανο, μαντζουράνα, θυμάρι, ρίγανη, σκόρπιζαν ένα μοναδικό άρωμα στην γύρω περιοχή.
Ανάμεσα στις φυλλωσιές από τις κουτσουπιές, τις χαρουπιές, τις κουμαριές, τις δάφνες, τις κουκουναριές και τα πουρνάρια, ξεπετάγονταν ένα πλήθος ωδικών πουλιών. Από τα είδη που ξεχωρίσαμε ήταν οι κοκκινολαίμηδες, οι φλώροι, οι σπίνοι, οι δεκαοχτούρες, οι καλόγεροι, ενώ πολύχρωμες κίσσες φτεροκοπούσαν στα ψηλότερα κλαδιά των δέντρων. Το αρμονικό κελάηδημα του αηδονιού μας συντρόφευε σε όλη την διαδρομή και έδινε μια ευχάριστη μουσική νότα στον περίπατό μας.
Ψιλόλιγνα κυπαρίσσια, φουντωτά πεύκα, ολάνθιστες αμυγδαλιές, αφάνες, πανύψηλες βελανιδιές, ακακίες, κέδροι, τεράστιοι πλάτανοι, ευκάλυπτοι, γκορτσιές και εκτάσεις με ελαιώνες, έδεναν αρμονικά μεταξύ τους δίνοντας ένα μοναδικό αισθητικό αποτέλεσμα.
Σταθήκαμε για λίγο να προσκυνήσουμε τις παλιές ξύλινες εικόνες και να θαυμάσουμε τα τάματα των πιστών στο λιτό Εκκλησάκι της Ανάληψης, που συναντήσαμε στο διάβα μας. |
Ο περίπατός μας συνεχίστηκε ανεβαίνοντας αργά το στενό φιδωτό μονοπάτι που θα μας οδηγούσε στην αρχαία πηγή Καλοπούλα. Ένα παρατηρητήριο στην κορυφή σχεδόν του βουνού μας προκαλούσε να το επισκεφτούμε, αλλά η ανηφορική διαδρομή μιας ώρας τουλάχιστον μας κούρασε και αποφασίσαμε να επιστρέψουμε.
Η κατηφορική διαδρομή ήταν σαφώς πιο γρήγορη αλλά και πιο επικίνδυνη, καθώς τα πέτρινα μονοπάτια γίνονταν πιο γλιστερά.
Φτάνοντας στο πλάτωμα από το οποίο ξεκινήσαμε, παρατηρήσαμε ένα δέντρο με τεράστιο κορμό, ενώ λίγο πιο πέρα ακούγαμε το νερό της πηγής που κελάρυζε. Η ποώδης εποχιακή βλάστηση έδινε ένα πολύ όμορφο χρώμα μέσα στην καρδιά του χειμώνα. Αρώματα, χρώματα, ήχοι… μια πρόκληση για όλες τις αισθήσεις!
Το αισθητικό δάσος Καισαριανής είναι ενταγμένο στο πρόγραμμα ΝΑΤURA και προσφέρεται για ήπιες δραστηριότητες πεζοπορίας και ποδηλασίας, εκπαιδευτικές εκδρομές για σχολεία αλλά και επισκέψεις στις γειτονικές μονές του Αγ. Ιωάννη Θεολόγου και στα μνημεία του Λόφου Ταξιαρχών.
Όσοι επιζητάτε ήρεμους περιπάτους, απολαμβάνοντας την ομορφιά της φύσης, αξίζει πραγματικά να πραγματοποιήσετε μια επίσκεψη στο Αισθητικό δάσος που αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους εναπομείναντες πνεύμονες πρασίνου στην Αττική.
Γεωργία Νικητέα, EcoView.gr
No comments:
Post a Comment