Με τη συμβολική υιοθεσία θα γίνεις υποστηρικτής της οργάνωσης για ένα χρόνο και θα λάβεις το πιστοποιητικό του ζώου που προστατεύεις, το τριμηνιαίο περιοδικό Ζωντανός Πλανήτης, το ημερολόγιο του WWF στις αρχές του χρόνου και την ατομική σου κάρτα Υποστηρικτή. Πάνω απ' όλα όμως, θα έχεις συμβάλει στις προσπάθειες του WWF για την προστασία των απειλούμενων ειδών.
 | Πάντα (Ailuropoda melanoleuca) Λιγοστοί πληθυσμοί του γιγαντιαίου πάντα επιζούν σήμερα στα κατακερματισμένα δάση μπαμπού της Κίνας. Κι όσο ο βιότοπος τους συρρικνώνεται, τόσο αυξάνεται η απειλή για το πιο δημοφιλές αρκουδάκι στον κόσμο.
Η δεκαετία 1970-'80 υπήρξε ίσως η πιο καταστροφική για το είδος. Η έκταση που καταλάμβαναν τότε τα περίπου 1.000 πάντα, μειώθηκε από 30.000 σε 13.000 km².
Το WWF ξεκίνησε δράση για την προστασία του είδους το 1981 και σήμερα το πρόγραμμα που εκπονείται σε συνεργασία με την κυβέρνηση της Κίνας παρουσιάζει θεαματική πρόοδο: η περιοχή που προστατεύεται αυξήθηκε κατά 25% φτάνοντας στα 16.000 km², ενώ η τελευταία εμπεριστατωμένη έρευνα που δημοσιοποιήθηκε το 2004, έδειξε σημαντική ανάκαμψη του πληθυσμού σε 1.600 άτομα, γεγονός πολύ ελπιδοφόρο για το μέλλον των πάντα...
| ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ | |
Επιστημονικό
όνομα: | Ailuropoda melanoleuca |
Κοινό
όνομα: | Γιγάντιο Πάντα |
| Βάρος: | 86 – 125 κιλά |
| Ύψος: | 1.20 – 1.90μ. |
| Βιότοπος, εξάπλωση: | Οροσειρές της νοτιοδυτικής Κίνας |
| Μέσος όρος ζωής: | 20 χρόνια στο φυσικό του περιβάλλον |
| Πληθυσμός: | Περίπου 1.600 άτομα |
Κύριες
απειλές: | Συρρίκνωση του βιότοπου, παράνομο κυνήγι |
Υιοθέτησε το Πάντα
|
 | Τίγρης της Σουμάτρας (Panthera tigris sumatrae) Το 90% του παγκόσμιου πληθυσμού των τίγρεων χάθηκε στη διάρκεια του 20ου αιώνα. Το WWF δίνει σκληρό αγώνα για να εξασφαλιστεί η επιβίωση του είδους.
Η τίγρης είναι από τα πιο επιβλητικά ζώα του πλανήτη. Είναι επίσης από τα πιο απειλούμενα.. Η χαραυγή του Έτους της Τίγρης, που ξεκίνησε βάσει του Κινέζικου Ωροσκοπίου στις 14 Φεβρουαρίου, βρίσκει τους παγκόσμιους πληθυσμούς αυτού του μοναδικού και χαρισματικού άγριου είδους, λίγο πριν από την εξαφάνιση. Εκτιμάται ότι μόλις 3.200 τίγρεις έχουν απομείνει ελεύθερες στον κόσμο από τις 100.000 που υπήρχαν στις αρχές του 20ού αιώνα.
Ειδικότερα η τίγρης της Σουμάτρας δεν ξεπερνά σήμερα τα 400 με 500 άτομα, ενώ κάθε χρόνο θανατώνονται τουλάχιστον πενήντα τίγρεις για το εμπόριο της γούνας τους. Σύμφωνα με έκθεση του WWF στο διάστημα 1998-2002 πέθαναν σε παγίδες 253 τίγρεις, ενώ ο βιότοπός τους μειώθηκε από 130.000 σε 42.000km².
Με βάση ένα πολυετές σχέδιο δράσης (2002-2010), η οργάνωση δίνει ένα σκληρό αγώνα για να εξασφαλιστεί η επιβίωση του είδους, αλλά και να διατηρηθούν οι τοπικοί πληθυσμοί, που εξαρτώνται από τους βιότοπους της τίγρης. Σε συνεργασία με άλλες περιβαλλοντικές οργανώσεις, και ύστερα από άσκηση πίεσης στην κυβέρνηση της Σουμάτρας, το WWF πέτυχε να ανακηρυχθεί η περιοχή Tesso Nilo - ένας από τους σημαντικότερους βιότοπους της τίγρης - σε εθνικό πάρκο.
«Ο πληθυσμός της τίγρης είναι πια τόσο μικρός, που οι ελπίδες για βιωσιμότητα του είδους είναι ελάχιστες», κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου οι επιστήμονες του WWF. «Εάν οι αρχές δεν λάβουν μέτρα εγκαίρως για να σταματήσει η ραγδαία αποψίλωση των δασών και η ανεξέλεγκτη λαθροθηρία, είναι βέβαιο ότι η τίγρης της Σουμάτρας, πολύ γρήγορα θα έχει την ίδια τύχη με τις συγγενείς της στη γειτονική Ιάβα και το Μπαλί, που εξαφανίστηκαν με τη δύση του εικοστού αιώνα».
Το Έτος της Τίγρης, που συμπίπτει φέτος με το Παγκόσμιο Έτος Βιοποικιλότητας, μπορεί να αποδειχτεί τυχερό για το απειλούμενο είδος. Τον Σεπτέμβριο του 2010 θα πραγματοποιηθεί στο Βλαδιβοστόκ της Ρωσίας, Διεθνής Συνδιάσκεψη για τις Τίγρεις, στην οποία αναμένεται οι 13 ασιατικές χώρες στις οποίες διαβιεί το είδος να προχωρήσουν σε μια φιλόδοξη ατζέντα για τη διατήρησή του. Στόχος είναι μέχρι το 2022, το επόμενο Έτος της Τίγρης, να έχει διπλασιαστεί ο πληθυσμός τους.
| ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ | |
Επιστημονικό
όνομα: | Panthera tigris sumatrae |
Κοινό
όνομα: | Τίγρης της Σουμάτρας |
| Βάρος: | 100 – 140 κιλά (θηλυκά 75-110 κιλά) |
| Ύψος: | 0,60 μ. |
| Μήκος: | 2,50 μ. |
| Βιότοπος, εξάπλωση: | Ινδονησία (Σουμάτρα) |
| Μέσος όρος ζωής: | 20 χρόνια στο φυσικό του περιβάλλον |
| Πληθυσμός: | Περίπου 400-500 άτομα |
Κύριες
απειλές: | Συρρίκνωση του βιότοπου, παράνομο κυνήγι |
Υιοθέτησε την Τίγρη
|
 | Θαλάσσια χελώνα (Caretta caretta) Οι θαλάσσιες χελώνες ξεκινούν την ζωή τους ως έμβρυα σε αυγά που εναποθέτουν οι θηλυκές χελώνες σε αμμώδεις παραλίες. Η θερμοκρασία, καθορίζει το φύλο των νεοσσών στην κάθε φωλιά.
Η Caretta caretta, ένα από τα επτά είδη θαλάσσιων χελωνών που υπάρχουν στον πλανήτη, ζει περίπου 80 χρόνια και τρέφεται κυρίως με θαλάσσια φυτά και ασπόνδυλα –έχει μάλιστα ιδιαίτερη προτίμησή στις τσούχτρες.
Ζει στη θάλασσα αλλά έχει πνεύμονες με αποτέλεσμα να βγαίνει συχνά στην επιφάνεια της θάλασσας για να αναπνεύσει και στις αμμώδεις παραλίες όπου γεννήθηκε η ίδια για να γεννήσει. Εκεί ολοκληρώνεται ο βιολογικός της κύκλος με την ωοτοκία, την εκκόλαψη, και την είσοδο των νεοσσών στη θάλασσα.
Η αναπαραγωγή περίοδος ξεκινά νωρίς την άνοιξη στη θάλασσα. Στη συνέχεια την κάθε περίοδο ωοτοκίας οι θηλυκές γεννούν τρεις με τέσσερις φορές, τις βραδινές ώρες . Προτιμούν τις αμμώδεις παραλίες με ήπιες κλίσεις και χωρίς εμπόδια, όπου η άμμος έχει τα κατάλληλα χαρακτηριστικά, τη σωστή θερμοκρασία και υγρασία στοιχεία απαραίτητα στοιχεία για την επώαση.
Αφού η χελώνα βρει το κατάλληλο σημείο φτιάχνει τη φωλιά της με τα πίσω πτερύγια. Πρόκειται για έναν λάκκο 60 εκατοστών στον οποίο γεννά περίπου 120 αυγά άσπρα, μικρά και στρογγυλά. Μοιάζουν με μπαλάκια του πινγκ πονγκ και περιβάλλονται από μία ρευστή αντισηπτική ουσία που τα προστατεύει. Η εκκόλαψη τους διαρκεί περίπου δύο μήνες. Κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών του Ιουλίου και του Αυγούστου περίπου το 70% των αυγών θα εκκολαφθεί.
Οι νεοσσοί είναι μαύρου χρώματος, έχουν μήκος πέντε εκατοστά και ζυγίζουν δεκαεπτά γραμμάρια. Μόλις εκκολαφθούν, ανεβαίνουν όλοι μαζί στην επιφάνεια της άμμου και κατευθύνονται προς τη θάλασσα. Κάνουν την έξοδό τους συνήθως κατά τη διάρκεια της νύχτας ή νωρίς το χάραμα και προσανατολίζονται προς τον φωτεινότερο ορίζοντα.
Αυτό το πρώτο ταξίδι των νεοσσών είναι και το σημαντικότερο της ζωής τους γιατί βοηθά τα χελωνάκια να προσανατολιστούν και να μπορέσουν να ξαναγυρίσουν στον ίδιο τόπο μερικές δεκαετίες αργότερα για να γεννήσουν και να αναπαραχθούν. Οι νεοσσοί έχουν να αντιμετωπίσουν πολλούς φυσικούς εχθρούς όπως καβούρια, γλάρους και ψάρια. Η θνησιμότητά τους είναι εξαιρετικά υψηλή - υπολογίζεται ότι σε κάθε χίλια χελωνάκια επιζεί και ενηλικιώνεται μόνο ένα!
Η θαλάσσια χελώνα Caretta caretta έχει καταχωρηθεί στο Διεθνές Κόκκινο Βιβλίο σαν απειλούμενο είδος. Ανάμεσα στις κύριες απειλές που αντιμετωπίζει είναι η υποβάθμιση και η καταστροφή των βιοτόπων αναπαραγωγής της, η χρήση αλιευτικών εργαλείων, η ύπαρξη σκουπιδιών και πλαστικών σακουλών.
Στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στη Ζάκυνθο που φιλοξενεί κάποιες από τις σημαντικότερες παραλίες για την αναπαραγωγή της Caretta caretta στη Μεσόγειο, η τουριστική ανάπτυξη κοντά στις παραλίες ωοτοκίας με τις πολεοδομικές παρεμβάσεις, τον έντονο φωτισμό και το θόρυβο καθώς και τις ανθρώπινες δραστηριότητες αναψυχής στο θαλάσσιο χώρο προβάλει ως ξεχωριστός παράγοντας που επηρεάζει αρνητικά τις περιοχές αναπαραγωγής και τις παραλίες ωοτοκίας.
| ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ | |
| Επιστημονικό όνομα: | Caretta caretta |
| Περιγραφή: | Ένα από τα επτά είδη θαλάσσιας χελώνας που υπάρχουν στον πλανήτη. |
| Μήκος: | Μέχρι 1 μέτρο |
| Βιότοπος: | Ζει στη θάλασσα, αλλά λόγω του ότι έχει πνεύμονες βγαίνει συχνά στην επιφάνεια της θάλασσας για να αναπνεύσει και στις αμμώδεις παραλίες για να γεννήσει αφού εκεί ολοκληρώνεται ο βιολογικός της κύκλος, με την ωοτοκία, την εκκόλαψη, και την είσοδο των νεοσσών στη θάλασσα. |
| Κύριες απειλές: | Υποβάθμιση και η καταστροφή των βιοτόπων αναπαραγωγής του είδους, χρήση αλιευτικών εργαλείων, ύπαρξη σκουπιδιών και πλαστικών σακουλών. Αξιοσημείωτη είναι η υποβάθμιση που συνεπάγεται η τουριστική ανάπτυξη κοντά στις παραλίες ωοτοκίας με τις πολεοδομικές παρεμβάσεις, τον έντονο φωτισμό και το θόρυβο καθώς και τις ανθρώπινες δραστηριότητες αναψυχής στο θαλάσσιο χώρο. |
Υιοθέτησε την Caretta caretta
|
 | Πολική Αρκούδα (Ursus maritimus) Το δέρμα της πολικής αρκούδας, που την καλύπτει σχεδόν ολόκληρη εκτός από τη μύτη και τις πατούσες, είναι απόλυτα προσαρμοσμένο στις συνθήκες της Αρκτικής, όπου οι θερμοκρασίες το καλοκαίρι δεν ξεπερνούν τους 10 βαθμούς Κελσίου, ενώ το χειμώνα αγγίζουν τους –20 οC. Η πολική αρκούδα είναι άριστος κολυμβητής και μπορεί να μετακινηθεί με ταχύτητα μέχρι και 10 χιλιόμετρα την ώρα. Τον περισσότερο χρόνο της τον περνά πάνω σε παγόβουνα, όπου συνήθως βρίσκει την τροφή της.
Καθώς οι πάγοι στο νοτιότερο άκρο του αρκτικού κύκλου λιώνουν το καλοκαίρι, πολλές πολικές αρκούδες μετακινούνται βορειότερα, ώστε να παραμείνουν κοντά στις φώκιες με τις οποίες τρέφονται ενώ κάποιες άλλες περνούν τα καλοκαίρια τους στην ξηρά. Εκεί συντηρούνται καταναλώνοντας το λίπος που έχει συγκεντρωθεί κάτω από το δέρμα τους. Επιστρέφουν στη θάλασσα όταν επανέλθουν οι πάγοι.
Το μέλλον της πολικής αρκούδας είναι εξαιρετικά αβέβαιο. Αυτό οφείλεται στο λιώσιμο των πάγων που παρατηρείται σε παγκόσμιο επίπεδο, λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να κινδυνεύει ο τόπος διαβίωσής της.
Το WWF εργάζεται συστηματικά προκειμένου να παραμείνουν όσο το δυνατόν υγιή και αδιατάρακτα τα οικοσυστήματα της Αρκτικής. Αυτό γίνεται με δύο τρόπους:
Ο πρώτος, είναι η αντιμετώπιση του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής με μείωση των αερίων του θερμοκηπίου, που ευθύνονται κατά κύριο λόγο για το λιώσιμο των πάγων, του φυσικού περιβάλλοντος της πολικής αρκούδας.
Η δεύτερη φροντίδα της οργάνωσης, αφορά στην προστασία περιοχών με ιδιαίτερα πλούσιο θαλάσσιο περιβάλλον, όπως οι αρκτικές περιοχές της Νορβηγίας και της Ρωσίας, που απειλούνται από ναυτιλιακές και πετρελαϊκές δραστηριότητες και λόγω υπεραλίευσης. Στόχος είναι η διατήρηση και η ανάκαμψη των θαλάσσιων αρκτικών οικοσυστημάτων, κάτι που θα διασφαλίσει το μέλλον των ευαίσθητων αυτών περιοχών του πλανήτη και των ειδών που διαβιούν σε αυτές, όπως η πολική αρκούδα.
| ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ | |
| Επιστημονικό όνομα: | Ursus maritimus |
| Κοινό όνομα: | Πολική αρκούδα |
| Χρώμα: | Λόγω της αντανάκλασης από τους πάγους το χρώμα τους φαίνεται λευκό ή κιτρινόλευκο. Στην πραγματικότητα όμως η γούνα τους δεν περιέχει χρωστικές ουσίες |
| Μήκος: | 2-2,5 μέτρα |
| Βάρος: | 200-600 κιλά |
| Βιότοπος: | Οι πάγοι της Αρκτικής |
| Κύριες απειλές: | Λιώσιμο πάγων, χημική ρύπανση |
Υιοθέτησε την πολική αρκούδα
|
 | Δελφίνι (Delphinus delphis) Χιλιάδες δελφίνια θανατώνονται κάθε χρόνο στις θάλασσες της Μεσογείου. Αν και τα πιο προσφιλή αυτά είδη δεν έχουν φυσικούς εχθρούς, η έλλειψη τροφής λόγω της υπεραλίευσης, η θαλάσσια ρύπανση και η αιχμαλωσία τους από τα αφρόδιχτα μειώνουν τον πληθυσμό τους δραματικά κάθε χρόνο.
Δεκάδες χιλιάδες δελφινιών θανατώνονται κάθε χρόνο στις θάλασσες της Μεσογείου. Αν και τα προσφιλή αυτά είδη δεν έχουν φυσικούς εχθρούς, η έλλειψη τροφής λόγω της υπεραλίευσης, η θαλάσσια ρύπανση, η θανάτωσή τους από ψαράδες και κυρίως η αιχμαλωσία τους από διάφορα αλιευτικά εργαλεία όπως τα αφρόδιχτα, μειώνουν τον πληθυσμό τους δραματικά κάθε χρόνο. Σύμφωνα με αναφορές του WWF, η χρήση των αφρόδιχτων κοστίζει κάθε χρόνο τη ζωή σε τουλάχιστον 4.000 κοινά δελφίνια στη νοτιο-δυτική Μεσόγειο, (πρόσφατα το είδος συμπεριλήφθηκε στη λίστα των απειλούμενων), ενώ άλλες 13.000 αιχμαλωτίζονται στα στενά του Γιβραλτάρ και τη γύρω περιοχή.
Το WWF αναγνωρίζοντας τον κρίσιμο ρόλο των δελφινιών στη διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος, έχει αναλάβει δράση για την προστασία τους με προγράμματα που στοχεύουν στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού και ειδικά των επαγγελματιών ψαράδων, αλλά και πολιτική πίεση για μείωση της χρήσης αφρόδιχτων στις θάλασσες της Μεσογείου.
Το 2002 ολοκληρώθηκε και το πρώτο ερευνητικό πρόγραμμα του WWF Ελλάς με τη συμμετοχή του κοινού και ψαράδων που βοήθησαν τους επιστήμονες στη συλλογή πολύτιμων πληροφοριών για την κατάσταση των δελφινιών στις ελληνικές θάλασσες.
| ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ | |
| Επιστημονικό όνομα: | Delphinus delphis |
| Κοινό όνομα: | Δελφίνι |
| Μήκος: | 1,5-2,0 μέτρα (μέγιστο 3,5μ.) |
| Βάρος: | 75-110 κιλά |
| Βιότοπος: | Ζει σε όλες τις ελληνικές θάλασσες, σε μικρές ομάδες |
| Κύριες απειλές: | Η έλλειψη τροφής λόγω υπεραλίευσης, η θαλάσσια ρύπανση, η αιχμαλωσία τους από διάφορα αλιευτικά εργαλεία, κυρίως αφρόδιχτα |
Υιοθέτησε το Δελφίνι
|
 | Kραυγαετός (Aquila pomarina) Οι πληθυσμοί του κραυγαετού μειώνονται πολύ γρήγορα σε όλες τις ανατολικο-ευρωπαϊκές χώρες. Αν και στο τέλος του 19ου αιώνα το είδος υπήρχε σε αφθονία σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα, σήμερα ο λιγοστός πληθυσμός του που δεν ξεπερνάει τα 90 ζευγάρια, περιορίζεται κυρίως στη Μακεδονία και τη Θράκη. Περίπου ο μισός πληθυσμός του κραυγαετού βρίσκει καταφύγιο στον Έβρο και στο Δάσος της Δαδιάς.
Το πρόβλημα στην Ελλάδα δημιουργείται κυρίως από την καταστροφή των δασών, την εντατική υλοτομία με τη μείωση των διαθέσιμων θέσεων φωλιάσματος και την όχληση στους χώρους φωλιάσματος, αλλά και από την υποβάθμιση ή ραγδαία μείωση των κατάλληλων περιοχών κυνηγιού του (ελώδεις εκτάσεις και γεωργικές θέσεις υψηλής βιοποικιλότητας).
Ο κραυγαετός, όπως και όλα τα αρπακτικά πουλιά, είναι δείκτης υγείας και ισορροπίας των οικοσυστημάτων όπου ζει. Ο ρόλος του είναι ιδιαίτερα σημαντικός. Βρίσκεται στην κορυφή της τροφικής πυραμίδας και, όπως τα περισσότερα αρπακτικά, τρέφεται με αδύναμα και άρρωστα ζώα, εξυγιαίνοντας και ισορροπώντας τα είδη των οργανισμών.
Το Δάσος της Δαδιάς, και γενικότερα ο Έβρος, είναι μοναδικής σπουδαιότητας περιοχή για τον κραυγαετό και για όλα τα αρπακτικά πουλιά για πολλούς και ποικίλους λόγους. Η γεωγραφική θέση – πέρασμα μεταναστευτικών πουλιών-, το μωσαϊκό βιοτόπων – εναλλαγή λόφων, ρεματιών, χωραφιών, δασότοπων, βράχων, ξέφωτων-, η σημαντική βιοποικιλότητα – 40 είδη ερπετών και αμφίβιων, 55 είδη θηλαστικών, - αλλά και το ήπιο αποτύπωμα της οικονομικής ανάπτυξης της περιοχής, λύνουν το μυστήριο της εντονότερης παρουσίας αρπακτικών στη συγκεκριμένη περιοχή.
Το WWF Ελλάς θεωρώντας την προστασία του Δάσους της Δαδιάς αναγκαία και μοναδική λύση για την επιβίωση των αρπακτικών πουλιών, έχει μόνιμη παρουσία στην περιοχή από το 1992, διεξάγοντας προγράμματα με στόχο την μακροπρόθεσμη προστασία αυτής και των αρπακτικών, την ευαισθητοποίηση του κοινού και την ανάπτυξη του οικοτουρισμού. Μεταξύ των σημαντικότερων δράσεων είναι η σύνταξη Ειδικής Περιβαλλοντικής Μελέτης του δάσους, η σύνταξη Ειδικού Διαχειριστικού Σχεδίου για τις περιοχές προστασίας, η προώθηση καθιέρωσης της περιοχής ως Εθνικό Πάρκο.
| ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ | |
| Επιστημονικό όνομα: | Aquila pomarina |
| Κοινό όνομα: | Kραυγαετός |
| Άνοιγμα φτερών: | 1,4 μέτρα |
| Μήκος: | 64 εκατοστά |
| Βάρος: | 1,4 κιλά |
| Βιότοπος: | Δάση χαμηλού υψομέτρου, ξέφωτα, μικρά έλη, υγρά λιβάδια |
| Κύριες απειλές: | Καταστροφή δασών, εντατική υλοτομία, αποξήρανση ελωδών εκτάσεων |
Υιοθέτησε τον Kραυγαετό
|
|
Η έκθεση προβάλλει προσωπικές ιστορίες από τη ζωή των Ελλήνων ψαράδων και αναδεικνύει τα θαλάσσια καταφύγια ως τη μόνη λύση για ένα βιώσιμο μέλλον. Προβάλλονται επίσης απόψεις άλλων ανθρώπων που έχουν άμεση σχέση με τη θάλασσα όπως δύτες, επιστήμονες, ιδιοκτήτες εστιατορίων και καταναλωτές. 
