του Βαγγέλη Νάστου
Τους καλοκαιρινούς μήνες διαμένω στο Μαραθώνα και πηγαινοέρχομαι καθημερινά στην Αθήνα για τη δουλειά μου διερχόμενος από τη Λεωφόρο Μεσογείων. Όμως όλο αυτό το χρονικό διάστημα δεν διασχίζω απλώς μια οδική αρτηρία, αλλά έχω την «τύχη» να «απολαμβάνω» και μια απέραντη χωματερή.
Ναι... η νησίδα της εν λόγω Λεωφόρου (σε όλο το μήκος της) είναι εγκαταλειμμένη και γεμάτη με απίστευτη ποικιλία και ποσότητα σκουπιδιών. Φιλοξένησα φίλους από το εξωτερικό στον Μαραθώνα και στις διαδρομές που κάναμε από και προς το κέντρο της Αθήνας εξεπλάγησαν με αυτή την άθλια κατάσταση, ενώ εγώ βρέθηκα σε αδυναμία να τους παράσχω οποιαδήποτε εξήγηση.
Σε επικοινωνία που είχα με τη Διεύθυνση Κατασκευής Έργων Συντήρησης Οδοποιίας του Υπουργείου Υποδομών (12/8/2010) με ενημέρωσαν ότι «δεν υπάρχουν πλέον κηπουροί» και ότι «από τον Ιούνιο δεν υπάρχει σχετική εργολαβία» μεταφέροντάς μου παράλληλα την εκτίμηση ότι μετά από 10 ημέρες «ίσως υπάρξει κάποια εργολαβία»!!!!
Θεωρώ αδιανόητη αυτή την επιχειρηματολογία για μια σύγχρονη, ανεπτυγμένη και πολιτισμένη χώρα. Γιατί δεν υπάρχει εργολαβία όλους αυτούς τους μήνες; Δεν υπάρχουν χρήματα; Δεν έγινε σωστός προγραμματισμός; Εν πάσει περιπτώσει το αποτέλεσμα είναι ότι βασική οδική αρτηρία που συνδέει την Πρωτεύουσα με το Αεροδρόμιο, το Λιμάνι της Ραφήνας και τα θέρετρα της Ανατολικής Αττικής εδώ και τρείς μήνες αποτελεί τη «ντροπή των Αθηνών».
Οι διαφημιστικές εκστρατείες για την ανάπτυξη του Ελληνικού Τουρισμού μας μάραναν, όταν εμείς οι ίδιοι αδυνατούμε να ξεβρομίσουμε την «πόρτα μας», όχι για τους ξένους αλλά πρώτα από όλα για εμάς. Κλείνω με την ελπίδα ότι θα υπάρξει σύντομα η «πολυπόθητη εργολαβία», πριν αναλάβουν «εργολαβία» Ευρωπαϊκά Έντυπα και αρχίσουμε να σκούζουμε εκτοξεύοντας παράλληλα κορώνες για «ανθελληνικό μένος» και άλλες τέτοιες βλακείες.
