Σπήλαια Δυρού, το παραμυθένιο λιμναίο σπήλαιο Diros Caves

Diros Caves

Ένα από τα πιο μεγαλοπρεπή λιμναία σπήλαια όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και του κόσμου, που μέσα του στεγάζεται το πιο πλούσιο μουσείο Φυσικής Ιστορίας, είναι το Σπήλαιο της Βλυχάδας ή αλλιώς το Σπήλαιο του Δυρού.

Ένας ελικοειδής δρόμος που ξεδιπλώνεται σαν τεράστιο φίδι, περνώντας μέσα από ένα σωρό ιστορικές και γραφικές πόλεις, όπως η Σπάρτη, το Γύθειο, η Αρεόπολη, οδηγεί στα δυτικά παράλια της Λακωνικής Χερσονήσου, στον Όρμο Διρού, στην καρδιά της λιτής Λακωνικής Μάνης. 

Η άγρια ομορφιά του φυσικού τοπίου, με τους απότομους γκρεμούς, τους πέτρινου πύργους, αναδεικνύει το ψυχικό σθένος των ανθρώπων που το κατοικεί. Εκεί αιώνες τώρα η φύση συνέθεσε ένα φαντασμαγορικό τοπίο που ούτε ο λογισμός, ούτε η φαντασία του ανθρώπου μπορεί να πλάσει.

Αν και η ύπαρξή του ήταν γνωστή στους ντόπιους από το 1900 περίπου, μόλις το 1949 εξερευνήθηκε ουσιαστικά από το ζεύγος Πετρόχειλου, οι οποίοι, ήταν ιδρυτές της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας.

Μέχρι το 1960 εξερευνήθηκαν και χαρτογραφήθηκαν περίπου 1600 μέτρα. Σήμερα τα μέρη που έχουν εξερευνηθεί αγγίζουν τα 14 χιλιόμετρα ενώ δεν μπορεί να υπολογιστεί με ακρίβεια η συνολική έκταση του σπηλαίου. 

Η λιμναία διαδρομή που γίνεται με μικρές μονοκωπήλατες λέμβους είναι 1200 μέτρα, ενώ στη συνέχεια ακολουθεί και μια χερσαία διαδρομή 300 μέτρων.

Ο αρχικός μας δισταγμός για να μπούμε στην μικρή κωπηλατική λέμβο, ξεπεράστηκε σχεδόν αμέσως με την είσοδό μας στον χώρο. Φορέσαμε τον κατάλληλο εξοπλισμό, σωσίβιο και κράνος και επιβιβαστήκαμε στην βάρκα. Η ματιά μας έμεινε εκστατική μπροστά σε αυτό το μοναδικής ομορφιάς θησαυρό της φύσης.  
Καθώς η μικρή λέμβος γλιστρούσε στα κρυστάλλινα υφάλμυρα νερά, η θερμοκρασία των οποίων αγγίζει τους 12-14 βαθμούς, ανάμεσα σε μαιανδρικές στοές, τα μάτια μας αλλά και των άλλων συνεπιβατών δεν ξέρανε τι να πρωτοθαυμάσουν. Αστραφτεροί κρύσταλλοι, κατάλευκοι σταλαχτίτες, και σταλαγμίτες, παραπετασματοειδείς, ρόζ και κατακόκκινοι χνουδωτοί, γκρίζες ή κατάλευκες κολώνες, αλαβάστρινα αραβουργήματα στους τοίχους και τις οροφές έδωσαν τα ονόματά τους στους χώρους που συναντήσαμε.

Οι Ηράκλειες στήλες, η Λίμνη των Ωκεανίδων, τα Φοινικόδεντρα, το Προσκυνητάρι, το Πέτρινο λουλούδι, τα Ροζ σαλόνια, οι Βελούδινοι Σταλαχτίτες, ο Φάρος, η Χρυσή βροχή, τα Λευκά διαμερίσματα, η Θάλασσα των ναυαγίων, η Σοκολατένια αίθουσα, το Δίχτυ της αράχνης, το Σπήλαιο της Βηθλεέμ, το Κηροπήγιο, το Κεφάλι του αλόγου, ο Ιπτάμενος δίσκος, η Αίθουσα των ερωτευμένων, η Λίμνη με τις νεράιδες, είναι μερικά από τα φανταστικά ονόματα που δόθηκαν με έμπνευση από τους σπηλαιολόγους που τα ανακάλυπταν.

Το έργο αυτό της φύσης, όπως μας εξήγησε ο ξεναγός μας, ανάγεται στην λεγόμενη τεταρτογενή περίοδο. Οι σταλαγμίτες δημιουργήθηκαν πριν εκατομμύρια χρόνια στο δάπεδο του σπηλαίου, όταν ακόμα δεν υπήρχε νερό. Η καταβύθιση όμως της Ν. Πελοποννήσου ξανάφερε το νερό στην φυσική του ροή και έτσι συμβαίνει το μοναδικό αυτό φαινόμενο να «φυτρώνουν» σταλαγμίτες μέσα στο νερό και ο επισκέπτης να πλέει σε ένα φαντασμαγορικό σμαραγδένιο δάσος!

Το σπήλαιο έχει υποστεί μικρές ανθρώπινες παρεμβάσεις, για να ανοιχτούν στοές και περάσματα (με δυναμίτες και εκρηκτικά) προκειμένου να γίνει προσπελάσιμο για το ευρύ κοινό. Η θερμοκρασία του αέρα στο εσωτερικό του σπηλαίου καθ’ όλη την διάρκεια του χρόνου κυμαίνεται από 16-19 βαθμούς Κελσίου, ενώ το βάθος του νερού σε ορισμένα σημεία αγγίζει τα 30 μέτρα.

Σημαντικότατα ανθρωπολογικά και αρχαιολογικά ευρήματα από την Νεολιθική εποχή έχουν ανακαλυφθεί, καθώς και απολιθωμένα οστά πάνθηρα, ύαινας, λιονταριού, ελαφιού, κουναβιού, αλλά και ιπποπόταμου. Τα ευρήματα αυτά είναι ανεκτίμητης ιστορικής αξίας και παρουσιάζουν μεγάλο επιστημονικό ενδιαφέρον όχι μόνο για τους Αρχαιολόγους αλλά και τους Ανθρωπολόγους.

Οι αισθήσεις του επισκέπτη κρατιούνται σε εγρήγορση προσπαθώντας να αποτυπώσει μέσα στο νου του τους απαράμιλλους αυτοσχέδιους καλλιτεχνικούς θησαυρούς που κόβουν την ανάσα. Το σπήλαιο μοιάζει μαγικό και παραμυθένιο, θαρρείς και κάποια νεράιδα μαρμάρωσε όλες τις φιγούρες στα βάθη της Μανιάτικης γης που μέσα στην υγρή σιωπή θαρρείς πως θα ζωντανέψουν.

Τολμήστε να περιηγηθείτε στα μοναδικής ομορφιάς χωριά του Κότρωνα, της Λάγιας, της Βάθειας, του Πόρτο Κάγιο, του Γερολιμένα μες την απέριττη ομορφιά, αλλά και στα πιο κοσμοπολίτικα αλλά γραφικά χωριά της Στούπας και της Καρδαμύλης που γεμάτα χρώματα από τις πανέμορφες βοκαμβίλιες και τις μυρωδάτες πικροδάφνες.

Γεωργία Νικητέα, EcoView.gr