Τα Θεραπευτικά Βότανα για το Κρυολόγημα του Χειμώνα

Τα βότανα δεν αντικαθιστούν άλλες ιατρικές και φαρμακευτικές θεραπείες.

Πολλά είναι τα βότανα που η φύση μας προσφέρει και είναι ικανά να θωρακίσουν την άμυνα του οργανισμού μας και να απαλύνουν τα συμπτώματα του κρυολογήματος.

Βότανα για την φυσική ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού

Εχινάκεια
Η εχινάκεια έχει διαπιστωθεί επιστημονικά ότι διεγείρει τους αμυντικούς μηχανισμούς του ανοσοποιητικού συστήματος, γι’ αυτό και είναι πολλοί εκείνοι που τη λαμβάνουν προληπτικά κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Συμβάλλει σημαντικά στη μείωση της διάρκειας του κρυολογήματος και στην άμεση ανακούφιση από τα συμπτώματά του, δεδομένου ότι διαθέτει ισχυρές αντιβιοτικές, αντιμικροβιακές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.
Προσοχή: Η λήψη της δεν πρέπει να υπερβαίνει συνολικά τους 2 μήνες, γιατί μπορεί να έχει αντίθετα αποτελέσματα.

Απαγορεύεται η χορήγησή της σε παιδιά κάτω των 8 ετών, ενώ αντενδείκνυται σε όσους πάσχουν από αυτοάνοσα νοσήματα (π.χ. σκλήρυνση κατά πλάκας, ερυθηματώδη λύκο) ή παίρνουν ανοσοκατασταλτικά.
Επίσης, πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή από άτομα με αλλεργία στην αμβροσία ή σε φυτά που ανήκουν στην οικογένεια των ηλίανθων.

Βότανα για τον πονόλαιμο

Φασκόμηλο
Είτε πρόκειται για ένα αίσθημα φαγούρας στον λαιμό είτε για δυσκολία στην κατάποση είτε για ενόχληση στις αμυγδαλές, το φασκόμηλο με την αντισηπτική του δράση είναι ευεργετικό.

Σε μια κούπα με βραστό νερό ρίχνουμε 1 κουταλιά αποξηραμένα φύλλα φασκόμηλου, το αφήνουμε για 2-3΄ και κατόπιν το σουρώνουμε και είτε το πίνουμε είτε κάνουμε γαργάρες 2-3 φορές την ημέρα.

Προσοχή: Απαγορεύεται η λήψη του από όσους έχουν υπέρταση και επιληψία. Η υπερβολική και παρατεταμένη κατανάλωση μπορεί να προκαλέσει δηλητηρίαση ή να οδηγήσει σε επιληπτικούς σπασμούς.

Τζίντζερ (Πιπερόριζα)
Αποτελεί εξαιρετικό γιατροσόφι για τον πονόλαιμο, δεδομένου ότι έχει αντισηπτικές και μαλακτικές ιδιότητες. Επιπλέον, δρα ως αντιπυρετικό, απαλύνει τον βήχα, διευκολύνει την αναπνευστική λειτουργία και ανακουφίζει από τους πόνους στις αρθρώσεις.

Σε περίπτωση πονόλαιμου, σε ένα φλιτζάνι καυτό νερό, ρίχνουμε 1 κουταλάκι τζίντζερ σε σκόνη ή 1/2 κουταλάκι τριμμένη φρέσκια ρίζα. Το αφήνουμε 3-4΄, το σουρώνουμε και το πίνουμε, προσθέτοντας 2-3 σταγόνες λεμόνι και 1 κουταλάκι μέλι.

Περγαμόντο
Το αιθέριο έλαιο που ανακουφίζει τον λαιμό από τους ερεθισμούς. Σε 1 κουταλάκι κονιάκ, διαλύουμε 3 σταγόνες αιθέριο έλαιο περγαμόντου και 3 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεμονιού και στη συνέχεια το προσθέτουμε σε 1/2 ποτήρι νερό. Με το διάλυμα αυτό κάνουμε γαργάρες.

Βότανα για τον πονοκέφαλο

Λεβάντα
Τα άνθη της έχουν ηρεμιστική, αντισπασμωδική και χαλαρωτική δράση. Βάζουμε 2-3 σταγόνες αιθέριου ελαίου στα δάχτυλά μας και κάνουμε μασάζ στους κροτάφους.

Ένας άλλος τρόπος για να τη χρησιμοποιήσουμε είναι να ρίξουμε 2-3 σταγόνες αιθέριου ελαίου σε ένα μπολ με δροσερό νερό και να κάνουμε κομπρέσες, που ανακουφίζουν από τους πονοκεφάλους και τον πυρετό.
Προσοχή: Διεγείρει τη μήτρα, γι’ αυτό συνιστάται η αποφυγή της στην εγκυμοσύνη.

Βαλεριάνα
Γνωστή από την αρχαιότητα, η βαλεριάνα λειτουργεί ως ήπιο κατευναστικό του νευρικού συστήματος. Σε ένα φλιτζάνι με ζεστό νερό, ρίχνουμε 20 σταγόνες βάμματος και πίνουμε έως 2 φορές την ημέρα.
Προσοχή: Η παρατεταμένη δοσολογία μπορεί να επιφέρει αντίθετα αποτελέσματα. Γι’ αυτό, η λήψη της δεν πρέπει να υπερβαίνει τη 1 εβδομάδα. Επίσης, πρέπει να αποφεύγεται από όσους λαμβάνουν υπνωτικά χάπια.

Τίλιο
Τα άνθη και τα φύλλα του έχουν ηρεμιστική και αντισπασμωδική δράση. Μας βοηθά να χαλαρώσουμε και να καταπραΰνουμε την ένταση. Επίσης, δρα και ως εφιδρωτικό.

Βότανα για το συνάχι

Ευκάλυπτος (Eucalyptus)
Ένα από τα είδη του φυτού εισήχθη στην Ελλάδα το 1862 και έχει ισχυρές αντιμικροβιακές και αντιβιοτικές ιδιότητες. Έτσι οι εισπνοές ατμών ευκαλύπτου μπορούν να καταπραΰνουν τις βρογχίτιδες και να ανακουφίσουν από τον πονόλαιμο και τους πονοκεφάλους .

Σε μια κουταλιά κονιάκ προσθέτουμε 3 σταγόνες αιθέριο έλαιο ευκαλύπτου και 4 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεμονιού , κατόπιν ρίχνουμε το μείγμα σε 500 ml κρύο νερό και κάνουμε κομπρέσες ή βράζουμε τον ευκάλυπτο και κάνουμε εισπνοές με τους υδρατμούς.

Θυμάρι (Thymus vulgaris)
Οι αντιφλεγμονώδεις, αντιπυρετικές και αποχρεμπτικές του ιδιότητες το καθιστούν ιδανικό βότανο για την περίπτωση του κρυολογήματος.
Προσοχή: Σε πολύ υψηλές δόσεις ενδέχεται να προκαλέσει πονοκέφαλο, ίλιγγο και νεφρικές διαταραχές.

Γλυκάνισος
Διευκολύνει την αναπνευστική λειτουργία. Προσοχή: Μπορεί να προκαλέσει αλλεργικές αντιδράσεις (π.χ. δερματικές, αναπνευστικές) σε άτομα με υπερευαισθησία στον άνισο ή στη μινθόλη.

Πεύκο
Βοηθά στην αποσυμφόρηση του αναπνευστικού συστήματος. Στον αρωματικό λύχνο βάζουμε 4 σταγόνες αιθέριο έλαιο πεύκου και 3 σταγόνες αιθέριο έλαιο μέντας και μόλις αρχίσει ο βρασμός κάνουμε εισπνοές για 5-10΄.
Προσοχή: Οι εισπνοές πρέπει να αποφεύγονται από όσους έχουν άσθμα.

Ευκάλυπτος
Λειτουργεί ως ισχυρό αντιμικροβιακό και αντιβιοτικό. Οι εισπνοές ατμών ευκαλύπτου ανακουφίζουν το αναπνευστικό και καταπραΰνουν τις βρογχίτιδες.

Επιπλέον, ανακουφίζει από τον πονόλαιμο και τους πονοκεφάλους, ενώ έχει την ιδιότητα να δρα και ως αντιπυρετικό. Σε 1 κουταλάκι κονιάκ διαλύουμε 3 σταγόνες αιθέριο έλαιο ευκαλύπτου και 4 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεμονιού και στη συνέχεια ρίχνουμε το διάλυμα σε 1/2 κιλό κρύο νερό.

Βουτάμε ένα βαμβακερό πανί και κάνουμε κομπρέσες στο μέτωπό μας για να πέσει ο πυρετός.
Προσοχή: Η χρήση του αιθέριου ελαίου ευκαλύπτου πρέπει να αποφεύγεται από όσους κάνουν ομοιοπαθητική.

Βότανα για τον πυρετό

Ζαμπούκος ή κουφοξυλιά, αφροξυλιά (Sambucus nigra)
Το αφέψημά του έχει την ιδιότητα να προκαλεί εφίδρωση, γεγονός που βοηθά στη μείωση του πυρετού. Επίσης, είναι αποχρεμπτικός και βλεννολυτικός, ενώ γαργάρες από το έγχυμά του ανακουφίζουν από τον πονόλαιμο.
Για πιο ευεργετικά αποτελέσματα, φτιάχνουμε ένα ρόφημα με ζαμπούκο, χαμομήλι και γλυκόρριζα.

Μέντα (Mentha)
Δρα ως αντιπυρετικό, κυρίως όταν ο πυρετός εκδηλώνεται σε συνδυασμό με άλλα συμπτώματα, όπως η ναυτία και ο πονοκέφαλος, ενώ είναι ισχυρό αντιβακτηριδιακό και αποτοξινωτικό.

Δεν συνιστάται σε όσους κάνουν ομοιοπαθητική.

Δυόσμος
Υποβοηθά την εφίδρωση στον πυρετό και τη γρίπη, ενώ το βράσιμο των φύλλων του και η εισπνοή των υδρατμών βοηθά στην αποσυμφόρηση του αναπνευστικού συστήματος.

Βότανα για τον βήχα

Μαντζουράνα (Origanum majorana)
Ο συγγενής της ρίγανης εκτός από μπαχαρικό χρησιμοποιείται και ως αφέψημα για τη καταπράυνση του βήχα. Βράζουμε σε ένα φλιτζάνι νερό 1 κουταλάκι μαντζουράνα και μόλις πάρει βράση στύβουμε φυσικό χυμό από 1 λεμόνι.

Γλυκόρριζα (Glycyrrhiza glabra)
Είναι δημοφιλές βότανο για τον βήχα και τον ερεθισμένο λαιμό, καθώς έχει μαλακτικές ιδιότητες. Επίσης, ανακουφίζει το αναπνευστικό, αφού είναι αποχρεμπτική και βλεννολυτική. Μπορούμε να ετοιμάσουμε σιρόπι βράζοντας 15 γρ. γλυκόρριζας (λίγο περισσότερο από 1 κουταλιά) σε 5 κούπες νερό για περίπου 1 ώρα.
Προσοχή: Δεν ενδείκνυται η κατανάλωσή της από υπερτασικά άτομα.

Αλθαία ή Μολόχα (Malva sylvestris)
Χρησιμοποιούμε κυρίως τη ρίζα της, αλλά και τα φύλλα της. Ανακουφίζει από τον ερεθισμένο βλεννογόνο, ενώ οι αντιφλεγμονώδεις και μαλακτικές της ιδιότητες θεωρούνται ιδανικές για τη λαρυγγίτιδα, τη φαρυγγίτιδα και τον ερεθιστικό βήχα. Eπίσης, κάνει καλό στο στομάχι.

Σε ένα ποτήρι με νερό της βρύσης, ρίχνουμε 2 κουταλάκια αλθαία σε σκόνη, αφήνουμε το μείγμα περίπου 2 ώρες και έπειτα σουρώνουμε. Πριν το πιούμε, το ζεσταίνουμε και προσθέτουμε λίγο μέλι.

Για τους μυϊκούς πόνους

Μπάνιο με αιθέρια έλαια
Γεμίζουμε την μπανιέρα μέχρι τη μέση με χλιαρό νερό και ρίχνουμε 2 σταγόνες ευκάλυπτο, 2 σταγόνες tea tree και 2 σταγόνες μαύρο πιπέρι. Κάνουμε μπάνιο το βράδυ πριν πέσουμε για ύπνο.

Λάδι μασάζ με αιθέρια έλαια
Σε 30 ml αμυγδαλέλαιο, ρίχνουμε 5 σταγόνες μαύρο πιπέρι, 5 σταγόνες ευκάλυπτο, 4 σταγόνες δεντρολίβανο, 2 σταγόνες φασκόμηλο και 2 σταγόνες λεβάντα. Με το λάδι αυτό κάνουμε μασάζ στα σημεία που πονάμε, όσες φορές θέλουμε την ημέρα.

Βότανα – Χρήσιμες πληροφορίες – οδηγίες

Σε ένα φλιτζάνι με βρασμένο νερό, ρίχνουμε 1 κουταλάκι από το βότανο της αρεσκείας μας. To αφήνουμε για περίπου 10΄ και έπειτα σουρώνουμε και πίνουμε.

Σε κάθε περίπτωση, δεν πρέπει να υπερβαίνουμε τα 3 ροφήματα ημερησίως. Εναλλακτικά, μπορούμε να αγοράσουμε βάμμα από τα φαρμακεία.

Η λήψη 15-20 σταγόνων βάμματος σε ένα φλιτζάνι με ζεστό νερό θεωρείται ασφαλής ποσότητα, ωστόσο είναι προτιμότερο να λάβουμε οδηγίες λήψης από τον φαρμακοποιό μας.

Για τα αιθέρια έλαια

Tα αιθέρια έλαια λειτουργούν και ως φάρμακα και γι’ αυτό πρέπει πάντα να χρησιμοποιούμε λίγες σταγόνες. Η πιο γνωστή δοσολογία είναι 3 σταγόνες αιθέριου ελαίου σε 5 ml αλκοόλη.
Κατά τη χρήση τους αποφεύγουμε την επαφή με τα μάτια και το στόμα.

Προσοχή: Πριν από οποιαδήποτε χρήση βοτάνου συνίσταται να συμβουλευόμαστε τον γιατρό ή έναν ειδικό. Αυτό επιβάλλεται, ειδικά αν πρόκειται να χορηγηθεί σε παιδιά, σε άτομα που λαμβάνουν φάρμακα και σε γυναίκες κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης ή της γαλουχίας.

Τα βότανα δεν αντικαθιστούν
άλλες ιατρικές και φαρμακευτικές θεραπείες.

helppost

Leucocarpa: H εκθαμβωτική λευκή ελιά από την Magna Graecia - The Dazzling White Olive

Η Leucocarpa, που ονομάζεται επίσης Leucolea, είναι μια ποικιλία ελιάς που χαρακτηρίζεται από μικρά φρούτα τα οποία, κατά την ωρίμαση, παίρνουν ένα λευκό χρώμα ελεφαντόδοντου.

«Κυρίως διαδεδομένη στις περιοχές της νότιας Ιταλίας, με ισχυρή παρουσία στην Καλαβρία, πιθανότατα εισήχθη κατά τον αποικισμό της Magna Graecia»,

ανέφερε ο Innocenzo Muzzalupo, ερευνητής στο Συμβούλιο Αγροτικής Έρευνας και Οικονομίας, Ερευνητικό Κέντρο για την Ελιά, τα εσπεριδοειδή και τα δένδρα (CREA-OFA), δήλωσε στους Olive Oil Times.

Λόγω του λευκού χρώματος των φρούτων, το οποίο στη δυτική κουλτούρα συμβολίζει την αγνότητα, κατέληξε να χρησιμοποιείται κυρίως για θρησκευτικούς σκοπούς.

«Το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο που παράγεται από αυτή την ποικιλία έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με όλα τα άλλα όσον αφορά τη σύνθεση των λιπαρών οξέων, των γεύσεων και των αρωμάτων που είναι χαρακτηριστικό ενός ελαφρού φρουτώδους προϊόντος», διευκρίνισε.
«Ένας μικρός αριθμός παραγωγών το χρησιμοποιούν σε μείγματα με άλλες κυρίαρχες ποικιλίες, αλλά λόγω του λευκού χρώματος των φρούτων, το οποίο στη δυτική κουλτούρα συμβολίζει την αγνότητα, κατέληξε να χρησιμοποιείται κυρίως για θρησκευτικούς σκοπούς».

Γι' αυτό και η Leucocarpa προορίζεται για τα μυστήρια και άλλες καθολικές ιεροτελεστίες και, στο παρελθόν, να χρίσει τον αυτοκράτορα κατά τη διάρκεια της τελετής στερέωσης.

Οι ελιές Leucocarpa (Gino Vulcano)

Αυτό αποτελεί περαιτέρω ένδειξη για το πώς οι αρχαίοι άνθρωποι, ανεξαρτήτως της πίστης τους, συνδέουν την ελιά και το ελαιόλαδο με ιερότητα, όπως συνέβη στην Αθήνα και πολλά άλλα μέρη σε όλη τη Μεσογειακή λεκάνη, σε τέτοιο βαθμό που σήμερα η ελιά θεωρείται παγκοσμίως ένα σύμβολο της ειρήνης.

Επιστρέφοντας στο Leucocarpa, ο γενετικός χαρακτηρισμός έδειξε ότι ανήκει σε ένα μοναδικό στέλεχος, του οποίου η περιορισμένη εξάπλωση πιθανώς οφείλεται σε ανήσυχη διάδοση. 

Στη συνέχεια, οι αγρότες φροντίζουν καλά αυτά τα ελαιόδενδρα, τα οποία κατά τη διάρκεια της περιόδου δίνουν μια ωραία αισθητική επίδραση, η οποία, σύμφωνα με μια μελέτη που πραγματοποίησε η Muzzalupo με άλλους ερευνητές της CREA και του Πανεπιστημίου της Καλαβρίας, οφείλεται σε «απενεργοποίηση» των φλαβονοειδών και των ανθοκυανινών.

«Η ωρίμανση της ελιάς περιλαμβάνει δύο φάσεις: πρώτον, το πέρασμα και τη σύνθεση της χλωροφύλλης που προκαλεί πράσινο φρούτο και στη συνέχεια την αποικοδόμηση της χλωροφύλλης όταν η ελιά χάνει το χρώμα της», εξηγεί ο ερευνητής μας. «Ταυτόχρονα, γενικά, στις ελιές, όπως και στα περισσότερα φρούτα, η σύνθεση των ανθοκυανινών και άλλων φλαβονοειδών ενεργοποιείται και αυτό προκαλεί το γαλαζωπό ή μαύρο χρώμα τους.»

Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι ορισμένες ποικιλίες, κατά το πρώτο μέρος της ωρίμανσης, παίρνουν μια πολύ ανοιχτή σκιά πράσινου που είναι σχεδόν λευκό. 

Για παράδειγμα, η Biancolilla, το όνομα της οποίας υπενθυμίζει το λευκό χρώμα (Bianco στα ιταλικά), ονομάζεται ελαφρώς Leucocarpa σε ορισμένες περιοχές, επειδή μετά την αποικοδόμηση χλωροφύλλης, τα φρούτα παραμένουν ανοιχτά ακόμα και είκοσι μέρες μέχρι να ενεργοποιηθούν οι pigdos.

«Στην ποικιλία Leucocarpa, η ενεργοποίηση φλαβονοειδών και ανθοκυανίνης δεν εμφανίζεται καθόλου», εξήγησε ο Muzzalupo. «Αυτή είναι η μόνη ποικιλία που παραμένει άσπρη σε οποιοδήποτε στάδιο της ωρίμανσης και εάν αφήσουμε τα φρούτα στα δέντρα μέχρι αργά το χειμώνα, θα τα βρούμε λευκά, που τείνουν να καταστούν κιτρινωπά λόγω της οξείδωσης των λιπιδίων. Στη μελέτη μας προσπαθήσαμε να καταλάβουμε γιατί συμβαίνει αυτό.»

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η μεταγραφή συγκεκριμένων γονιδίων παρεμποδίζεται στο επίπεδο ορισμένων ενζύμων από μια διαδικασία ρύθμισης. τότε, ανακάλυψαν ποιοι κανονιστικοί μηχανισμοί συμβαίνουν, μέσω ειδικών microRNAs. Αυτό το τελευταίο εύρημα οδήγησε στη δημοσίευση της έρευνας.

«Ο χαρακτηρισμός των μεταγραφών από τις βιοσυνθετικές οδούς φλαβονοειδών και ανθοκυανίνης και η ανάλυση του επιπέδου έκφρασης τους σε ελαιόδεντρα είναι ένας σημαντικός στόχος όχι μόνο να κατανοήσουμε το γεγονός των φρούτων, αλλά και να αυξήσουμε τη γνώση αυτών των αντιοξειδωτικών μορίων, τα οποία είναι σημαντικά για την ανθρώπινη υγεία», σημείωσε ο Muzzalupo.

gargalianoionline
oliveoiltimes

Μέντα, Χαμομήλι και Ιβίσκος - Τα φάρμακα της φύσης

Στην ελληνική επικράτεια συναντιούνται σχεδόν παντού τρία ιδιαίτερα ευεργετικά φυτά: η μέντα, το χαμομήλι και ο ιβίσκος. Άραγε, γνωρίζουμε το πόσο ευεργετικά είναι για την υγεία μας και ποιος είναι ο ρόλος τους στη διατροφή;

Μέντα
Είναι ένα ποώδες πολυετές φυτό που φτάνει σε ύψος ως 70 πόντους. Αποτελεί ιδιαίτερα δημοφιλές φυτό, τόσο για τις αρωματικές του, όσο και για τις γευστικές του ιδιότητες. Τα χρήσιμα μέρη της μέντας είναι τα άνθη και τα φύλλα. Χρησιμοποιείται στο μαγείρεμα, στη φαρμακευτική καθώς και σε πολλά βιομηχανοποιημένα τρόφιμα. Συστατικά της μέντας περιέχονται σε οδοντόπαστες, μαστίχες, σαπούνια, κρέμες, γλυκά και φάρμακα για τον βήχα.

Η χρήση της ξεκίνησε κυρίως από την Ασία και από τις χώρες της λεκάνης της Μεσογείου. Σε πολλούς πολιτισμούς, θεωρείτο σύμβολο φιλίας και φιλοξενίας. Στην Μ. Ανατολή, ακόμη και σήμερα, το ρόφημα μέντας σερβίρεται στους καλεσμένους κατά την άφιξή τους, ενώ στην Αρχαία Ελλάδα τα φύλλα της σκορπίζονταν στο τραπέζι ως ένδειξη θερμού καλωσορίσματος.
Η διατροφική αξία της μέντας είναι ιδιαίτερα σημαντική

Περιέχει βιταμίνες Α και C και βιταμίνη Β2, σε μικρότερες ποσότητες. Η βιταμίνη C είναι ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό, που μειώνει τον κίνδυνο για διάφορους τύπους καρκίνου. Αν η μέντα καταναλώνεται σε μικρότερες ποσότητες, τα θρεπτικά συστατικά της είναι εξίσου σημαντικά για τον οργανισμό. Πέρα όμως από βιταμίνες, η μέντα περιέχει μαγγάνιο, σίδηρο, κάλιο και ασβέστιο.

Η μέντα έχει μακρά ιστορία σε σχέση με τις φαρμακευτικές της ιδιότητες, εδώ και χιλιάδες χρόνια. Αποτελεί άριστο φάρμακο κατά της δυσπεψίας και για αυτόν τον λόγο συστήνεται ένα ρόφημα μέντας μετά από ένα πλούσιο γεύμα. Έχει χωνευτικές ιδιότητες, καθώς ελαττώνει τους μυϊκούς σπασμούς και διευκολύνει την πεπτική διαδικασία. Προλαμβάνει το σχηματισμό στομαχικού έλκους και διεγείρει τις χολικές εκκρίσεις.

Ποιο είναι το βασικό συστατικό της μέντας;

Το βασικό συστατικό της μέντας, η μενθόλη, βοηθά σημαντικά στα αναπνευστικά προβλήματα. Μειώνει τα συμπτώματα του ευερέθιστου εντέρου, χαλαρώνοντας τους μύες γύρω και μέσα στο έντερο, καθώς επίσης και τα συμπτώματα του κρυολογήματος και της γρίπης.

Εξωτερικά, η μενθόλη της μέντας βρίσκει εφαρμογή σε προϊόντα που προσδίδουν δροσερή αναπνοή όπως μαστίχες, καραμέλες και διαλύματα. Χρησιμοποιείται σε σαπούνια και γαλακτώματα και δίνει αίσθηση δροσιάς στο σώμα. Είναι αντιβακτηριδιακή και προστατεύει από τους έρπητες του στόματος και των γεννητικών οργάνων. Αλλά και ιατρικά, η μέντα φαίνεται να έχει προστατευτικές ιδιότητες σε ασθενείς με καρκίνο, που υποβάλλονται σε ακτινοβολία.

Ακόμη και το άρωμα της μέντας φαίνεται να βοηθά στην μνήμη, για αυτόν τον λόγο μπορεί να φανεί χρήσιμο πριν από κάποιες εξετάσεις.

Χαμομήλι

Είναι ένα ιδιαίτερα αρωματικό φυτό και συναντιέται σχεδόν παντού στην Ελλάδα. Η συγκομιδή του γίνεται κυρίως τους μήνες Απρίλιο, Μάιο και Ιούνιο. Ταπεινό στην εμφάνιση, αλλά πολύ σημαντικό σε φαρμακευτικές ιδιότητες.

Ήδη από την αρχαιότητα, χρησιμοποιείτο για θεραπευτικούς σκοπούς. Καταναλωνόταν για ενοχλήσεις του στομάχου, του εντέρου ή της χολής. Το συνιστούσαν σε γυναίκες, για τη μείωση των πόνων κατά την έμμηνη ρύση. Επιπλέον, χρησιμοποιείτο τοπικά ως επίθεμα σε πληγές, για να επουλωθούν πιο γρήγορα.
Ποιες είναι οι ιδιότητες του χαμομηλιού;

Πλέον, οι ουσίες και η δράση του χαμομηλιού έχουν ερευνηθεί σημαντικά σε ερευνητικό επίπεδο, πιστοποιώντας τις περισσότερες από τις θεραπευτικές του ιδιότητες. Οι ιδιότητες του χαμομηλιού οφείλονται σε δραστικές ουσίες όπως η κουμαρίνη, τα αιθέρια έλαια, τα φλαβονοειδή, το αζουλένιο, κάδμιο και μεταλλικά στοιχεία.

Σήμερα, η πιο διαδεδομένη ιδιότητα του χαμομηλιού έχει σχέση με την ικανότητα του να ηρεμεί τα νεύρα και να χαλαρώνει, διώχνοντας την αϋπνία και ενισχύοντας τον ύπνο. Επιπλέον, είναι γνωστό για τις αντισηπτικές, καταπραϋντικές και αντιαλλεργικές του ιδιότητες. Χρησιμοποιείται ευρέως για τα έλκη του πεπτικού, το φούσκωμα και την καούρα.

Ανακουφίζει από τα αναπνευστικά προβλήματα, τα κρυολογήματα, το βήχα, τον πυρετό, τα προβλήματα της χοληδόχου κύστεως, τα εντερικά αέρια, τη γαστρίτιδα, τις αιμορροΐδες, τη δυσπεψία, την αϋπνία, τις στομαχικές φλεγμονές και τους δερματικούς ερεθισμούς. Με εξωτερική εφαρμογή συντελεί στην επούλωση των εγκαυμάτων και των εκζεμάτων, ενώ είναι χρήσιμο στην ουλίτιδα και στις οφθαλμικές πλύσεις. Οι κομπρέσες με αφέψημα χαμομηλιού είναι καταπραϋντικές για κάθε είδους δερματικό πρόβλημα.

Το χαμομήλι βρίσκει πολλές εφαρμογές στον χώρο της αισθητικής, κυρίως λόγω των ευεργετικών και καταπραϋντικών ιδιοτήτων του στο δέρμα. Αποτελεί βασικό συστατικό σε προϊόντα καθαρισμού, ντεμακιγιάζ αλλά και ενυδάτωσης του δέρματος. Τα φλαβονοειδή που περιέχει έχουν θετικά αποτελέσματα επί της περιφερικής κυκλοφορίας παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον στις αντιδράσεις φλεγμονής, λόγω της αντιοξειδωτικής τους δράσης.
Ιβίσκος

Αν και διακοσμητικό φυτό, φαίνεται να έχει αρκετές φαρμακευτικές ιδιότητες. Πολλά μέρη του φυτού όπως τα φύλλα, οι ρίζες και οι κάλυκες είναι χρήσιμα. Τα μικρά φύλλα τρώγονται ωμά σε σαλάτες ή μαγειρεμένα με άλλα λαχανικά.

Οι κάλυκες του ιβίσκου περιέχουν τα περισσότερα θρεπτικά συστατικά, όπως αντιοξειδωτικά (κυρίως φλαβονοειδή), καθώς επίσης και βιταμίνες και ανόργανα άλατα, όπως ριβοφλαβίνη, ασκορβικό οξύ, νιασίνη, καροτένιο και σίδηρο.

Ο ιβίσκος παλαιότερα χρησιμοποιείτο σε αρκετά γιατροσόφια. Ακόμη και σήμερα, καταναλώνεται για την αύξηση της διούρησης, κυρίως λόγω του γλυκολικού οξέος που περιέχει. Επειδή περιέχει κιτρικό οξύ, χρησιμοποιείται για ανακούφιση από τη ζέστη, αυξάνοντας τη ροή του αίματος στην επιφάνεια του δέρματος και διαστέλλοντας του πόρους. Τα φύλλα και τα άνθη του ιβίσκου χρησιμοποιούνται σε ρόφημα, που ανακουφίζει από πεπτικά και νεφρικά προβλήματα. Πρόσφατες έρευνες έδειξαν πως το ρόφημα από ιβίσκο μπορεί να μειώσει και την αρτηριακή πίεση.

medNutrition.gr

Λαντάνα, πολύχρωμoς κι ανθεκτικός θάμνος

Η λαντάνα (Lantana camara) είναι αειθαλής καλλωπιστικός θάμνος με χαρακτηριστικά μικρά άνθη που εμφανίζονται από τις αρχές Μαΐου μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου. 

Γνωστή και με την ονομασία πολυανθούσα, τα άνθη της λαντάνας συνήθως είναι κόκκινα και πορτοκαλί, αν και πλέον συναντάμε και σε άλλους χρωματισμούς, όπως λευκό, κίτρινο και ροζέ. 

Η λαντάνα χαρακτηρίζεται από πυκνή βλάστηση, ακανόνιστο σχήμα και σχετικά γρήγορη ανάπτυξη που φτάνει σε ύψος 1-1,5 μέτρα. Λόγω της μεγάλης ανθεκτικότητας και της μεγάλης περιόδου ανθοφορίας, η λαντάνα επιλέγεται για φύτευση σε παρτέρια, σε δρόμους, σε πλατείες και πάρκα για χαμηλούς φράχτες. 

Υπάρχουν διάφορες ποικιλίες λαντάνας για να φυτέψουμε, άλλες για χαμηλούς φράκτες, άλλες για γλάστρες και άλλες για κρεμαστά καλάθια. 

Ας δούμε αναλυτικά παρακάτω τις πιο κατάλληλες συμβουλές για την φροντίδα της λαντάνας ώστε να απολαύσουμε τα υπέροχα λουλούδια της στον κήπο και στο μπαλκόνι μας. 

1. Σε τι μέρη μπορούμε να φυτέψουμε τη λαντάνα; 

Η λαντάνα δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις σε ό,τι αφορά τον τύπο του εδάφους που θα φυτευθεί και μπορεί να επιβιώνει ακόμη και σε φτωχά άγονα εδάφη. Είναι κατάλληλη για φύτευση σε παραθαλάσσιες περιοχές, καθώς είναι ιδιαίτερα προσαρμοστική σε συνθήκες υψηλής αλατότητας. 

Επιπλέον, η λαντάνα είναι ανθεκτική σε συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας και ξηρασίας και μπορεί να αντιμετωπίσει συνθήκες καύσωνα. 

Βέβαια, είναι αρκετά ευπαθής σε χαμηλές θερμοκρασίες κάτω του μηδενός και μπορεί να ξεραθεί την περίοδο του χειμώνα λόγω έντονης παγωνιάς ή χιονόπτωσης. 

2. Πως φυτεύουμε τη λαντάνα σε γλάστρα; 

Για τη φύτευση της λαντάνας στο μπαλκόνι, επιλέγουμε σχετικά ρηχές γλάστρες ή κρεμαστά καλάθια που έχουν ύψος μέχρι 20 εκατοστά. Η λαντάνα είναι ένα από πιο ανθεκτικά φυτά για μπαλκόνι και μπορούμε να τη φυτέψουμε σε σημείο με νότιο, ανατολικό ή δυτικό προσανατολισμό. 

Προμηθευόμαστε φυτόχωμα γενικής χρήσης με περλίτη για καλύτερο αερισμό της ρίζας ενώ στη βάση της γλάστρας, τοποθετούμε μία λεπτή στρώση χαλικιών για να απομακρύνεται το νερό που περισσεύει, όταν ποτίζουμε. 

3. Πόσο συχνά θέλει πότισμα η λαντάνα; 

...................

η συνέχεια στην πηγή

Πολύχρωμο καλοκαίρι με φρούτα και λαχανικά!

Τους καλοκαιρινούς μήνες, που η θερμοκρασία του περιβάλλοντος ανεβαίνει, ο οργανισμός μας έχει ανάγκη από περισσότερα υγρά. 

Διεθνώς συνιστάται η καθημερινή κατανάλωση τουλάχιστον 400 γραμμαρίων φρούτων και λαχανικών, ποσότητα η οποία αντιστοιχεί σε 5 μερίδες φρούτων και λαχανικών.

Σ’ αυτό μπορούν να μας βοηθήσουν, εκτός από το νερό που είναι απαραίτητο, τα φρούτα και τα λαχανικά, που ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες βρίσκονται σε μεγάλη ποικιλία και αφθονία στη χώρα μας. Όσο για τη θρεπτική αξία των φρούτων και των λαχανικών, είναι αδιαμφισβήτητο ότι συμβάλλουν στη διατήρηση της υγείας μας και μας προφυλάσσουν από πολλές παθήσεις, καθώς περιέχουν βιταμίνες, ιχνοστοιχεία, φυτικές ίνες και αντιοξειδωτικά.
Διεθνώς συνιστάται η καθημερινή κατανάλωση τουλάχιστον 400 γραμμαρίων φρούτων και λαχανικών, ποσότητα η οποία αντιστοιχεί σε 5 μερίδες φρούτων και λαχανικών.

Τα φρούτα του καλοκαιριού

Τα φρούτα του καλοκαιριού είναι το καρπούζι, το πεπόνι, τα σταφύλια, οι φράουλες, τα ροδάκινα, τα κεράσια, τα βερίκοκα και τα σύκα.

To Καρπούζι, παρέχει 21 θερμίδες/100 γρ., έχει ελάχιστες φυτικές ίνες και περιέχει λυκοπένιο/100γρ. Χρειάζεται προσοχή στην ποσότητα που καταναλώνουμε, αφού περιέχει αρκετή φυσική ζάχαρη.1 μερίδα ισούται με: 1 λεπτή φέτα καρπούζι.
Το Πεπόνι, παρέχει 21 θερμίδες/100 γρ., έχει 0,9 γρ. φυτικών ινών/100 γρ. και περιέχει βιταμίνη Α & C. 1 μερίδα ισούται με: 1/3 ενός μικρού πεπονιού
Το Σταφύλι, παρέχει 63 θερμίδες/100 γρ., έχει 0,9 γρ. φυτικών ινών/100 γρ. και είναι πλούσιο σε φλαβονοειδή (αντιοξειδωτικά) & ελλαγικό οξύ (αντικαρκινική δράση). 1 μερίδα ισούται με: 15 μικρές ρόγες σταφυλιού
Οι Φράουλες, παρέχουν 26 θερμίδες/100 γρ., έχει 2,5 γρ. φυτικών ινών/100γρ. και είναι πλούσιες σε βιταμίνη C & ελλαγικό οξύ. 1 μερίδα ισούται με: 1 φλιτζάνι του τσαγιού φράουλες
Το Ροδάκινο, παρέχει 37 θερμίδες/100 γρ., έχει 1,4 γρ. φυτικών ινών/100 γρ. και είναι πλούσιο σε βιταμίνη C και ιχνοστοιχεία. 1 μερίδα ισούται με: 1 ροδάκινο
Τα Κεράσια, παρέχουν 47 θερμίδες/100 γρ., έχουν 1,7 γρ. φυτικών ινών/100 γρ. και περιέχουν ανθοκυανίνες & ελλαγικό οξύ. 1 μερίδα ισούται με: 12 μεγάλα κεράσια
Τα Βερίκοκα, παρέχουν 28 θερμίδες/100 γρ., έχουν 2,1 γρ. φυτικών ινών/100 γρ. και είναι πλούσια σε προβιταμίνη Α, ασβέστιο και κάλιο. 1 μερίδα ισούται με: 4 μέτρια βερίκοκα
Τα Σύκα, παρέχουν 41 θερμίδες/100 γρ., έχουν 2,5 γρ. φυτικών ινών/100 γρ. και περιέχουν μικρές ποσότητες ασβεστίου, μαγνησίου, φωσφόρου. 1 μερίδα ισούται με: 2 μεγάλα σύκα

Τα λαχανικά του καλοκαιριού

Τα λαχανικά που μπορούμε να βρούμε κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες είναι οι ντομάτες, οι πιπεριές, τα αγγούρια, τα βλίτα, τα κολοκυθάκια, οι μελιτζάνες, τα φασολάκια.

1 μερίδα λαχανικών ισοδυναμεί με ένα φλυτζάνι του τσαγιού ωμά φυλλώδη λαχανικά ή μισό φλυτζάνι από τα υπόλοιπα λαχανικά, είτε μαγειρευμένα είτε ψιλοκομμένα (δηλαδή περίπου 100 gr από τα περισσότερα λαχανικά)

H Ντομάτα, παρέχει 14 θερμίδες/100 γρ., έχει 1,5 γρ. φυτικών ινών/100 γρ. και είναι πλούσια σε πολυφαινόλες & λυκοπένιο (αντιοξειδωτικά)
Το Αγγούρι, παρέχει 10 θερμίδες/100 γρ., έχει 0,4 γρ. φυτικών ινών/100 γρ. και περιέχει πολύ νερό- ειδικά αν η φλούδα αφαιρεθεί, η διατροφική αξία του πέφτει σχεδόν στον μηδέν, καθώς εκεί βρίσκονται όση βιταμίνη Α, C και φυτικές ίνες περιέχει.
Τα Βλίτα, παρέχουν 22 θερμίδες/100 γρ., έχουν 2,4 γρ. φυτικών ινών/100 γρ. και περιέχουν ασβέστιο, ιχνοστοιχεία
Τα Κολοκυθάκια, παρέχουν 16 θερμίδες/100 γρ., έχουν 1,8 γρ. φυτικών ινών/100 γρ. και περιέχουν 95% νερό καθώς και μικρές ποσότητες βιταμινών.
Οι Μελιτζάνες, παρέχουν 14 θερμίδες/100 γρ., έχουν 2,5 γρ. φυτικών ινών/100 γρ. και είναι πλούσιες σε ανθοκυανίνη (αντιοξειδωτική δράση) & μαγνήσιο
Τα Φασολάκια, παρέχουν 26 θερμίδες/100 γρ., έχουν 2,9 γρ. φυτικών ινών/100 γρ. και κάλιο

Γιατί είναι σημαντικό να υπάρχει χρώμα στη διατροφή μας;

Είναι βασικό να καταναλώνουμε διαφόρων χρωμάτων φρούτα και λαχανικά επειδή καθένα από αυτά περιέχει ένα μοναδικό συνδυασμό από βιταμίνες, ιχνοστοιχεία, φυτικές ίνες και φυτοχημικά.

Μια γνωστή κατηγοριοποίηση των φρούτων και των λαχανικών έχει γίνει με βάση τις παρακάτω αποχρώσεις:

Μπλε-μωβ: τα φρούτα και τα λαχανικά αυτής της κατηγορίας περιέχουν φυτοχημικά, όπως οι ανθοκυανίνες και οι φαινόλες, γνωστές για τις αντιοξειδωτικές και αντιγηραντικές τους ιδιότητες
Πράσινο: Τα πράσινου χρώματος φρούτα και λαχανικά περιέχουν λουτεΐνη και ινδόλες, ουσίες που παρουσιάζουν ενδιαφέρον λόγω της αντιοξειδωτικής τους δράσης και της ιδιότητάς τους να προάγουν την υγεία, μιας και έχουν συσχετισθεί με την όραση (προστασία από τον εκφυλισμό της ωχράς κηλίδας) και τη μείωση της πιθανότητας εμφάνισης αθηροσκλήρωσης.
Άσπρο: Τα άσπρα και καφέ φρούτα και λαχανικά περιέχουν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες ουσίες, όπως αλλισίνη (στο σκόρδο και το κρεμμύδι), αλλά και σελήνιο (στα μανιτάρια).
Κίτρινο-πορτοκαλί: Τα φρούτα και τα λαχανικά αυτής της κατηγορίας περιέχουν αντιοξειδωτικά, όπως η βιταμίνη C, αλλά και δύο κατηγορίες φυτοχημικών ουσιών, τα καροτενοειδή και τα φλαβονοειδή, που οι επιστήμονες μελετούν για τις ωφέλιμες επιδράσεις τους στην υγεία.
Κόκκινο: Οι ουσίες που είναι χαρακτηριστικές αυτής της ομάδας φρούτων και λαχανικών περιλαμβάνουν το λυκοπένιο και τις ανθοκυανίνες που θεωρούνται ασπίδα έναντι κάποιων μορφών καρκίνου.

Επιλέγοντας, λοιπόν, καθημερινά από την παλέτα της φύσης διαφόρων χρωμάτων φρούτα και λαχανικά, μπορούμε ευκολότερα να πετύχουμε την κατανάλωση μιας ποικιλίας από αυτά και να ωφεληθούμε από τις ευεργετικές τους ιδιότητες. 

πηγή 

Οι χερσαίες χελώνες ΔΕΝ είναι κατοικίδια

Οι χελώνες ξηράς τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει ένα πολύ δημοφιλές κατοικίδιο. Πολλοί φιλοξενούν στους κήπους, τις αυλές ακόμα και στις γλάστρες τους χελώνες, νομίζοντας έτσι ότι τις βοηθούν και τις προστατεύουν από ενδεχόμενους κινδύνους.

Είναι αλήθεια πως η συνεχής ανάπτυξη των πόλεων έχει μειώσει κατά πολύ το ελεύθερο, φυσικό τους περιβάλλον, ενώ οι θόρυβοι και τα έντονα φώτα αυτοκινήτων και κτιρίων συχνά της αποπροσανατολίζουν.

Μεσογειακή χελώνα (Testudo hermanni) θηλυκή σε προσωρινή φιλοξενία

Είναι όμως σωστό να τις μετατρέπουμε σε κατοικίδια μας; Τις βοηθάμε πραγματικά ή μήπως κάνουμε τη ζωή τους χειρότερη;

Πριν απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό ας μάθουμε μερικά πράγματα παραπάνω για τις χερσαίες χελώνες που ζουν στην χώρα μας.

Πόσα είδη χερσαίων χελωνών υπάρχουν;

Στην Ελλάδα υπάρχουν 3 είδη στεριανών χελωνών: η Λιβαδοχελώνα (ζει σε όλη την επικράτεια όπου υπάρχουν λιβάδια, ρεματιές, υγροβιότοποι κλπ), η Κρασπεδοχελώνα (που είναι και η μεγαλύτερη και ζει σε πιο ανοιχτά και ξερικά μέρη και είναι η πιο συχνά απαντώμενη σε τέτοια περιβάλλοντα από τον Όλυμπο και κάτω και σε νησιά στου Ιονίου) και η Γραικοχελώνα (υπάρχει μόνο στη Θράκη και στα ανατολικά Νησιά του Αιγαίου).

Με τι τρέφονται και σε τι κλίμα επιβιώνουν;

Όλα τα είδη χελωνών ξηράς χρειάζονται ζεστό κλίμα, γι’ αυτό ζουν μόνο στην Μεσόγειο που έχει ζεστό καιρό για πολλούς μήνες. Τον χειμώνα πέφτουν σε χειμέρια νάρκη προφυλαγμένες κάτω από θάμνους ή σκάβοντας μέσα στο χώμα φωλιές.

Οι χερσαίες χελώνες είναι αποκλειστικά φυτοφάγες και τρέφονται με ποώδη φυτά και χόρτα που βρίσκουν στη φύση.

Αξίζει να τονιστεί ότι δεν χρειάζονται την ανθρώπινη παρέμβαση για να επιβιώσουν και θα μείνουν υγιέστερες εάν δεν μπουν σε θερμαινόμενους ανθρωπογενείς χώρους τον χειμώνα.

Το Κέντρο Προστασίας & Περίθαλψης Άγριας Ζωής (ΚΕΠΠΑΖ) πριν λίγες ημέρες δημοσίευσε στην επίσημη σελίδα του στο Facebook ορισμένα στοιχεία που όλοι πρέπει να γνωρίζουμε για τις χερσαίες χελώνες της χώρας μας!

10 βασικά στοιχεία που πρέπει να γνωρίζουμε για τις ελληνικές χερσαίες χελώνες

1. Οι χερσαίες χελώνες που ζουν στην Ελλάδα δεν είναι κατοικίδιες και δεν επιτρέπεται το εμπόριό τους, όπως γίνεται με άλλα είδη χερσαίων χελωνών όπως είναι οι Leopard (Geochelone pardalis) ή οι Indian star (Geochelone elegans) κ.λπ.
2. Κατ’ επέκταση ό,τι στοιχεία βρούμε για τη διατροφή χερσαίων χελωνών στο ίντερνετ (όσο αξιόπιστη κι αν μας φαίνεται η πηγή) ΔΕΝ ανταποκρίνονται στις ανάγκες των ελληνικών χερσαίων χελωνών οι οποίες είναι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ φυτοφάγες.
3. Οι χερσαίες χελώνες που διαβιούν στην Ελλάδα αναζητούν την τροφή τους μέσα από μια μεγάλη ποικιλία 200 διαφορετικών φυτών και τρέφονται κυρίως με άγρια χόρτα, τρυφερά φύλλα και αγριολούλουδα (χωρίς φυτοφάρμακα). ΟΧΙ με λαχανικά και φρούτα ή ζωική πρωτεΐνη.
4. Οι χερσαίες χελώνες θεωρούνται οι κατσίκες των ερπετών, πράγμα που πρακτικά σημαίνει ότι θα τραφούν με οτιδήποτε τους δώσουμε ακόμη κι αν είναι βλαπτικό για αυτές. Άρα το ότι η χελώνα μας τρώει την μία ή την άλλη τροφή δεν είναι σοβαρή και αξιόπιστη ένδειξη ασφαλούς και κατάλληλης τροφής.
5. Η ζωή στην αιχμαλωσία αναγκάζει τα ζώα αυτά να προσαρμόσουν τη συμπεριφορά τους και να αλλάξουν τις συνήθειές τους με μη φυσικό τρόπο που αναπόφευκτα αυξάνει τα επίπεδα του στρες, αποδυναμώνοντας το ανοσοποιητικό τους σύστημα, με αποτέλεσμα να παρουσιάζουν πολλές και διαφορετικές ασθένειες που δεν παρουσιάζουν στη φύση. Ως μη ειδικοί μπορεί και σίγουρα θα παραβλέψουμε ένα σύμπτωμα που παραπέμπει σε μία πολύ σοβαρή πάθηση.
6. Αν έχουμε ήδη μία χερσαία χελώνα (ή πολλές) σπίτι μας και το άρθρο αυτό μας ευαισθητοποιήσει για την προστασία τους ΔΕΝ αλλάζουμε απότομα τη διατροφή της (γίνεται σταδιακά για να μην της προκαλέσουμε επιπλέον προβλήματα) και δεν την απελευθερώνουμε μόνοι μας παρά μόνον την παραδίδουμε σε Κέντρο Περίθαλψης Ειδών Άγριας Πανίδας (Κ.Ε.Π.Ε.Α.Π.).
   

   Πώς πιάνουμε σωστά μια χελώνα

7. Αν δούμε χελώνα να διασχίζει δρόμο καλό είναι να την βοηθήσουμε να περάσει απέναντι πάντοτε προς την κατεύθυνση προς την οποία ήδη κινούνταν.
8. Όταν μετακινούμε χελώνα την πιάνουμε χρησιμοποιώντας τον αντίχειρα και τον δείκτη και με τα δύο χέρια τοποθετώντας τα δάκτυλά μας στα πλάγια της χελώνας ανάμεσα στα μπρος και πίσω πόδια. Είναι ο μόνος τρόπος για να μην μας τραυματίσει και να μην μας πέσει (την τραυματίσουμε εμείς).
9. Αν η χελώνα είναι τραυματισμένη ή συμπεριφέρεται αφύσικα (δεν κινείται ή δεν κρύβεται στο καβούκι της) την μαζεύουμε όπως περιγράψαμε παραπάνω, την τοποθετούμε σε χαρτοκιβώτιο με μπόλικες εφημερίδες στον πάτο για να απορροφήσουν τα ούρα της (όταν στρεσάρονται τα ζώα αυτά ουρούν) και την παραδίδουμε άμεσα σε ένα ΚΕΠΕΑΠ.
10. Θυμόμαστε πάντα ότι η χελώνα που βρήκαμε δεν είναι δική μας για να την κρατήσουμε (το ίδιο εξηγούμε και στα παιδιά μας) και ότι η στέρηση κατάλληλης κτηνιατρικής φροντίδας ισοδυναμεί με βάναυση κακοποίηση όσο αγαθές κι αν ήταν οι αρχικές μας προθέσεις.

infokids.gr

Αν ξέρατε από τι φτιάχνεται το φιδάκι για τα κουνούπια...

... δεν θα το ανάβατε ποτέ.

Το γνωστό σε όλους μας φιδάκι που ανάβουμε το καλοκαίρι στο μπαλκόνι για να απομακρύνει τα ενοχλητικά κουνούπια, παρασκευάζεται από μία αποξηραμένη σκόνη πύρεθρου το οποίο είναι ένα φυσικό υλικό που προέρχεται από ένα είδος χρυσάνθεμου.

Το πύρεθρο μπορεί να προκαλέσει προβλήματα όπως πονοκέφαλο ναυτία, έμετο, ερεθισμό στο δέρμα ή τα μάτια και φλεγμονή.

Σε περίπτωσης κατάποσης, μπορεί να προκαλέσει μούδιασμα της γλώσσας και των χειλιών, σπασμούς, μυική μαρμαρυγή, αναπνευστικά προβλήματα, ακόμη και θάνατο.

Το πύρεθρο είναι φυτό πολυετές ποώδες, μοιάζει με τη μαργαρίτα, 

γίνεται και θάμνος και έχει φύλλα οδοντωτά. 

Από τα άνθη του βγαίνει η δραστική ουσία πυρεθρίνη, 

που είναι ένα φυσικό εντομοκτόνο.
Η πυρεθρίνη έχει χρησιμοποιηθεί από αρχαιοτάτους χρόνους

 για μύγες, κουνούπια και άλλα έντομα.

Στο πύρεθρο βρίσκονται οι πυρεθρίνες. Είναι εκχύλισμα από τις εντομοκτόνες χημικές ουσίες. Έχουν γενικά καρκινογόνα δράση σε ζώα, όταν καταναλώνονται σε μεγάλες ποσότητες και σε παρατεταμένη χρονική περίοδο.

Μελέτες που έγιναν έδειξαν ότι ο καπνός που παράγεται από την καύση μιας σπείρας, είναι πολύ επικίνδυνος για την ανθρώπινη υγεία.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τους επιστήμονες, η ζημιά που προκαλείται στους πνεύμονες από ένα πηνίο κουνουπιών είναι ισοδύναμη με την ζημία που γίνεται από 100 τσιγάρα.

Άλλοι ερευνητές υπολογίζουν ότι ένα φλεγόμενο πηνίο παράγει την ίδια ποσότητα σωματιδίων που παράγουν 75-137 αναμμένα τσιγάρα και εκπέμπει τόση φορμαλδεΰδη όση απελευθερώνεται από 51 τσιγάρα.

Πηγή: hoaxorfact.com 

worldofchemicals.com

stogiatro