Ψηλά το κεφάλι!

Τι είναι η πατρίδα μας;
Μην είν' οι κάμποι;
Μην είναι τ' άσπαρτα
ψηλά βουνά;

Μην είναι ο ήλιος της,
που χρυσολάμπει;
Μην είν' τα δάση της
που δεν υπάρχουν πιά;


Μην είναι τάχατε
τα ερειπωμένα αρχαία μνημεία της
και κάθε χώρα της με τα χωριά;

Όλα πατρίδα μας! Κι αυτά κι εκείνα,
και κάτι που 'χουμε μες την καρδιά
και λάμπει αθώρητο σαν ήλιου αχτίνα
και κράζει μέσα μας: Εμπρός παιδιά!


Ψηλά το κεφάλι ωρέ έλληνες. Οι πατεράδες μας κάναν το έπος του σαράντα και οι προπαππούδες μας εκείνο του εικοσιένα κατατροπώνοντας τους εχθρούς του έθνους. Ηρθε η ώρα της δικής μας γενιάς να δείξουμε οτι υπάρχουμε.

Μιας γενιάς ερμαφρόδιτης, που ήταν αγέννητη το σαράντα, που δεν έλαβε μέρος στον εμφύλιο, που λαγοκοιμόταν την περίοδο της χούντας. Που δεν ήταν καν μες στην αυλή του Πολυτεχνείου τότε, αλλά αργότερα για να μοχθήσει φοιτητιώσα…

Που όμως τώρα καλείται να πει «παρών» και «παρούσα»! Σε άλλες περιστάσεις, καθόλου εύκολες, καθόλου ευκαταφρόνητες. Οπου κι εδώ απαιτείται να μη λείψει κανείς.

Εμπρός ωρέ έλληνες. Εμπρός ελληνίδες. Ναι χωρίς σπίτια, χωρίς δάση, χωρίς κτήματα. Αλλά με ηθικό, με πίστη, με ελπίδα.

Τίποτε δεν χάθηκε ακόμη. Γιατί δεν χάθηκε αυτό το κάτι πού ’χουμε μες την καρδιά.. και λάμπει αθώρητο σαν ήλιου αχτίνα και κράζει μέσα μας..

Θα τα καταφέρουμε… εμπρός παιδιά! Εμπρος, για τα παιδιά μας που πρέπει να έχουν και μέλλον και πατρίδα!

[Τζεφέρης Πέτρος]

"Η Βιώσιμη Ανάπτυξη είναι Πολιτισμός"

Η Πατρίδα μας... γη του πυρός !! Πέρσυ σαν σήμερα....

Πατρίδα μας,

τα χαρακωμένα πρόσωπα
απ’ τις ανελέητες αχτίνες
στις λιόπυρες αρένες της Δήμητρας.

Πατρίδα μας ,
oι ρόζοι στα χέρια, που απλώνονται
ανοιγμένα σε δέηση απόγνωσης.

Πατρίδα μας ,
το κατακόκκινο πονεμένο βλέμμα
που αντιφεγγίζει τις παμφάγες φλόγες.

Πατρίδα μας ,
και ψυχή της,
οι στάχτες τις ΜΑΝΑΣ
που καλύπτουν προστατευτικά
τα χαμομηλάκια της,
τα άνθια της ζωής της,
εκεί… εκεί …, στον ελαιώνα
του Μαρτυρίου....

Στάχτη και η Πεντέλη - Η φυσική αναγέννηση του δάσους αποκλείεται αφού η περιοχή έχει ξανακαεί στο παρελθόν

«Οι συνέπειες από τη φωτιά της Πεντέλης είναι πολύ μεγάλες, όχι τόσο γιατί η Αθήνα έχασε άλλον έναν πνεύμονα πρασίνου όσο γιατί αυτήν τη φορά η καταστροφή θα είναι ανεπανόρθωτη», αναφέρει ο δασολόγος- περιβαλλοντολόγος κ. Νίκος Χλύκας.
Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, περίπου 40% της έκτασης που είχε καεί έως αργά το απόγευμα είχε γίνει ξανά κάρβουνο στο παρελθόν.
«Αυτό σημαίνει ότι η φυσική αναγέννηση του δάσους αποκλείεται. Τα μεσογειακά οικοσυστήματα διαθέτουν δικούς τους μηχανισμούς προσαρμογής ως προς τη φωτιά», λέει ο δασολόγος. «Η φυσική αναγέννηση είναι δυνατή μόνο αν προστατευτεί το έδαφος από μελλοντική υποβάθμιση, όπως μια νέα πυρκαγιά. Στο έδαφος, μετά την πρώτη φωτιά μένει η στάχτη που είναι πλούσια σε θρεπτικά στοιχεία και βοηθάει τους σπόρους να φυτρώσουν».
Η χαλέπιος πεύκη όμως διατηρεί τους κώνους της κλειστούς για 10, 15 ακόμα και 50 έτη. Ο καρπός των νεαρότερων δέντρων δεν είναι αρκετά δυνατός. Οι κώνοι των μεγαλύτερων σε ηλικία δέντρων δεν καίγονται και δεν ανοίγουν κατά τη διάρκεια της- πρώτης πάντα- πυρκαγιάς, παρά 24 με 48 ώρες έπειτα από αυτήν, όταν πια έχει κρυώσει το έδαφος και φυτρώνουν το φθινόπωρο, όταν έχουν πέσει πάνω από 25 χιλιοστά βροχής και έχει βραχεί το έδαφος.
Όταν όμως καούν δέντρα μικρής ηλικίας- όπως ήταν αυτά της Πεντέλης- τότε χάνονται και οι σπόροι. «Οι εκτάσεις με τα πευκάκια που κάηκαν θα μετατραπούν σε ξερότοπο. Η μόνη λύση είναι η τεχνητή αναδάσωση. Σε ένα έδαφος όμως απογυμνωμένο, κανείς δεν εγγυάται ότι μια τέτοια ενέργεια θα πετύχει», λέει ο δασολόγος. «Το πευκοδάσος έχει τη φυσική ιδιότητα να αναγεννάται απο την τέφρα του. Αυτήν την ιδιότητα όμως την έχασε το πευκοδάσος της Πεντέλης». «Η πορεία ανάκαμψης μιας περιοχής που έχει καεί στο παρελθόν περιλαμβάνει συνεχή διαδοχή ειδών φυτών και ζώων.
Όταν αυτή η διαδοχή διακοπεί βίαια, τότε η ανάκαμψη γίνεται σχεδόν αδύνατη», λέει από τη δική του πλευρά ο κ. Παναγιώτης Λατσούδης, δασολόγος. «Πολλά είδη ζώων και φυτών θα χαθούν, οι πληθυσμοί τους θα μειωθούν», υπογραμμίζει.

πηγή: Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, 17-08-2007

Στάχτες το μέλλον των παιδιών μας.
Κακοποιούμε τα παιδιά διαχρονικά, ΅ασελγούμε΅ και πάνω στα αγέννητα...

Οι φίλοι μας τα δελφίνια

Αγαπητό μου χαμομηλάκι,

Ολοι γνωρίζουμε ότι τα δελφίνια αγαπούν να ακολουθούν στα απόνερα τα καράβια και τα καΐκια.

Είχα μια ενδιαφέρουσα προσωπική εμπειρία της αγάπης των δελφινιών για τη μουσική. Πριν από πολλά χρόνια, ψαρεύοντας με τράτα στις Μικρές Κυκλάδες, ο καπετάνιος έβαζε τη μουσική του ραδιοφώνου αρκετά δυνατά και τότε τα δελφίνια εμφανίζονταν από το πουθενά, λες και χόρευαν γύρω απ' το καΐκι, ενώ όταν τη χαμήλωνε βουτούσαν στα βάθη και χάνονταν. Αυτό έγινε πολλές φορές, σε διαφορετικές ημέρες, κατ' επανάληψη.

Δεν ξέρω αν είχαν προτιμήσεις για κάποιο ιδιαίτερο είδος μουσικής, αλλά συνήθως ο σταθμός που ακούγαμε έβαζε νησιώτικα τραγούδια. Το χιούμορ των δελφινιών είναι ανεπανάληπτο. Παίζουν κατ' αρχήν μεταξύ τους κυνηγητό, κρυφτό ή μεταφέρουν και κρύβουν αντικείμενα ή, ακόμη, εκσφενδονίζουν φύκια το ένα στο άλλο. Επίσης έχουν κινηματογραφηθεί σκανδαλιές που κάνουν τα δελφίνια σε πελεκάνους, θαλάσσιες χελώνες, σουπιές και άλλα είδη. Η συμπεριφορά τους έχει φανερές ομοιότητες με αυτή των δικών μας παιδιών και γι' αυτό ίσως οι δεσμοί μεταξύ παιδιών και δελφινιών είναι ιδιαίτερα δυνατοί.

Αυτό το διαπίστωσα και ο ίδιος πρόσφατα σε ένα χωριό της Ερυθράς Θάλασσας, όπου δύο ελεύθερα δελφίνια έρχονταν συχνά στην ακτή και έπαιζαν με τον κόσμο.

Ηταν καταπληκτικό το ότι πλησίαζαν χωρίς κανένα φόβο τις δυο μικρές μου κόρες, που κολυμπούσαν και τα καλούσαν με σφυρίγματα, ενώ εμάς τους ενηλίκους δεν μας έδιναν πολλή σημασία όσο κι αν προσπαθούσαμε να τα προσελκύσουμε.

Προπαντός δεν μας άφηναν με τίποτε να τα χαϊδέψουμε, όπως άφηναν τα παιδιά.

Υπάρχει πλήθος μαρτυριών ότι η συμπεριφορά των δελφινιών προς μια έγκυο γυναίκα αλλάζει όταν «βλέπουν» μέσα της το βρέφος. Τότε της συμπεριφέρονται όπως και στα δικά τους θηλυκά σε περίοδο κυοφορίας, με προστατευτικό πνεύμα και τρυφερότητα.

Επίσης έχουν γίνει πειράματα γέννησης ανθρώπινων βρεφών στο νερό σε χώρους όπου υπάρχουν δελφίνια.

Ως γνωστόν τα νεογέννητα ανθρώπινα βρέφη μπορούν να κολυμπούν κάτω από την επιφάνεια χωρίς να χρειάζεται να αναπνέουν, σαν να βρίσκονται ακόμη στο ενδομήτριο ύδωρ. Είναι αξιοθαύμαστη η συμπεριφορά των δελφινιών προς αυτά τα βρέφη. Τους συμπεριφέρονται σαν να είναι δικά τους παιδιά και παρατηρήθηκε ότι παιδιά που μεγάλωσαν με δελφίνια έγιναν πολύ πιο υγιή, ζωντανά και δυνατά από άλλα.

Πηγή: Ο μαγικός κόσμος των δελφινιών

(Επειδή δεν είναι βέβαιον ότι θα ανοίξει το link, μπορείτε να βρείτε το άρθρο στο "Άλλο βήμα", βάζοντας στην αναζήτηση την φράση "Ο μαγικός κόσμος των δελφινιών")

Δες και: Δελφίνια

Όπου θα βρείτε κι ένα πολύ ωραίο κείμενο για τα παιδιά: Οι φίλοι μας τα δελφίνια

Άκουσε:

Dolphins Delight1
Dolphins Delight2
Dolphins Delight3
Dolphins Delight4
Dolphins Delight5
Dolphins Delight6
Dolphins Delight7

ΜΗΝ ΑΓΟΡΑΖΕΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΟΝΤΑΙ!

Αγαπητό μου χαμομηλάκι,

ΜΗΝ ΑΓΟΡΑΖΕΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΟΝΤΑΙ!

Μάντεψε

Τα μισά πλαστικά που αγοράζουμε και πετάμε κάθε χρόνο, είναι απλώς υλικά συσκευασίας. Τι παθαίνουν όταν τα πετάμε;

Α) Τίποτα. Μονάχα που βρομίζουν το περιβάλλον.
Β) Τα παίρνει ο αέρας.
Γ) Τα παίρνει... ο μπόγιας!

Στάθηκες ποτέ να σκεφτείς πως όταν αγοράζεις κάτι που είναι συσκευασμένο σε πλαστικό ή σε χαρτόνι, στην πραγματικότητα αγοράζεις και πληρώνεις μαζί και κάτι που θα το πετάξεις στα σκουπίδια;

Δεν είναι ανόητο; Κι ωστόσο, αυτό ακριβώς συμβαίνει. Ξετυλίγεις το περιτύλιγμα και το πετάς αμέσως στα σκουπίδια!

Κι αν αυτό το περιτύλιγμα είναι πλαστικό, είναι φτιαγμένο από έναν από τους πιο πολύτιμους θαμμένους θησαυρούς της Γης - το πετρέλαιο. Το πετρέλαιο βρίσκεται στο υπέδαφος εδώ και πολλά εκατομμύρια χρόνια! Δεν αποκλείεται, λοιπόν, αυτό το πλαστικό να είναι ένα κομμάτι από δεινόσαυρο, αφού, όπως ξέρεις, το πετρέλαιο προέρχεται από τα προϊστορικά ζώα.

Μπορούμε από το πετρέλαιο να φτιάξουμε πλαστικό, αλλά δεν μπορούμε από το πλαστικό να ξαναφτιάξουμε πετρέλαιο. Δεν μπορούμε να το ξαναδώσουμε πίσω στη Γη.
Όταν λοιπόν αγοράζεις παιχνίδια, τρόφιμα, οτιδήποτε... έχεις στα χέρια σου μια θαυμάσια ευκαιρία να βοηθήσεις τη Γη! Ρίξε μια ματιά τριγύρω. Δες πώς είναι συσκευασμένα τα πράγματα που θέλεις να αγοράσεις. Και διάλεξε προσεχτικά! Μπορείς!

ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ

• Κάθε αμερικάνος πετάει στα σκουπίδια περίπου 25 κιλά πλαστικού υλικού συσκευασίας το χρόνο; Για σκέψου πόσο μεγάλη ποσότητα είναι... Μιλάμε για πολύ πλαστικό!

• Οι αμερικάνοι χρησιμοποιούν δυόμισι εκατομμύρια πλαστικά μπουκάλια την ώρα. Σου φαίνεται απίστευτο; Και τα περισσότερα απ' αυτά τα πετάνε.

• Θυμάσαι που λέγαμε πώς γεμίζουν οι σκουπιδότοποι; Ε, λοιπόν, περίπου το 1/3 από όλα εκείνα τα σκουπίδια είναι υλικά συσκευασίας. Άρα, λιγότερα υλικά συσκευασίας = λιγότερα σκουπίδια.

ΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ

• Να αγοράζεις πράγματα που η συσκευασία τους μπορεί να ανακυκλωθεί (αντί να πεταχτεί στα σκουπίδια) ή που είναι φτιαγμένη από υλικά τα οποία έχουν ήδη ανακυκλωθεί.

• Παράδειγμα: Όταν πηγαίνεις για ψώνια με τους γονείς σου, να αγοράζετε αβγά που είναι μέσα σε χαρτονένιες θήκες και όχι σε πλαστικές. (Με τις χαρτονένιες θήκες μπορείς ύστερα να κάνεις χειροτεχνία.)

• Μερικά δημητριακά, κρακεράκια και γλυκίσματα είναι συσκευασμένα σε κουτιά που είναι φτιαγμένα από ανακυκλωμένο χαρτόνι. Είναι εύκολο να το ξεχωρίσεις: το ανακυκλωμένο χαρτόνι είναι γκρίζο από μέσα.

• Πολλοί κατασκευαστές παιχνιδιών χρησιμοποιούν ακριβό υλικό συσκευασίας για να κάνουν τα παιχνίδια τους να φαίνονται καλύτερα απ' ό,τι είναι πραγματικά. Μερικές φορές το πακέτο είναι καλύτερο από το ίδιο το παιχνίδι. Μην το ξεχνάς αυτό.

ΔΟΚΙΜΑΣΕ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ

Πάρε μια μεγάλη τσάντα ή ένα κατάλληλο κουτί και φύλαγε εκεί μέσα τα πακέτα και τα περιτυλίγματα που είναι για πέταμα. Και θα δεις πόσα έχεις να μαζέψεις μέσα σε λίγες μέρες. Όσα μαζέψεις μπορείς να τα ανακυκλώσεις στον μπλε κάδο της γειτονιάς σου!

Απάντηση: Α. Τα πλαστικά δεν καταστρέφονται, ούτε σε εκατό, ούτε σε διακόσια, ούτε σε τριακόσια χρόνια. Τι σκουπιδαριό!

Πηγή: 50 απλά πράγματα που μπορούν να κάνουν τα παιδιά για να σώσουν τη Γη - The earthworks group