Η διαρροή πετρελαίου στον Κόλπο του Μεξικού από την πετρελαιοπηγή της BP μπορεί να συνεχιστεί μέχρι τον Αύγουστο και η αμερικανική κυβέρνηση "προετοιμάζεται για το χειρότερο", δήλωσε σήμερα η Κάρολ Μπράουνερ, σύμβουλος του Λευκού Οίκου σε θέματα ενέργειας και κλιματικής αλλαγής.
Μιλώντας στην εκπομπή "Face the Nation" του τηλεοπτικού δικτύου CBS η Μπράουνερ δήλωσε: "Μπορεί να διαρρέει πετρέλαιο μέχρι τον Αύγουστο οπότε και θα τελειώσει η κατασκευή της ανακουφιστικής γεώτρησης (relief well)".
Η Μπράουνερ πρόσθεσε ότι η τελευταία προσπάθεια της BP να περιορίσει τη διαρροή ακόμα κι αν πετύχει δεν θα προσφέρει μόνιμη λύση, ούτε θα αποτρέψει κάποια ποσότητα πετρελαίου να διαρρέει στη θάλασσα.
"Προετοιμαζόμαστε για το χειρότερο. Έχουμε προετοιμαστεί από την αρχή", υπογράμμισε.
Ο γενικός διευθυντής της BP Μπομπ Ντάντλεϊ, από τη μεριά του, δήλωσε σήμερα ότι η εταιρεία θα προσπαθήσει να περιορίσει τη διαρροή πετρελαίου στον Κόλπο του Μεξικού "τουλάχιστον μέχρι τον Αύγουστο" αναμένοντας την ολοκλήρωση της ανακουφιστικής γεώτρησης.
"Είμαστε απογοητευμένοι. Δεν μπορέσαμε να ελέγξουμε τη ροή της πετρελαιοπηγής. Η διαρροή ήταν πολύ μεγάλη", δήλωσε ο Ντάντλεϊ στο τηλεοπτικό δίκτυο CNN, μετά τη αποτυχία της επιχείρησης φραγής του πηγαδιού της πετρελαιοπηγής με την έγχυση τσιμέντου και υγρών.
"Αν μπορέσουμε να ελέγξουμε τη ροή του πηγαδιού από τώρα και μέχρι τον Αύγουστο και καταφέρουμε το πετρέλαιο να μη διαρρέει στη θάλασσα, θα είναι πολύ θετικό. Στη συνέχεια αν καταφέρουμε να σταματήσουμε εντελώς τη διαρροή χάρη στην ανακουφιστική γεώτρηση, θα είναι επίσης ένα καλό νέο", πρόσθεσε ο Ντάντλεϊ.
Η BP έχει εναποθέσει τις ελπίδες της για να σταματήσει εντελώς τη διαρροή πετρελαίου στην κατασκευή ανακουφιστικών γεωτρήσεων που θα είναι έτοιμες τον Αύγουστο.
Every culture has their own favorite ways to cook green beans.
Asian cultures add spices like garlic, ginger, scallions, chili paste and soy sauce to green beans. Greekgreen beans are simmered with onions, tomatoes, garlic and oregano until soft. more...
Θεωρούνται το κατεξοχήν λαδερό φαγητό της άνοιξης και του καλοκαιριού, και όχι άδικα. Τα φρέσκα φασολάκια που κατακλύζουν αυτή την περίοδο τους πάγκους των λαϊκών αγορών, πέρα από γευστικό λαχανικό, είναι και πηγή πολύτιμων βιταμινών και ιχνοστοιχείων για τον ανθρώπινο οργανισμό.
Από τα σημαντικότερα είδη της οικογένειας των ψυχανθών, το γνωστό μας «κοινό φασόλι» (Phaseolus vulgaris) είναι το είδος με τη μεγαλύτερη ίσως εξάπλωση στον κόσμο.
Με καταγωγή από τις υποτροπικές και τροπικές ζώνες της Αμερικής και της Ασίας, εισήχθη στην Ευρώπη τον 16ο αιώνα από τους Ισπανούς και τους Πορτογάλους εξερευνητές που επέστρεφαν από το ταξίδι τους στον Νέο Κόσμο. Σήμερα, από τα 150 διαφορετικά είδη του γένους Phaseolus καλλιεργούνται παγκοσμίως μόνο 7: το P. lunatus (Αμερική), το P. acutifolius (ΗΠΑ και Μεξικό), το P. multiflorus (τροπικές και υποτροπικές χώρες), το P. mungo (Ινδία, Κίνα και Ιαπωνία), το P. aconitifolius (Ινδία) και το P. angularis (Κίνα και Ιαπωνία).
Φρέσκα και ξερά
Τα φασόλια, ανάλογα με το στάδιο της συγκομιδής τους, διακρίνονται στα φρέσκα φασολάκια (εντάσσονται στην κατηγορία των λαχανικών), τα οποία καταναλώνονται μαζί με τους λοβούς τους, και στα ξερά (συγκαταλέγονται στα όσπρια), που συγκομίζονται σε πλήρη ωρίμαση και καταναλώνονται μόνο τα σπέρματα. Τελευταία, χάρη στις θερμοκηπιακές καλλιέργειες με τις νέες, πρώιμες ποικιλίες και υβρίδια, τα βρίσκουμε στην αγορά σχεδόν όλο το χρόνο. Πιο συγκεκριμένα, στη χώρα μας η καλλιεργήσιμη έκταση (υπαίθρια και θερμοκηπιακή) ξεπερνάει τα 100.000 στρέμματα, με τους αριθμούς όμως να ακολουθούν πτωτική τάση τελευταία λόγω των αθρόων εισαγωγών.
Πάντως, όσοι Ελληνες παραγωγοί επιμένουν στην καλλιέργειά τους επιλέγουν συνήθως τα κίτρινα καναρινιά, τα άσπρα βουτυράτα, τα Καρατζόβας, τα άσπρα τσαουλιά, τα πολίτικα, τα μελιτζανιά αντριώτικα, τα σοκολατιά τσαουλιά κ.ά. Και για την αποφυγή παρεξηγήσεων, στους πάγκους των λαϊκών -βιολογικών και συμβατικών- «τσαουλιά» ονομάζονται τα φασολάκια με τους κυλινδρικούς λοβούς και «μπαρμπούνια» με τους πεπλατυσμένους.
Ποικιλίες και υβρίδια
Στο εμπόριο κυκλοφορούν πια εκατοντάδες ποικιλίες και υβρίδια του «κοινού φασολιού», οι οποίες, ανάλογα με τη μορφολογία και την ανάπτυξη του φυτού, χωρίζονται σε τρεις ομάδες: την ομάδα με τις νάνες ποικιλίες (ύψος φυτού έως 40 εκ.), με τις ημιαναρριχώμενες (ύψος έως 1,20 μ.) και με τις αναρριχώμενες ποικιλίες (ύψος άνω των 2 μ.). Για πρώιμες παραγωγές χρησιμοποιούνται κυρίως οι νάνες ποικιλίες, ενώ για κανονικές και όψιμες ή για παραγωγή ξερών φασολιών χρησιμοποιούνται κυρίως οι ημιαναρριχώμενες και οι αναρριχώμενες.
Ωστόσο, λόγω του ότι η καλλιέργεια του κοινού φασολιού είναι αρκετά ευαίσθητη σε αρρώστιες και εχθρούς και απαιτεί πολλούς ψεκασμούς, θεωρείται αρκετά επιβαρυμένη. Ως εκ τούτου, πρέπει να τα πλένουμε πολύ καλά πριν τα μαγειρέψουμε.
Αυτό που οφείλουμε πάντοτε να έχουμε στο νου μας είναι να είναι φρεσκοκομμένα και να έχουν συλλεχθεί στο σωστό στάδιο ανάπτυξης, για να είναι τρυφερά. Επίσης, να μην έχουν ίνες και σημάδια στην εξωτερική τους επιφάνεια καθώς και να διατηρούν τμήμα από το κοτσάνι τους. Τα φρέσκα φασολάκια διατηρούνται στο οικιακό ψυγείο το πολύ για 7 - 10 ημέρες και αφού τυλιχθούν πρώτα σε χαρτί και τοποθετηθούν σε πλαστική σακούλα. Για μεγαλύτερους χρόνους συντήρησης μπορούν να «ζεματιστούν» και να καταψυχθούν. Στην αγορά κυκλοφορούν αρκετές εμπορικές φίρμες κατεψυγμένων, όλων των τύπων και ποιοτήτων, συμβατικής αλλά και βιολογικής παραγωγής, τα οποία οι καταναλωτές δείχνουν να εμπιστεύονται. Στο γεγονός αυτό συνηγορεί και το εύρημα επιστημονικών μελετών ότι τα κατεψυγμένα προϊόντα, όπως τα φασολάκια, είναι εξίσου καλά ή ελαφρώς λιγότερο θρεπτικά από ό,τι τα φρέσκα.
Νόστιμα και θρεπτικά
Τα φρέσκα φασολάκια αποτελούν πλούσια πηγή βιταμίνης Κ, η οποία συμμετέχει στη διατήρηση της υγείας των οστών. Επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει ότι 1 φλιτζάνι από μαγειρεμένα πράσινα φασολάκια παρέχει περίπου το 17% των ημερήσιων αναγκών σε βιταμίνη Κ, 16% - 20% σε διαιτητικές ίνες, 16% σε μαγγάνιο, 13% σε βιταμίνη C, 10% σε φυλλικό οξύ, 10% σε σίδηρο για τους άντρες και 4,5% για τις γυναίκες, 9% σε βιταμίνη Β2 (ριβοφλαβίνη), 7,5% σε βιταμίνη Β1 (θειαμίνη), 6% σε μαγνήσιο και ασβέστιο και 4% - 5% σε φωσφόρο, στις βιταμίνες Β3 (νιασίνη), Β6 (πυριδοξίνη), Α και σε κάλιο. Καθημερινή
Η υπεραλίευση αδειάζει τις θάλασσες, αλλά σύντομα και τα... πιάτα μας.
Ποια είδη ψαριών και θαλασσινών απειλούνται με εξαφάνιση; Σε ποια πρέπει να λέμε «όχι»;
Tι να προσέχουμε όταν τα αγοράζουμε; Το ΟΙΚΟ μίλησε με επιστήμονες, ψαράδες και εστιάτορες και δίνει τις απαντήσεις.
Tα ψαρέψαμε και τα ξαναψαρέψαμε: με υπερσύγχρονους αλιευτικούς στόλους, με εξελιγμένες μεθόδους, με «έξυπνα» εργαλεία από τα οποία δεν γλιτώνει τίποτα.
Σύμφωνα με την «κόκκινη λίστα» που δημοσίευσε πρόσφατα η Greenpeace, τα 3/4 των ιχθυαποθεμάτων διεθνώς είτε είναι υπεραλιευμένα και αντιμετωπίζουν άμεση απειλή, είτε βρίσκονται στα πρόθυρα κατάρρευσης, είτε έχουν ήδη εξαφανιστεί. Παρ' όλα αυτά, μόλις το 1% της έκτασης των ωκεανών του πλανήτη υπόκειται σε καθεστώς απόλυτης προστασίας.
Οπως φαίνεται, τα τελευταία αλιεύματα που έχουν απομείνει βρίσκονται σήμερα στα ράφια των σούπερ μάρκετ ή ήδη στο πιάτο μας. Και το χειρότερο είναι ότι δεν το γνωρίζουμε.
Ποια είδη κινδυνεύουν
Σε παγκόσμιο επίπεδο, πρόκειται για διάφορα είδη τόνου, μπακαλιάρου και γαρίδας, για τον ξιφία, τη γλώσσα, το κοκκινόψαρο, το σολομό και το γαλέο, δηλαδή για ευρέως διαδεδομένα αλιεύματα που βρίσκονται σε αφθονία στο καλάθι της νοικοκυράς, όχι όμως και στις θάλασσες.
Αυτά εισάγονται στην Ελλάδα, φτάνουν στα ψυγεία των σούπερ μάρκετ, χωρίς επαρκή σήμανση ή πληροφορίες σχετικά με την κατάστασή τους, τον τόπο και τον τρόπο αλίευσης κ.λπ. Παράλληλα και στην Ελλάδα, τα αποθέματα μπακαλιάρου και γαρίδας μειώνονται, ενώ η υπεραλίευση πλήττει και είδη όπως η κουτσομούρα, το μπαρμπούνι, η καραβίδα κ.ά.
«Ολοι έχουμε ευθύνη για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, γιατί όλοι διαδραματίζουμε ρόλο στη διαμόρφωση της αγοράς», εξηγεί η Ναταλία Τσιγαρίδου, υπεύθυνη Δικτύου Δράσης Καταναλωτών της Greenpeace. «Με τα ψάρια συμβαίνει ένας παραλογισμός, που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την τάση για κατανάλωση «πράσινων» προϊόντων, που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια.
Ενώ σε μια μεγάλη γκάμα αγαθών έχουμε την επιλογή, και είναι αρκετά εύκολο, να στραφούμε στα πιο φιλικά προς το περιβάλλον, στα ψάρια δεν γίνεται, γιατί δεν υπάρχουν οι πληροφορίες που θα μας επιτρέψουν να το κάνουμε. Ως Greenpeace, όταν πρωτοερχόμαστε σε επαφή με τα σούπερ μάρκετ ζητώντας κάποιες διευκρινίσεις για τα είδη που διαθέτουν στα ράφια τους, η απάντηση είναι «δεν ξέρω», γιατί και οι ίδιοι οι λιανέμποροι δυσκολεύονται να αποκτήσουν πρόσβαση στην πληροφορία, ενδεικτικό της κατάστασης που έχει παγιωθεί».
Μία συγκλονιστική έρευνα, για τις εταιρίες που παρασκευάζουν ζωοτροφές για τα κατοικίδια μας, από το Blue Planet!
Κείμενο - έρευνα: Μίνα Πετμεζά
Φωτογραφία:Από το κρυφό βίντεο της Peta
Δείτε το βίντεο εδώ
Είναι γεγονός ότι στην πλειοψηφία τους οι μεγάλες εταιρίες καλλυντικών, φαρμάκων και ζωοτροφών προτού να προωθήσουν κάποιο προϊόν τους στην αγορά, πραγματοποιούν πειράματα σε ζώα με σκοπό την πιστοποίηση της ασφάλειάς του.
Για το λόγο αυτό άλλωστε έχουν θεσπιστεί κανόνες απο το Animal Welfare Act που καθορίζουν τα πλαίσια και τις συνθήκες διεξαγωγής των ελέγχων αυτών. Τι γίνεται όμως όταν τα ζώα υπόκεινται σε δοκιμασίες επίπονες, επιβλαβείς για την υγεία τους και σε πολλές περιπτώσεις επικίνδυνες για την ίδια τους την επιβίωση;
Η ιστορία με τα πειράματα που πραγματοποιούσαν εταιρίες παραγωγής ζωοτροφών όπως η αμερικάνικη Iams, θυγατρική του κολοσσού Procter and Gamble, η καναδική Menu Foods και η Hills είναι παλιά και μια πτυχή της είδε το φως της δημοσιότητας όταν η βρετανική εφημερίδα UK Sunday Express δημοσίευσε στην πρώτη της σελίδα ένα άρθρο που αφορούσε ακριβώς το θέμα αυτό. Το Μάιο του 2001 η δημοσιογράφος Lucy Johnson παρέθεσε κάποιες πληροφορίες που σχετίζονταν με τις μελέτες που λάμβαναν χώρα στο ερευνητικό κέντρο Sinclair. Η μονάδα αυτή, παλιότερα γνωστή ως «Κέντρο παροχής τοξικολογικών και αναπαραγωγικών υπηρεσιών», έχει την έδρα της στη δυτική επαρχία Callaway και είχε εξουσιοδοτηθεί τόσο από την Iams όσο και από την Menu Foods για την πραγματοποίηση των πειραμάτων. Οι λεπτομέρειες που ανέφερε η Βρετανίδα δημοσιογράφος είναι πραγματικά συγκλονιστικές.
Η ομάδα των επιστημόνων του κέντρου θέλοντας να μελετήσει την επίδραση μιας πρωτεϊνούχας τροφής σε σκυλιά με νεφρική ανεπάρκεια αφαίρεσε, σε 24 από αυτά, το δεξί νεφρό καθώς και τμήμα του αριστερού, ενώ 8 θανατώθηκαν για να μελετηθεί ο νεφρικός τους ιστός.
Σε μια άλλη δοκιμασία ανίχνευσης της επίδρασης της δίαιτας στην ανάπτυξη του τριχώματος οι ερευνητές προκάλεσαν εσκεμμένα πληγές στο στήθος 24 κουταβιών ενώ αφαιρέθηκε το στομάχι σε 28 γάτες για να αναλυθεί η δράση των φυτικών ινών στην διατροφή τους.
Επιπλέον, για την μελέτη των αλλεργικών αντιδράσεων εμβολιάστηκαν, με τμήματα ζωντανού ιού, 14 κουτάβια χάσκι κατά την διάρκεια των 12 πρώτων εβδομάδων της ζωής τους, επιφέροντάς τους έτσι μόνιμη ευαισθησία.
Τα βότανα και τα αρωματικά φυτά κατέχουν μια ιδιαίτερη θέση όχι μόνο για την ανακούφιση από πόνους, τραύματα και ασθένειες αλλά σε κάθε πολιτισμό χρησιμοποιούνται απαραίτητα και στην φροντίδα για την ομορφιά ιδίως του γυναικείου φύλου.
Οι φυσικές αυτές μέθοδοι ομορφιάς είναι όχι μόνο εύκολες, αλλά ανέξοδες και κυρίως αβλαβείς και για το λόγο αυτό παρατηρείται μια μεταστροφή προς αυτές.
Τα αρωματικά φυτά και τα βότανα χρησιμοποιούνται κατά κόρον στον καλλωπισμό της κόμμωσης, στην λεύκανση των δοντιών, στην καθαριότητα της επιδερμίδας αλλά και στην εξάλειψη των φακίδων και των ρυτίδων.
Αν τα χέρια σας αφυδατώνονται και σκάνε, δεν έχετε παρά να στύψετε ένα λεμόνι και αφού ρίξετε μέσα στο χυμό λίγη ποσότητα ζάχαρης, να τρίψετε με το μείγμα τα χέρια σας για λίγη ώρα. Η ζάχαρη θα κάνει την απολέπιση των νεκρών κυττάρων και το λεμόνι θα δώσει λάμψη και αντισηψία. Στη συνέχεια αφού ξεπλύνετε τα χέρια σας με νερό, απλώστε μια ποσότητα καθαρού ελαιόλαδου και αφήστε το για όση περισσότερη ώρα μπορείτε. Θα διαπιστώσετε σύντομα ότι τα χέρια σας θα γίνουν πολύ απαλά και λαμπερά.
Για να ξεκουράσετε τα κουρασμένα πόδια σας, τρίψτε με σκελίδες σκόρδου τις φτέρνες και τις πατούσες σας. Μείνετε για λίγη ώρα με τα πόδια ψηλά και μετά ξεπλύνετε με κρύο νερό. Θα νιώσετε σίγουρα πολύ μεγάλη ανακούφιση.
Αν έχετε πιτυρίδα μπορείτε να ξεβγάζετε τα μαλλιά σας κάνοντας συγχρόνως ένα καλό μασάζ με εκχύλισμα από φύλλα τσουκνίδας ή από εκχύλισμα μαϊντανού στο τελευταίο ξέβγαλμα.
Αν είστε ξανθιά, το εκχύλισμα χαμομηλιού στο τελευταίο ξέβγαλμα θα ενισχύσει το φυσικό χρώμα σας. Αν είστε καστανή χρησιμοποιήστε το εκχύλισμα από δεντρολίβανο, ενώ αν είστε μελαχρινή χρησιμοποιήστε εκχύλισμα από φασκόμηλο. Τα μαλλιά σας μετά από αρκετές χρήσεις όχι μόνο θα μυρίζουν όμορφα, αλλά θα είναι λαμπερά και υγιή.
Για τα ξερά μαλλιά που έχουν ταλαιπωρηθεί από τον καλοκαιρινό ήλιο, το λάδι από δεντρολίβανο θα τα επαναφέρει στην αρχική τους κατάσταση. Από το προηγούμενο βράδυ απλώστε το λάδι στις ρίζες των μαλλιών και λούστε τα την επόμενη μέρα φροντίζοντας να κοιμηθείτε με μια πετσέτα στο μαξιλάρι για να μην λαδωθεί.
Για καθαρή και λαμπερή επιδερμίδα να πίνετε καθημερινά ένα ποτήρι από τσάι μαϊντανού.
Για την εξάλειψη των φακίδων αρκεί να βράσετε σε ένα φλιτζάνι γάλα μια κουταλιά τριμμένης ρίζας χρένου. Αφού τα σουρώσετε και κρυώσουν, απλώστε το μείγμα στο πρόσωπό σας με ένα κομμάτι βαμβάκι. Αφήστε το να στεγνώσει για 10 λεπτά και ξεβγάλετε με κρύο νερό. Επαναλάβετε τακτικά ανανεώνοντας την λοσιόν σας.
Τα κουρασμένα και άτονα μάτια αναζωογονούνται αν απλώσετε εκχύλισμα λουΐζας. Το εκχύλισμα αφού το βράσετε, το σουρώσετε και το αφήσετε να κρυώσει, το απλώνετε στην περιοχή γύρω από τα μάτια.
Το κριθαράκι στα μάτια καταπολεμείται αμέσως αν τρίψετε πάνω σε αυτό την άκρη από μια σκελίδα σκόρδο. Προσοχή να μην πέσει το λιγοστό υγρό του σκόρδου μέσα το μάτι γιατί προκαλεί έντονο τσούξιμο. Το κριθαράκι θα μαραθεί σε λίγη ώρα.
Για να αναζωογονηθείτε και να ηρεμήσετε μετά από μια κουραστική μέρα μπορείτε να ρίξετε στο νερό της μπανιέρας σας κλωνάρια λεβάντας, δεντρολίβανου ή χαμομηλιού.
Αν θέλετε να έχετε δυνατά και γερά ούλα αλλά και λαμπερά δόντια, τρίψτε τα δόντια και τα ούλα σας με φύλλα φασκόμηλου.
Μια παλιά μέθοδος αδυνατίσματος είναι η εντριβή με εκχύλισμα ή λάδι από μάραθο στα επίμαχα σημεία που συγκεντρώνεται το λίπος.
Το ασπράδι του αυγού, ανακατεμένο με μερικές σταγόνες λεμονιού και ψιλοκομμένα φρέσκα φύλλα μάραθου, συνιστούν μια εξαιρετική μάσκα ομορφιάς. Την απλώνετε σε όλο το πρόσωπο, εκτός από την περιοχή γύρω από τα μάτια και μετά από 15 λεπτά ξεβγάζετε με χλιαρό νερό.
Γνωρίζετε άλλα μυστικά ομορφιάς που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;
«Η σχέση μεταξύ βαναυσότητας κατά των ζώων και βίαιου εγκλήματος κατά των ανθρώπων είναι ξεκάθαρη. Μπορούμε να μειώσουμε τα βίαια εγκλήματα κατά των ανθρώπων μειώνοντας τα βίαια εγκλήματα κατά των ζώων»
Ξανά τα ίδια, και αυτή τη φορά, στο χωριό Κολυβάτα στη Λευκάδα! Μισούν τα ζώα οι Έλληνες! Κάτι συμβαίνει, κάτι γίνεται μέσα στις ψυχές τους και βγάζουν τα αρρωστημένα τους ένστικτα επάνω σε άτυχα ζώα. Για αυτό και τα περιστατικά είναι καθημερινά και όσο και να θέλει να στραφεί αλλού το πτηνό, δεν μπορεί, αφού πάντα κάτι συμβαίνει! Και μη ξεχνάμε πως η πλειοψηφία των σαχλών Ελληναράδων πιστεύουν πως όσοι αγαπούν τα ζώα "έχουν πρόβλημα", και όσοι τα κακοποιούν είναι "μάγκες". Είναι πράγματα βαθιά ριζωμένα στην νοοτροπία του Έλληνα που πρέπει να αλλάξουν!
Aristarchus's 3rd century BC calculations on the relative sizes of the Earth, Sun and Moon, from a 10th century AD Greek copy
Με τιμές ήρωα θα κηδευτεί σήμερα στην Πολωνία ο θεμελιωτής της νεότερης αστρονομίας Νικόλαος Κοπέρνικος ο οποίος πέθανε πριν από 500 χρόνια.
Ο Κοπέρνικος (1473 - 1543), ο αστρονόμος του 16ου αιώνα, είχε έρθει σε ρήξη με την καθολική εκκλησία, καθώς υποστήριξε την ηλιοκεντρική θεωρία, την άποψη δηλαδή ότι η Γη και τα άλλα σώματα του Ηλιακού Συστήματος περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο, σε αντίθεση με την τότε επίσημη γεωκεντρική θεωρία, που ήθελε τη Γη ακίνητη και κέντρο του κόσμου.
Μετά τον θάνατό του ο κληρικός - αστρονόμος θάφτηκε στο πάτωμα του καθεδρικού ναού του Φρόμπορκ στη βόρεια Πολωνία.
Το 2004 έπειτα από αίτημα ενός τοπικού επισκόπου, ξεκίνησαν έρευνες για τον εντοπισμό του λειψάνου του.
Αυτό που βρήκαν οι ειδικές επιστημονικές ομάδες ήταν ένα κρανίο και οστά που άνηκαν, σύμφωνα με δηλώσεις τους, σε έναν άντρα ηλικίας 70 ετών, την ίδια δηλαδή ηλικία που είχε ο Κοπέρνικος όταν πέθανε.
Οι ερευνητές ταυτοποίησαν το DNA από τα οστά με αυτό μιας τρίχας που είχε βρεθεί σε ένα βιβλίο του Κοπέρνικου εκτιμώντας, σύμφωνα με τα αποτελέσματα, ότι όντως βρήκαν τα λείψανα του Κοπέρνικου.
Τα οστά του μεγάλου αστρονόμου τοποθετήθηκαν σε ένα ξύλινο οστεοφυλάκιο το οποίο χθες περιέφεραν σε διάφορες περιοχές της Πολωνίας που σχετίζονταν με τη ζωή του.
Σήμερα η κηδεία του Κοπέρνικου θα τελεστεί από τον καθολικό Αρχιεπίσκοπο της Πολωνίας στον καθεδρικό ναό του Φρόμποργκ.
Ο Αρίσταρχος ο Σάμιος (310 π.Χ. - περίπου 230 π.Χ.) ήταν Έλληνας αστρονόμος και μαθηματικός, που γεννήθηκε στη Σάμο. Είναι ο πρώτος καταγεγραμμένος άνθρωπος ο οποίος πρότεινε ηλιοκεντρικό μοντέλο του Ηλιακού Συστήματος, θέτοντας τον Ήλιο και όχι τη Γη, στο κέντρο του γνωστού Σύμπαντος (για το λόγο αυτό είναι συχνά γνωστός ως ο "Έλληνας Κοπέρνικος").
Οι ιδέες του περί Αστρονομίας δεν είχαν γίνει αρχικά αποδεκτές και θεωρήθηκαν κατώτερες από εκείνες του Αριστοτέλη και του Πτολεμαίου, έως ότου αναγεννήθηκαν επιτυχώς και αναπτύχθηκαν από τον Κοπέρνικο περίπου 2000 χρόνια μετά.
Η Παγκόσμια Ημέρα Χελώνας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 23 Μαΐου. Είναι μία εκδήλωση που ξεκίνησε από τις ΗΠΑ το 2000 και αποκτά χρόνο με το χρόνο παγκόσμιο ενδιαφέρον, καθώς η χελώνα αντιμετωπίζει πολλές δυσκολίες και απειλείται με εξαφάνιση.
Το πανάρχαιο αυτό ζώο, που συμβολίζει τη μακροβιότητα στις ανατολικές φιλοσοφίες, κατοικεί στον πλανήτη Γη πολύ πριν από τον άνθρωπο. Για την ακρίβεια, επέζησε από την εποχή των δεινοσαύρων, για να φθάσει να κινδυνεύσει με εξαφάνιση μόνο κατά τους τελευταίους, «πολιτισμένους» αιώνες, που η ανθρωπότητα περιφρονεί κάθε άλλη μορφή ζωής, στο βωμό του όποιου συμφέροντος.
Μόνο στην ελληνική επικράτεια, το 2008 βρέθηκαν 292 νεκρές θαλάσσιες χελώνες και 42 τραυματισμένες.
Στην Ελλάδα, τα φώτα της δημοσιότητας τραβούν οι θαλάσσιες χελώνες «Καρέτα-Καρέτα». Στη χώρα μας ωοτοκεί ο μεγαλύτερος πληθυσμός της Μεσογείου και βρίσκεται υπό την απειλή της ανθρώπινης δραστηριότητας.
Την προστασία των θαλάσσιων χελωνών στην Ελλάδα έχει αναλάβει εδώ και 25 χρόνια η μη κυβερνητική οργάνωση «Αρχέλων». Με τους εθελοντές της απ’ όλο τον κόσμο, οργανώνει προγράμματα στις σημαντικότερες παραλίες ωοτοκίας των χελωνών (Ζάκυνθο, Πελοπόννησο, Κρήτη), με σκοπό τη μελέτη και προστασία τους. Η οργάνωση διατηρεί από το 1994 «νοσοκομείο» θαλάσσιων χελωνών στη Γλυφάδα (3η Μαρίνα Γλυφάδας, πίσω από τη στάση του ΤΡΑΜ «Παλαιό Δημαρχείο») για την περίθαλψη και την επανένταξή τους στο φυσικό τους περιβάλλον. Το Κέντρο είναι ανοιχτό για το κοινό τα Σαββατοκύριακα από τις 11 π.μ. έως τις 6 μ.μ. Για τους πιο περιπετειώδεις, απευθυνθείτε στο σύλλογο για το Σεμινάριο Εθελοντών Διασωστών που διοργανώνεται στις 30 Μαΐου στη Γλυφάδα. Πληροφορίες +302105231342 και +302108982600.
Πώς να βοηθήσω
Γίνε Υποστηρικτής ή/και Υιοθέτης
Για τη συμβολή σας στην προστασία των θαλάσσιων χελωνών, θα σας στείλουμε το προσωπικό σας πιστοποιητικό υιοθεσίας και ενημερωτικό υλικό. Για υποστήριξη 30€ θα λαμβάνετε το ενημερωτικό δελτίο «ΑΡΧΕΛΩΝ ο Ισχυρός» για ένα χρόνο.
Θα σας ενημερώσουμε πότε το χελωνάκι σας βγήκε από τη φωλιά του, στην επιφάνεια της άμμου και κατευθύνθηκε προς τη θάλασσα. Αν υιοθετήσετε ένα χελωνάκι θα σας στείλουμε εκτός από το πιστοποιητικό σας ένα βιβλίο για χρωμάτισμα και άλλα αναμνηστικά.
Υιοθετήστε ένα χελωνάκι με 30 €
(απευθύνεται κυρίως σε παιδιά)
Θα σας ενημερώσουμε πότε το χελωνάκι σας βγήκε από τη φωλιά του, στην επιφάνεια της άμμου και κατευθύνθηκε προς τη θάλασσα. Αν υιοθετήσετε ένα χελωνάκι θα σας στείλουμε εκτός από το πιστοποιητικό σας ένα βιβλίο για χρωμάτισμα και άλλα αναμνηστικά.
Υιοθετήστε μια μητέρα Καρέττα με 50 €
Ο ΑΡΧΕΛΩΝ μεριμνά για την προστασία των θαλάσσιων χελωνών τόσο στις παραλίες όσο και στη θάλασσα. Την περίοδο αναπαραγωγής, ερευνητές του Συλλόγου καταγράφουν τη δραστηριότητα των θηλυκών που βγαίνουν στην ακτή για να ωοτοκήσουν. Αν υιοθετήσετε μια μητέρα Καρέττα θα λάβετε επιπλέον το πλήρες ιστορικό της χελώνας σας από την πρώτη φορά που την εντοπίσαμε να ωοτοκεί.
Υιοθετήστε μια φωλιά με 80 €
Μια φωλιά Καρέττα μπορεί να περιέχει 120 αυγά που μένουν περίπου δύο μήνες θαμμένα στην άμμο. Ο εντοπισμός και η προστασία των φωλιών εξασφαλίζει την ασφαλή επώαση και εκκόλαψή τους, ειδικά σε πολυσύχναστες περιοχές. Εάν υιοθετήστε μια φωλιά, μαζί με το υπόλοιπο υλικό θα σας στείλουμε και στοιχεία για την επιτυχία εκκόλαψης της φωλιάς σας.
Υιοθετήστε μια τραυματισμένη χελώνα με 150 €
(το ποσό καλύπτει τα έξοδά περίθαλψης ενός μηνός)
Οι θαλάσσιες χελώνες τραυματίζονται από ταχύπλοα, μπλέκονται σε δίχτυα, καταπίνουν αγκίστρια. Αρκετές έρχονται στο Κέντρο Διάσωσης του Συλλόγου με τραύματα στο κεφάλι. Μετά από την περίθαλψή τους στο Κέντρο που λειτουργεί ο ΑΡΧΕΛΩΝ σε συνεργασία με το Δήμο Γλυφάδας, απελευθερώνονται για να συνεχίσουν το ταξίδι τους. Αν υιοθετήσετε μία τραυματισμένη χελώνα, θα σας ενημερώσουμε για το ιστορικό της χελώνας και θα σας καλέσουμε στην απελευθέρωσή της.
…και υποστηρίξτε τη δουλειά του Συλλόγου ΑΡΧΕΛΩΝ
Γίνε Υποστηρικτής με 30 €
Γίνε υποστηρικτής του ΑΡΧΕΛΩΝ με 30€ το χρόνο. Με αυτό τον τρόπο, συνεισφέρεις στην διατήρηση και συνέχιση των προσπαθειών και των προγραμμάτων μας. Επίσης, θα λαμβάνεις κάθε τρίμηνο το ενημερωτικό μας έντυπο και θα είσαι ενήμερος για την πορεία των εργασιών μας.
Info
Σύλλογος για την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας ΑΡΧΕΛΩΝ
Σολωμού 57 104 32 Αθήνα
Tηλ./Fax: +302105231342
E-mail: stps@archelon.gr
Β) Το μεγάφωνο σιωπά επί του θέματος και μεταδίδει ΜΌΝΟ για διακοπές ρεύματος κλπ.
Γ) Επειδή ακούγονται πολλά και κάποιοι ανεύθυνοι, συνειδητά συνεχίζουν να ποτίζουν δηλητήριο τα παιδιά μας και που αυτοί οι ασυνείδητοι ακόμα με λασπολογία και περισσότερα ψέματα προσπαθούν στα καφενεία να υποβαθμίσουν το θέμα (που πας αγράμματε δημοτικέ σύμβουλε που ούτε το δημοτικό σχολείο δεν ξέρουμε αν έχεις τελειώσει να το παίζεις ειδικός στο νερό και να τολμάς να μιλάς για πολιτικά παιχνίδια και υπερβολές των ανθρώπων της επιστήμης που εσκεμμένα έριξαν το όριο για εμπορικούς λόγους).
Εμείς αποφασίσαμε να δώσουμε σήμερα στην δημοσιότητα...... και τις τελευταίες μετρήσεις.
Το έγγραφο που έφθασε στα χέρια μας (ευχαριστούμε πολύ τον αποστολέα) δείχνει ακριβώς την σημερινή κατάσταση! Που είναι ότι ΤΟ ΝΕΡΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΥΜΑΙ ΕΙΝΑΙ
ΜΗ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΠΡΟΣ ΠΟΣΗ ΚΑΙ ΟΙΚΙΑΚΗ ΧΡΗΣΗ.
Εδώ να υπενθυμίσουμε στους ανεύθυνους Δημοτικούς άρχοντες που τους έχουμε βάλει εκεί να δουλεύουν για το ΚΑΛΟ μας ότι το νερό που περιέχει ΑΡΣΕΝΙΚΟ με την βράση αυξάνει αν όχι διπλασιάζει την περιεκτικότητα του Αρσενικού.
Το έγγραφο έχει ημερομηνία 20/5 αλλά γνωρίζουμε πολύ καλά και υπάρχουν στοιχεία ότι τα αποτελέσματα είναι γνωστά στον Δήμο εδώ και πολλές μέρες.
Και θυμίζουμε σε κάποιους: Το να ποτίζεις δηλητήριο ανθρώπους δεν είναι μόνο υπέρβαση και παράβαση καθήκοντος αλλά είναι έγκλημα και μάλιστα ποινικό.
ΚΑΙ ΑΝΗΘΙΚΟ
Απαιτούμε ΑΜΕΣΗ ανακοίνωση για την ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑ του νερού.
Σας ενημερώνω ότι βρέθηκε στην Ελλάδα μαζί με τη μαρίδα
τις τελευταίες ημέρες.Στο σπίτι σαφώς θα είμαστε προσεκτικοί,νομίζω όμως ότι στις ταβέρνες, πρέπει να προσέχουμε ακόμα περισσότερο !!!
Λαγοκέφαλος
Μοιάζει με μαρίδα. Ήλθε από την Ερυθρά Θάλασσα και ήδη έχει φθάσει στα Δωδεκάνησα.
Μαρίδα
Τετραδοτοξίνη, η ουσία του λαγοκέφαλου. Νευροτοξίνη 1250 φορές πιο ισχυρή από το κύανιο. Αντίδοτο δεν υπάρχει, η όποια θεραπεία (εάν προλάβεις) είναι μόνο συμπτωματική. Τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται 30 λεπτά μετα την κατάποση του ψαριού και αναλόγως της ποσότητας, μπορεί να καθυστερήσουν έως και 4 ώρες. Αν μη τι άλλο, πας χορτάτος!!. Η σειρά των συμπτώματων έχει ως εξής: Πρώτα μουδιάζουν τα χείλη και η γλώσσα. Το επόμενο σύμπτωμα είναι παραισθησία και μία αίσθηση ελαφρότητας σαν να αιωρείσαι η σαν να επιπλέεις. Κάτι σαν φελλός ένα πράγμα. Μετα ξεκινάει πονοκέφαλος, έντονος πόνος στο στομάχι/κοιλιά που συνεχίζει σε σταδιακή παραλυσία και καθολική ακινησία. Παράλληλα υπάρχει αυξανόμενη αναπνευστική ανεπάρκεια και καρδιακή αρρυθμία. Μετά... αντίο ζωή. Ευχαριστούμε Σοφία :)
Ένας Ινδός αγρότης επιθεωρεί την ανάπτυξη του ηλιοτρόπιου που καλλιεργεί σε χωράφι στο χωριό Dharad, περίπου 25 χλμ. από τη βόρεια ινδική πόλη Amritsar. Μια από τις περιοχές που καλλιεργούν τον ηλίανθο σε μεγάλες εκτάσεις είναι και η Ινδία. Το σπέρμα του δίνει αρκετό λάδι και τα στελέχη του καύσιμη ύλη.
Σε ένα από τα ομορφότερα βουνά της Αττικής, σε μια περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, την Πάρνηθα, βρίσκεται ένας μυστικός Παράδεισος που αξίζει να εξερευνήσετε. Αν και μένουμε γύρω στα 30 χρόνια στους πρόποδες του βουνού, μόλις πρόσφατα ανακαλύψαμε την κρυμμένη λίμνη Μπελέτσι που ξεκουράζεται στις Ανατολικές πλαγιές της.
Ένα Κυριακάτικο πρωινό αποφασίσαμε να περιηγηθούμε στην περιοχή και να ανακαλύψουμε την λίμνη που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή στο ευρύ κοινό. Ακολουθώντας μια σύντομη διαδρομή, φτάσαμε στη λεωφόρο Δεκελείας σε μια κατάφυτη με πεύκα περιοχή. Πολύ συχνά διακρίναμε μονοπάτια για πεζοπορία, μικρά ανοίγματα στο δάσος με ξύλινα τραπεζάκια για πικ-νικ, καθώς και δρόμους που ενδεικνύονταν για διαδρομές με μηχανές μότο κρος και «γουρούνες». Περάσαμε τα γνωστά βασιλικά κτήματα και κατευθυνθήκαμε σε μια δασική περιοχή που μας άφησε κατάπληκτους όχι μόνο για την πλούσια βλάστηση αλλά και για τις πολλές νεοαναγειρόμενες βίλες που σκανδαλιστικά ξεφύτρωναν μέσα στο δάσος, ακόμα και στις πιο ψηλές κορυφές.
Διασχίσαμε την Ιπποκράτειο Πολιτεία και φτάσαμε στο οροπέδιο της Αγίας Τριάδας. Ένα ανακαινισμένο αλλά κλειστό εκκλησάκι με καμπαναριά και μια χτιστή πηγή χωρίς νερό και ένα μεγάλο σταυρό, μας βεβαίωναν ότι είχαμε φτάσει πολύ κοντά στην Λίμνη. Πυκνές βελανιδιές, πεύκα και πλατάνια στόλιζαν το τοπίο. Η θέα από το σημείο εκείνο είναι καταπληκτική.
Περιηγηθήκαμε στους φαρδείς ασφαλτοστρωμένους δρόμους της περιοχής προσπαθώντας να ανακαλύψουμε την οδό Κίρκης στον οποίο διαβάσαμε στον χάρτη ότι βρίσκεται η Λίμνη. Η πρόσβαση εκεί είναι πολύ εύκολη αφού αν και πρόκειται για δασική περιοχή υπάρχουν άνετοι ρυμοτομημένοι δρόμοι σαν να πρόκειται για αστική περιοχή.
Η λίμνη Μπελέτσι που οφείλει το όνομά της στην ομώνυμη κορυφή, ονομάζεται και Κιθάρα λόγω του σχήματός της που μοιάζει με το μουσικό όργανο, αν την δει κανείς από ψηλά. Ξεκουράζεται σε υψόμετρο 600 μέτρων και μετράει 30 χρόνια ζωής. Δημιουργήθηκε κατά λάθος από ανθρώπινη παρέμβαση, όταν προκειμένου να ανοιχθεί ένας δρόμος κλείστηκαν με αναχώματα οι κοίτες ενός χειμάρρου με αποτέλεσμα να γεννηθεί η μικρή αυτή λίμνη. Η συνολική της επιφάνεια είναι γύρω στα 5 στρέμματα και το μέγιστο βάθος της δεν ξεπερνά τα 5 μέτρα.
Το πρώτο πράγμα που αντικρίσαμε ήταν ένα μικρό γεφυράκι που οδηγούσε σε ένα περιφραγμένο χώρο όπου βρίσκονταν 3 ελάφια τα οποία φαίνονταν πολύ εξοικειωμένα με την ανθρώπινη παρουσία. Κρωξίματα παπιών τράβηξαν την προσοχή μας και κατευθυνθήκαμε προς τα άλλα 2 γεφυράκια προκειμένου να κάνουμε τον γύρο της Λίμνης. Το δυνατό αεράκι που φυσούσε έκανε τα γαλάζια νερά να κυματίζουν ελαφρά και ο δυνατός ήλιος δημιουργούσε όμορφους διαμαντένιους καθρεπτισμούς στην επιφάνειά της.
Στον περιβάλλοντα χώρο είχαν δημιουργηθεί αθλητικές εγκαταστάσεις καθώς και μια παιδική χαρά. Υπήρχαν σκόρπια 3-4 παγκάκια περιμετρικά όπου άνθρωποι κάθονταν ήρεμοι και απολάμβαναν το θεσπέσιο φυσικό περιβάλλον. Στις όχθες της κάποιοι άνθρωποι είχαν στρώσει κάτω για πικ νικ, μιας και ευτυχώς δεν υπήρχε τίποτα για να αγοράσει κανείς ούτε ένα μπουκάλι νερό.
Μια μεγάλη προειδοποιητική πινακίδα υψωνόταν σε εμφανές σημείο και θύμιζε ότι ο χώρος αποτελεί προστατευόμενο υδροβιότοπο και δεν επιτρέπεται η οποιαδήποτε ανθρώπινη παρέμβαση (ψάρεμα, κολύμπι, βαρκάδα, ναυτομοντελισμός, ρύπανση των νερών). Αν και ήταν πολύ σωστή η προειδοποίηση, έμοιαζε ειρωνικό και ταυτόχρονα νιώσαμε θυμό, λύπη και απογοήτευση, όταν κοιτώντας την γύρω περιοχή δεν υπήρχε σημείο που δεν ξεφύτρωνε κάποια πολυτελής βίλα. Περπατήσαμε για λίγο για να θαυμάσουμε την ανεξάντλητη ομορφιά της φύσης και να εισπνεύσουμε το καθαρό οξυγόνο που γέμιζε τα πνευμόνια μας. Η πλούσια βλάστηση από κούμαρα, μυρτιές, πουρνάρια που παλιότερα αποτελούσαν το ιδανικό μέρος για τον φυσικό βιότοπο των ελαφιών, τώρα αποτελεί ασφαλές καταφύγιο για πολλά πουλιά. Μόνο μερικά σκόρπια κελαηδήματα σπίνων και κοτσυφιών ακούγονταν, αλλά ο αέρας ήταν αρκετά δυνατός και κουραστικός και σκέπαζε με τον σφυριχτό του ήχο οποιονδήποτε άλλο ήχο.
Παρατηρήσαμε από ψηλά μερικές χήνες που έκαναν μερικές βουτιές και σιγά σιγά ετοιμαστήκαμε για την επιστροφή. Μερικές ταβέρνες λίγο παραπέρα ετοίμαζαν τα ψητά και περίμεναν να φιλοξενήσουν για φαγητό τους επισκέπτες της περιοχής. Στον δρόμο συζητούσαμε για το έγκλημα που επιτελείται με τις ευλογίες της πολιτείας για την καταστροφή του δασικών εκτάσεων στα εναπομείναντα μη καμένα κομμάτια της Πάρνηθας που είναι χαρακτηρισμένη σαν Εθνικός δρυμός.
Μεγάλες απώλειες μελισσοσμηνών καταγράφονται φέτος, εξαιτίας των ιών της νοσεμίασης και του βαρρόα. Την ίδια ώρα η Ελλάδα δεν διαθέτει εθνικό πρόγραμμα παρακολούθησης των μελισσών.
Στην Ελλάδα η καταγραφή της ετήσιας παραγωγής μελιού διενεργείται από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία και όχι από την επιστημονική κοινότητα. Ταυτόχρονα δεν είναι δυνατή η καταγραφή των απωλειών, των αιτίων, η λήψη μέτρων αντιμετώπισης των ασθενειών κ.λπ., ενώ βέβαια έτσι δεν μπορεί να υπάρξει και αναπτυξιακό πρόγραμμα του κλάδου της μελισσοκομίας.
Οι νεκρές μέλισσες μέσα στην κυψέλη..
Σύμφωνα με στοιχεία του «Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Ασφάλεια των Τροφίμων» (ΕΟΑΤ), ο οποίος διένειμε ερωτηματολόγια στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης,το 2003, η Ελλάδα κατείχε την πρώτη θέση σε αριθμό μελισσοσμηνών και την τέταρτη στην παραγωγή μελιού μετά την Ισπανία, τη Γερμανία και τη Γαλλία, αριθμώντας 25.000 μελισσοπαραγωγούς.
Το 2008, χρονιά κατά την οποία η μείωση της παραγωγής μελιού κυμάνθηκε από 35% έως 45% πανελλαδικά, λόγω ξηρασίας, ασθενειών και της βαμβακίασης που πλήττει τα πευκοδάση, οι μελισσοκόμοι δεν έλαβαν αποζημιώσεις από τα προγράμματα της ΕΕ, αφού η Ελλάδα προσκόμισε στις αρμόδιες ευρωπαϊκές υπηρεσίες τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, τα οποία παρουσίαζαν αύξηση της παραγωγής μελιού και όχι μείωση.
Εισαγωγή από Γερμανία
Αυτό συνέβη, επειδή οι τυποποιητές μελιού εισήγαγαν μέλι από τη Γερμανία, το ανέμειξαν με το ελληνικό και ακολούθως αυτό το μέλι πωλήθηκε με επισήμανση προέλευσης ΕΕ.
Να σημειωθεί ότι η Γερμανία αποτελεί «πλυντήριο» μελιού, αφού προμηθεύεται μέλι από όλο τον κόσμο και το «βαπτίζει» ευρωπαϊκό! Μέχρι και κόκκους καφέ βρίσκουν στο «γερμανικό» μέλι οι τυποποιητές.
Η δραστική μείωση των μελισσοσμηνών το 2008 οδήγησε τον ΕΛΓΑ στη συγκρότηση επιστημονικής επιτροπής, προκειμένου να καταγραφούν οι απώλειες.
Η επιτροπή πράγματι κατέγραψε τη μείωση στην παραγωγή μελιού, όμως το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης απαγόρεψε τη δημοσίευση των στοιχείων, γεγονός το οποίο καταγγέλλει στο «Εθνος της Κυριακής» ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδος (ΟΜΣΕ) κ. Αχιλλέας Παπαστεργίου.
Οικονομική ζημιά Από 35% έως 45% μειώθηκε η ελληνική παραγωγή μελιού το 2008
Φανταστείτε έναν ουρανοξύστη που αντί να στεγάζει γραφεία και σπίτια, στην ουσία θα καθαρίζει έναν μολυσμένο ποταμό, ενώ παράλληλα θα φιλοξενεί και θα δίνει δουλειά σε εκατοντάδες ανθρώπους που ζουν σε χαμόσπιτα και φτωχογειτονιές.
Αυτή είναι η πρωτοποριακή ιδέα πίσω από το «αρχιτεκτονικό θαύμα» που σκοπεύει να λύσει τα προβλήματα που δημιουργούνται από τον μολυσμένο ποταμό Ciliwung στην Τζακάρτα, την πρωτεύουσα της Ινδονησίας.
Ο ποταμός Ciliwung είναι ο μεγαλύτερος εκ των 13 ποταμών που διέρχονται από την Τζακάρτα και περνά μέσα από 72 περιοχές της πόλης.
Σύμφωνα με την επαρχιακή κυβέρνηση της Τζακάρτα, στις όχθες του ποταμού έχουν «ξεφυτρώσει» αμέτρητες φτωχογειτονιές, με παράνομα χαμόσπιτα και περίπου 400 μικροεπιχειρήσεις.
Οι κάτοικοι πάντα χρησιμοποιούσαν τον ποταμό ως χωματερή για τα οικιακά απορρίμματα, με αποτέλεσμα σήμερα ο Ciliwung να κατατάσσεται στους ποταμούς που έχουν υποστεί «εκτεταμένη μόλυνση».
Παρά τη σοβαρότητα της κατάστασης, τέσσερις φιλόδοξοι αρχιτέκτονες -ο Rezza Rahdian, ο Erwin Setiawan, ο Ayu Diah Shanti και ο Leonardus Chrisnantyo- δηλώνουν ότι μπορούν να δώσουν λύση στο πρόβλημα και να καθαρίσουν τον ποταμό.
Οι τέσσερις αρχιτέκτονες συμμετείχαν στον αμερικανικό διαγωνισμό αρχιτεκτονικής και επάξια κέρδισαν τη δεύτερη θέση αφού η ιδέα τους για τον «ουρανοξύστη που καθαρίζει» χαρακτηρίστηκε πρωτοποριακή και φιλόδοξη.
Όπως δήλωσε ο Diah Shanti, ένας από τους αρχιτέκτονες που εμπλέκονται στο σχέδιο Ciliwung, «η ιδέα για τον ουρανοξύστη – καθαριστή προέκυψε όταν σκεφτήκαμε ότι στον ποταμό θα έπρεπε να εγκατασταθεί μια περιβαλλοντική μηχανή».
Σε ό,τι αφορά τη λειτουργία της μηχανής, ένα φίλτρο θα καθαρίζει τα απορρίμματα και τα οργανικά απόβλητα από το νερό του ποταμού, ενώ οι επικίνδυνες ουσίες θα καταστρέφονται.
Στο τέλος αυτής της διαδικασίας θα υπάρχει καθαρό νερό για τους κατοίκους, ενώ θα τοποθετηθούν και αρδευτικά κανάλια για τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις.
Ο Έλληνας ποιητής Οππιανόςσχετικά με τα δελφίνια στο έργο του ‘ Φυσική Ιστορία’: “ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΩΝ ΔΕΛΦΙΝΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΗΘΙΚΟ ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΔΕΛΦΙΝΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ ΠΙΑ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΣΑΝ ΚΑΛΟΣ ΘΥΣΙΑΣΤΗΣ ΟΥΤΕ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΓΓΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΒΩΜΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΚΑΘΑΡΑ ΧΕΡΙΑ ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΝΑ ΜΟΛΥΝΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΖΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΕΓΗ.”
Η δραματική ιστορία των δελφινιών (που, δυστυχώς, αφορά και πολλά ακόμα ζωικά είδη) δεν αντανακλά μόνο τη σκληρότητα και την αναλγησία του ανθρώπινου είδους προς τα υπόλοιπα, αλλά και την έλλειψη σεβασμού προς την ωκεάνια ζωή, τη φύση και τις ισορροπίες της γενικότερα.
“Το παιδί και το δελφίνι”
Τούτη η ιστορία θα σου φανεί απίστευτη, γιατί μοιάζει με παραμύθι, είναι όμως πέρα για πέρα αληθινή. Μας τη διηγείται ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, ένας μεγάλος σοφός που ασχολήθηκε κοντά στ΄άλλα και με το βίο των ζώων.
Μια φορά, λέει, στη λιμνοθάλασσα του Λοκρίνου, που ανήκε τότε στην επαρχία της αρχαίας Ιταλικής Καμπανίας, ζούσαν πολλά δελφίνια. Ένα από αυτά πλησίασε μια μέρα στην ακροθαλασσιά, όπου καθόταν και ξεκουραζόταν ένα μικρό αγόρι. Το αγόρι αυτό γύριζε από το σχολείο του που βρισκόταν από την άλλη πλευρά της λιμνοθάλασσας, σε μια μικρή πόλη. Καθώς λοιπόν ήταν κουρασμένο από το δρόμο, κάθισε στην ακρολιμνιά να ξαποστάσει και ο καθαρός αέρας του άνοιξε την όρεξη. Θυμήθηκε πως του είχε περισσέψει λίγο ψωμί από το πρωινό του και κάθισε να το φάει. Ξαφνικά είδε το δελφίνι. Είχε βγάλει το κεφάλι του από τη θάλασσα και κοίταζε το παιδί τρυφερά με τα μικρά ολοστρόγγυλα μάτια του. το αγοράκι, για να παίξει, του πέταξε λίγο ψωμί κι εκείνο άνοιξε το στόμα του και το κατάπιε.
-Θα πεινάει το καημένο, σκέφτηκε το αγοράκι. Ας του ρίξω ακόμα λίγες μπουκιές.
Το δελφίνι πλησίασε πιο κοντά τώρα και με χαριτωμένες κινήσεις βουτούσε στο νερό και ξανάβγαινε ν΄αρπάξει τις μπουκιές που του πετούσε ο μικρός του φίλος. Όταν τελείωσε το ψωμί, το αγόρι του φώναξε:
-Καλό μου δελφίνι, δεν έχω άλλο για σήμερα. Αύριο, θα πάρω περισσότερο ψωμί μαζί μου κι αν σε συναντήσω εδώ, θα το φάμε παρέα.
Το δελφίνι, σα να κατάλαβε τι του είπε το αγόρι, το περίμενε την άλλη μέρα στο ίδιο μέρος. Σαν το είδε από μακριά, άρχισε να κάνει τούμπες στο νερό, σα να ήθελε έτσι να του φανερώσει τη χαρά του. Το παιδί του έριξε πάλι αρκετές μπουκιές ψωμί και το δελφίνι τις άρπαζε ευχαριστημένο για την αναπάντεχη τύχη του. Αυτό έγινε και την άλλη μέρα και την παρ΄άλλη, ώσπου το παιδί και το δελφίνι έγιναν δυο αχώριστοι φίλοι. Το δελφίνι πλησίαζε πια τόσο κοντά στην ακτή, που το αγοράκι άπλωνε τα χέρια του και του χάιδευε τη ράχη.
Στο σχολείο, είχε μάθει για τον Αρίωνα, τον ξακουσμένο μουσικό, και την ιστορία του, πώς δηλαδή τον έφερε ένα δελφίνι στην στεριά πάνω στη ράχη του. – Εκεί, στην απέναντι στεριά, βρίσκεται το σχολείο μου! σκέφτηκε καθώς θυμήθηκε την ιστορία του Αρίωνα. Κάθε μέρα πηγαίνω κι έρχομαι τόσο δρόμο και κουράζομαι πολύ… Γιατί τάχα; Το καλό μου δελφίνι θα μου αρνηθεί να με περάσει απέναντι, καθισμένο στη ράχη του;
Το δελφίνι, σα να μάντεψε τη σκέψη του παιδιού, πλησίασε περισσότερο στην αμμουδιά. Το αγοράκι τότε, με ένα επιδέξιο πήδημα, βρέθηκε στη ράχη του. Γρήγορο σαν αστραπή το δελφίνι, άρχισε να κολυμπά στην επιφάνεια της λιμνοθάλασσας και σε λίγα λεπτά έφτασε στην απέναντι ακτή. Το παιδί, κατευχαριστημένο από το απροσδόκητο ταξίδι, ξεπέζεψε από τη ράχη του δελφινιού, πήδησε στο μώλο και φώναξε:
-Σ΄ευχαριστώ, καλό μου δελφίνι, δεν ξέρεις πόσο γρήγορα και ξεκούραστα θα πάω σήμερα στο σχολείο! Όταν σχολάσω να με περιμένεις εδώ.
Και στ΄αλήθεια! Όταν σχόλασε το παιδί και τράβηξε προς την ακρογιαλιά, βρήκε το δελφίνι το φίλο του να τον περιμένει! Χωρίς να διστάσει, ανέβηκε πάλι στη ράχη του και σε λίγο το δελφίνι, ζωντανή βαρκούλα, τον είχε περάσει απέναντι.Ύστερα, άρχισε να στριφογυρίζει στη ακτή κοντά, σαν να περίμενε κάτι.
Το παιδί, που μάντεψε αμέσως τι ήθελε, έβγαλε από το καλάθι του ένα μεγάλο κομμάτι ψωμί και τάισε με το χέρι του το δελφίνι.
Αυτή η ιστορία συνεχίστηκε για πολλούς μήνες.
Μια μέρα όμως, το αγόρι δε φάνηκε στην ακρολιμνιά. Το δελφίνι περίμενε υπομονετικά ως το ηλιοβασίλεμα και ξαναγύρισε στην ίδια θέση το άλλο πρωί. Και πάλι το αγόρι δε φάνηκε! Τι να΄γινε τάχα; Αλίμονο… Κειτόταν βαριά άρρωστο στο κρεβατάκι του. Τόσο βαριά, που δε γλίτωσε το θάνατο… Άδικα το δελφίνι από τότε περίμενε κάθε πρωί στην ακτή. Το παιδί, ο μικρός του φίλος, δε θα ξαναρχόταν ποτέ πια… Τότε κατάλαβε πως κάτι κακό έπαθε.
Οι περαστικοί διαβάτες το έβλεπαν να κολυμπάει ανόρεχτα κοντά στην ακρογιαλιά. Το΄βλεπαν με δακρυσμένα μάτια, γιατί ήξεραν τη φιλία του με το αγοράκι. Πολλοί του πετούσαν κομμάτια ψωμί και μικρά ψάρια. Μα το δελφίνι δεν άγγιζε τίποτε. Περίμενε να έρθει το παιδί, ο μικρός του φίλος, να το ταΐσει. Ώσπου μια μέρα, αφού άδικα τόσο καιρό περίμενε, πέθανε από τη θλίψη και την πείνα.
Οι ψαράδες έσυραν το άψυχο σώμα του στο γιαλό. Αυτό το δελφίνι, είπαν, θα ταφεί σαν άνθρωπος.
Έσκαψαν ένα λάκκο στην αμμουδιά κι άφησαν τα κύματα της λιμνοθάλασσας να νανουρίζουν τον αιώνιο ύπνο του.”
Έτσι διαβάζαμε στο βιβλίο της Αντιγόνης Μεταξά “Ζώα του Θρύλου και της Ιστορίας”, (εκδόσεις Μ. Πεχλιβανίδη και Σια, 1968, από το προσωπικό αρχείο της γράφουσας), πριν από σαράντα χρόνια, τότε που οι απλές ιστορίες με ζώα δε θεωρούνταν ξεπερασμένες.
ΙΣΩΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΟ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙ ΣΤΑ ΙΑΠΩΝΙΚΑ, ΤΑ ΝΟΡΒΗΓΙΚΑ , ΤΑ ΙΣΛΑΝΔΙΚΑ Ή ΣΤΑ ΔΑΝΙΚΑ!!!… Γιατί, αν ίσως, το διαβάσουν σ΄αυτές τις χώρες, όπου η σφαγή των δελφινιών στηρίζει το εμπόριό τους, θα κατανοήσουν το μέγεθος της βαρβαρότητας και της ανηθικότητας με την οποία λειτουργούν απέναντι στα θηλαστικά αυτά.
Σήμερα:
8.000 δελφίνια στη Μεσόγειο θανατώνονται παρασυρόμενα από τα αφρόδιχτα των ιταλικών ψαράδικων.
20.000 δελφίνια σκοτώνονται παγκοσμίως κατά την αλιεία του τόνου, μια που κολυμπούν πάνω από τους τόνους.
Μόνο 8 ζευγάρια δελφίνια έχουν μείνει πια στο Ιόνιο Πέλαγος.
2οοο δελφίνια σκοτώνονται κάθε χρόνο στο λιμάνι της ιαπωνικής πόλης Ταϊτζί στα πλαίσια μιας παράδοσης 400 χρόνων την οποία υποστηρίζει κι η κυβέρνηση της χώρας.
Με κεντρικό θέμα αυτή τη γενοκτονία, ο φωτογράφος του National Geographic και σκηνοθέτης Λούι Ψυχογιός γύρισε την ταινία με τίτλο ” Ο κόλπος των δελφινιών” ( “The cove” ), η οποία προβλήθηκε και στο 5Οο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης την περασμένη χρονιά. Η ταινία γυρίστηκε, σύμφωνα με συνέντευξη του ίδιου στο περιοδικό Κ της Καθημερινής(24/1/10), με θερμικές και κρυφές κάμερες, ελεύθερους δύτες, ακτιβιστές, ακόμη και σέρφερ, προκειμένου να καταγραφούν οι ανατριχιαστικές λεπτομέρειες της σφαγής των δελφινιών. Στην επίσημη σελίδα της ταινίας μπορεί κανείς να βρει πληροφορίες σχετικά ή να αγοράσει την ταινία.
Η Μπράουνερ πρόσθεσε ότι η τελευταία προσπάθεια της BP να περιορίσει τη διαρροή ακόμα κι αν πετύχει δεν θα προσφέρει μόνιμη λύση, ούτε θα αποτρέψει κάποια ποσότητα πετρελαίου να διαρρέει στη θάλασσα.
