Αγαπημένο ελαιόλαδο, ευλογημένο παιδί της ελιάς

Τροφή και φάρμακο ανεκτίμητης αξίας.

Το ελαιόδεντρο. Σύμβολο ειρήνης, σοφίας και τιμής. Καρπός πολύτιμος, θεόσταλτο δώρο στην ιερή πόλη, βγαλμένο απ το δόρυ της Αθηνάς Παλλάδος…
.

Κατά τους αρχαίους χρόνους, που δεν υπήρχαν σαν χορηγοί οι παγκόσμιες φίρμες και το χρυσό, το ασήμι, ο χαλκός και τα χρηματικά έπαθλα δεν ήσαν «καρφωμένα» στις συνειδήσεις, οι αθλητές των αγώνων αλείφονταν με λάδι και ο νικητής στεφανωνόταν με κλαδιά ελιάς.
Κατά τους βυζαντινούς χρόνους-και μέχρι σήμερα- το λάδι χρησιμοποιούνταν στο μυστήριο του χρίσματος, του ευχέλαιου και φυσικά της βάπτισης.

Το ελαιόδεντρο αποτελεί διαχρονική πηγή έμπνευσης για την Τέχνη, την ποίηση, και την λογοτεχνία.

Η ελιά αντιπροσωπεύει την τροφή. Ο χρυσοπράσινος χυμός της ταυτίστηκε σε όλες τις εποχές με την επιβίωση και τις οικονομικές συναλλαγές, αποτελώντας σεβαστό περιουσιακό στοιχείο. Εκείνοι που είχαν στην κατοχή τους λιόδεντρα «είχαν βιος» και στα κτήματά τους δούλευαν οι λιγότερο «ευνοημένοι» για να εξοικονομήσουν κάποια χρήματα και το απαραίτητο λάδι για το φαγητό, το καντήλι, το γιατρικό…
Λιπαρή ουσία, απαραίτητη στο ξεκίνημα κάθε συνταγής, το ελαιόλαδο είναι το πρώτο πράγμα που πέφτει στη κατσαρόλα και τα υπόλοιπα συστατικά έπονται για να δεθούν μαζί του σε ένα σύνολο μοναδικής νοστιμιάς και αρωμάτων. Εξίσου ( και λίγο περισσότερο για κάποιους) είναι απολαυστικό ωμό πάνω σε ψωμί, σε σαλάτες και σε ψητά ή βραστά λαχανικά που το ρουφούν αχόρταγα βγάζοντας ανταποδοτικά όλη τη γλύκα και την ουσία τους.
Πριν αρκετά χρόνια προσπαθώντας να βρουν λύση στην «επιδημία» των εμφραγμάτων στη χώρα τους, Αμερικάνοι επιστήμονες εντυπωσιάστηκαν από τον μικρό αριθμό καρδιακών παθήσεων των κατοίκων της Κρήτης. Τότε ανακαλύφθηκε το μοναδικό «φυσικό πείραμα της Μεσογείου», που αργότερα πήρε το όνομα Μεσογειακή Διατροφή.
Στην Κίνα, το ελαιόλαδο πωλείται στα φαρμακεία καθώς θεωρείται «φάρμακο», κατάταξη που σίγουρα αναγνωρίζει τις θεραπευτικές και προληπτικές του ιδιότητες…

Πηγή: k-mag.gr

Το περιβάλλον πλήττεται, το δάσος υποφέρει

Της Άντυς Τάσου

Τα δάση κατέχουν ξεχωριστή θέση και σημασία μέσα στη φύση και συμβάλλουν ουσιαστικά στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη του ανθρώπου. Παράλληλα, οι περιβαλλοντικές λειτουργίες που επιτελούν είναι αναρίθμητες και ζωτικής σημασίας για την ποιότητα ζωής του ανθρώπου αλλά και για την οικολογική σταθερότητα στον πλανήτη.

Το αγαπάμε γιατί μας προσφέρει ζωή!

Το επισκεπτόμαστε γιατί στην αγκαλιά του αναγεννιόμαστε!

Δίνει δουλειά σε δεκάδες επαγγέλματα!

Είναι καταφύγιο ζωής και αναπαραγωγής για χιλιάδες ζωικούς και φυτικούς οργανισμούς, εξασφαλίζοντας τη συνέχιση της αναγκαίας βιοποικιλότητας για κάθε τόπο!

Ζεσταίνει τα σπίτια μας τις κρύες μέρες του χειμώνα!

Συγκρατεί τα νερά προστατεύοντας μας από πλημμύρες!

Τίποτα όμως από αυτά που μας προσφέρει δεν μας είναι αρκετά...ιδιαίτερα τώρα που βιώνουμε την οικονομική κρίση.

Περιβάλλον το εύκολο θύμα

Ιστορικά έχει παρατηρηθεί ότι όποτε η χώρα μας βρέθηκε σε δεινή οικονομική θέση, το περιβάλλον ήταν το εύκολο θύμα!

Αυτό γίνεται και τώρα ….όχι μόνο από τους ανθρώπους που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους λόγω οικονομικών προβλημάτων αλλά κι από αυτούς που θέλουν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση προς ίδιον όφελος, υλοτομώντας παράνομα με σκοπό το κέρδος!

Σε όλη τη χώρα

Το φαινόμενο παρατηρείται σ΄όλη την χώρα και μερικές φορές παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Σε πολλές περιπτώσεις εξαφανίστηκαν ολόκληρα δάση όπως στο Ξηρομέρι όπου ένας λαθροϋλοτόμος  εντοπίστηκε από άνδρες του Δασαρχείου την ώρα που μετέφερε τους κομμένους κορμούς με σκοπό να τους εμπορευτεί.

Οι επιστήμονες προειδοποιούν πως η επιβάρυνση της ατμόσφαιρας ,όχι μόνο από την μείωση της έκτασης των δασών αλλά και από την καύση ακατάλληλης ξυλείας, απειλεί σοβαρά την υγεία μας!

Μήπως είναι καιρός να δούμε επιτέλους μακρύτερα από τον μικρόκοσμό μας;

* Η Άντυ Τάσου είναι δασοπόνος

Αναρτήθηκε από lefteris

Το περιβάλλον θυσία στην κρίση. Και σκεφτείτε ότι υπάρχει τραγική εμπειρία... London Killer Fog 1952

Άδειασε  το «Πράσινο Ταμείο», μειώθηκαν ποινές και έγιναν ρυθμίσεις για χάρη του... τσιμέντου

.

Θολό τοπίο το 2013 για το περιβάλλον,
με τον Νέο Οικοδομικό Κανονισμό,
την τοξική αιθαλομίχλη από τα τζάκια,
το άδειο από πόρους «Πράσινο Ταμείο»...

Βαρύτατο αποδεικνύεται για το περιβάλλον το τίμημα της οικονομικής ύφεσης που «πληρώθηκε» το 2012. Η επίτευξη με κάθε τρόπο και κάθε θυσία των στόχων του μνημονίου οδήγησε σειρά υπουργείων να φέρουν προς ψήφιση στη Βουλή ρυθμίσεις οι οποίες με ζητούμενο (ή και απλώς πρόφαση) την ανάπτυξη υποβάθμισαν τους όρους προστασίας της φύσης.

Σωρεία διατάξεων γράφτηκε για να παρακαμφθούν νομικά αναχώματα τα οποία είχαν θεσπιστεί τα προηγούμενα χρόνια για την προστασία των δασών, των προστατευόμενων περιοχών, του αιγιαλού ή του αστικού περιβάλλοντος. Και από το εμβληματικό «Πράσινο Ταμείο» δεν έμεινε παρά ένα άδειο κουτί.
Συνέπεια της λογικής «πάνω από όλα η δημιουργία ελκυστικού κλίματος για επενδύσεις» που υιοθέτησαν όλες οι τελευταίες κυβερνήσεις υπό το βάρος της κρίσης ήταν η περιβαλλοντική «υποχώρηση» του 2012. Αποσπασματικοί νόμοι, ατάκτως ερριμμένοι, έπεσαν βροχή υποβαθμίζοντας το πλέγμα νομικής προστασίας που προϋπήρχε για την ελληνική φύση – πολλοί από αυτούς στα όρια της συνταγματικής νομιμότητας.
Το «Πράσινο Ταμείο» είναι μείον
Οι «επιθέσεις» στο περιβάλλον είχαν ξεκινήσει από το 2011 – με τους νόμους 4014 για τα αυθαίρετα και τις απλοποιήσεις στην περιβαλλοντική αδειοδότηση, το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο των Υδατοκαλλιεργειών, τους νόμους 4030 για τον Νέο Τρόπο Εκδοσης Αδειών Δόμησης και τον εφαρμοστικό νόμο του μνημονίου 3986/2011 κτλ. Κορυφώθηκαν ωστόσο τη χρονιά που μόλις ολοκληρώθηκε.
Την ίδια ώρα το δεύτερο «χτύπημα» (πράξη νομοθετικού περιεχομένου, ΦΕΚ Α’ 229/2012) στο περίφημο «Πράσινο Ταμείο» μπορεί να αποδειχθεί καθοριστικό και για την οικονομία. Κόψε, κόψε, τελικά μόλις το 2,5% των πόρων του «Πράσινου Ταμείου» θα πηγαίνει σε πράσινες δράσεις, παρ’ ότι δημιουργήθηκε προκειμένου να υποστηριχθούν παρεμβάσεις για την ανάδειξη και την αποκατάσταση του περιβάλλοντος.
Ετσι όμως κινδυνεύει η συνταγματικότητα των νόμων για...

Το θαύμα της αναγέννησης ενός φυτού!

Τη μαγεία της αναγέννησης ενός φυτού που έφτασε πολύ κοντά στο… θάνατο και την αναζωογόνησή του με νερό και φως καταδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο το ακόλουθο βίντεο. 
Η επαναφορά του στη ζωή, πώς τα φύλλα ζωντανεύουν ξανά αλλά και η διαφορετική εικόνα από ένα σχεδόν νεκρό φυτό σε έναν ολόφρεσκο ζωντανό οργανισμό μέσα στο γλαστράκι. 
Πραγματικά εντυπωσιακή σύλληψη…

Ευαγγελία Αναστασάκη 

SMOG όπως λέμε ΑΙΘΑΛΟΜΙΧΛΗ

ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ SMOG TOY ΛΟΝΔΙΝΟΥ TO 1952. 

Στην εικόνα κάτω, ένας αστυνομικός της τροχαίας χρησιμοποιεί σήμα από φωτιά για να διευθύνει την κυκλοφορία.

ΙΣΤΟΡΙΑ: Η λέξη SMOG είναι συνδυασμός των λέξεων SMOKE και FOG (= αιθαλομίχλη) και περιγράφει την μόλυνση της ατμόσφαιρας των πόλεων από την καύση ξύλων και ξυλοκάρβουνου. Το πάλαι ποτέ “ομιχλώδες Λονδίνο” οφείλει στο smog το όνομα αυτό. Η έξαρση του φαινομένου το 1952 σκοτείνιασε τους δρόμους του Λονδίνου και σκότωσε περίπου 4000 ανθρώπους μέσα σε 4 μέρες, ενώ άλλα 8000 θύματα ακολούθησαν τους επόμενους μήνες. Το 1956 με ειδικό νόμο (Clean Air Act) έκλεισαν τα περισσότερα τζάκια, απαγορεύτηκε η καύση κάρβουνου, που αντικαταστάθηκε με το κώκ που δεν εκλύει καπνό (αιθάλη). Αν και έχει ακόμη ουκ ολίγη ατμοσφαιρική ρύπανση από τα αυτοκίνητα, το ομιχλώδες Λονδίνο ανήκει πια στην ιστορία.

ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ: Αφού είδαμε και πάθαμε να μειώσουμε την ατμοσφαιρική ρύπανση στην Αθήνα, σήμερα λόγω της κρίσης επικρατεί μια υστερία κατά της κεντρικής θέρμανσης και με την συμβολή ενός καταιγισμού διαφημήσεων, αναζητώνται άλλοι τρόποι θέρμανσης. Οι ένοικοι των πολυκατοικιών στις περισσότερες περιπτώσεις, αντί να προσπαθούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους με πνεύμα αλληλεγγύης, προτιμούν ατομικές λύσεις, κάθε άλλο παρά πιο οικονομικές και καθόλου πιο αποδοτικές: τον κλιματισμό, που είναι βέβαια ακριβώτερος γιατί καταναλώνει ηλεκτρικό, τις ηλεκριτικές σόμπες, τα τζάκια και τις ξυλόσομπες. Λόγω της αυξανόμενης κατανάλωσης καυσόξυλων άρχισε να αυξάνεται στην Αθήνα η ατμοσφαιρική ρύπανση από αιθαλομίχλη, ενώ τα δάση μας απειλούνται από την παράνομη υλότόμηση.

Αν υπήρχε συλλογικό πνεύμα, η οικονομία στις πολυκατοικίες και η μείωση των κοινοχρήστων θα μπορούσε να γίνει με διάφορους τρόπους: η πασίγνωστη πια ενεργειακή θωράκιση των κτιρίων με διπλά τζάμια, μονώσεις σε εξωτερικούς τοίχους και ταράτσες, κεντρική θέρμανση με φυσικό αέριο, ηλιακούς θερμοσίφωνες, φωτοβολταϊκά στοιχεία, φυτεμένα δώματα και άλλα τεχνικά μέσα της βιοκλιματικής δόμησης. Αυτά όμως απαιτούν επενδύσεις που αν δεν έχουν ήδη γίνει, -δεδομένου ότι το κτιριακό μας απόθεμα είναι παλιό, το 71% των κτιρίων μας είναι προ του 1980-  τώρα είναι δύσκολο να πραγματοποιηθούν. Μπορούν όμως τα έξοδα σε μια πολυκατοικία να μειωθούν εδώ και τώρα: Χρήση του ασανσέρ μόνο για άνοδο και για τους άνω του β’ ορόφους, ενεργειακά αποδοτικοί (οικολογικοί) λαμπτήρες στους κοινόχρηστους χώρους, οικονομία νερού, ακόμη και συλλογικός καθαρισμός των κοινοχρήστων χώρων από τους ίδιους τους ενοίκους, όπου αυτό είναι δυνατό! Κάποτε στα χωριά, το κάθε σπίτι καθάριζε και ασβέστωνε το τμήμα δρόμου που ήταν μπροστά του, φρόντιζε τα φυτά, χρησιμοποιούσαν ξερά φύκια για μόνωση στην ταράτσα (στα νησιά), κατασκέυαζαν ωραίες ξύλινες στέγες σκεπασμένες με φυσικές πλάκες που πρόσφεραν καλή μόνωση. Σήμερα έχουμε στη διάθεσή μας πλήθος σύγχρονων υλικών, αλλά μας λείπει η συλλογική διάθεση.

Πηγή