Κολλιτσίδα
Επιστημονική Ονομασία: Άρκτιο η λάππα (Arctium lappa)Οικογένεια: Σύνθετων
Άλλα Ονόματα: Πλατομανδήλα, αγγατολάπαθο, πλατανομαντηλίδα, αρκουδοβότανo
Η άγρια κολλιτσίδα
Η κολλιτσίδα είναι ένα βότανο το οποίο το συναντάμε ως αυτοφυές στην Ελλάδα όπου είναι πολύ συνηθισμένο, αλλά και σε όλη την Ευρώπη. Φυτρώνει σε αργιλώδη εδάφη και σε ακαλλιέργητα μέρη, όπως στις άκρες των δρόμων, στα χαλάσματα σπιτιών, σε ερείπια, στα ξέφωτα των δασών κ.λ.π. όπου μεγαλώνει ως ζιζάνιο.
Η κολλιτσίδα είναι ένα βότανο το οποίο το συναντάμε ως αυτοφυές στην Ελλάδα όπου είναι πολύ συνηθισμένο, αλλά και σε όλη την Ευρώπη. Φυτρώνει σε αργιλώδη εδάφη και σε ακαλλιέργητα μέρη, όπως στις άκρες των δρόμων, στα χαλάσματα σπιτιών, σε ερείπια, στα ξέφωτα των δασών κ.λ.π. όπου μεγαλώνει ως ζιζάνιο.
Ωστόσο, μπορεί να καλλιεργηθεί και ως λαχανικό.
Περιγραφή του φυτού
Το στέλεχός του είναι όρθιο, κοκκινωπό και με γραμμές που φτάνουν σε ύψος το ενάμιση μέτρο, με χνουδωτά κλαδιά. Έχει μεγάλα, μαλακά φύλλα, σκουροπράσινα από πάνω και λευκά από κάτω με χνούδι, σε σχήμα καρδιάς.
Το καλοκαίρι, δίνει κόκκινα λουλούδια που εμφανίζονται σαν σφαιροειδή κεφάλια, με μακριούς μίσχους και διάμετρο 4 πόντους, διαταγμένα σαν σε τσαμπί.Κατά την ωρίμανση, το άνθος σχηματίζει μια αγκαθωτή μπάλα, που προσκολλάται στις τρίχες των ζώων καθώς και στα ρούχα μας. Τα βλαστάρια του φυτού τρώγονται σαν λαχανικό. Τον πρώτο χρόνο παράγει έναν ρόδακα φύλλων στη βάση και τον δεύτερο χρόνο τα ανθοφόρα στελέχη. Η εποχή της άνθισης είναι από Ιούλιο μέχρι Σεπτέμβριο. Καλλιεργείται με σπόρους που φυτεύονται σε 50 εκατοστά βάθος.
Το Φθινόπωρο συλλέγονται τα φυτά του πρώτου χρόνου και την Άνοιξη, τα διετή φυτά. Οι ρίζες κόβονται κατά μήκος και ξηραίνονται σε θερμοκρασία κάτω από 70ο C. Χρησιμοποιούμενα μέρη είναι η ρίζα φρέσκια ή ξεραμένη και σπανιότερα, τα φύλλα και οι καρποί.
Συστατικά της Κολλιτσίδας
Η κολλιτσίδα περιέχει αιθέρια έλαια και ρητίνη. Ειδικά, η ρίζα περιέχει ένα αιθέριο έλαιο και μέχρι 45% ινουλίνη, καθώς και άλατα καλίου, γλοιώδη εκχυλισματική ουσία, άμυλο, αρκετό σίδηρο, βιταμίνη Β, θείο και ασβέστιο.
Οι σπόροι του φυτού, είναι πικροί και στυφοί και περιέχουν ένα έλαιο, και ένα γλυκοσίδιο, την αρκτιίνη.
Τα φύλλα του φυτού περιέχουν ανθρακικό και νιτρικό άλας του καλίου, καθώς και διάφορα άλλα άλατα. Να σημειωθεί ότι το νερό, παρασύρει με το βρασμό όλα τα κύρια συστατικά των φύλλων, το αφέψημα των οποίων παίρνει ένα πρασινωπό χρώμα.
Η κολλιτσίδα αποτελείται επίσης από υδατάνθρακες,πρωτεΐνες,πτητικά έλαια,φυτικές στερόλες και τανίνες.
Ιστορία και Παράδοση
Η κολλιτσίδα είναι βότανο γνωστό από τα αρχαία χρόνια. Από τον 1ο μ.Χ. αιώνα, ο Διοσκουρίδης κάνει αναφορά στην κολλιτσίδα και τις θεραπευτικές της ιδιότητες.
Η κολλιτσίδα ή άρκτιο είχε μεγάλη φήμη κατά το Μεσαίωνα για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες, ενώ τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιείται μόνο στην ομοιοπαθητική.Ο Ερρίκος ο Γ΄της Γαλλίας καθιέρωσε τη θεραπεία της σύφιλης με το αφέψημα του φυτού, αναμεμειγμένο με σιναμική, οι Vastelius, Hills και Chenau θεράπευαν την αρθρίτιδα με το αφέψημα της ρίζας και ο Holarius το χρησιμοποιούσε, με επιτυχία, σαν εφιδρωτικό, κατά της πλευρίτιδας.
Ο Schoeffler κατασκεύασε ασπροπράσινο χαρτί από το φλοιό του βλαστού του φυτού, ενώ ο Planchon διαπίστωσε την περιεκτικότητα του φυτού σε ρητίνη και ο Trimble παρήγαγε το 1888 από το φυτό, τη λαππίνη (Lappine).
Το βότανο κολλιτσίδα και οι θεραπευτικές του ιδιότητες και δράσεις
Η κολλιτσίδα θεωρείται ως ένα από τα ισχυρότερα τονωτικά βότανα του ήπατος.Η κολλιτσίδα είναι χολαιρετική, εφιδρωτική και χρησiμοποιείται για τις παθήσεις του δέρματος (ακμή, δοθιήνες, εκζέματα) και με εξαιρετiκά αποτελέσματα κατά του σακχαρώδη διαβήτη.
Ως ένα εξαιρετικό διουρητικό, βοηθά στην αποβολή των άχρηστων συσσωρευμένων υλικών του οργανισμού και αυξάνει την έκκριση χολής ώστε να αφομοιωθούν καλύτερα τα λιπαρά τρόφιμα.
Είναι επίσης και καθαριστικό του αίματος, ενώ τα βρασμένα φύλλα της είναι κατά των πληγών και κατά της «κασίδας».
Η ρίζα της συνιστάται επίσης για τους ρευματισμούς, την υψηλή αρτηριακή πίεση, σε δερματικά νοσήματα όπως έρπητες και λειχήνες ενώ είναι χρήσιμη και στον πνευμονικό κατάρρου καθώς και για καθαρτικό. Σε παλαιότερες εποχές χρησιμοποιήθηκε κατά της δευτερογενούς και τριτογενούς σύφιλης.
Οι καρποί της θεωρούνται άριστο διουρητικό φάρμακο.Σαν εξωτερικό κατάπλασμα, τα φύλλα της θεωρούνται διαλυτικά και αντισηπτικά των ελκών.
Στα χωριά μάλιστα, οι παλαιότεροι καθαρίζουν μ’αυτά τις καλοήθεις
πληγές.
η συνέχεια
εδώ
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
Τριβόλι Επιστημονική Ονομασία: Τρίβολος ο Χερσαίος (Tribulus terrestris)
Οικογένεια: Ζυγοφυλλοειδή
Περιγραφή του φυτού
Ο τρίβολος (Tribulus), είναι ένα γένος φυτών που συναντάται σε πολλές θερμές περιοχές.
Το γνωστότερο μέλος του γένους είναι ο τρίβολος ο χερσαίος ή αλλιώς το
τριβόλι ένα πολυετές ή και μονοετές φυτό ανάλογα το κλίμα στο οποίο
αναπτύσσεται.
Το τριβόλι λοιπόν, είναι ένα ιδιαίτερα δημοφιλές ζιζάνιο το οποίο
θεωρείται πως όταν λαμβάνεται ως συμπλήρωμα διατροφής θα μπορούσε να
συμβάλει στην αύξηση της τεστοστερόνης, ωστόσο μελέτες που έχουν
πραγματοποιηθεί δεν αποδεικνύουν αυτήν την θεωρία.
Είναι ένα φυτό, που αποτελείται από μικρά φρούτα, τα οποία χρήζουν
ιδιαίτερης προσοχής κατά την μεταχείρισή τους καθώς είναι καλυμμένα με
αγκάθια.
Το Tribulus terrestris ή αλλιώς τριβόλι αναπτύσσεται σε πολλά μέρη, συμπεριλαμβανομένων τμημάτων της Ευρώπης, της Ασίας, της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής.Σχεδόν όλα τα μέρη του φυτού έχουν χρησιμοποιηθεί από την Αγιουρβέδα, την ινδική παραδοσιακή ιατρική αλλά και από την κινεζική παραδοσιακή ιατρική.
Γενικώς, η ανθρωπότητα έχει χρησιμοποιήσει κατά κόρον το συγκεκριμένο
φυτό για την πιθανή βοήθειά του σε διάφορες περιπτώσεις όπως την ενίσχυση
της λίμπιντο όπως αναφέραμε πιο πάνω αλλά και στην μείωση του πρηξίματος
και στο ουροποιητικό σύστημα.
Σήμερα, χρησιμοποιείται ως ένα γενικό συμπλήρωμα διατροφής του μέσου ενήλικα.
Σήμερα, χρησιμοποιείται ως ένα γενικό συμπλήρωμα διατροφής του μέσου ενήλικα.
Το τριβόλι και τα οφέλη για την υγεία
Μία μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε 98 γυναίκες οι οποίες είχαν διαβήτη τύπου 2 είχε ως σκοπό να εξετάσει τα αποτελέσματα της λήψης 1.000 mg Tribulus terrestris την ημέρα.
Τα αποτελέσματα έδειξαν πως οι γυναίκες που λάμβαναν το συμπλήρωμα είχαν χαμηλότερα επίπεδα σακχάρου στο αίμα μετά από τρεις μήνες καθημερινής λήψης από τις γυναίκες που έλαβαν φάρμακο πλασέμπο.
Ενώ αυτά τα ευρήματα φαίνονται πολλά υποσχόμενα, απαιτείται περισσότερη έρευνα προτού αυτό το φυτό μπορεί να προταθεί για αυτά τα οφέλη για την υγεία.
Επίσης, σε άλλες μελέτες μερικοί ερευνητές διαπίστωσαν πως άνδρες που εμφάνιζαν μειωμένη σεξουαλική επιθυμία αλλά έπαιρναν το τριβόλι σαν συμπλήρωμα διατροφής καθημερινά, μετά από δύο μήνες η σεξουαλική τους επιθυμία είχε αυξηθεί σχεδόν κατά 80%.
η συνέχεια
εδώ