Βολβοί του Φθινοπώρου που θα ανθίσουν την Άνοιξη

Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για την καλλιέργειά τους!

     Έδαφος: Τα βολβώδη φυτά (βολβοί) χρειάζονται εδάφη γόνιμα και ελαφριά για να βλαστήσουν. 

Για να  αποκτήσουν πλούσιο φύλλωμα και ωραία άνθη απαιτείται αρκετή ποσότητα οργανικής ουσίας, η οποία εξασφαλίζεται από τον εμπλουτισμό του εδάφους με τύρφη, φυλλόχωμα ή καλοχωνεμένη κοπριά. 

Σημαντική είναι και η καλή αποστράγγιση του εδάφους έτσι ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος του σαπίσματος των βολβών. 

Το έδαφος πριν από τη φύτευση των βολβών πρέπει να καλλιεργηθεί και να παραχωθεί σε αρκετό βάθος η βασική λίπανση.

     Η Φρέζια (Freesia spp. – Iridaceaea) είναι ίσως το μοναδικό βολβώδες φυτό με πρώιμη ανοιξιάτικη άνθηση που δεν αρέσκεται στα εδάφη με πολύ οργανική ουσία. 

 Αν η Φρέζια φυτευτεί σε τέτοια εδάφη δημιουργεί πολλά φύλλα και λίγα άνθη. 

Το ιδανικό υπόστρωμα για τη φύτευση της Φρέζιας σε φυτοδοχεία είναι μείγμα κηποχώματος, φυλλοχώματος και καλοχωνεμένης κοπριάς σε ίσες αναλογίες.

    Λίπανση: Για την καλή ανάπτυξη των βολβωδών φυτών το έδαφος πρέπει να έχει ικανοποιητικές ποσότητες καλίου και φωσφόρου, ενώ η μεγάλη περιεκτικότητα του εδάφους σε άζωτο μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ποιότητα των βολβών και να μειώσει την άνθηση. 

Γενικά όσο μικρότεροι είναι οι βολβοί, τόσο περισσότερη πρέπει να είναι η λίπανση. Για τα βολβώδη φυτά συνιστάται βασική λίπανση Ν:Ρ:Κ 1:1:2 ή 1:2:2.

     Φύτευση: Το βάθος της φύτευσης εξαρτάται τόσο από το μέγεθος των βολβών όσο και από τη σύσταση του εδάφους. Έτσι στα αμμώδη εδάφη που είναι ελαφριά, η φύτευση γίνεται λίγο βαθύτερα από ότι στα βαριά εδάφη (όπως είναι τα αμμοαργιλώδη). 

Γενικά ο κανόνας που ακολουθείται στη φύτευση των βολβωδών προβλέπει το βάθος της φύτευσης να είναι διπλάσιο ή τριπλάσιο της μεγαλύτερης διαμέτρου του βολβού.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Μία φύτευση λίγο βαθύτερη από το κανονικό είναι προτιμότερη από μία επιφανειακή φύτευση.

     Άρδευση: Τα βολβώδη φυτά χρειάζονται πότισμα σε τακτά χρονικά διαστήματα με άφθονη ποσότητα νερού γιατί το ριζικό τους σύστημα βρίσκεται βαθιά στο έδαφος. 

Κατά την περίοδο της άνθησης οι ανάγκες άρδευσης αυξάνονται ενώ τα ποτίσματα πρέπει να συνεχίζονται και μετά το τέλος της άνθησης, μέχρι να ξεραθούν τα φύλα φυσιολογικά.

     Εξαγωγή και διατήρηση των βολβών: Η εξαγωγή των βολβών γίνεται όταν ξεραθεί φυσιολογικά το υπέργειο μέρος τους. 

Μετά την εξαγωγή τους από το έδαφος οι βολβοί με ανοιξιάτικη άνθηση αφήνονται να αποξηρανθούν σε ημισκιερό μέρος με καλό αερισμό και στη συνέχεια διατηρούνται σε ξηρό μέρος μέσα σε χαρτοκιβώτια στα οποία έχουν δημιουργηθεί μικρές τρύπες για τον καλό αερισμό των βολβών. 

Από τους βολβούς με καλοκαιρινή άνθηση άλλοι διατηρούνται μέσα σε τύρφη και άλλοι σε στρώμα υγρής άμμου.

Βολβοί του Φθινοπώρου που θα ανθίσουν την άνοιξη
Ανεμώνη	Ανθίζει από Μάρτιο μέχρι Μάιο. πριν από τη φύτευση τοποθετήστε τις κονδυλόμορφες ρίζες της στο νερό για 2 ημέρες.
Τουλίπα	Ανθίζει από Μάρτιο μέχρι το Μάϊο ανάλογα με την ποικιλία. Εκμεταλευτείτε την μεγάλη ποικιλία που υπάρχει στα χρώματα αλλά και στη μορφή των ανθέων για να δημιουργήσετε ανοιξιάτικα παρτέρια και "ανθισμένους" χλοοτάπητες.
Φρέζια	Ανθίζει από τα τέλη του χειμώνα μέχρι την αρχή της άνοιξης. Τα άνθη του είναι εύοσμα και σχηματίζουν πρωτότυπες μονόπλευρες ανθοταξίες, κάθετες στον κύριο βλαστό του φυτού.  ΠΡΟΣΟΧΗ είναι φυτό ευαίσθητο στις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες και είναι ακατάλληλο για τις περιοχές που η θερμοκρασία πέφτει κάτω από τους 0οC.
Νάρκισσος	Ανθίζει πρωϊμότερα από τα άλλα βολβώδη, από τον Ιανουάριο έως το Μάιο και η ανθοφορία διαρκεί 3-4 εβδομάδες. Φτιάξτε μικρά μπουκέτα με τα εύοσμα άνθη του και τοποθετήστε τα σε ανθοδοχεία. Θα διατηρηθούν περισσότερο από 10 ημέρες!
Υάκινθος	Ανθίζει φυσιολογικά από τον Φεβρουάριο έως το Μάρτιο αλλά μετά από ειδικό χειρισμό (φορτσάρισμα) είναι δυνατόν να ανθίσει από τον Δεκέμβριο έως τον Ιανουάριο. Εκτός από τον κήπο και το μπαλκόνι φυτέψτε το ως φυτό εσωτερικού χώρου σε μικρό γυάλινο δοχείο. Για να διατηρήσετε τα άνθη του για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα τοποθετήστε το σε μέρος όπου η θερμοκρασία δεν ξεπερνά τους 18ο C.

το βρήκαμε στο: gardenguide

Οι Ερωδιοί της Αθήνας

Ο Παναγιώτης Λατσούδης, μέλος της ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗΣ και εθελοντής στο 1ο πρόγραμμα που υλοποιήθηκε στην Ελλάδα από την ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ για τη φύλαξη αποικίας ερωδιών τη δεκαετία του 1980, ετοίμασε ένα υπέροχο βίντεο για την 1η αποικία ερωδιών στην Αττική που βρέθηκε φέτος.

βίντεο ΕΔΩ

Η πρώτη αποικία ερωδιών μέσα στο λεκανοπέδιο Ατττικής είναι γεγονός!

Για χρόνια περιμέναμε ότι το πρώτο είδος ερωδιού που θα φωλιάσει στο λεκανοπέδιο Αττικής θα είναι ο κοινός γκρίζος ερωδιός, ο Σταχτοτσικνιάς. Είχαμε όμως ανατροπή!

Στο σύντομο βίντεο παρουσιάζεται η πρώτη αποικία των ερωδιών του είδους «Νυχτοκόρακας» στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας. Αναφορά γίνεται και στις αλλαγές που έγιναν στο περιβάλλον της Αττικής οι οποίες υποδεικνύουν ότι η ιστορία των ανθρώπων συμπαρασύρει και την ιστορία πολλών ακόμη ζωντανών όντων.

Η Συντροφιά του Περιβάλλοντος

Micromeria acropolitana: το Αγριολούλουδο φυτρώνει μόνο στην Ακρόπολη

Αυτό το Αγριολούλουδο φυτρώνει μόνο στην Ακρόπολη - πουθενά αλλού στον κόσμο!

Η Micromeria acropolitana αποτελεί ένα πανέμορφο μυστικό της ελληνικής βοτανολογίας.

Στον βραχώδη λόφο της Ακρόπολης, εκεί όπου δεσπόζει το θαύμα της αρχιτεκτονικής, ο μεγαλοπρεπής Παρθενώνας, υπάρχει άλλο ένα μικρότερο θαύμα που γέννησε η φύση και το φυλά καλά κρυμμένο από τα βλέμματα των τουριστών. Ένα μικρό φυτό που δεν ξεπερνά τα 20 εκατοστά, βγάζει ροζ άνθη από το Μάιο έως τον Ιούνιο και δεν μπορείς να το βρεις πουθενά αλλού στον κόσμο. 

Συλλέχθηκε στις 30 Αυγούστου του 1906 από τους Γάλλους βοτανολόγους René C.J.E. Maire (1876–1949) και Marcel G.C. Petitmengin (1881–1908), που έκαναν περιοδεία κατά τη διάρκεια του 1904 και 1906 στην Πελοπόννησο και την Στερεά Ελλάδα συλλέγοντας φυτά. Καταγράφηκε πρώτη φορά το 1908 από τον Αυστριακό βοτανολόγο Halacsy με την ονομασία Micromeria athenae.

H Μικρομέρια της Ακρόπολης δεν ξεπερνά τα 20 εκατοστά, βγάζει ροζ άνθη από το Μάιο έως τον Ιούνιο και δε μπορείς να τη βρεις πουθενά αλλού στον κόσμο.

Από το 1908 και ειδικά την μεταπολεμική περίοδο τα ίχνη της χάνονται. Το 1998, ο καθηγητής Βοτανικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Αρτέμης Γιαννίτσαρος κάνει λόγο για «εξαφανισθέν είδος από την ελληνική και γενικά την παγκόσμια χλωρίδα» και το 2003, ο βοτανολόγος Θεοφάνης Κωνσταντινίδης σε άρθρο του αναφέρεται στη Micromeria acropolitana την οποία «εδώ και έναν αιώνα κανένας δεν έχει ξαναδεί ούτε στο βράχο της Ακρόπολης ούτε κάπου αλλού».

Το 2004 ανακαλύφθηκε ξανά από τον βιολόγο Γρηγόρη Τσούνη κατά τις μελέτες του για το οικοσύστημα του Ιερού βράχου και ταυτοποιήθηκε το 2009 από τη βοτανολόγο δρ. Κιτ Ταν από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης. Από τότε η τοποθεσία του φυτού παραμένει μυστική για την προστασία του.

Ο Σταύρος Αποστόλου με τον Γιώργο Στασινόπουλο, εντόπισαν το φυτό λίγους μήνες πριν στην Ακρόπολη. Όταν οι άλλοι κοίταζαν τον Παρθενώνα, μας λέει ο Σταύρος, εγώ ήμουν σκυμμένος στο χώμα.

— Πώς εντόπισες τη μικρομέρια; Έψαχνες επί τούτου για το φυτό ή το είδες τυχαία;

Για αυτό το φυτό άκουσα πρώτη φορά το 2004 όταν έγινε η επανεύρεση του από τον κ.Τσουνη. Όποτε επισκεπτόμουν την Ακρόπολη κοιτούσα μήπως και το εντοπίσω. Κάποια στιγμή άρχισα να ψάχνω συστηματικά να το βρω και έτσι φωτογράφιζα όποια Μικρομερια έβρισκα στην περιοχή της Ακρόπολης, του Αρείου πάγου και του Φιλοπάππου. Μετά από πολλές επισκέψεις και "εξονυχιστικό" ψάξιμο την βρήκα μαζί με τον φίλο μου Γιώργο Στασινόπουλο. Τη φωτογράφισα, έκανα ταυτοποίηση, εξέτασα προσεκτικά τις διαφορές της σε σχέση με την Micromeria nervosa και την Micromeria juliana από λίστα που μου έστειλε ο φίλος και καλός γνώστης των φυτών Ερωτόκριτος και μετά έστειλα τις φωτογραφίες και σε άλλους για επιβεβαίωση.

Μετά από όλες τις θετικές απαντήσεις πολύ χαρούμενος ανάρτησα τις φωτογραφίες μου στο διαδίκτυο.

— Πρόκειται για ένα φυτό που φύεται μόνο στην Ακρόπολη. Του προσδίδει αυτό κατά την άποψή σου έναν ιδιαίτερο συμβολισμό;

Το φυτό αυτό κατά την γνώμη μου είναι ένα σύμβολο αναγέννησης και επιβίωσης. Τα φυτά και η φύση συνεχώς μας εκπλήσσουν με την δύναμη τους να αντέχουν στον χρόνο. Είναι μαγικό το πως από ένα μικροσκοπικό σπόρο, πολλές φορές σε ελάχιστο χώμα ή σε κάποια σχισμή ενός βράχου, φυτρώνει ένα φυτό, μεγαλώνει ανθίζει και διαιωνίζει το είδος του. Τα φυτά και η φύση είναι δάσκαλοι επιβίωσης.

— Πώς μπορούμε να προστατεύσουμε και γιατί όχι να αναδείξουμε αυτό το τόσο σπάνιο και μοναδικό φυτό;

Η προστασία του μπορεί να επιτευχθεί με διάφορους τρόπους αλλά με βασικότερο αυτόν της απόκρυψης της ακριβούς τοποθεσίας του στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης. Έπειτα θα μπορούσε να γίνει αναπαραγωγή του φυτού και δημιουργία ενός μικρού Βοτανικού κήπου στην περιοχή όπου θα μπορούν οι επισκέπτες της Ακρόπολης να δουν και το φυτό "μύθο" και να το θαυμάσουν από κοντά.

Φωτογραφία: Σταύρος Αποστόλου

Περισσότερο οπτικό υλικό στην πηγή: LIFO , Ανδρονίκη Κολοβού

Η Συντροφιά του Περιβάλλοντος 

Η επόμενη μέρα της πυρκαγιάς στο Εθνικό Πάρκο Δαδιάς

Οι προτάσεις του WWF Ελλάς

Η πυρκαγιά που σημειώθηκε στο Εθνικό Πάρκο του Δάσους Δαδιάς-Λευκίμης-Σουφλίου συγκλόνισε την ελληνική κοινωνία που παρακολουθούσε επί μέρες «με κομμένη ανάσα» την εξέλιξη του πύρινου μετώπου.

Παρά την άμεση και τεράστια κινητοποίηση δυνάμεων, και τις εξαιρετικά ευμενείς καιρικές συνθήκες, η πυρκαγιά έκαψε ένα μεγάλο μέρος του πυρήνα του Εθνικού Πάρκου επί επτά συνεχόμενες ημέρες. Ευτυχώς αποφεύχθηκαν τα χειρότερα, δηλαδή σώθηκαν οι οικισμοί, ειδικά της Δαδιάς όπου η φωτιά πλησίασε πολύ κοντά, ενώ σώθηκε και η αποικία του μαυρόγυπα και οι φωλιές του ασπροπάρη. 

Πριν από λίγες ημέρες το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας ανακοίνωσε μία δέσμη άμεσων μέτρων για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της πυρκαγιάς. Συμπληρωματικά προς τα μέτρα αυτά –τα οποία εν γένει κινούνται στη σωστή κατεύθυνση- το WWF Ελλάς βάσει της 30ετούς εμπειρίας του στην περιοχή, καταθέτει τις δικές του προτάσεις για την αποκατάσταση και μελλοντική θωράκιση της περιοχής   

Το Εθνικό Πάρκο του Δάσους Δαδιάς-Λευκίμης-Σουφλίου αποτελεί μία από τις σημαντικότερες περιοχές για την προστασία των αρπακτικών πουλιών σε Ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Ανάμεσα στα σπάνια είδη που φιλοξενεί ξεχωρίζει ο μαυρόγυπας, η επιβίωση του οποίου σε βαλκανικό επίπεδο εξαρτάται από τη διατήρηση της αποικίας του στην περιοχή. Επίσης, στην ίδια περιοχή φιλοξενούνται και τα τρία από τα πέντε εναπομείναντα ζευγάρια ασπροπάρη της Θράκης. Να σημειωθεί ότι τα πέντε αυτά ζευγάρια συνιστούν το σύνολο του ελληνικού πληθυσμού του είδους που και διεθνώς είναι “Κινδυνεύον”. 

Παρότι η περιοχή του Εθνικού Πάρκου χαρακτηρίζεται και από πολλές άλλες σημαντικές οικολογικές αξίες, η διατήρηση των σπάνιων αρπακτικών πουλιών, και ειδικά του μαυρόγυπα και του ασπροπάρη, οφείλει να αποτελεί το κεντρικό σημείο αναφοράς σε κάθε απόφαση που αφορά τη διαχείριση της περιοχής. 

Προς αυτό, προτεραιότητα σε όλα τα μέτρα που αφορούν τη διαχείριση της βλάστησης, την αποκατάσταση των καμένων περιοχών και την πρόληψη των πυρκαγιών πρέπει να είναι η διατήρηση ή η αναβάθμιση της μωσαϊκότητας του τοπίου και η διατήρηση των επωφελών για τα αρπακτικά πουλιά χαρακτηριστικών της βλάστησης (ώριμα δέντρα, μίξη ειδών, κοκ).  

Άμεσα μέτρα μετά την πυρκαγιά. 

Αμέσως μετά την πυρκαγιά είναι απαραίτητο να ληφθούν μία σειρά μέτρων, τα οποία αποτελούν μέρος του “πρωτοκόλλου” που ακολουθείται μετά από κάθε σοβαρό συμβάν πυρκαγιάς. Τα μέτρα αυτά, πολλά από τα οποία έχουν ήδη ανακοινωθεί από το ΥΠΕΝ, συμπεριλαμβάνουν: 

• Χαρτογράφηση καμένης περιοχής 
• Αποτύπωση της καμένης βλάστησης και των άκαυτων νησίδων
• Κήρυξη αναδασωτέας έκτασης
• Ρυθμίσεις βοσκής λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπόψη τον πολύ χαμηλό αριθμό ζώων στην περιοχή και το σημαντικό ρόλο που μπορεί να παίξει η ελεγχόμενη βόσκηση στη διαχείριση του δάσους και την αναβάθμιση της μωσαϊκότητας του τοπίου.
• Μελέτη και υλοποίηση αντιδιαβρωτικών καθώς και αντιπλημμυρικών έργων όπου αυτά κρίνονται αναγκαία λαμβάνοντας υπόψη τις κλίσεις της περιοχής σε συνδυασμό με την παρουσία άκαυτων νησίδων ή περιοχών

Άμεσα μέτρα για τη θωράκιση της περιοχής: 

Παράλληλα με τα άμεσα τεχνικά και ρυθμιστικά μέτρα που εφαρμόζονται σε κάθε πληγείσα περιοχή, είναι απαραίτητο να δρομολογηθούν τέσσερις δέσμες μέτρων που αφορούν τη μακροπρόθεσμη και αποτελεσματική θωράκιση της περιοχής με γνώμονα την προστασία των σπάνιων ειδών που φιλοξενεί: 

Δέσμη 1: Αποτύπωση της επίπτωσης της πυρκαγιάς στα αρπακτικά πουλιά.

• Επίσκεψη σε φωλιές αρπακτικών πουλιών και σήμανση επιφανειών με πεύκα τα οποία δεν έχουν ολοσχερώς καεί γύρω από αυτές Στόχος να διατηρηθεί ένα δασογενές περιβάλλον που δυνητικά μπορεί να προσφέρει χώρο φωλιάσματος στα μεταναστευτικά αρπακτικά πουλιά την επόμενη χρονιά με προτεραιότητα σε είδη όπως ο κραυγαετός, ο φιδαετός, ο γερακαετός και ο μαυροπελαργός των οποίων οι χώροι φωλιάσματος επλήγησαν περισσότερο. Το μέτρο προτείνεται για τις πληγείσες περιοχές των Ζωνών Α και Β.
• Καταγραφή των επικρατειών των αρπακτικών πουλιών σε ετήσια βάση για τα επόμενα 3 χρόνια για όλη την έκταση του ΕΠ Δαδιάς. Η καταγραφή θα πρέπει να γίνει σύμφωνα με τη μεθοδολογία που ακολούθησε η Μονάδα Διαχείρισης της προστατευόμενης περιοχής κατά την καταγραφή των επικρατειών το 2020, ώστε τα αποτελέσματα να είναι συγκρίσιμα και να καταγραφούν οι αλλαγές και οι τάσεις των πληθυσμών κατά τη διάρκεια των μεταβολών του δάσους, όπως αυτές αναμένονται από τον καθαρισμό των καμένων δέντρων αλλά και από τη γενική όχληση στο δάσος στη διάρκεια των εργασιών κοπής, στοίβαξης και μεταφοράς των καμένων δέντρων.
• Καταγραφή των αναγκών αποκατάστασης μωσαϊκότητας τοπίου, όπως αυτές διαμορφώνονται βάσει τόσο των όσων προβλέπονταν στο εγκεκριμένο Ειδικό Διαχειριστικό Σχέδιο για τη Ζώνη Α του 2016, αλλά και συνυπολογίζοντας και αξιολογώντας τα νέα δεδομένα που δημιούργησε η πυρκαγιά στο δάσος. 

Δέσμη 2: Μέτρα δασικής διαχείρισης 

• Άμεση δέσμευση και εξασφάλιση χρηματοδότησης για την πλήρη εφαρμογή του εγκεκριμένου Ειδικού Διαχειριστικού Σχεδίου Ζώνης Α στις περιοχές που δεν επλήγησαν από τη φωτιά λαμβάνοντας υπόψη ότι το Σχέδιο λήγει το 2026 και πρέπει να ολοκληρωθούν όσα προβλέπονται σε αυτό με συνεπείς και επαναλαμβανόμενες δράσεις. Ειδικότερα συνδεδεμένα μέτρα προς αυτό είναι επίσης 
  • Εισαγωγή οπληφόρων στη Ζώνη Α2 για τη διατήρηση και δημιουργία ανοιγμάτων στη βλάστηση. Η Μονάδα Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Έβρου έχει σχεδιάσει το σχετικό έργο για το οποίο εκκρεμεί μόνο η δημοπρατηση του από την αρμόδια δασική υπηρεσία. 
  • Παρεμβάσεις στην πορεία αναδάσωσης και επιλεγμένες υλοτομίες στις καμένες περιοχές ώστε να διατηρηθούν κάποια ανοίγματα. Οι περιοχές που θα επιλεχθούν να διατηρηθούν ως ανοιχτά λιβάδια θα πρέπει να χωροθετηθούν και η συντήρησή τους να ενταχθεί στις καλλιεργητικές υλοτομίες/καθαρισμούς των επόμενων διαχειριστικών περιόδων.
• Πρόβλεψη πιστώσεων και έγκαιρων αναθέσεων για την αναθεώρηση του Ειδικού Διαχειριστικού Σχεδίου Ζώνης Α όπου αυτό επιβάλλεται από τις νέες μεταπυρικές συνθήκες 
• Καταγραφή των ειδικών αναγκών μεταπυρικής αποκατάστασης συγκεκριμένων και σημαντικών δασικών ειδών, όπως η δρυς και η μαύρη πεύκη.  
  • Αποτύπωση των συστάδων ή μεμονωμένων ατόμων τραχείας πεύκης (Pinus brutia) που δεν έχουν εμφανώς καεί για να αποφευχθεί η κοπή τους.
  • Αποτύπωση των ατόμων μαύρης πεύκης (Pinus nigra) που δεν έχουν εμφανώς καεί, ώστε να μην κοπούν.
  • Αξιολόγηση σε ένα έτος των πιθανών αναγκών τεχνητής αναδάσωσης μαύρης πεύκης (οκότοπος 9530*), καθώς πρόκειται για είδος που δεν έχει φυσικούς μηχανισμούς μεταπυρικής αναγέννησης. 
• Αποτύπωση των δρυών, σε λόχμες ή σε μεμονωμένα δέντρα και απαγόρευση της κοπής τους, ακόμα και αν έχουν φαινομενικά καεί. Είναι σημαντικό τα άτομα δρυός να παραμείνουν άθικτα και για την επομενη βλαστητική περίοδο ώστε να γίνει σαφές ποια δέντρα έχουν επιβιώσει της πυρκαγιάς. Τα άτομα αυτά θα υποστηρίζουν επίσης τη δασική πανίδα αλλά και την όσο το δυνατόν επιθυμητή μελλοντική κυριαρχία των δρυών έναντι των πεύκων που θα αναγεννηθούν.
• Αξιολόγηση και σήμανση από το Δασαρχείο και στη συνέχεια επίβλεψη ώστε στα καμένα σημεία να καθαριστούν και να κοπούν μόνο και απολύτως στοχευμένα τα δέντρα που είναι απαραίτητο. Προτεραιότητα θα πρέπει να δοθεί στα σημεία όπου το Ειδικό Διαχειριστικό Σχέδιο δεν προβλέπει τη δημιουργία ανοιγμάτων και άρα είναι σημαντικό να προστατευτεί η αναμενόμενη φυσική αναγέννηση.

 

Δέσμη 3: Μέτρα θωράκισης της αποικίας του μαυρόγυπα (Ζώνη Α1 του Εθνικού Πάρκου)

• Κατά προτεραιότητα μελέτη και υλοποίηση μέτρων θωράκισης της αποικίας του μαυρόγυπα και των φωλιών του ασπροπάρη από μελλοντική φωτιά, όπως αυτά προβλέπονται στο Ειδικό Διαχειριστικό Σχέδιο Ζώνης Α και σύμφωνα με νέες προτάσεις που μπορούν να προταθούν από τους αρμόδιους φορείς για τη θωράκιση της Ζώνης Α1, η οποία σημειωτέον δεν αφορά μόνο την περιοχή που κινδύνευσε από τη φωτιά, αλλά και τη Ζώνη Α1 βόρεια του οικισμού Δαδιάς   
• Δημιουργία πρωτοκόλλου για τη διάσωση και μετέπειτα φιλοξενία και περίθαλψη νεοσσών των σπάνιων ειδών μαυρόγυπα και ασπροπάρη ή όποιων άλλων σημαντικών ειδών που θα κριθεί σκόπιμο να διασωθούν, στην περίπτωση που οι χώροι φωλεοποίησης τους απειληθούν από φωτιά. 

Δέσμη 4 - Δράσεις για την καλύτερη θωράκιση του δάσους έναντι σε επόμενες πυρκαγιές

• Αναθεώρηση του σχεδίου πυροπροστασίας του Εθνικού Πάρκου λαμβάνοντας υπόψη και τη νέα απειλή που έχει δημιουργηθεί από τις παράνομες διελεύσεις/ διανυκτερεύσεις εντός του δασικού συμπλέγματος. Η αναθεώρηση θα πρέπει κατά προτεραιότητα να περιλαμβάνει: 
  • Επανεκτίμηση του κινδύνου πυρκαγιάς στο Νομό Έβρου και ανάλυση των αιτιών έναρξης πυρκαγιών.
  • Αξιολόγηση του επιχειρησιακού σχεδιασμού και συντονισμού σε επίπεδο επίγειας και εναέριας προσέγγισης αλλά και συνολικού συντονισμού και αξιοποίησης της τοπικής γνώσης
  • Αξιολόγηση του δικτύου πυροφυλακίων και των σημείων των σταθερών πυροσβεστικών που σταθμεύουν σε συγκεκριμένα σημεία φύλαξης.
  • Εντατικοποίηση περιπολιών εντός και της φύλαξης με κινούμενα οχήματα εντός των δασικών δρόμων σε όλο το Εθνικό Πάρκο (Ζώνη Α & Β) με προϋπόθεση την εξασφάλιση προϋπολογισμού για την ενεργή πυροφύλαξη. 
  • Συντήρηση του δικτύου υδατοδεξαμενών και ένταξή τους στον σχεδιασμό του Πυροσβεστικού Σώματος.
  • Αξιολόγηση του υφιστάμενου δικτύου δασικών δρόμων και καρόδρομων και άμεση εξασφάλιση πόρων για την υλοποίηση της εγκεκριμένης Δασικής Διαχειριστικής Μελέτης του δάσους με αρχικό στόχο την ολοκλήρωση των καθαρισμών των δασικών δρόμων στους πυρήνες αλλά και στην περιφερειακή ζώνη και τη δημιουργία αντιπυρικών όπως προβλέπεται. 
  • Επισκευές και συντήρηση σε κρίσιμες υποδομές όπως το Φράγμα της Λύρας και πρόβλεψη για ύπαρξη νερού στα δύο βασικά φράγματα της περιοχής, Λύρας και Προβατώνα. 
  • Προμήθεια υδροφόρων οχημάτων 4Χ4 από τους ΟΤΑ ή την τοπική Μονάδα Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών για την υποστήριξη υδροληψίας των οχημάτων του ΠΣ. 

Τέλος, ως κορωνίδα όλων των μέτρων που προτείνονται, υπογραμμίζεται η ανάγκη άμεσης έγκρισης του Προεδρικού Διατάγματος για το Εθνικό Πάρκο, εκκρεμότητα που υπάρχει ήδη από το 2006, όταν δηλαδή ανακηρύχθηκε το Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς-Λευκίμης-Σουφλίου. Συνοδευτικά προς αυτό είναι απαραίτητη και  η ολοκλήρωση και εφαρμογή με τους κατάλληλους πόρους (ανθρώπους και προσωπικό) του προβλεπόμενου Σχεδίου Διαχείρισης της προστατευόμενης περιοχής για την επίτευξη και διατήρηση σε καλή οικολογική κατάσταση όλων των σημαντικών στοιχείων του Εθνικού Πάρκου, όπως το δάσος και οι πληθυσμοί ορνιθοπανίδας. Το σχέδιο αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνει και δράσεις δασικής διαχείρισης με στόχο την αντιπυρική προστασία σε συντονισμό με τον σχεδιασμό της Δασικής Υπηρεσίας. 

Για περισσότερες πληροφορίες:

Δώρα Σκαρτσή, d.skartsi@wwf.gr
Παναγιώτα Μαραγκού, p.maragou@wwf.gr 

Δημοσιεύτηκε στις 05 August 2022

wwf.gr 

Μέλισσες: Ήξερες ότι;

• Γνωρίζατε ότι... ζωντανά ένζυμα βρίσκονται στο μέλι;
• Γνωρίζατε ότι ... υπάρχουν από 10 έως 80.000 μέλισσες σε μια κυψέλη;
• Γνωρίζατε ότι... το μέλι περιέχει μια ουσία που βοηθά τον ανθρώπινο εγκέφαλο να λειτουργεί καλύτερα;
• Γνωρίζατε ότι ... το μέλι της μέλισσας είναι η ΜΟΝΗ τροφή στη γη που ... μπορεί να συντηρήσει την ανθρώπινη ζωή;
• Γνωρίζατε ότι ... ένα κουταλάκι του γλυκού μέλι είναι αρκετό για να διατηρήσει τη ζωή ενός ανθρώπου για 24 ώρες;
• Γνωρίζατε ότι η... πρόπολη που φτιάχνουν οι μέλισσες είναι το πιο ισχυρό φυσικό ΑΝΤΙΒΙΟΤΙΚΟ;
• Γνωρίζατε ότι ... για να πάρετε ένα 1gr δηλητήριο, πρέπει να σας τσιμπήσουν πάνω από 10.000 μέλισσες;
• Το ξέρατε ότι... το μέλι δεν έχει ημερομηνία λήξης;
• Γνωρίζατε ότι ... το μέλι από μέλισσα ήταν η πρώτη μορφή στον κόσμο ... ως πληρωμή;
• Γνωρίζατε ότι ... για να πάρετε 1 κιλό μέλι, χρειάζεστε το νέκταρ από πάνω από 1.000.000 λουλούδια;
• Γνωρίζατε ότι ... τα πρώτα νομίσματα στον κόσμο είχαν μια μέλισσα πάνω τους
• Γνωρίζατε ότι ... για το μέλι υπάρχει ειδικό κουταλάκι από ξύλο και όχι μέταλλο;
• Γνωρίζατε ότι... η γύρη των μελισσών είναι η πιο υγιεινή τροφή στη γη;
• Γνωρίζατε ότι η ... γύρη μπορεί να έχει πάνω από 1500 χρώματα και αποχρώσεις;
• Γνωρίζατε ότι ... μια μέλισσα μπορεί να πετάξει με ταχύτητες άνω των 60 km / h;
• Γνωρίζατε ότι ...ο Βασιλικός πολτός... παρασκευάζεται από το σάλιο των μελισσών που ονομάζονται αφίδες;
• Το ήξερες ότι... Τα σώματα των μεγάλων αυτοκρατόρων (Φαραώ) του κόσμου θάφτηκαν σε χρυσά φέρετρα και μετά τα γέμισαν με μέλι για να μην σαπίσουν;
• Γνωρίζατε ότι ... το όνομα «ΜΗΝΑΣ ΤΟΥ ΜΕΛΙΤΟΣ» προέρχεται από το γεγονός ότι οι νέοι που παντρεύονταν , κατανάλωναν μέλι και νερόμελο για τη γονιμότητα;
• Γνωρίζατε ότι ... μια βασίλισσα (βασίλισσα) γεννά το διπλάσιο βάρος της σε αυγά σε μια μέρα;
• Γνωρίζατε ότι η βασίλισσα ζευγαρώνει μόνο μία φορά, με πάνω από 10 αρσενικά.
• Γνωρίζατε ότι οι μέλισσες κουνούν τα φτερά τους πάνω από 11.000 φορές / λεπτό;
• Γνωρίζατε ότι ... το μόνο γλυκό που μπορούν να απολαύσουν οι αλλεργικοί είναι το μέλι;

Αυτό το έντομο είναι ένα θαύμα της φύσης ! ! !

Πηγή: Dimitris Lebesis
Η Συντροφιά του Περιβάλλοντος 

Πράσινο σαπούνι το... παλιομοδίτικο!!

    Το πράσινο σαπούνι, για όσους δε γνωρίζουν, είναι πράσινο, λόγω του χρώματος της ελιάς καθώς το ελαιόλαδο, του οποίου οι εξαιρετικά θεραπευτικές ιδιότητες είναι γνωστές και αξιοποιήσιμες από τα αρχαία χρόνια, είναι το βασικό και κύριο συστατικό του.
    Ωστόσο, πράσινο σαπούνι παράγεται και από άλλα φυτά, πέρα της ελιάς, διατηρώντας έτσι το μεγαλύτερο ποσοστό των πλεονεκτημάτων ενός φυσικά παρασκευασμένου προϊόντος.

Η ποικιλία των χρήσεων του ελαιόλαδου και οι μαλακτικές και απολυμαντικές του ιδιότητες, το καθιστούν κάτι πολύ παραπάνω από συστατικό καλής διατροφής, καθώς η χρήση του στη μορφή του σαπουνιού, αν και μοιάζει παλιομοδίτικη, σε πολλούς, παραμένει υπολογίσιμη δύναμη.

    Πέρα λοιπόν από μυστικό ομορφιάς πολλών γυναικών, που δεν θα σας το αποκαλύψουν ποτέ, έχει θεραπευτική δράση ενάντια σε δερματικές παθήσεις, όπως είναι η ψωρίαση και η δερματίτιδα, ενώ το μεγαλύτερό του πλεονέκτημα παραμένει η προστασία του δέρματος από την αφυδάτωση και την ξηρότητα, χωρίς βέβαια να είναι το μοναδικό.
    Ακολουθούν, λοιπόν, οι λόγοι για τους οποίους θα πρέπει να γίνετε, τουλάχιστον όσον αφορά στην καθαριότητα...οικολόγοι.

Άκρως ενυδατικό
Το πράσινο σαπούνι καθαρίζει το δέρμα, χωρίς να το στερεί από τα φυσικά του λιπαρά στοιχεία, που -κατά γενική ομολογία- καταφέρνουν άλλα σαπούνια καταλήγοντας έτσι σε ξηρό και στεγνό δέρμα. 

Η φυσική του σύσταση αφήνει ελεύθερους τους πόρους του δέρματος επιτρέποντας την εφίδρωση, προστατεύοντας, όμως ταυτόχρονα και με φυσικό τρόπο τα κύτταρα της επιδερμίδας.
Στο πράσινο σαπούνι ακόμη, παρατηρείται η ουσία γλυκερίνη, η οποία συντηρεί την ενυδάτωση του δέρματος, αντλώντας νερό, ακόμα και από τον αέρα, ενώ σε άλλα σαπούνια του εμπορίου έχει αφαιρεθεί, για να χρησιμοποιηθεί για άλλους σκοπούς.

Λίγες παρενέργειες
    Το πράσινο σαπούνι είναι υποαλλεργικό, δεδομένης προφανώς της φυσικής του προέλευσης, με αποτέλεσμα να είναι η ασφαλέστερη επιλογή για ευαίσθητες επιδερμίδες. Το ελαιόλαδο δε, σα συστατικό είναι ασφαλές ακόμα και για νεογέννητα βρέφη, λόγω της μαλακτικής του φύσης.
Τα περισσότερα είδη πράσινων σαπουνιών περιέχουν αποκλειστικά φυσικά συστατικά, φιλικά προς τον άνθρωπο, εν αντιθέσει με τα άλλα σαπούνια που περιέχουν ουσίες συχνά βαριές και ενδεχομένως τοξικές για την επιδερμίδα.

Πλούσιο σε αντιοξειδωτικά
    Το ελαιόλαδο είναι πλούσιο σε αντιοξειδωτικά στοιχεία που καταπολεμούν τη δράση των ελεύθερων ριζών, με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπος καθημερινά και διαρκώς ο ανθρώπινος οργανισμός. Οι βιταμίνες Ε και Α, που περιέχονται στο λάδι, και οι θεραπευτικές τους ιδιότητες με όποιο τρόπο και αν χρησιμοποιήσετε ή καταναλώσετε το λάδι, είτε μέσω του φαγητού, είτε μέσω του σαπουνιού γίνονται εκμεταλλεύσιμες από τον οργανισμό και άκρως ωφέλιμες.
Επιπλέον, το ελαιόλαδο έχει αντιφλεγμονώδη δράση που ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, προστατεύει το δέρμα από παθήσεις και τον οργανισμό από προβλήματα στην καρδιά και την πεπτική λειτουργία, και όχι μόνο.

Διαρκεί και έχει διακριτικό άρωμα
    Το πράσινο σαπούνι έχει ένα απαλό και φρουτώδες άρωμα, εν αντιθέσει με τα έντονα αρώματα που έχουν άλλα σαπούνια και συχνά προκαλούν ενοχλήσεις σε ευαίσθητες, και μη, επιδερμίδες. 

Η μπάρα του πράσινου σαπουνιού είναι σκληρή και δεν κάνει πολύ σαπουνάδα, με συνέπεια να κρατάει πολύ περισσότερο από αντίστοιχα προϊόντα.

Τέλος, τα περισσότερα σαπούνια του εμπορίου είναι φτιαγμένα από ζωικό λίπος, γι’ αυτό και το πράσινο σαπούνι, που είναι φτιαγμένο, αν όχι από ελαιόλαδο, από άλλα φυτικά προϊόντα είναι καλή επιλογή για όσους έχουν περιβαλλοντική συνείδηση και δεν επιθυμούν να χρησιμοποιούν ζωικά προϊόντα.

Λοιπές χρήσεις
Η αξία του πράσινου σαπουνιού δεν τελειώνει στην προσωπική υγιεινή, αλλά συνεχίζει και αφορά και την καθαριότητα ακόμα και του σπιτιού. Το πράσινο σαπούνι, αρχικά, είναι ιδανικό για την καθαριότητα των βρεφικών και παιδικών ρούχων, λόγω της απόλυτα φυσικής του σύστασης, ενώ έχει αποτελεσματική δράση και στην απολύμανση του σπιτιού, καθώς αν το διαλύσετε σε νερό, είναι ιδανικό για σφουγγάρισμα. 

Έχει ακόμα λευκαντικές ιδιότητες και ο συνδυασμός του με λίγο λευκό ξύδι, το κάνει ιδανικό καθαριστικό για μπάνιο και κουζίνα.

    Τέλος, χρησιμοποιείται ακόμα και σαν φυτοφάρμακο, με το διάλυμα του οποίου μπορείτε να ψεκάσετε τα φυτά για να τα προστατεύσετε ήπια από έντομα και ασθένειες, πριν έστω καταφύγετε σε πιο δραστικές λύσεις.

πηγή

Ο Σωκράτης και οι... Θεραπευτικές ιδιότητες του Κώνειου!!

5Ο κόλπος του Pembrokeshire της Ουαλίας αποτελεί ετησίως έναν από τους μεγαλύτερους πόλους έλξης του Ηνωμένου Βασιλείου. Αν περπατήσει κανείς στις ακτές αυτές, θα αντικρίσει την πλούσια βλάστηση, η οποία όμως εγκυμονεί κινδύνους για τους περιηγητές. Στην πραγματικότητα, ορισμένα μονοπάτια είναι κατάμεστα από κώνειο, ένα ιδιαίτερα γνωστό σε όλους φυτό, το οποίο ωστόσο είναι δημοφιλές μόνο για τη δηλητηριώδη δράση του. 

    Η εξήγηση της γνωστής δηλητηριώδους δράσης του απαντάται στην ιστορία ενός Έλληνα Αθηναίου φιλοσόφου, ο οποίος θεωρείται μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του ελληνικού και παγκόσμιου πνεύματος και πολιτισμού και ένας από τους ιδρυτές της Δυτικής φιλοσοφίας. 

    Αναφερόμαστε φυσικά στον Σωκράτη, ο οποίος καταδικάζεται να πιει το κώνειο, επειδή «εισήγαγε καινά δαιμόνια» στην Αθηναίων Πολιτεία. Παρότι το περίφημο κώνειο είναι γνωστό μόνο για τη δηλητηριώδη δράση του, αποτελεί γεγονός το ότι παρουσιάζει σημαντικές θεραπευτικές ιδιότητες.

Τι είναι, όμως, το κώνειο;
    Πρόκειται για φυτικό δηλητήριο που περιέχει αλκαλοειδή και πτητικό έλαιο, ενώ παράγεται από το ποώδες και διετές φυτό κώνειον το στικτόν. Το φυτό αυτό ανήκει στην ίδια βοτανική οικογένεια με πολλά βρώσιμα λαχανικά, όπως το καρότο, το σέλινο και ο μαϊντανός. Διακρίνεται σε 3 κατηγορίες: το κώνειον το στικτόν, το κώνειον το διεστώς και το κώνειον το χαιροφυλλοειδές, καθένα από τα οποία έχει διαφορετική δράση. Ωστόσο, το υγρό κώνειον, αυτό δηλαδή που παράγεται από το κώνειον το στικτόν, έχει τις περισσότερες τοξίνες και άρα την περισσότερο επικίνδυνη και δηλητηριώδη δράση.

Δηλητηριώδης δράση
    Το κώνειο περιέχει αλκαλοειδή, συμπεριλαμβανομένης της κωνειίνης, η οποία έχει παρόμοια δομή και αποτελέσματα με τη νικοτίνη. Η έναρξη των συμπτωμάτων από την κατάποση κωνείου είναι δραματική με γαστρεντερικές διαταραχές, υπερσιελόρροια και εφίδρωση. 

    Το υγρό κώνειο περιέχει κιρκουτοξίνη, η οποία δρα ως ανταγωνιστής του υποδοχέα GABA (Ο κύριος ρόλος του GABA είναι η μείωση της νευρωνικής διέγερσης στο νευρικό σύστημα). Έτσι, στην αρχή, τα αισθητήρια νεύρα νεκρώνονται από την περιφέρεια προς το κέντρο, υπάρχει απώλεια των μυϊκών δυνάμεων, αμβλύνονται οι περιφερειακές αισθήσεις και κατ΄επέκταση, το ανακλαστικό τόξο του νωτιαίου μυελού προκαλεί τρόμο και σπασμούς. 

Με το δηλητηριώδες υγρό κώνειο αυτό, ο ασθενής μπορεί να προχωρήσει σε αναπνευστική ανεπάρκεια και σε παρατεταμένες τονικοκλονικές κρίσεις και κώμα. Τέλος, επέρχεται ύπνος, εγκεφαλική νάρκη και τελικά, θάνατος.

Διάγνωση και θεραπεία
    Η δηλητηριώδης δράση του κωνείου εκδηλώνεται ταχύτατα στον ανθρώπινο οργανισμό, έτσι ώστε κατά την άφιξη στο νοσοκομείο οι ασθενείς να έχουν υποξία, σοβαρή μεταβολική οξέωση, κυκλοφορική αστάθεια, συμπεριλαμβανομένων αρρυθμιών, ραβδομυόλυσης και εξαρθρώσεων των αρθρώσεων. Γι’ αυτό, προ του θανάτου συμβαίνουν πολλές φορές σπασμοί και βαθύ κώμα. 

    Η θεραπεία συνίσταται κυρίως στη διαχείριση των αεραγωγών και τον έλεγχο των κρίσεων με αιμοκάθαρση, εάν υπάρχει νεφρική ανεπάρκεια. 

    Η έγκαιρη αναγνώριση και εισαγωγή στην εντατική είναι το κλειδί, διαφορετικά ο θάνατος είναι γρήγορος. Δεν υπάρχει κανένας προσδιορισμός ρουτίνας για τις τοξίνες, επομένως η διάγνωση εξαρτάται από το ιστορικό, συνοδευόμενο όπου είναι δυνατόν από βοτανολόγο που ταυτοποιεί το είδος. 

Έτσι, οι ασθενείς που ανακτούν τις αισθήσεις τους σταματούν να έχουν επιληπτικές κρίσεις εντός 24 έως 48 ωρών από τη δηλητηρίαση, αν και αυτές μπορεί να επιμείνουν έως και 96 ώρες. Η επίλυση των κύριων συμπτωμάτων μπορεί να διαρκέσει αρκετές ημέρες, αν και η ανησυχία, οι μυϊκές συσπάσεις και το άγχος μπορεί να συνεχιστούν για μήνες.

Θεραπευτική δράση
    Είναι γεγονός πως στην σημερινή εποχή το κώνειο αποτελεί πολύτιμο εργαλείο στα χέρια των γιατρών, δεδομένου ότι αυτό χορηγείται σε κατάλληλες παθολογικές καταστάσεις και υπό καθορισμένες κλινικές συνθήκες. 

    Έχει αναλγητικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται στη θεραπευτική το εκχύλισμα των καρπών υπό μορφή εμπλάστρων σε νευραλγίες και πόνους από καρκίνο. Χορηγείται σε νευραλγίες του προσώπου (τριδύμου νεύρου), σε θωρακικά άλγη, σε σπαστικό βήχα, σε υπερευαισθησίες των οφθαλμών και των αυτιών και σε άλλα άλγη του σώματος που προέρχονται από έλκη και όγκους. 

    Πιστεύεται, μάλιστα, ότι έχει ειδική ικανότητα κατ’ αυτών και των νεοπλασμάτων και ότι προκαλεί τη διάλυση και την ατροφία των κακοηθών όγκων, εάν επιτεθεί δια επίμονης και δια χρόνου.              Σημειώνεται ότι ο Schroff με κώνειο πολέμησε για μεγάλο χρονικό διάστημα τον καρκίνο του μαστού που δε μπορούσε να εγχειρισθεί, παρατηρώντας παράλληλα θεραπεία του έλκους και αναστολής του. Αξίζει να σημειωθεί πως αποτελεί λύτρωση στον τομέα της δερματολογίας για διάφορες δερματολογικές παθήσεις, ενώ χορηγείται και σε ασθενείς με αφροδισιακά νοσήματα. 

Συνοψίζοντας, ονομαστικά η θεραπευτική δράση του κωνείου εντοπίζεται σε:

Όγκους και νεοπλάσματα
Νευραλγίες
Θωρακικό άλγος
Δερματολογικές παθήσεις
Αφροδισιακά νοσήματα
Αιμορροΐδες (ως καταπραϋντικό)
Βαθμιαία παράλυση
Σκληρύνσεις αδένων

Αρτηριοσκλήρυνσηκαι υπερτροφία προστάτη.

    Κάθε χρήση, λόγω της τοξικότητας, πρέπει να γίνεται μόνο κάτω από αυστηρή παρακολούθηση του ιατρού που αναλαμβάνει και την ευθύνη της θεραπείας.
    Αποτελεί επιτακτική ανάγκη να επισημανθεί πως το κώνειο δεν παρουσιάζει μόνο τοξική, δηλητηριώδη δράση, αλλά έχει και σπουδαίες εφαρμογές....

.............

η συνέχεια εδώ

Διακοπές «παρέα» με τις μωβ μέδουσες στις ελληνικές θάλασσες...

... και φέτος προβλέπουν οι ειδικοί. 

H πληθυσμιακή έξαρση των μωβ μεδουσών -ή Pelagia noctiluca όπως είναι το επιστημονικό της όνομα- στο Αιγαίο έχει ξεκινήσει από τον Οκτώβριο του 2020 και, αν επικρατήσει το ίδιο μοτίβο, θα έχουμε να τις αντιμετωπίσουμε για άλλο 1,5 με 2 χρόνια. 

Οι μωβ μέδουσες θεωρούνται από τα πιο επικίνδυνα είδη μεδουσών στην Μεσόγειο. 

Το τσίμπημα τους είναι επώδυνο λόγω της νευροτοξίνης που έχουν, επομένως οι λουόμενοι θα πρέπει να είναι πολύ καλά ενημερωμένοι σχετικά με το τι πρέπει να κάνουν σε περίπτωση τσιμπήματος.

Η πληθυσμιακή έξαρση των μωβ μεδουσών σε μια περιοχή παρατηρούνταν πριν από την κλιματική αλλαγή περίπου ανά 10 με 12 χρόνια και κρατούσε το πολύ 4 χρόνια (με μέσο όρο 2-3 χρόνια). Το 2015 μέχρι και το 2018 υπήρχε έντονη πληθυσμιακή έξαρση αυτού του είδους στον Κορινθιακό Κόλπο, στην Μάλτα επικράτησε η πληθυσμιακή έκρηξη της μωβ μέδουσας (Pelagia noctiluca) από το 2018 έως και το 2020, ενώ είδαμε επανεμφάνιση στην Μάλτα και τον Ιανουάριο του 2022.

Φέτος, έχουν παρατηρηθεί σε διάφορες περιοχές του Αιγαίου αλλά και του Ιονίου, ενώ χειμερινοί κολυμβητές ανέφεραν ότι έβλεπαν αυτό το είδος μέδουσας και το χειμώνα. 

Ωστόσο, η παρουσία τους αυξάνεται κατά πολύ το καλοκαίρι καθώς ευνοούνται οι συνθήκες αναπαραγωγής της λόγω της υψηλότερης θερμοκρασίας της θάλασσας. 

Η αναπαραγωγή τους ευνοείται και από την κλιματική αλλαγή που αυξάνει τη θερμοκρασία του νερού. Παράλληλα, η μείωση του πληθυσμού των ψαριών, που είναι κυνηγοί τους αλλά και η μείωση των πληθυσμών των θαλάσσιων χελωνών που είναι ο βασικός κυνηγός τους ευνοεί την εξάπλωση των μεδουσών.

Πελαγικό είδος σε τροπικά νερά
Η μωβ μέδουσα είναι πελαγικό είδος και ζει σε τροπικά νερά. Έχει μέγιστο μήκος τα 10 εκατοστά σε διάμετρο και το μήκος των πλοκαμιών μπορεί να φτάσει μέχρι 10 μέτρα. 

Κυρίως τρέφεται με σάλπες, διάφορα χιτωνοφόρα, πλακτονικά καρκινοειδή και αυγά ψαριών. 

Οι μεγαλύτεροι φυσικοί θηρευτές της μέδουσας είναι η δερματοχελώνα, η καρέτα καρέτα, ο τόνος, ο ξιφίας και το φεγγαρόψαρο. Όταν είναι νεαρή το χρώμα της είναι πορτοκαλό – καφέ και όταν ενηλικιώνεται παίρνει έντονο πορφυρό-μωβ χρώμα. 

Η αναγνώριση γίνεται από τα εξωτερικά μορφολογικά χαρακτηριστικά της, δηλαδή τι χρώμα είναι, αν έχει βούλες ή ρίγες στην καμπάνα της, αν φαίνονται οι γονάδες τις και τι σχήμα έχουν (για διάφανες μέδουσες, όπως π.χ. οι Aurelia sp.), πως είναι τα πλοκάμια τους σε σχήμα και αν έχουν κάποια χρώματα διαφορετικά ή λωρίδες στα πλοκάμια ή στην καμπάνα τους.

«Το κάθε είδος μέδουσας κάνει μια φυσική έξαρση ανά κάποια χρόνια. π.χ. η Μεσογειακή μέδουσα (Cotylorhiza tuberculata) έχει έξαρση κάθε χρόνο τον Αύγουστο, ενώ η Μέδουσα Πυξίδα (Chrysaora hysoscella) έχει έξαρση κάθε χρόνο από Μάρτιο μέχρι μέσα Μαϊου. Η μωβ μέδουσα (Pelagia noctiluca) είχε φυσική έξαρση κάθε 8 με 10 χρόνια και οι εξάρσεις τους κρατούσανε μέχρι 4 χρόνια μάξιμουμ. Αλλά λόγω κάποιων παραγόντων όπως π.χ. η κλιματική αλλαγή, η υπεραλίευση, η έλλειψη θηρευτών, κ.α. έχει βοηθήσει αυτές τις εξάρσεις να γίνονται πιο συχνά και με μεγαλύτερη εξάπλωση», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο Χρήστος Τακλής που είναι Θαλάσσιος και Conservation Βιολόγος και Διαχειριστής του Ελληνικού Παρατηρητηρίου Βιοποικιλότητας.

Σχεδόν όλα τα είδη μεδουσών απαντώνται στα βαθιά νερά και μακριά από τις παραλίες. Αλλά επειδή η μετακίνηση τους είναι παθητική καθώς παρασύρονται από θαλάσσια ρεύματα και κύματα, εξαρτώνται αποκλειστικά από τους ανέμους, τα κύματα, και κυρίως από τα υποθαλάσσια ρεύματα.

(...)

Χρήσιμες συμβουλές
Οι πολίτες καλούνται να κοιτάζουν τον καιρό και τους ανέμους πριν πάνε σε κάποια παραλία. 

Χρειάζεται να έχει αντίθετους ανέμους με την φορά της παραλίας (π.χ. αν η παραλία έχει θέα προς τον Νότο, τότε για να μειώνεται η πιθανότητα να υπάρχουν μέδουσες πρέπει οι άνεμοι να κατεβαίνουν από τον Βορρά, ώστε τον κυματισμό που δημιουργεί να τις διώχνει μακριά από τις παραλίες).

Αν σε μια παραλία έχει πλαγκτόν, συνιστάται να αποφεύγουν οι πολίτες να κολυμπάνε, διότι οι μέδουσες τρέφονται με πλαγκτόν αλλά και τα κνιδοκύτταρα τους είναι μικρά, διαφανή και μπορούν να φτάσουν τα 10 μέτρα μήκος.

Αν υπάρχει έντονο πρόβλημα με τις μωβ μέδουσες σε μια παραλία τότε συνιστάται οι πολίτες να μην ρισκάρουν να κολυμπήσουν και να φροντίζουν να έχουν πάντα κάποια αντισταμινική κρέμα μαζί τους ή κάποια κορτιζονούχα αλοιφή που μπορούν να προμηθευτούν από οποιοδήποτε φαρμακείο.

Για κανέναν λόγο οι πολίτες δεν πρέπει να βγάζουν τις μέδουσες έξω για να τις θάψουν στην άμμο, λόγω του ότι μεταφέρεται το πρόβλημα έξω με πιθανότητα κάποιος να πατήσει έστω και τυχαία κάποια νηματοκύστη, αλλά και γιατί σε τέτοιες μεγάλες εξάρσεις όσες και να δουν οι πολίτες και να βγάλουν υπάρχουν και άλλες εκατοντάδες ή και χιλιάδες μέσα στην θάλασσα. Δεν πρόκειται να λυθεί έτσι το πρόβλημα.

(...)

ολόκληρο το άρθρο εδώ

Τσουκνίδα: Ένα «ζιζάνιο» άγριο αλλά θαυματουργό!

Για πολλούς είναι ένα ζιζάνιο, για αυτούς όμως που ξέρουν, είναι ένα από τα πιο θρεπτικά και θεραπευτικά φυτά που συναντάμε στην Ελληνική ύπαιθρο. 

Η τσουκνίδα στην αρχαιότητα έχαιρε μεγάλης αναγνώρισης από τους γιατρούς της εποχής. 

Στην προσπάθεια τους να θεραπεύσουν τους ασθενείς τους, μελετούσαν τα βότανα και ανακάλυπταν τις ευεργερτικές τους ιδιότητες.

Για φαρμακευτικούς λόγους χρησιμοποιούνται τα φύλλα, τα άνθη και οι ρίζες της. 

Τα φύλλα της περιέχουν μυρμηκικό οξύ, χλωροφύλλη, σεροτονίνη, ακετυλοχολίνη, γλυκοκινόνες, και τανίνες. Είναι καλή πηγή βιταμίνης Α, C και Ε, βιταμίνης Β1, Β2, Β3 και Β5. Επίσης είναι καλή πηγή ασβεστίου, σιδήρου, φολικού οξέος, κάλιου, μαγγάνιου, μαγνήσιου, φωσφόρου, σελήνιου και ψευδάργυρου.

Η απουσία οξαλικού οξέος, την κάνει κατάλληλη για άτομα που πάσχουν από αναιμία, γιατί χωρίς το οξαλικό απορροφάται μεγαλύτερη ποσότητα σιδήρου. Επιπλέον, έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε βιταμίνη C που βοηθά στην ακόμα καλύτερη απορρόφηση του σιδήρου.

Έχει βρεθεί ότι έχει αντισπασμωδική δράση, σε περιπτώσεις ρευματισμών ή ισχιαλγίας. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και την αντιμετώπιση της οξείας ή χρόνιας νεφρίτιδας, του ίκτερου, παθήσεων της χολής, του έλκους του στομάχου, βρογχικών παθήσεων και χρόνιων διαρροιών ή δυσκοιλιότητας.

Η περιεκτικότητα της σε σεκρετίνη, βοηθά στη διατήρηση της ευγλυκαιμίας στους διαβητικούς, αφού διεγείρει το πάγκρεας. Η ισταμίνη τής προσδίδει ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση, ικανή να ανακουφίσει τα συμπτώματα φλεγμονωδών νοσημάτων.

Ακόμη, η τσουκνίδα έχει διουρητική δράση και προάγει την καλή λειτουργία των νεφρών. Μπορεί επίσης να βοηθήσει στην αποβολή πετρών από αυτά ή να θεραπεύσει τις ουρολοιμώξεις και την υπερπλασία του προστάτη, αν είναι σε αρχικό στάδιο.

Η κατανάλωσή της μπορεί να ωφελήσει ιδιαίτερα την γυναίκα, αφού βοηθά στις διαταραχές της έμμηνου ρύσεως και στο σταμάτημα της αιμορραγίας μετά τον τοκετό.

Με εξωτερική χρήση, ανακουφίζει τους ασθενείς που πάσχουν από αρθρίτιδα, ποδάγρα, νευραλγίες, τενοντίτιδες, ισχιαλγία και γενικότερα πόνους των αρθρώσεων. Επίσης μπορεί να βοηθήσει στην επούλωση των πληγών, εγκαυμάτων, στα τσιμπήματα των εντόμων και στο έκζεμα.

ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΗΝ ΣΥΛΛΕΓΟΥΜΕ
Το πότε εξαρτάται από την εποχή. Το καλοκαίρι αν ανέβεται σε κάποιο βουνό όπου υπάρχει ακόμη κρύο περιβάλλον, σίγουρα θα βρείτε. 

Το χειμώνα (από Γενάρη και μετά) θα την βρείτε παντού. Σε οικόπεδα, εξοχές, λαϊκές… 

Αν θέλετε να την μαζέψετε μόνοι σας, καλό θα ήταν να την αναζητήσετε σε περιοχές εκτός κέντρου που η μόλυνση αλλά και τα αδέσποτα σίγουρα τις βρωμίζουν.
Για να την μαζέψετε θα πρέπει οπωσδήποτε να έχετε γάντια λάτεξ και ένα κοφτερό μαχαίρι.

ΠΩΣ ΤΗΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ
Καθαρίζουμε τις τσουκνίδες (πάντα με γάντια), κρατώντας μόνο τις τρυφερές κορυφές και τα γερά φύλλα του βλαστού από τη μέση και πάνω. 

Τα ξεπλένετε πολύ καλά και μετά θα τις ζεματίσετε σε καυτό νερό για 2-3 λεπτά. Τις βγάζετε με τσιμπίδα από το βραστό νερό και τις ρίχνετε σε ένα μπολ με παγωμένο νερό και παγάκια για να κρυώσουν. Έτσι θα διατηρήσουν και το πράσινο, ζωηρό χρώμα τους.

Τώρα είναι έτοιμες να τις χρησιμοποιήσετε σε χορτόπιτες, τάρτες, να τις «παντρέψετε» με ρύζι ή ζυμαρικά, να τις σοτάρετε με λίγο βουτυράκι και να προσθέσετε αυγά… 

Οι χρήσεις της τσουκνίδας είναι ατελείωτες…

ΡΟΦΗΜΑ ΤΣΟΥΚΝΙΔΑΣ
Ένα απλό ρόφημα (τσάι) τσουκνίδας έχει πολλές ευεργετικές ιδιότητες. Μπορείτε να το καταναλώνετε συνεχώς και θα δείτε άμεσα επίδραση στον οργανισμό σας.

ΥΛΙΚΑ
• 1 μεγάλη χούφτα φρέσκα φύλλα τσουκνίδας
• 1 κουτ. γλυκού τσουκνίδα αποξηραμένη
• 2-3 φύλλα φρέσκο δυόσμο
• 2-3 σταγόνες χυμό λεμονιού ή

• 1 λίτρο νερό
• 2 κουταλιές αποξηραμένη τσουκνίδα
• Χυμό από φρέσκο λεμόνι
• 1 κουταλάκι μέλι (προαιρετικά)

Βράζετε τα φύλλα σε νερό σαν να κάνετε τσάι, αφήστε το ρόφημα να κρυώσει για λίγα λεπτά, προσθέστε το λεμόνι και πιείτε το ζεστό.

ΓΙΑΤΙ ΠΙΝΟΥΜΕ ΡΟΦΗΜΑ ΤΣΟΥΚΝΙΔΑΣ

Για τον πονόλαιμο
Μπορείτε να φτιάξετε ένα τσάι τσουκνίδας και να κάνετε γαργάρες για όσες ημέρες έχετε τον πονόλαιμο.
Για την κυτταρίτιδα
Ένα δύο φλιτζάνια ρόφημα τσουκνίδας σε συνδυασμό με λίγη γυμναστική και μια σωστή διατροφή και θα δείτε σίγουρα αποτελέσματα στην καταπολέμηση της κυτταρίτιδας.
Για την αναιμία
Είναι το καλύτερο φάρμακο για την αναιμία, γιατί περιέχει πολύ σίδηρο και η βιταμίνη C που περιέχει, φροντίζει για την απόλυτη απορρόφηση του σιδήρου.
Για την ακμή
Καθημερινός καθαρισμένος με τσάι τσουκνίδας ή σαπούνια που περιέχουν τσουκνίδα βοηθούν να καθαρίσει βαθιά τους πόρους και στην εξάλειψη των μικροβίων που συμβάλλουν στη δημιουργία ακμής.
Για τη σωστή λειτουργία των νεφρών
Η τσουκνίδα είναι ένα φυσικό διουρητικό που επιτρέπει τη σωστή ροή του υγρού στα νεφρά και την ουροδόχο κύστη, εμποδίζοντας έτσι το σχηματισμό της πέτρας στα νεφρά. Το τσάι τσουκνίδας μπορεί να αποβάλλει τις τοξίνες από το ουροποιητικό σύστημα.
Για τους πόνους στις αρθρώσεις
Η εξωτερική εφαρμογή της τσουκνίδας, αλλά και η λήψη της ως τσάι μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση από τους πόνους στις αρθρώσεις.
Για προβλήματα στην πέψη
Πιείτε τσάι τσουκνίδας για να ανακουφιστείτε από τη δυσπεψία, τη ναυτία και τα υπερβολικά αέρια. Σταματά τη διάρροια σκοτώνοντας τα εντερικά παράσιτα.

πηγή