Τα Θεραπευτικά Βότανα για το Κρυολόγημα του Χειμώνα

Τα βότανα δεν αντικαθιστούν άλλες ιατρικές και φαρμακευτικές θεραπείες.

Πολλά είναι τα βότανα που η φύση μας προσφέρει και είναι ικανά να θωρακίσουν την άμυνα του οργανισμού μας και να απαλύνουν τα συμπτώματα του κρυολογήματος.

Βότανα για την φυσική ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού

Εχινάκεια
Η εχινάκεια έχει διαπιστωθεί επιστημονικά ότι διεγείρει τους αμυντικούς μηχανισμούς του ανοσοποιητικού συστήματος, γι’ αυτό και είναι πολλοί εκείνοι που τη λαμβάνουν προληπτικά κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Συμβάλλει σημαντικά στη μείωση της διάρκειας του κρυολογήματος και στην άμεση ανακούφιση από τα συμπτώματά του, δεδομένου ότι διαθέτει ισχυρές αντιβιοτικές, αντιμικροβιακές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.
Προσοχή: Η λήψη της δεν πρέπει να υπερβαίνει συνολικά τους 2 μήνες, γιατί μπορεί να έχει αντίθετα αποτελέσματα.

Απαγορεύεται η χορήγησή της σε παιδιά κάτω των 8 ετών, ενώ αντενδείκνυται σε όσους πάσχουν από αυτοάνοσα νοσήματα (π.χ. σκλήρυνση κατά πλάκας, ερυθηματώδη λύκο) ή παίρνουν ανοσοκατασταλτικά.
Επίσης, πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή από άτομα με αλλεργία στην αμβροσία ή σε φυτά που ανήκουν στην οικογένεια των ηλίανθων.

Βότανα για τον πονόλαιμο

Φασκόμηλο
Είτε πρόκειται για ένα αίσθημα φαγούρας στον λαιμό είτε για δυσκολία στην κατάποση είτε για ενόχληση στις αμυγδαλές, το φασκόμηλο με την αντισηπτική του δράση είναι ευεργετικό.

Σε μια κούπα με βραστό νερό ρίχνουμε 1 κουταλιά αποξηραμένα φύλλα φασκόμηλου, το αφήνουμε για 2-3΄ και κατόπιν το σουρώνουμε και είτε το πίνουμε είτε κάνουμε γαργάρες 2-3 φορές την ημέρα.

Προσοχή: Απαγορεύεται η λήψη του από όσους έχουν υπέρταση και επιληψία. Η υπερβολική και παρατεταμένη κατανάλωση μπορεί να προκαλέσει δηλητηρίαση ή να οδηγήσει σε επιληπτικούς σπασμούς.

Τζίντζερ (Πιπερόριζα)
Αποτελεί εξαιρετικό γιατροσόφι για τον πονόλαιμο, δεδομένου ότι έχει αντισηπτικές και μαλακτικές ιδιότητες. Επιπλέον, δρα ως αντιπυρετικό, απαλύνει τον βήχα, διευκολύνει την αναπνευστική λειτουργία και ανακουφίζει από τους πόνους στις αρθρώσεις.

Σε περίπτωση πονόλαιμου, σε ένα φλιτζάνι καυτό νερό, ρίχνουμε 1 κουταλάκι τζίντζερ σε σκόνη ή 1/2 κουταλάκι τριμμένη φρέσκια ρίζα. Το αφήνουμε 3-4΄, το σουρώνουμε και το πίνουμε, προσθέτοντας 2-3 σταγόνες λεμόνι και 1 κουταλάκι μέλι.

Περγαμόντο
Το αιθέριο έλαιο που ανακουφίζει τον λαιμό από τους ερεθισμούς. Σε 1 κουταλάκι κονιάκ, διαλύουμε 3 σταγόνες αιθέριο έλαιο περγαμόντου και 3 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεμονιού και στη συνέχεια το προσθέτουμε σε 1/2 ποτήρι νερό. Με το διάλυμα αυτό κάνουμε γαργάρες.

Βότανα για τον πονοκέφαλο

Λεβάντα
Τα άνθη της έχουν ηρεμιστική, αντισπασμωδική και χαλαρωτική δράση. Βάζουμε 2-3 σταγόνες αιθέριου ελαίου στα δάχτυλά μας και κάνουμε μασάζ στους κροτάφους.

Ένας άλλος τρόπος για να τη χρησιμοποιήσουμε είναι να ρίξουμε 2-3 σταγόνες αιθέριου ελαίου σε ένα μπολ με δροσερό νερό και να κάνουμε κομπρέσες, που ανακουφίζουν από τους πονοκεφάλους και τον πυρετό.
Προσοχή: Διεγείρει τη μήτρα, γι’ αυτό συνιστάται η αποφυγή της στην εγκυμοσύνη.

Βαλεριάνα
Γνωστή από την αρχαιότητα, η βαλεριάνα λειτουργεί ως ήπιο κατευναστικό του νευρικού συστήματος. Σε ένα φλιτζάνι με ζεστό νερό, ρίχνουμε 20 σταγόνες βάμματος και πίνουμε έως 2 φορές την ημέρα.
Προσοχή: Η παρατεταμένη δοσολογία μπορεί να επιφέρει αντίθετα αποτελέσματα. Γι’ αυτό, η λήψη της δεν πρέπει να υπερβαίνει τη 1 εβδομάδα. Επίσης, πρέπει να αποφεύγεται από όσους λαμβάνουν υπνωτικά χάπια.

Τίλιο
Τα άνθη και τα φύλλα του έχουν ηρεμιστική και αντισπασμωδική δράση. Μας βοηθά να χαλαρώσουμε και να καταπραΰνουμε την ένταση. Επίσης, δρα και ως εφιδρωτικό.

Βότανα για το συνάχι

Ευκάλυπτος (Eucalyptus)
Ένα από τα είδη του φυτού εισήχθη στην Ελλάδα το 1862 και έχει ισχυρές αντιμικροβιακές και αντιβιοτικές ιδιότητες. Έτσι οι εισπνοές ατμών ευκαλύπτου μπορούν να καταπραΰνουν τις βρογχίτιδες και να ανακουφίσουν από τον πονόλαιμο και τους πονοκεφάλους .

Σε μια κουταλιά κονιάκ προσθέτουμε 3 σταγόνες αιθέριο έλαιο ευκαλύπτου και 4 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεμονιού , κατόπιν ρίχνουμε το μείγμα σε 500 ml κρύο νερό και κάνουμε κομπρέσες ή βράζουμε τον ευκάλυπτο και κάνουμε εισπνοές με τους υδρατμούς.

Θυμάρι (Thymus vulgaris)
Οι αντιφλεγμονώδεις, αντιπυρετικές και αποχρεμπτικές του ιδιότητες το καθιστούν ιδανικό βότανο για την περίπτωση του κρυολογήματος.
Προσοχή: Σε πολύ υψηλές δόσεις ενδέχεται να προκαλέσει πονοκέφαλο, ίλιγγο και νεφρικές διαταραχές.

Γλυκάνισος
Διευκολύνει την αναπνευστική λειτουργία. Προσοχή: Μπορεί να προκαλέσει αλλεργικές αντιδράσεις (π.χ. δερματικές, αναπνευστικές) σε άτομα με υπερευαισθησία στον άνισο ή στη μινθόλη.

Πεύκο
Βοηθά στην αποσυμφόρηση του αναπνευστικού συστήματος. Στον αρωματικό λύχνο βάζουμε 4 σταγόνες αιθέριο έλαιο πεύκου και 3 σταγόνες αιθέριο έλαιο μέντας και μόλις αρχίσει ο βρασμός κάνουμε εισπνοές για 5-10΄.
Προσοχή: Οι εισπνοές πρέπει να αποφεύγονται από όσους έχουν άσθμα.

Ευκάλυπτος
Λειτουργεί ως ισχυρό αντιμικροβιακό και αντιβιοτικό. Οι εισπνοές ατμών ευκαλύπτου ανακουφίζουν το αναπνευστικό και καταπραΰνουν τις βρογχίτιδες.

Επιπλέον, ανακουφίζει από τον πονόλαιμο και τους πονοκεφάλους, ενώ έχει την ιδιότητα να δρα και ως αντιπυρετικό. Σε 1 κουταλάκι κονιάκ διαλύουμε 3 σταγόνες αιθέριο έλαιο ευκαλύπτου και 4 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεμονιού και στη συνέχεια ρίχνουμε το διάλυμα σε 1/2 κιλό κρύο νερό.

Βουτάμε ένα βαμβακερό πανί και κάνουμε κομπρέσες στο μέτωπό μας για να πέσει ο πυρετός.
Προσοχή: Η χρήση του αιθέριου ελαίου ευκαλύπτου πρέπει να αποφεύγεται από όσους κάνουν ομοιοπαθητική.

Βότανα για τον πυρετό

Ζαμπούκος ή κουφοξυλιά, αφροξυλιά (Sambucus nigra)
Το αφέψημά του έχει την ιδιότητα να προκαλεί εφίδρωση, γεγονός που βοηθά στη μείωση του πυρετού. Επίσης, είναι αποχρεμπτικός και βλεννολυτικός, ενώ γαργάρες από το έγχυμά του ανακουφίζουν από τον πονόλαιμο.
Για πιο ευεργετικά αποτελέσματα, φτιάχνουμε ένα ρόφημα με ζαμπούκο, χαμομήλι και γλυκόρριζα.

Μέντα (Mentha)
Δρα ως αντιπυρετικό, κυρίως όταν ο πυρετός εκδηλώνεται σε συνδυασμό με άλλα συμπτώματα, όπως η ναυτία και ο πονοκέφαλος, ενώ είναι ισχυρό αντιβακτηριδιακό και αποτοξινωτικό.

Δεν συνιστάται σε όσους κάνουν ομοιοπαθητική.

Δυόσμος
Υποβοηθά την εφίδρωση στον πυρετό και τη γρίπη, ενώ το βράσιμο των φύλλων του και η εισπνοή των υδρατμών βοηθά στην αποσυμφόρηση του αναπνευστικού συστήματος.

Βότανα για τον βήχα

Μαντζουράνα (Origanum majorana)
Ο συγγενής της ρίγανης εκτός από μπαχαρικό χρησιμοποιείται και ως αφέψημα για τη καταπράυνση του βήχα. Βράζουμε σε ένα φλιτζάνι νερό 1 κουταλάκι μαντζουράνα και μόλις πάρει βράση στύβουμε φυσικό χυμό από 1 λεμόνι.

Γλυκόρριζα (Glycyrrhiza glabra)
Είναι δημοφιλές βότανο για τον βήχα και τον ερεθισμένο λαιμό, καθώς έχει μαλακτικές ιδιότητες. Επίσης, ανακουφίζει το αναπνευστικό, αφού είναι αποχρεμπτική και βλεννολυτική. Μπορούμε να ετοιμάσουμε σιρόπι βράζοντας 15 γρ. γλυκόρριζας (λίγο περισσότερο από 1 κουταλιά) σε 5 κούπες νερό για περίπου 1 ώρα.
Προσοχή: Δεν ενδείκνυται η κατανάλωσή της από υπερτασικά άτομα.

Αλθαία ή Μολόχα (Malva sylvestris)
Χρησιμοποιούμε κυρίως τη ρίζα της, αλλά και τα φύλλα της. Ανακουφίζει από τον ερεθισμένο βλεννογόνο, ενώ οι αντιφλεγμονώδεις και μαλακτικές της ιδιότητες θεωρούνται ιδανικές για τη λαρυγγίτιδα, τη φαρυγγίτιδα και τον ερεθιστικό βήχα. Eπίσης, κάνει καλό στο στομάχι.

Σε ένα ποτήρι με νερό της βρύσης, ρίχνουμε 2 κουταλάκια αλθαία σε σκόνη, αφήνουμε το μείγμα περίπου 2 ώρες και έπειτα σουρώνουμε. Πριν το πιούμε, το ζεσταίνουμε και προσθέτουμε λίγο μέλι.

Για τους μυϊκούς πόνους

Μπάνιο με αιθέρια έλαια
Γεμίζουμε την μπανιέρα μέχρι τη μέση με χλιαρό νερό και ρίχνουμε 2 σταγόνες ευκάλυπτο, 2 σταγόνες tea tree και 2 σταγόνες μαύρο πιπέρι. Κάνουμε μπάνιο το βράδυ πριν πέσουμε για ύπνο.

Λάδι μασάζ με αιθέρια έλαια
Σε 30 ml αμυγδαλέλαιο, ρίχνουμε 5 σταγόνες μαύρο πιπέρι, 5 σταγόνες ευκάλυπτο, 4 σταγόνες δεντρολίβανο, 2 σταγόνες φασκόμηλο και 2 σταγόνες λεβάντα. Με το λάδι αυτό κάνουμε μασάζ στα σημεία που πονάμε, όσες φορές θέλουμε την ημέρα.

Βότανα – Χρήσιμες πληροφορίες – οδηγίες

Σε ένα φλιτζάνι με βρασμένο νερό, ρίχνουμε 1 κουταλάκι από το βότανο της αρεσκείας μας. To αφήνουμε για περίπου 10΄ και έπειτα σουρώνουμε και πίνουμε.

Σε κάθε περίπτωση, δεν πρέπει να υπερβαίνουμε τα 3 ροφήματα ημερησίως. Εναλλακτικά, μπορούμε να αγοράσουμε βάμμα από τα φαρμακεία.

Η λήψη 15-20 σταγόνων βάμματος σε ένα φλιτζάνι με ζεστό νερό θεωρείται ασφαλής ποσότητα, ωστόσο είναι προτιμότερο να λάβουμε οδηγίες λήψης από τον φαρμακοποιό μας.

Για τα αιθέρια έλαια

Tα αιθέρια έλαια λειτουργούν και ως φάρμακα και γι’ αυτό πρέπει πάντα να χρησιμοποιούμε λίγες σταγόνες. Η πιο γνωστή δοσολογία είναι 3 σταγόνες αιθέριου ελαίου σε 5 ml αλκοόλη.
Κατά τη χρήση τους αποφεύγουμε την επαφή με τα μάτια και το στόμα.

Προσοχή: Πριν από οποιαδήποτε χρήση βοτάνου συνίσταται να συμβουλευόμαστε τον γιατρό ή έναν ειδικό. Αυτό επιβάλλεται, ειδικά αν πρόκειται να χορηγηθεί σε παιδιά, σε άτομα που λαμβάνουν φάρμακα και σε γυναίκες κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης ή της γαλουχίας.

Τα βότανα δεν αντικαθιστούν
άλλες ιατρικές και φαρμακευτικές θεραπείες.

helppost

Leucocarpa: H εκθαμβωτική λευκή ελιά από την Magna Graecia - The Dazzling White Olive

Η Leucocarpa, που ονομάζεται επίσης Leucolea, είναι μια ποικιλία ελιάς που χαρακτηρίζεται από μικρά φρούτα τα οποία, κατά την ωρίμαση, παίρνουν ένα λευκό χρώμα ελεφαντόδοντου.

«Κυρίως διαδεδομένη στις περιοχές της νότιας Ιταλίας, με ισχυρή παρουσία στην Καλαβρία, πιθανότατα εισήχθη κατά τον αποικισμό της Magna Graecia»,

ανέφερε ο Innocenzo Muzzalupo, ερευνητής στο Συμβούλιο Αγροτικής Έρευνας και Οικονομίας, Ερευνητικό Κέντρο για την Ελιά, τα εσπεριδοειδή και τα δένδρα (CREA-OFA), δήλωσε στους Olive Oil Times.

Λόγω του λευκού χρώματος των φρούτων, το οποίο στη δυτική κουλτούρα συμβολίζει την αγνότητα, κατέληξε να χρησιμοποιείται κυρίως για θρησκευτικούς σκοπούς.

«Το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο που παράγεται από αυτή την ποικιλία έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με όλα τα άλλα όσον αφορά τη σύνθεση των λιπαρών οξέων, των γεύσεων και των αρωμάτων που είναι χαρακτηριστικό ενός ελαφρού φρουτώδους προϊόντος», διευκρίνισε.
«Ένας μικρός αριθμός παραγωγών το χρησιμοποιούν σε μείγματα με άλλες κυρίαρχες ποικιλίες, αλλά λόγω του λευκού χρώματος των φρούτων, το οποίο στη δυτική κουλτούρα συμβολίζει την αγνότητα, κατέληξε να χρησιμοποιείται κυρίως για θρησκευτικούς σκοπούς».

Γι' αυτό και η Leucocarpa προορίζεται για τα μυστήρια και άλλες καθολικές ιεροτελεστίες και, στο παρελθόν, να χρίσει τον αυτοκράτορα κατά τη διάρκεια της τελετής στερέωσης.

Οι ελιές Leucocarpa (Gino Vulcano)

Αυτό αποτελεί περαιτέρω ένδειξη για το πώς οι αρχαίοι άνθρωποι, ανεξαρτήτως της πίστης τους, συνδέουν την ελιά και το ελαιόλαδο με ιερότητα, όπως συνέβη στην Αθήνα και πολλά άλλα μέρη σε όλη τη Μεσογειακή λεκάνη, σε τέτοιο βαθμό που σήμερα η ελιά θεωρείται παγκοσμίως ένα σύμβολο της ειρήνης.

Επιστρέφοντας στο Leucocarpa, ο γενετικός χαρακτηρισμός έδειξε ότι ανήκει σε ένα μοναδικό στέλεχος, του οποίου η περιορισμένη εξάπλωση πιθανώς οφείλεται σε ανήσυχη διάδοση. 

Στη συνέχεια, οι αγρότες φροντίζουν καλά αυτά τα ελαιόδενδρα, τα οποία κατά τη διάρκεια της περιόδου δίνουν μια ωραία αισθητική επίδραση, η οποία, σύμφωνα με μια μελέτη που πραγματοποίησε η Muzzalupo με άλλους ερευνητές της CREA και του Πανεπιστημίου της Καλαβρίας, οφείλεται σε «απενεργοποίηση» των φλαβονοειδών και των ανθοκυανινών.

«Η ωρίμανση της ελιάς περιλαμβάνει δύο φάσεις: πρώτον, το πέρασμα και τη σύνθεση της χλωροφύλλης που προκαλεί πράσινο φρούτο και στη συνέχεια την αποικοδόμηση της χλωροφύλλης όταν η ελιά χάνει το χρώμα της», εξηγεί ο ερευνητής μας. «Ταυτόχρονα, γενικά, στις ελιές, όπως και στα περισσότερα φρούτα, η σύνθεση των ανθοκυανινών και άλλων φλαβονοειδών ενεργοποιείται και αυτό προκαλεί το γαλαζωπό ή μαύρο χρώμα τους.»

Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι ορισμένες ποικιλίες, κατά το πρώτο μέρος της ωρίμανσης, παίρνουν μια πολύ ανοιχτή σκιά πράσινου που είναι σχεδόν λευκό. 

Για παράδειγμα, η Biancolilla, το όνομα της οποίας υπενθυμίζει το λευκό χρώμα (Bianco στα ιταλικά), ονομάζεται ελαφρώς Leucocarpa σε ορισμένες περιοχές, επειδή μετά την αποικοδόμηση χλωροφύλλης, τα φρούτα παραμένουν ανοιχτά ακόμα και είκοσι μέρες μέχρι να ενεργοποιηθούν οι pigdos.

«Στην ποικιλία Leucocarpa, η ενεργοποίηση φλαβονοειδών και ανθοκυανίνης δεν εμφανίζεται καθόλου», εξήγησε ο Muzzalupo. «Αυτή είναι η μόνη ποικιλία που παραμένει άσπρη σε οποιοδήποτε στάδιο της ωρίμανσης και εάν αφήσουμε τα φρούτα στα δέντρα μέχρι αργά το χειμώνα, θα τα βρούμε λευκά, που τείνουν να καταστούν κιτρινωπά λόγω της οξείδωσης των λιπιδίων. Στη μελέτη μας προσπαθήσαμε να καταλάβουμε γιατί συμβαίνει αυτό.»

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η μεταγραφή συγκεκριμένων γονιδίων παρεμποδίζεται στο επίπεδο ορισμένων ενζύμων από μια διαδικασία ρύθμισης. τότε, ανακάλυψαν ποιοι κανονιστικοί μηχανισμοί συμβαίνουν, μέσω ειδικών microRNAs. Αυτό το τελευταίο εύρημα οδήγησε στη δημοσίευση της έρευνας.

«Ο χαρακτηρισμός των μεταγραφών από τις βιοσυνθετικές οδούς φλαβονοειδών και ανθοκυανίνης και η ανάλυση του επιπέδου έκφρασης τους σε ελαιόδεντρα είναι ένας σημαντικός στόχος όχι μόνο να κατανοήσουμε το γεγονός των φρούτων, αλλά και να αυξήσουμε τη γνώση αυτών των αντιοξειδωτικών μορίων, τα οποία είναι σημαντικά για την ανθρώπινη υγεία», σημείωσε ο Muzzalupo.

gargalianoionline
oliveoiltimes

Μέντα, Χαμομήλι και Ιβίσκος - Τα φάρμακα της φύσης

Στην ελληνική επικράτεια συναντιούνται σχεδόν παντού τρία ιδιαίτερα ευεργετικά φυτά: η μέντα, το χαμομήλι και ο ιβίσκος. Άραγε, γνωρίζουμε το πόσο ευεργετικά είναι για την υγεία μας και ποιος είναι ο ρόλος τους στη διατροφή;

Μέντα
Είναι ένα ποώδες πολυετές φυτό που φτάνει σε ύψος ως 70 πόντους. Αποτελεί ιδιαίτερα δημοφιλές φυτό, τόσο για τις αρωματικές του, όσο και για τις γευστικές του ιδιότητες. Τα χρήσιμα μέρη της μέντας είναι τα άνθη και τα φύλλα. Χρησιμοποιείται στο μαγείρεμα, στη φαρμακευτική καθώς και σε πολλά βιομηχανοποιημένα τρόφιμα. Συστατικά της μέντας περιέχονται σε οδοντόπαστες, μαστίχες, σαπούνια, κρέμες, γλυκά και φάρμακα για τον βήχα.

Η χρήση της ξεκίνησε κυρίως από την Ασία και από τις χώρες της λεκάνης της Μεσογείου. Σε πολλούς πολιτισμούς, θεωρείτο σύμβολο φιλίας και φιλοξενίας. Στην Μ. Ανατολή, ακόμη και σήμερα, το ρόφημα μέντας σερβίρεται στους καλεσμένους κατά την άφιξή τους, ενώ στην Αρχαία Ελλάδα τα φύλλα της σκορπίζονταν στο τραπέζι ως ένδειξη θερμού καλωσορίσματος.
Η διατροφική αξία της μέντας είναι ιδιαίτερα σημαντική

Περιέχει βιταμίνες Α και C και βιταμίνη Β2, σε μικρότερες ποσότητες. Η βιταμίνη C είναι ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό, που μειώνει τον κίνδυνο για διάφορους τύπους καρκίνου. Αν η μέντα καταναλώνεται σε μικρότερες ποσότητες, τα θρεπτικά συστατικά της είναι εξίσου σημαντικά για τον οργανισμό. Πέρα όμως από βιταμίνες, η μέντα περιέχει μαγγάνιο, σίδηρο, κάλιο και ασβέστιο.

Η μέντα έχει μακρά ιστορία σε σχέση με τις φαρμακευτικές της ιδιότητες, εδώ και χιλιάδες χρόνια. Αποτελεί άριστο φάρμακο κατά της δυσπεψίας και για αυτόν τον λόγο συστήνεται ένα ρόφημα μέντας μετά από ένα πλούσιο γεύμα. Έχει χωνευτικές ιδιότητες, καθώς ελαττώνει τους μυϊκούς σπασμούς και διευκολύνει την πεπτική διαδικασία. Προλαμβάνει το σχηματισμό στομαχικού έλκους και διεγείρει τις χολικές εκκρίσεις.

Ποιο είναι το βασικό συστατικό της μέντας;

Το βασικό συστατικό της μέντας, η μενθόλη, βοηθά σημαντικά στα αναπνευστικά προβλήματα. Μειώνει τα συμπτώματα του ευερέθιστου εντέρου, χαλαρώνοντας τους μύες γύρω και μέσα στο έντερο, καθώς επίσης και τα συμπτώματα του κρυολογήματος και της γρίπης.

Εξωτερικά, η μενθόλη της μέντας βρίσκει εφαρμογή σε προϊόντα που προσδίδουν δροσερή αναπνοή όπως μαστίχες, καραμέλες και διαλύματα. Χρησιμοποιείται σε σαπούνια και γαλακτώματα και δίνει αίσθηση δροσιάς στο σώμα. Είναι αντιβακτηριδιακή και προστατεύει από τους έρπητες του στόματος και των γεννητικών οργάνων. Αλλά και ιατρικά, η μέντα φαίνεται να έχει προστατευτικές ιδιότητες σε ασθενείς με καρκίνο, που υποβάλλονται σε ακτινοβολία.

Ακόμη και το άρωμα της μέντας φαίνεται να βοηθά στην μνήμη, για αυτόν τον λόγο μπορεί να φανεί χρήσιμο πριν από κάποιες εξετάσεις.

Χαμομήλι

Είναι ένα ιδιαίτερα αρωματικό φυτό και συναντιέται σχεδόν παντού στην Ελλάδα. Η συγκομιδή του γίνεται κυρίως τους μήνες Απρίλιο, Μάιο και Ιούνιο. Ταπεινό στην εμφάνιση, αλλά πολύ σημαντικό σε φαρμακευτικές ιδιότητες.

Ήδη από την αρχαιότητα, χρησιμοποιείτο για θεραπευτικούς σκοπούς. Καταναλωνόταν για ενοχλήσεις του στομάχου, του εντέρου ή της χολής. Το συνιστούσαν σε γυναίκες, για τη μείωση των πόνων κατά την έμμηνη ρύση. Επιπλέον, χρησιμοποιείτο τοπικά ως επίθεμα σε πληγές, για να επουλωθούν πιο γρήγορα.
Ποιες είναι οι ιδιότητες του χαμομηλιού;

Πλέον, οι ουσίες και η δράση του χαμομηλιού έχουν ερευνηθεί σημαντικά σε ερευνητικό επίπεδο, πιστοποιώντας τις περισσότερες από τις θεραπευτικές του ιδιότητες. Οι ιδιότητες του χαμομηλιού οφείλονται σε δραστικές ουσίες όπως η κουμαρίνη, τα αιθέρια έλαια, τα φλαβονοειδή, το αζουλένιο, κάδμιο και μεταλλικά στοιχεία.

Σήμερα, η πιο διαδεδομένη ιδιότητα του χαμομηλιού έχει σχέση με την ικανότητα του να ηρεμεί τα νεύρα και να χαλαρώνει, διώχνοντας την αϋπνία και ενισχύοντας τον ύπνο. Επιπλέον, είναι γνωστό για τις αντισηπτικές, καταπραϋντικές και αντιαλλεργικές του ιδιότητες. Χρησιμοποιείται ευρέως για τα έλκη του πεπτικού, το φούσκωμα και την καούρα.

Ανακουφίζει από τα αναπνευστικά προβλήματα, τα κρυολογήματα, το βήχα, τον πυρετό, τα προβλήματα της χοληδόχου κύστεως, τα εντερικά αέρια, τη γαστρίτιδα, τις αιμορροΐδες, τη δυσπεψία, την αϋπνία, τις στομαχικές φλεγμονές και τους δερματικούς ερεθισμούς. Με εξωτερική εφαρμογή συντελεί στην επούλωση των εγκαυμάτων και των εκζεμάτων, ενώ είναι χρήσιμο στην ουλίτιδα και στις οφθαλμικές πλύσεις. Οι κομπρέσες με αφέψημα χαμομηλιού είναι καταπραϋντικές για κάθε είδους δερματικό πρόβλημα.

Το χαμομήλι βρίσκει πολλές εφαρμογές στον χώρο της αισθητικής, κυρίως λόγω των ευεργετικών και καταπραϋντικών ιδιοτήτων του στο δέρμα. Αποτελεί βασικό συστατικό σε προϊόντα καθαρισμού, ντεμακιγιάζ αλλά και ενυδάτωσης του δέρματος. Τα φλαβονοειδή που περιέχει έχουν θετικά αποτελέσματα επί της περιφερικής κυκλοφορίας παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον στις αντιδράσεις φλεγμονής, λόγω της αντιοξειδωτικής τους δράσης.
Ιβίσκος

Αν και διακοσμητικό φυτό, φαίνεται να έχει αρκετές φαρμακευτικές ιδιότητες. Πολλά μέρη του φυτού όπως τα φύλλα, οι ρίζες και οι κάλυκες είναι χρήσιμα. Τα μικρά φύλλα τρώγονται ωμά σε σαλάτες ή μαγειρεμένα με άλλα λαχανικά.

Οι κάλυκες του ιβίσκου περιέχουν τα περισσότερα θρεπτικά συστατικά, όπως αντιοξειδωτικά (κυρίως φλαβονοειδή), καθώς επίσης και βιταμίνες και ανόργανα άλατα, όπως ριβοφλαβίνη, ασκορβικό οξύ, νιασίνη, καροτένιο και σίδηρο.

Ο ιβίσκος παλαιότερα χρησιμοποιείτο σε αρκετά γιατροσόφια. Ακόμη και σήμερα, καταναλώνεται για την αύξηση της διούρησης, κυρίως λόγω του γλυκολικού οξέος που περιέχει. Επειδή περιέχει κιτρικό οξύ, χρησιμοποιείται για ανακούφιση από τη ζέστη, αυξάνοντας τη ροή του αίματος στην επιφάνεια του δέρματος και διαστέλλοντας του πόρους. Τα φύλλα και τα άνθη του ιβίσκου χρησιμοποιούνται σε ρόφημα, που ανακουφίζει από πεπτικά και νεφρικά προβλήματα. Πρόσφατες έρευνες έδειξαν πως το ρόφημα από ιβίσκο μπορεί να μειώσει και την αρτηριακή πίεση.

medNutrition.gr

Λαντάνα, πολύχρωμoς κι ανθεκτικός θάμνος

Η λαντάνα (Lantana camara) είναι αειθαλής καλλωπιστικός θάμνος με χαρακτηριστικά μικρά άνθη που εμφανίζονται από τις αρχές Μαΐου μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου. 

Γνωστή και με την ονομασία πολυανθούσα, τα άνθη της λαντάνας συνήθως είναι κόκκινα και πορτοκαλί, αν και πλέον συναντάμε και σε άλλους χρωματισμούς, όπως λευκό, κίτρινο και ροζέ. 

Η λαντάνα χαρακτηρίζεται από πυκνή βλάστηση, ακανόνιστο σχήμα και σχετικά γρήγορη ανάπτυξη που φτάνει σε ύψος 1-1,5 μέτρα. Λόγω της μεγάλης ανθεκτικότητας και της μεγάλης περιόδου ανθοφορίας, η λαντάνα επιλέγεται για φύτευση σε παρτέρια, σε δρόμους, σε πλατείες και πάρκα για χαμηλούς φράχτες. 

Υπάρχουν διάφορες ποικιλίες λαντάνας για να φυτέψουμε, άλλες για χαμηλούς φράκτες, άλλες για γλάστρες και άλλες για κρεμαστά καλάθια. 

Ας δούμε αναλυτικά παρακάτω τις πιο κατάλληλες συμβουλές για την φροντίδα της λαντάνας ώστε να απολαύσουμε τα υπέροχα λουλούδια της στον κήπο και στο μπαλκόνι μας. 

1. Σε τι μέρη μπορούμε να φυτέψουμε τη λαντάνα; 

Η λαντάνα δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις σε ό,τι αφορά τον τύπο του εδάφους που θα φυτευθεί και μπορεί να επιβιώνει ακόμη και σε φτωχά άγονα εδάφη. Είναι κατάλληλη για φύτευση σε παραθαλάσσιες περιοχές, καθώς είναι ιδιαίτερα προσαρμοστική σε συνθήκες υψηλής αλατότητας. 

Επιπλέον, η λαντάνα είναι ανθεκτική σε συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας και ξηρασίας και μπορεί να αντιμετωπίσει συνθήκες καύσωνα. 

Βέβαια, είναι αρκετά ευπαθής σε χαμηλές θερμοκρασίες κάτω του μηδενός και μπορεί να ξεραθεί την περίοδο του χειμώνα λόγω έντονης παγωνιάς ή χιονόπτωσης. 

2. Πως φυτεύουμε τη λαντάνα σε γλάστρα; 

Για τη φύτευση της λαντάνας στο μπαλκόνι, επιλέγουμε σχετικά ρηχές γλάστρες ή κρεμαστά καλάθια που έχουν ύψος μέχρι 20 εκατοστά. Η λαντάνα είναι ένα από πιο ανθεκτικά φυτά για μπαλκόνι και μπορούμε να τη φυτέψουμε σε σημείο με νότιο, ανατολικό ή δυτικό προσανατολισμό. 

Προμηθευόμαστε φυτόχωμα γενικής χρήσης με περλίτη για καλύτερο αερισμό της ρίζας ενώ στη βάση της γλάστρας, τοποθετούμε μία λεπτή στρώση χαλικιών για να απομακρύνεται το νερό που περισσεύει, όταν ποτίζουμε. 

3. Πόσο συχνά θέλει πότισμα η λαντάνα; 

...................

η συνέχεια στην πηγή