Thursday, 31 December 2009

Μόλυνση του Ασωπού ποταμού - «Όσοι ρυπαίνουν δεν σώζονται με νηστεία»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ
ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Κλείνει τον ηλεκτρονικό υπολογιστή, τακτοποιεί τα φωτογραφικά σύνεργα στις θήκες τους, φοράει το ράσο του. Είναι ένα ξεχωριστό απόγευμα για τον παπα-Γιάννη Οικονομίδη, που πρωτογνωρίσαμε σχεδόν τρία χρόνια πριν. Η Ακαδημία Αθηνών αποφάσισε να του απονείμει βραβείο «για πράξη κοινωνικής αρετής και ανθρωπισμού, σε τομέα που η μέριμνα της πολιτείας ήταν ανύπαρκτη ή ανεπαρκής»!
«Το πρόβλημα αναδείχθηκε, τώρα ήρθε η δύσκολη ώρα να παρθούν αποφάσεις απέναντι σε συγκεκριμένους ρυπαντές, συγκεκριμένους αρμοδίους», λέει ο παπα- Γιάννης Οικονομίδης, περπατώντας στην τοξινωμένη όχθη του ΑσωπούΛίγο πριν φιλήσει τα τρία του παιδιά και ξεκινήσει να παραλάβει, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, το βραβείο «εις μνήμην Μαυρίκου Αντωνίου Καζέ και Φανής χήρας Μ.-Αντ. Καζέ», μιλάμε μαζί του για τραγωδίες και χαρμολύπες, το τεράστιο κενό της Εκκλησίας, την υποκρισία της νηστείας.

Τον Απρίλιο του 2007, ο παπα-Γιάννης Οικονομίδης ήταν ένας άγνωστος «ρασοφόρος ακτιβιστής», όπως άγνωστη στον πολύ κόσμο ήταν και η «τραγωδία» με την τοξική μόλυνση του Ασωπού ποταμού. Τι άλλαξε από τότε;

Οσο ανύπαρκτη ήταν δηλαδή στα Οινόφυτα, όπου εδώ και δεκαετίες ο Ασωπός ποταμός μετατρέπεται σε ανοιχτό βόθρο υποδοχής βιομηχανικών λυμάτων. Ο παπα-Γιάννης αφιέρωσε τα τελευταία χρόνια αμέτρητες ώρες να φωτογραφίζει τις παράνομες χωματερές των εργοστασίων και τους σωλήνες που άδειαζαν τόνους χημικών στα ποτάμια, να μετρά θανάτους από καρκίνο, να μιλά με τους συμπολίτες του.
«Τώρα η τραγωδία του Ασωπού είναι γνωστή. Φτάσαμε σε ένα σημείο όπου το κέντρο βάρους φεύγει από την ανάδειξη του προβλήματος και περνά στις ζητούμενες λύσεις. Γνωστοί έγιναν επίσης οι οργανωμένοι πολίτες της περιοχής που έκαναν πολύ σημαντικές παρεμβάσεις...».
«Σταθμοί» τραγωδίας

Στην πορεία αυτή, ποιοι ήταν οι σημαντικότεροι σταθμοί;

«Μέχρι και τον Αύγουστο του 2007 προσπαθούσαμε να ανοίξουμε τη συζήτηση για το θέμα. Τότε αποκαλύπτεται η ύπαρξη του εξασθενούς χρωμίου. Κρατώ ως επόμενο σταθμό την προσφυγή της ΕΚΠΟΙΖΩ κατά του Δήμου Οινοφύτων, όπου για πρώτη φορά ελληνικό δικαστήριο λέει ότι η πολιτεία δεν έχει το δικαίωμα να κάνει πειραματόζωα τους πολίτες της. Τότε γέμισε ο τόπος μας μαύρες πλαστικές δεξαμενές ώστε να αποθηκεύει ο κόσμος νερό για τις βασικές του ανάγκες. Ακολούθησε η έκθεση του επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, όπου για πρώτη φορά ανεξάρτητη αρχή γράφει επιτέλους επίσημα κάτι που ξέραμε, ότι δηλαδή η τοπική αυτοδιοίκηση κάθε βαθμού και τα υπουργεία μεθόδευαν την "εξαφάνιση" των τοξικών που παράγονταν στην περιοχή. Αλλος ένας σταθμός ήταν η εκδήλωση στις Βρυξέλλες που οργάνωσε το Ινστιτούτο Τοπικής Ανάπτυξης Πολιτισμού Οινοφύτων με το κόμμα των Πρασίνων, όπου για πρώτη φορά αναδείχθηκε το πρόβλημα και κερδίσαμε σε επίπεδο Ε.Ε. πως δεν νοείται όριο ασφαλείας για έκθεση σε καρκινογόνους και μεταλλαξιογόνους παράγοντες και ότι υπάρχει θεσμικό κενό που πρέπει να καλυφθεί με μηχανισμό παρέμβασης σε περιστατικά χημικής ρύπανσης εις βάρος του περιβάλλοντος και του πληθυσμού. Σταθμός είναι επίσης η έναρξη χρήσης ένδικων μέσων από πολίτες στα αστικά και ποινικά δικαστήρια κατά βιομηχανιών και οργάνων της πολιτείας για αποζημιώσεις, έκθεση σε κίνδυνο, διαφυγόντα κέρδη, μείωση αξίας ακινήτων και ψυχική οδύνη, όταν κάποιος έχει χάσει άνθρωπό του από την έκθεση στη ρύπανση».

Οδηγήθηκε κάποια τέτοια υπόθεση σε απόφαση;

«Στο Συμβούλιο της Επικρατείας υπάρχει θετική εισήγηση για την προσφυγή μας κατά της νομαρχίας Βοιωτίας, η οποία όφειλε να εξετάσει τα αιτήματά μας για άρση των παράνομων αδειών λειτουργίας που είχε εκδώσει και να μην τους επιτρέπει ανενόχλητους να ρυπαίνουν».

Χαρμολύπη
Οι βροχές κατεβάζουν περισσότερο νερό στον Ασωπό αλλά το χρώμα του παραμένει αφύσικο, θυμίζοντας τις μετρήσεις βαρέων μετάλλων που έκρυβαν οι αρμόδιοι

Η βράβευση της Ακαδημίας είναι ένας σταθμός;

«Σε επικοινωνιακό επίπεδο είναι. Οχι όσον αφορά το πρόσωπό μου, αλλά την αναγνώριση που βρίσκουν έτσι οι συλλογικοί μας αγώνες».

Πώς νιώθετε όμως προσωπικά για τη βράβευση;

«Κατά πρώτον νιώθω λυπημένος, γιατί εάν έκαναν σωστά τη δουλειά τους οι τοπικές αρχές δεν θα χρειαζόταν αυτός ο αγώνας για να αναδειχθεί το πρόβλημα. Κατά δεύτερον, χαρούμενος, διότι με τον τρόπο αυτό αναγνωρίζονται με τον καλύτερο τρόπο οι προσπάθειες των περιβαλλοντικών οργανώσεων. Νιώθω επίσης "μισός", διότι θα προτιμούσα να μοιραστώ το βραβείο με τον Θανάση Παντελόγλου, που μας άνοιξε τα μάτια και στάθηκε στο πλευρό μας με την επιστημονική του κατάρτιση όλα αυτά τα χρόνια».

Η χαρμολύπη είναι και στοιχείο της χριστιανικής πίστης...

«Η ζωή η ίδια είναι χαρμολύπη. Αποτελεί βίωμα για όλους μας να χαίρεσαι για κάτι που αποτελεί τραγωδία. Χαίρεσαι όταν επιτέλους ακούγεται η φωνή σου, αλλά στο βάθος υπάρχει λύπη ξέροντας ότι χιλιάδες άνθρωποι έχουν υποστεί ζημιά ενδεχομένως μη αναστρέψιμη».

Κάτι σαν τη Σταύρωση με την Ανάσταση.

«Την Ανάσταση όμως δεν την έχουμε δει ακόμη».
Επί της ουσίας, το βραβείο λέει κάτι; Μπορούν οι πνευματικοί άνθρωποι, οι χωρίς δικαστική ή πολιτική εξουσία να βοηθήσουν;

«Είναι πάγιο αίτημα οι πνευματικοί άνθρωποι να ασχοληθούν με το περιβαλλοντικό ζήτημα. Είναι πνευματικό ζήτημα ακόμη και αν εκφράζεται με υλικό τρόπο. Ξεκινά από τη στάση που έχουμε απέναντι στον κόσμο και το περιβάλλον γύρω μας».

Αν είχατε περιθώριο να μιλήσατε σήμερα στην Ακαδημία, τι θα λέγατε;

«Θα ήθελα αυτοί οι σοφοί να ασχοληθούν με το γιατί φτάσαμε ώς εδώ. Για ποιο λόγο ρημάχτηκε ο τόπος, τι δεν κάναμε καλά. Μπροστά μας είναι η υλοποίηση λύσεων και εκεί χρειάζεται η συμπαράσταση όλων».

Τι γίνεται όμως όταν ένας πνευματικός φορέας χρησιμοποιεί οικονομικές χορηγίες από συμφέροντα που ενδεχομένως ρυπαίνουν;

«Η Εκκλησία μας λέει ότι επ' ουδενί δεν πρέπει να πάρεις βρώμικα λεφτά, έστω και αν είναι για καλό σκοπό. Εχει σημασία να μη σε φιμώνει η χρηματοδότηση. Ο,τι πετύχαμε έως σήμερα εμείς το κάναμε χωρίς χρηματοδότηση».

Το ότι φοράτε ράσο συνεχίζει να βοηθάει τις δράσεις σας, όπως λέγαμε στην πρώτη μας κουβέντα; Ρωτώ, διότι πριν από μήνες είχαμε φαινόμενο προπηλακισμού από αγρότη της περιοχής σε βάρος σας.

«Αυτό ήταν ένα σύμπτωμα της βαριάς αρρώστιας που περνάμε. Το να στέκεσαι στα επιφανειακά συμπτώματα αποπροσανατολίζει... Ηταν ένα ατυχές περιστατικό που δείχνει πού μπορεί να φτάσουν τα πράγματα όταν η πολιτεία είναι απούσα».

Λέγαμε επίσης τότε ότι η εκκλησιαστική ιεραρχία βοηθούσε το έργο σας. Στο μεταξύ, εξελέγη αρχιεπίσκοπος άνθρωπος που κατάγεται από αυτήν ακριβώς την περιοχή των Οινοφύτων. Επαιξε κάποιο ρόλο αυτό;

«Τελώ εν αναμονή αποτελεσματικής παρέμβασης της Εκκλησίας μας και για το τοπικό περιβαλλοντικό πρόβλημα και για το ευρύτερο. Θεωρώ ότι υπάρχει τεράστιο κενό, το οποίο πρέπει να καλυφθεί. Είναι πνευματικό ζήτημα αλλά καταλήγει σε συγκεκριμένα πρόσωπα, συγκεκριμένους χριστιανούς, συγκεκριμένους ρυπαντές, με τους οποίους η οποιαδήποτε εξουσία, οποιαδήποτε εκκλησία πρέπει να συγκρουστεί. Η σύγκρουση είναι δομικό συστατικό για να πάνε τα πράγματα μπροστά. Η Εκκλησία προχώρησε μέσα από συγκρούσεις με την εξουσία. Εγώ περιμένω την Εκκλησία να συγκρουστεί για το θέμα το περιβαλλοντικό, το οποίο είναι κατ' εξοχήν πνευματικό ζήτημα και πρέπει να την αφορά. Εχουμε το φωτεινό παράδειγμα του "πράσινου" Οικουμενικού Πατριάρχη που, νομίζω, δείχνει τον δρόμο. Εμείς όμως δεν πρέπει να μιλάμε θεωρητικά και γενικά, έχουμε συγκεκριμένο πρόβλημα, συγκεκριμένη μητρόπολη, συγκεκριμένη ενορία, συγκεκριμένους ανθρώπους. Και εκεί αρχίζουν τα δύσκολα...».

Οι Αρχές
Σε επίπεδο συνεργασίας με τις Αρχές άλλαξε κάτι;

«Μέχρι τις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές είχαμε έναν πόλεμο με την πολιτεία σε κάθε επίπεδο. Αρνηση παροχής στοιχείων, προσπάθεια κάλυψης-υποβάθμισης του προβλήματος για να πέσουν οι υπεύθυνοι στα μαλακά. Εχουμε κρατικά έγγραφα που προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι είναι επ' ωφελεία μας να πίνουμε εξασθενές χρώμιο! Οι δράσεις μας ενόχλησαν για πρώτη φορά την εξουσία. Συμβάλαμε στο να αρχίσει να γυρίζει ο δυσκίνητος μηχανισμός, ζητούμενο είναι το πού θα οδηγήσει η κινητικότητα. Από τις εκλογές και μετά η εικόνα άλλαξε. Οι επιλογές προσώπων σε σημεία καίρια, όπως η Ειδική Γραμματεία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος και η Επιθεώρηση, συγκεκριμένα η Μαργαρίτα Καραβασίλη και ο Παναγιώτης Μέρκος, είναι άνθρωποι που υπέστησαν διωγμό για τη στάση που κράτησαν στο θέμα του Ασωπού ποταμού. Δικαιολογημένα και εμείς ανεβάζουμε τον πήχη».

Στο ποίμνιό σας είδατε αλλαγές;

«Πολλές. Η δυσπιστία που υπήρχε στην αρχή από μερικούς έγινε εμπιστοσύνη. Δείξαμε συνέπεια όλα αυτά τα χρόνια και άλλαξε η ποιότητα αντίδρασης της τοπικής κοινωνίας. Οι άνθρωποι είναι περισσότερο ενημερώμενοι, υποψιασμένοι απέναντι στην εξουσία, ανησυχούν για την υγεία τη δική τους και των παιδιών τους».*

«Όσοι ρυπαίνουν δεν σώζονται με νηστεία»

Αν ερχόταν κάποιος να σας εξομολογηθεί μια περιβαλλοντική αμαρτία, τι θα του λέγατε; Ποινή... νηστείας;
«Κάθε φορά που κάνει κάποιος μια αδικία, ο καλύτερος τρόπος να συγχωρεθεί, ας πούμε, το αμάρτημα είναι να διορθώσει την κατάσταση. Να σταματήσει αμέσως ο ρυπαντής να ρυπαίνει. Κακώς φτάσαμε στο σημείο να κάνουμε το αυτονόητο μόνο διά της επιβολής. Η ρύπανση χτυπά και τους ίδιους, η επίσκεψη και μόνο στο εργοστάσιο βλάπτει. Η νηστεία είναι ένα απλό παράδειγμα του πώς θα μάθουμε τον εαυτό μας να λέει και ένα "όχι". Ο βιομήχανος-ρυπαντής απλώς κατασπαράζει τον κόσμο, τον βλέπει σαν πρώτη ύλη. Σίγουρα δεν νηστεύει. Ας νηστεύει εκκλησιαστικά, ας είναι πιστός, ας μην τρώει κρέας. Η καλύτερη νηστεία δεν είναι η υποκριτική του "δεν θα φάω κρέας σήμερα", αλλά θα σταματήσω να ρυπαίνω και όσα κέρδισα παρανόμως τόσα χρόνια θα τα ρίξω στην αποκατάσταση. Να το πάω πιο πέρα; Θα ψάξω να βρω πόσοι έπαθαν καρκίνο από μένα, θα προσπαθήσω να τους κάνω καλά και αν έχουν πεθάνει, να βοηθήσω τις οικογένειές τους».

Και κάτι πρακτικό... Στα Θεοφάνια, σε τι λογής νερό θα ρίξετε τον Σταυρό;

«Σίγουρα σε νερό ρυπασμένο και βρώμικο. Στο δίκτυο ύδρευσης έχουμε ακόμη προβλήματα. Το διυλιστήριο δεν φτιάχτηκε σωστά, δεν αποδίδει, δεν πίνουμε δυστυχώς νερό, παρά τις εξαγγελίες. Αυτό είναι το νερό όμως που έχουμε, αυτό θα αγιάσουμε...».
Πάντως ο πρώτος αγιασμός υδάτων έγινε στον ποταμό Ιορδάνη...

«Στους ποταμούς δίπλα πρωτοαναπτύχθηκε ο ανθρώπινος πολιτισμός. Εμείς σήμερα "ανταποδίδουμε" το καλό που μας έκαναν...».

ΠΗΓΗ:
Enet

Αναρτήθηκε από Messa-pios

Wednesday, 30 December 2009

Κρέμασε αλεπού σε καλώδια της ΔΕΗ

Ένα αποτρόπαιο θέαμα αντίκρισαν οι κάτοικοι του οικισμού 
της Μάκρης του δήμου Αλεξανδρούπολης.



Θρασύτατος δράστης σκότωσε και κρέμασε μία αλεπού από τα καλώδια κολόνας της ΔΕΗ, ακριβώς επάνω από τη γεώτρηση που τροφοδοτεί με νερό τον οικισμό.
Ήδη οι κάτοικοι και ο πρόεδρος του δημοτικού διαμερίσματος ζήτησαν τη σύλληψη του δράστη, τα κίνητρα του οποίου παραμένουν άγνωστα.

ΠΗΓΗ: Το Τεφτέρι

Tuesday, 29 December 2009

Το πουλάκι που κλαίει...

...επειδή έχασε το ταίρι του




Τις φωτογραφίες αυτές τις δημοσίευσε εφημερίδα στη Γαλλία και τη συγκεκριμένη ημέρα πουλήθηκαν όλα τα φύλλα. 
Εκατομμύρια άνθρωποι έκλαψαν σε Ευρώπη και Αμερική μόλις τις είδαν. 
Γι αυτούς που νομίζουν ότι τα ζώα δεν έχουν συναισθήματα...
 

πηγή: messa-pios   
πηγή της πηγής: anopetra-eleos

Ο τόπος μας - ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ: Η καρδιά του Χελμού


Πλούσια η ιστορία των Καλαβρύτων, πλεγμένη με αρχαίους μύθους και γεγονότα που σημάδεψαν ολόκληρη τη σύγχρονη Ελλάδα. Τριγύρω, τα ορεινά τοπία του Χελμού, διάστικτα με παραδοσιακά χωριά και μοναδικές ομορφιές: από το Σπήλαιο των Λιμνών και το φαράγγι του Βουραϊκού με τον περίφημο Οδοντωτό ώς τη Ζαρούχλα και τη λίμνη Τσιβλού, το μάτι δεν προφταίνει να συγκρατήσει εικόνες.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΝΙΚΟΣ ΕΞΑΡΧΟΠΟΥΛΟΣ



Mετά από κάμποσα χιλιόμετρα ανηφορικών στροφών από την εθνική οδό Αθηνών - Πατρών, έφτασα στα Καλάβρυτα και βάλθηκα να τα εξερευνήσω. Πρώτος σταθμός το ιστορικό αρχοντικό της Παλαιολογίνας, που στεγάζει το πολιτιστικό κέντρο του δήμου. Στο επιβλητικό κτίσμα από γκρίζα πέτρα, με διακριτά τα χαρακτηριστικά του πυργόσπιτου της εποχής, όπως πολεμίστρες και ζεματίστρα, με περιμένει η Γιώτα Μιχαλοπούλου, για να με ξεναγήσει στους χώρους και στην ιστορία του: «Χτίστηκε πιθανόν από τον Θωμά Παλαιολόγο, αδερφό του Κωνσταντίνου, ο οποίος το δώρισε στη συγγενή του, Αικατερίνη Παλαιολογίνα». Ο θρύλος λέει ότι η περήφανη Αικατερίνη, για να μην πέσει στα χέρια των Οθωμανών, αυτοκτόνησε πέφτοντας από το φράγκικο κάστρο στις παρυφές των Καλαβρύτων. Εξ ου και Κάστρο της Ωριάς, της Ωραίας δηλαδή, από το οποίο σήμερα έχουν απομείνει μόνο χαλάσματα, αλλά αξίζει μια επίσκεψη. «Ευτυχώς, το αρχοντικό γλίτωσε από τους Οθωμανούς και τους ναζί», συνεχίζει η Γιώτα. «Ο τελευταίος ιδιοκτήτης του, ο Β. Τσαπάρας, το δώρισε στον δήμο μας ώστε να χρησιμοποιηθεί ως πολιτιστικό κέντρο».
Τα Καλάβρυτα είναι μια φροντισμένη κωμόπολη, ίσως όχι τόσο παραδοσιακή όσο θα περίμενε κανείς -άλλωστε κάηκε στο Ολοκαύτωμα του 1943-, ωστόσο διαθέτει ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, γραφικές γωνιές και κάποια καλοδιατηρημένα ιστορικά κτίρια. Την εικόνα συμπληρώνει το δασωμένο ορεινό τοπίο, ορατό όπου και αν στρέψει κανείς το βλέμμα. Ο περίπατος ξεκινά συνήθως από τον ανηφορικό πεζόδρομο της αγοράς, απέναντι από τον σιδηροδρομικό σταθμό. Και στις δύο πλευρές του δρόμου, καφενεία, ζαχαροπλαστεία, ταβέρνες και μαγαζιά, κυρίως τουριστικά. Λογικό, αφού η τοπική οικονομία βασίζεται πολύ στον τουρισμό, που εκτοξεύτηκε με το άνοιγμα του χιονοδρομικού κέντρου, 20 χρόνια πριν - 200.000 άτομα το επισκέπτονται κάθε χειμώνα.
Ανεβαίνοντας, συναντώ το πρώην Δημοτικό Σχολείο: το όμορφο κτίριο, νεοκλασικού ύφους, δωρεά του Ανδρέα Συγγρού, έχει μετατραπεί σε σύμβολο της πιο σκοτεινής σελίδας της καλαβρυτινής ιστορίας. Εδώ, το Δεκέμβριο του '43, οι ναζί συγκέντρωσαν τους ντόπιους, λέγοντας ότι «κανείς δεν θα πάθει τίποτα». Η υπόσχεση αθετήθηκε: στις 13 Δεκεμβρίου, οι άντρες άνω των 14 ετών εκτελέστηκαν στη ράχη του Καππή, όπου στέκει σήμερα το επιβλητικό μνημείο του Τόπου της Θυσίας. Παράλληλα, οι ναζί έβαλαν φωτιά στο Δημοτικό, όπου είχαν πρώτα κλειδώσει γυναικόπαιδα και ηλικιωμένους. Ευτυχώς, οι εγκλωβισμένοι κατάφεραν να σπάσουν τις πόρτες και να σωθούν. Το κτίριο αποκαταστάθηκε μεταπολεμικά και το 1986 κηρύχθηκε Ιστορικό Μνημείο. Σήμερα, δεν λειτουργεί ως σχολείο, αλλά συνεχίζει να παραδίδει μαθήματα ιστορίας: από το 2005, φιλοξενεί το Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος. Η αίθουσα με τις φωτογραφίες των 696 εκτελεσθέντων έχει μια ατμόσφαιρα τόσο λιτά υποβλητική, που σχεδόν προκαλεί δέος…
Μνήμες του Ολοκαυτώματος θα συναντήσω και στην κατάφυτη κεντρική πλατεία, όπου το ρολόι του μητροπολιτικού ναού δείχνει 2.34, παγωμένο για πάντα στην ώρα της εκτέλεσης. Η πλατεία υπενθυμίζει και άλλες ιστορικές στιγμές, όπως η Επανάσταση του 1821, με προτομές ντόπιων αγωνιστών. Τερματίζω τη βόλτα μου ψηλότερα, στην πλατεία των Τριών Γερόντων, με τον αιωνόβιο πλάτανο, στη σκιά του οποίου, λέει η παράδοση, συναντήθηκαν οι αγωνιστές Ζαΐμης, Πετμεζάς και Φωτήλας.

Ο Οδοντωτός και ο Βουραϊκός


Το διασημότερο ελληνικό τρένο, που δια-νύει μια από τις ωραιότερες διαδρομές της Ευρώπης, αποτελεί από μόνο του λόγο επίσκεψης στην περιοχή. Ετσι, από τον γραφικό πέτρινο σταθμό επιβιβάζομαι στον Οδοντωτό, που μέσα από το φαράγγι του Βουραϊκού συνδέει τα ορεινά Καλάβρυτα με το παραλιακό Διακοφτό. Από τον Ιούλιο του 2009, τα παμπάλαια γαλαζοπράσινα τρενάκια αντικαταστάθηκαν από υπερσύγχρονους συρμούς ελβετικής κατασκευής. Καθώς το ταξίδι των 20 χλμ. ξεκινά, συναντώ τον ιδανικό συνταξιδιώτη: ο κύριος Γιώργος Μητρόπουλος, συνταξιούχος επιθεωρητής των γραμμών, γνωρίζει πόντο-πόντο τον Οδοντωτό και μου διηγείται την ιστορία του. Η κατασκευή του ανατέθηκε σε Γάλλους και διήρκεσε από το 1889 ώς το 1896, οπότε εγκαινιάστηκε η γραμμή, η οποία αποτελεί την πιο στενή στην Ελλάδα, πλάτους 75 εκατοστών - ιδιαίτερη προτίμηση του Τρικούπη. Ως τη δεκαετία του '60 αποτελούσε το μοναδικό μέσο μεταφοράς των κατοίκων της περιοχής, με σπουδαία οικονομική σημασία. Εκτοτε βεβαίως ήρθε η πρόοδος και η λειτουργία του σήμερα είναι μάλλον τουριστική. Ο κύριος Γιώργος μού προτείνει να περπατήσω για να απολαύσω το κατάφυτο φαράγγι του Βουραϊκού. Ακολουθώ τη συμβουλή του - εξάλλου, η γραμμή του Οδοντωτού είναι τμήμα του ευρωπαϊκού μονοπατιού Ε4.
Ο μύθος θέλει τον Ηρακλή να ανοίγει το φαράγγι για να φτάσει στην αγαπημένη του Βούρα - εξ ου και Βουραϊκός, κατά μία εκδοχή. Ισως γι' αυτό να αποτελεί ένα αληθινό θαύμα της πελοποννησιακής φύσης, που από τις 30/9/2009 προστατεύεται επισήμως από το ελληνικό κράτος ως τμήμα του Εθνικού Πάρκου Χελμού - Βουραϊκού. Για να πάρετε μια καλή γεύση, κατεβείτε στη στενή σήραγγα στις Πόρτες -αν συμφωνήσει ο οδηγός- και περπατήστε ώς την Κάτω Ζαχλωρού. Πρόκειται για ένα από τα ωραιότερα τμήματα της διαδρομής: στις Πόρτες, τα τοιχώματα του φαραγγιού σχεδόν ακουμπούν μεταξύ τους και στις ρίζες τους ο Βουραϊκός συνοδεύει την πεζοπορία με το κελάρυσμα των νερών του, ανάμεσα σε πυκνά, πελώρια πλατάνια. Λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα, σας υποδέχεται η γραφική Κάτω Ζαχλωρού με τον πέτρινο σταθμό και τα λιγοστά πετρόχτιστα σπίτια της, που φτάνουν σχεδόν μέχρι το ποτάμι. Από το χωριό ξεκινάει και μονοπάτι που το συνδέει με τη φημισμένη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου.
Μονές Μεγάλου Σπηλαίου και Αγίας Λαύρας
Γαντζωμένη σε έναν κάθετο βράχο 120 μέτρων, στις ορθοπλαγιές του Χελμού, η Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου μοιάζει από μακριά με απόρθητο φρούριο. Χτισμένη στην είσοδο ενός σπηλαίου, όπως μαρτυρεί το όνομά της, ιδρύθηκε πιθανόν τον 4ο αιώνα. Θεωρείται από τα πλέον ιστορικά θρησκευτικά κέντρα της Πελοποννήσου, με ενεργό συμμετοχή στα γεγονότα που σημάδεψαν την περιοχή. Υπέστη πολλές καταστροφές, με τελευταία την πυρπόληση από τους ναζί το 1943, οι οποίοι γκρέμισαν 16 μοναχούς από τη θέση Κισωτή. Αυτή την εποχή στο Μέγα Σπήλαιο γίνονται οικοδομικές εργασίες και θυμίζει εργοτάξιο. Ωστόσο, μπορείτε να θαυμάσετε πολλούς από τους θησαυρούς του αλλά και τη συγκλονιστική θέα στο φαράγγι του Βουραϊκού.
Εξίσου σημαντική είναι βέβαια και η ιστορική Μονή της Αγίας Λαύρας, που πιθανότατα ιδρύθηκε το 961 από τον Αγιορείτη Ευγένιο. Εδώ, στις 17 Μαρτίου 1821, λέει η παράδοση, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ύψωσε το Λάβαρο της Επανάστασης - ωστόσο, ιστορικά δεν επαληθεύεται τέτοιο γεγονός. Οπως και αν έχει, η μονή, έως τότε πνευματικό κέντρο της περιοχής, είναι στενά συνδεδεμένη με την Επανάσταση, ενώ υπέστη αρκετά δεινά: πυρπολήθηκε από τους Οθωμανούς το 1585, από τον Ιμπραήμ το 1826 και από τους ναζί το 1943, οι οποίοι εκτέλεσαν και όσους μοναχούς βρήκαν εκεί. Σήμερα αποτελεί σπουδαίο τόπο προσκυνήματος, ενώ φιλοξενεί πλούσια συλλογή κειμηλίων, στα οποία περιλαμβάνεται και το Λάβαρο της Επανάστασης.

Εξερευνώντας τον Χελμό

Ξεκινώ οδικώς να γνωρίσω τον Χελμό, από τον πρόσφατα ασφαλτοστρωμένο δρόμο που συνδέει τα Καλάβρυτα με τα περίφημα Κλουκινοχώρια - το πιο γνωστό είναι η Ζαρούχλα. Ο δρόμος ανεβαίνει φιδογυριστά το βουνό ανάμεσα σε πυκνά μαύρα έλατα, σχεδόν μέχρι την είσοδο του χιονοδρομικού, από όπου αρχίζει και πάλι η κατάβαση.

Το όνομα της ράχης, Σκυλογκρέμι γράφει ο χάρτης, δικαιολογείται απόλυτα: ο δρόμος είναι στενός και με φουρκέτες, ενώ η πυκνή ομίχλη δεν διευκολύνει την κατάσταση, αφού δεν υπάρχει κατάλληλη σήμανση - να κάτι που πρέπει να διορθωθεί άμεσα, αφού η ομίχλη εδώ είναι σύνηθες φαινόμενο.

Βγαίνοντας από το λευκό σύννεφο, το τοπίο γύρω μου μοιάζει βγαλμένο από πίνακα ιμπρεσιονιστικό: σκουροπράσινα ελατοδάση σκεπάζουν τις πλαγιές, με χάλκινα μπαλώματα από καρυδιές και καστανιές και φαράγγια, κατακίτρινα από τα πλατάνια, να τα διασχίζουν ορμητικά νερά. Και σκόρπια ανάμεσα στη βλάστηση, τα Κλουκινοχώρια: Περιστέρα, Μεσορρούγι και Σόλος, η Αγία Βαρβάρα με τους περίφημους χτιστάδες της, που γέμισαν τον Χελμό με γερά σπίτια και γεφύρια, και στο τέρμα της διαδρομής η Ζαρούχλα, το γραφικό αλλοτινό κεφαλοχώρι, που σήμερα έχει μια χούφτα μόνιμους κατοίκους. Εντούτοις, τα Σαββατοκύριακα γεμίζει ζωή χάρη στον τουρισμό, γι' αυτό και αφθονούν οι ξενώνες. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει ο Πύργος του Φωτήλα, ένα αυθεντικό πυργόσπιτο του 18ου αιώνα, που έχει αποκατασταθεί υποδειγματικά και αποτελεί αξιοθέατο της Ζαρούχλας.
Δύο χιλιόμετρα μακρύτερα, σε ένα σημείο που εκτίμησα για τη γαλήνη του, βρίσκεται η μικροσκοπική αλλά γοητευτική Μονή της Αγίας Τριάδας, περικυκλωμένη από ελατόφυτες πλαγιές. Ο γκριζωπός μεταβυζαντινός ναός διαθέτει εξαίρετο εσωτερικό διάκοσμο, όπως έμαθα, αλλά δυστυχώς παραμένει κλειστός, λαβωμένος από τον πρόσφατο σεισμό στην Αχαΐα. Πίσω του στέκει ο Πύργος Παπαδημητροπούλου που, παρότι ερειπωμένος, διατηρεί κάτι από τη χαμένη του αίγλη.
Στο δρόμο για τη λίμνη Τσιβλού, ένας χωματόδρομος μεταξύ Σόλου και Περιστέρας μέσα στο πυκνό ελατοδάσος οδηγεί στη Βρύση της Γκόλφως και στα Υδατα της Στυγός. Παρόλο που η Γκόλφω υπήρχε μόνο στη φαντασία του δημιουργού του ομώνυμου βουκολικού δράματος, Σπύρου Περεσιάδη, αξίζει να πάτε στη βρύση, που βρίσκεται σε ωραιότατο σημείο. Οσο για τα Υδατα της Στυγός ή Μαυρονέρι, το πράγμα δυσκολεύει, αφού απαιτείται αρκετή πεζοπορία σε δύσβατο μονοπάτι για να δει κανείς τον καταρράκτη που πηγάζει από τη Νεραϊδοράχη. Αμέτρητοι οι μύθοι για τη φοβερή Στύγα, το ποτάμι που διέσχιζε τον Αδη: για παράδειγμα, εδώ ορκίζονταν οι θεοί του Ολύμπου, ενώ στα νερά της η Θέτιδα βούτηξε τον Αχιλλέα για να τον κάνει αθάνατο - μόνο που ξέχασε τη φτέρνα.
Η περιήγησή μου στον Χελμό, στα Αροάνια Ορη των αρχαίων, τελειώνει στη λίμνη Τσιβλού, που δικαίως μπορεί να χαρακτηριστεί παραμυθένια: σε υψόμετρο 800, αναδύεται μέσα από το δάσος, με τις γύρω πλαγιές να καθρεφτίζονται στα καταγάλανα νερά της, ένας τόπος ιδανικός για περίπατο γύρω από τις όχθες ή απλώς για ρομάντζα. Ακόμα πιο συναρπαστική κάνει τη λίμνη η ηλικία της: σχηματίστηκε μόλις το 1913, με την κατολίσθηση μιας ολόκληρης πλαγιάς, που πήρε μαζί της και το χωριό Τσιβλός. Μέσα από τα νερά της λίμνης ξεπροβάλλουν γυμνοί κορμοί δέντρων, ριζωμένων ακόμα στον πυθμένα της. Από μια συγκεκριμένη γωνία, ένας κορμός μού μοιάζει με υδρόβιο τερατάκι. Γιατί όχι; Μια τόσο νεαρή λίμνη χρειάζεται και αυτή τους θρύλους της. Κάτι θα βρούμε, τι στο καλό, λέτε να ζούμε πια σε τόσο πεζή εποχή;
Memo
ΜΕΤΑΒΑΣΗ
Τα Καλάβρυτα βρίσκονται στο νομό Αχαΐας σε υψόμετρο 750 και απέχουν 188 χλμ. από την Αθήνα. Θα μεταβείτε οδικώς μέσω της εθνικής οδού Αθηνών - Πατρών και πλησιάζοντας στο Διακοφτό, θα ακολουθήσετε την ταμπέλα δεξιά για Καλάβρυτα - Σπήλαιο Λιμνών (www.viamichelin.com). Επίσης, μπορείτε να μεταβείτε με λεωφορεία ΚΤΕΛ (Τ/26920-22.224) ή με τον Οδοντωτό (T/1110, www.ose.gr) από το Διακοφτό.
ΔΙΑΜΟΝΗ
Είναι πραγματικά πολλές και καλές οι επιλογές για διαμονή στα Καλάβρυτα, οπότε σας δίνουμε μερικές ενδεικτικές λύσεις, όπως:

Tο ιστορικό ξενοδοχείο Χελμός
Τ/26920-29.222, www.hotelhelmos.gr
Πρόσφατα ανακαινισμένο, στην πλατεία των Τριών Γερόντων.

Επίσης, ο ξενώνας Στύγα
Τ/26920-24.535, www.kalavrita.gr/stiga
Το καλόγουστο ξενοδοχείο Φίνταϋ
Τ/26920-24.552, www.fiday.gr

Tο ξενοδοχείο & spa Φιλοξενία
Τ/26920-22.493, www.hotelfiloxenia.gr

Tο σινεφίλ ξενοδοχείο Montage
Τ/26920-24.700-1, www.montage suiteshotel.comκαι

O ξενώνας Mihaela's
Τ/26920-24.261, www.mixaela.gr στο Σκεπαστό.

Πολλές επιλογές διαμονής προσφέρουν και άλλα χωριά της περιοχής, όπως η Ζαρούχλα:
Eδώ ξεχωρίζει ο Πύργος της Ζαρούχλας ή Φωτήλα
Τ/26960-33.934, 210-64.39.488, ιστορικό κτίσμα.

Επίσης, το ξενοδοχείο Αροάνια
Τ/26960-35.090, www.aroania-hotel.gr

Τέλος, στην Τσιβλού βρίσκεται ο ξενώνας Αίθρα, με εκπληκτική θέα στη λίμνη
Τ/26960-35.061, 6948-186.762, www.tsivlos.gr

ΦΑΓΗΤΟ
Ο τόπος ενδείκνυται για καλοφαγάδες και ιδίως για κρεατοφάγους!
Καλάβρυτα
Oι επιλογές είναι πολλές, αλλά στο Σπιτικό δοκίμασα κορυφαίους λαχανοντολμάδες και άλλα πεντανόστιμα πιάτα - στα συν, το φιλικότατο ζευγάρι των ιδιοκτητών.
• Λαχταριστά ψητά θα βρείτε στον Χαραλαμπά, αγαπημένη προτίμηση των ντόπιων.
• Στον κεντρικό δρόμο υπάρχουν η ψησταριά Στάνη και ο Ελατος, το παλιότερο εστιατόριο των Καλαβρύτων.
• Το τσιπουράδικο Αρωμα είναι ό,τι πρέπει για νεανικές παρέες.

Κάτω Ζαχλωρού
• Eξαιρετικά μαγειρευτά θα βρείτε στο Ρομάντζο, δίπλα από το σταθμό.

Ζαρούχλα
Φυσικά, αν πεινάσετε τριγυρνώντας στον Χελμό, δεν θα μείνετε νηστικοί! Στη Ζαρούχλα, οι ντόπιοι προτείνουν:
• Tα Υδατα της Στυγός
• Tον Γιάννη και
• Tον Μαχαίρα.

Λίμνη Τσιβλού
• Έφαγα απίθανη σπιτική κολοκυθόπιτα στο Πέτρινο, ενώ θέα και ωραία ψητά προσφέρει ο Παράδεισος.

ΚΑΦΕ - ΜΠΑΡ
• Στα Καλάβρυτα, για φρεσκότατα γλυκά ταψιού, καφέ και πρωινό θα πάτε στο Γρι Γρι και στο Εντεχνο στον κεντρικό πεζόδρομο, και για λουκουμάδες στο γραφικό καφέ του σιδηροδρομικού σταθμού. Καταπληκτική σοκολάτα απόλαυσα στη Chocolaterie - μέχρι και από Ισπανία με έστειλαν εκεί! Στα καφέ Montana και Event θα βρείτε και wi-fi σύνδεση, αν δεν ζείτε χωρίς Internet. Για πιο αργά, υπάρχουν κάποια μπαρ, όπως το τζαζ-ροκ Σκηνικό και το πιο νεανικό Snowberry - αν αντέχετε τα ντεσιμπέλ.
• Στη Ζαρούχλα, ενθουσιάστηκα με το cafe-lounge bar Νώνακρις, έναν ζεστό χώρο με απίθανη θέα στο δάσος, και με το τζαζ καφέ-μπαρ Στο Ρέμα, της Εύας και του Πέτρου, που φιλοξενεί συχνά-πυκνά live τζαζ καλλιτεχνών.
ΑΓΟΡΕΣ
Πολλά και διάφορα καλούδια θα βρείτε στα μαγαζιά με παραδοσιακά προϊόντα τόσο στα Καλάβρυτα όσο και στα υπόλοιπα χωριά, όπως ντόπια καρύδια, κάστανα, τυριά, χειροποίητα ζυμαρικά και γλυκά. Κάτι όμως πραγματικά ξεχωριστό είναι η ροδοζάχαρη, γλυκό του κουταλιού από τριαντάφυλλο - είναι απίθανο! Θα το βρείτε στο εργαστήρι ζαχαροπλαστικής Ερμείδης. Μη διστάσετε να κουβεντιάσετε με τον συμπαθέστατο κύριο Χαρίλαο, τον ιδιοκτήτη, που θα σας δώσει πολλές και έγκυρες πληροφορίες για το Ολοκαύτωμα, αλλά θα σας ενημερώσει και για το ετήσιο πανελλήνιο πέρασμα του Βουραϊκού, ως πρόεδρος του ΕΟΣ Καλαβρύτων.
ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ

Σπήλαιο των Λιμνών - Λουσοί
Γνωστό από την αρχαιότητα, θεωρείται μοναδικό στον κόσμο χάρη στις 13 κλιμακωτές λίμνες του, που καταλαμβάνουν τρία επίπεδα. Στα 500 αξιοποιημένα μέτρα του σπηλαίου, στο δεύτερο επίπεδο, θα δείτε μεγαλειώδεις σχηματισμούς που θυμίζουν γιγάντιες μέδουσες και αλλόκοσμα παραπετάσματα.

Στο δρόμο για το σπήλαιο, κάντε μια στάση στο γραφικό χωριό Κάτω Λουσοί, όπου στέκει ο καλοδιατηρημένος Πύργος των Πετμεζαίων, του 17ου αιώνα. Κοντά στους Κάτω Λουσούς βρίσκεται και ο αρχαιολογικός χώρος της περιοχής, ο οποίος όμως δεν είναι αξιοποιημένος.
Χιονοδρομικό κέντρο
Είναι ένα από τα καλύτερα της Ελλάδας, εκτείνεται σε υψόμετρο από 1.700 ώς 2.340 και απέχει 14 χλμ. από τα Καλάβρυτα. Με 7 αναβατήρες και 12 πίστες, ικανοποιεί από τον πιο έμπειρο ώς τον εντελώς αρχάριο σκιέρ.


Παρέχει μεταξύ άλλων δυνατότητα ενοικίασης εξοπλισμού και φυσικά ένα όμορφο σαλέ για ξεκούραση ή απλώς για ραχάτι με θέα. Και κάτι πραγματικά μοναδικό: στη Νεραϊδοράχη, το χιονοδρομικό κέντρο φιλοξενεί το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο των Βαλκανίων, τον Αρίσταρχο.
www.kalavrita-ski.gr

ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ
Κωδικός κλήσης: 26920
Δήμος Καλαβρύτων: 22.380
Νοσοκομείο: 22.222
Αστυνομία: 23.333
Μουσείο Ολοκαυτώματος: 23.646
Σπήλαιο Λιμνών: 31.001
Χιονοδρομικό κέντρο: 22.390

Ευχαριστούμε ιδιαίτερα τον ξενώνα Στύγα για τη φιλοξενία και τη ΔΕΠΑΠΟΖ Καλαβρύτων για τη βοήθεια.

Sunday, 27 December 2009

"Ένα δέντρο, μια φορά": Μια Χριστουγεννιάτικη ιστορία από την ΕΡΤ

Είκοσι πέντε χρόνια μετά την κλασική πλέον "Φρουτοπία" και δύο χρόνια μετά "Το ποντικάκι που ήθελε να αγγίξει ένα αστεράκι", ο ποιητής παραμυθιών Ευγένιος Τριβιζάς επιστρέφει στην ελληνική τηλεόραση με μία ακόμα χριστουγεννιάτικη ιστορία, η οποία απευθύνεται σε όλη την οικογένεια. 
Πρόκειται για το "Ένα δέντρο, μια φορά", ένα από τα πιο αγαπημένα βιβλία του Τριβιζά, το οποίο μεταφέρεται στην μικρή οθόνη από την ΕΡΤ σε συμπαραγωγή με την Time Lapse Pictures. Μαζί προσφέρουν ένα ημίωρο πρόγραμμα υψηλών προδιαγραφών για μικρούς και μεγάλους, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς στις 20:30 και το Σάββατο 2 Ιανουαρίου στις 17:30, στη συχνότητα της ΝΕΤ.
Το "Ένα δέντρο, μια φορά" προάγει την οικολογική ευαισθητοποίηση και μεταδίδει επίκαιρα μηνύματα που αφορούν στη ζωή των περιθωριοποιημένων ατόμων στις σύγχρονες μεγαλουπόλεις, γίνεται ταινία υψηλής ποιότητας τρισδιάστατων κινουμένων σχεδίων (3D animation).
Το παραμύθι εκτυλίσσεται ένα χριστουγεννιάτικο βράδυ, όταν στο ζοφερό πεζοδρόμιο μιας πόλης συναντιούνται ένα παραμελημένο δέντρο και ένα φτωχό αγόρι. Το δέντρο βλέπει από τα παράθυρα των σπιτιών τα καταστόλιστα έλατα και ζηλεύει. Ζητά από το αγόρι να το στολίσει. Εκείνο όμως ούτε στολίδια έχει, ούτε χρήματα. Πώς είναι δυνατόν να στολίσει ένα μίζερο δέντρο στη μέση ενός παγωμένου πεζοδρομίου; Κι όμως... εκείνη η νύχτα είναι μια νύχτα ονείρων, μια νύχτα μαγική...
Την ταινία, ένα απολαυστικό θέαμα για όλη την οικογένεια (family show) με συγκίνηση, λεπτές αποχρώσεις χιούμορ, πλούσια φαντασία και χωρίς ίχνος βίας, σκηνοθετεί ο Παναγιώτης Ράππας (συνεργάτης του Steven Spielberg και ισόβιο μέλος της Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών του Κινηματογράφου των ΗΠΑ) σε σενάριο του Ευγένιου Τριβιζά. Την ατμοσφαιρική μουσική υπογράφει ο Δημήτρης Παπαδημητρίου.
Το ρόλο του παραμελημένου δέντρου ζωντανεύει ο Διονύσης Σαββόπουλος, του αγοριού η Δανάη Σκιάδη και της Ρωσίδας πριγκίπισσας η Μαρία Ναυπλιώτου. Συμμετέχουν,επίσης, ως guest stars οι: Θοδωρής Αθερίδης, Παύλος Κοντογιαννίδης, Μιχάλης Μητρούσης, Δημήτρης Πιατάς, Τάκης Τζαμαργιάς και ο Παύλος Χαϊκάλης.
Τα τραγούδια της ταινίας ερμηνεύουν η Φωτεινή Δάρρα και ο Μπάμπης Τσέρτος. Το παιδί σχεδίασε ο κορυφαίος Γερμανός σχεδιαστής Uli Meyer, σχεδιαστής της ταινίας Who Framed Roger Rabbit, ιδρυτικό μέλος της Amblimation, DreamWorks και ιδρυτής της εταιρίας ULI MEYER STUDIOS στο Λονδίνο.

Η ταινία, εκτός από την εγχώρια προβολή της θα διανεμηθεί στην παγκόσμια αγορά, τόσο σε τηλεοπτικούς σταθμούς (κρατικούς, ιδιωτικούς ή συνδρομητικούς) όσο και στη διεθνή αγορά video και DVD. Στην πρωτοποριακή αυτή παραγωγή συμμετέχουν, επίσης, δεκάδες νέοι επιστήμονες, σχεδιαστές, τεχνικοί, καλλιτέχνες, ειδικευμένοι στη συνεχώς εξελισσόμενη ψηφιακή τεχνολογία κινουμένων σχεδίων.
Ημερομηνία προβολής: Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου στις 20:30 και το Σάββατο 2 Ιανουαρίου στις 17:30, στη ΝΕΤ

Αξίζει να σημειωθεί ότι η προηγούμενη συμπαραγωγή της ΕΡΤ με την Time Lapse Pictures, «Το ποντικάκι που ήθελε να αγγίξει ένα αστεράκι», συνεχίζει τη θριαμβευτική της πορεία, καθώς επελέγη μεταξύ εκατοντάδων διεθνών παραγωγών να συμμετάσχει   επισήμως στις ακόλουθες  μεγάλες διοργανώσεις:
• Hiroshima International Animation Festival 2008 (Ιαπωνία)
• Chicago International Children's Film Festival 2008 (ΗΠΑ)
• 5th Annual San Diego International Children's Film Festival (ΗΠΑ)
• KIDS FIRST! Film Festival 2008 (ΗΠΑ)
• LUCAS International Children's Film Festival (Γερμανία)
• Cartoons On The Bay - International Festival on Television Animation 2008 (Ιταλία)
• Tirana International Film Festival 2008 (Αλβανία)
• Διεθνές Φεστιβάλ Κινουμένων Σχεδίων Animasyros 2008 (Ελλάδα)
• Holland Animation Film Festival 2009 (Ολλανδία)
Απέσπασε επίσης  τα παρακάτω βραβεία:
• Καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων, στο London Greek Film Festival 2008
• Καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων, στο Cyprus International Film Festival
     • ειδικό βραβείο κριτικής επιτροπής, στο Athens Animfest 2008
και πρόσφατα τα βραβεία:
• Kαλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων, στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Πάτρας - 11ο Διεθνές Πανόραμα Ανεξάρτητων Δημιουργών 2009
• Καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων, στο Martha's Vineyard Film Festival 2009 (ΗΠΑ)
Η ταινία βασίστηκε στο ομότιτλο παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά, ο οποίος υπογράφει και το σενάριο. Η σκηνοθεσία ήταν των Παναγιώτη Ράππα και Άγγελου Ρούβα.

Thursday, 24 December 2009

Μουσείο μαμούθ εγκαινιάστηκε στο Ωραιόκαστρο

Κάποτε στην Ελλάδα...
 
Ομοιώματα και πραγματικά οστά μαμούθ, λιοντάρια και μαχαιρόδοντες που ζούσαν κάποτε στην Ελλάδα, είναι μερικά από τα εκθέματα του μοναδικού μουσείου μαμούθ στο χώρο των Βαλκανίων, το οποίο εγκαινιάστηκε την Τετάρτη στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης.
«Εκτός από την αναπαράσταση του σκελετού του μαμούθ, έχει δημιουργηθεί ένα ομοίωμα μαμούθ στην πραγματική του μορφή. Δίπλα του βρίσκεται το ομοίωμα μίας φάλαινας, μέσα στην οποία μπορούν να μπουν από το στόμα της οι μικροί επισκέπτες για να παρακολουθήσουν προβολές βίντεο με περιβαλλοντικό και οικολογικό περιεχόμενο» δήλωσε ο Βασίλης Μιχαηλίδης που είχε την ιδέα για τη δημιουργία του μουσείου.
Στον ίδιο χώρο έχει δημιουργηθεί θεματικό πάρκο με ομοιώματα θηλαστικών που έζησαν στον ελλαδικό χώρο και την περιοχή της Μεσογείου τα τελευταία είκοσι εκατομμύρια χρόνια: Λιοντάρια, καμηλοπαρδάλεις, ύαινες, πάνθηρες, ελέφαντες, μαστόδοντα και μαχαιρόδοντες έχουν τοποθετηθεί δίπλα σε ένα βοτανικό κήπο με φυτά της Μεσογείου.
«Οι ξεναγήσεις στους χώρους γίνονται από επιστήμονες, με σπουδές στη γεωλογία και την παλαιοντολογία» προσθέτει ο υπεύθυνος του μουσείου.
Έχοντας δημιουργήσει παλαιότερα το πάρκο δεινοσαύρων στο Ωραιόκαστρο, ο κ. Μιχαηλίδης αποφάσισε να πάει ένα βήμα παραπέρα. Ήρθε σε επικοινωνία με την αναπληρώτρια καθηγήτρια Γεωλογίας του ΑΠΘ Ευαγγελία Τσουκαλά, γνωστή από την ανακάλυψη γιγάντιων χαυλιοδόντων στην περιοχή των Γρεβενών.
Η Δρ Τσουκαλά τον έφερε σε επαφή με τον Ολλανδό επιστήμονα Ντικ Μολ, επιστημονικό συνεργάτη του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Ρότερνταμ και μέλος της παγκόσμιας επιτροπής για τα προβοσκιδωτά.
«Στη συνέχεια ο κ. Μολ, ο οποίος εκτίμησε το έργο μας, επικοινώνησε με ιδιώτες που έχουν τις δικές τους συλλογές και ακολούθησε η εισαγωγή απολιθωμένων οστών από το βορρά στην Ελλάδα» ανέφερε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο κ. Μιχαηλίδης.
Το μουσείο εγκαινίασε ο νομάρχης Θεσσαλονίκης Παναγιώτης Ψωμιάδης.

Monday, 21 December 2009

Περιβαλλοντικό θρανίο από το νηπιαγωγείο ώς το πανεπιστήμιο

  Τα παιδάκια της περιβαλλοντικής ομάδας του 3ου Νηπιαγωγείου Γέρακα φυτεύουν στον κήπο!  
Κρούουν τον κώδωνα ότι όλοι μαζί, μικροί και μεγάλοι, πρέπει να δράσουμε άμεσα για να αποτρέψουμε την καταστροφή.
Η περιβαλλοντική ομάδα του 3ου νηπιαγωγείου Γέρακα πέρυσι ανέλαβε να μεταμορφώσει τον κήπο του Νηπιαγωγείου!
Τα 40 παιδάκια που συμμετείχαν στην ομάδα τον καθάρισαν, περιποιήθηκαν τα φυτά, ενώ φύτεψαν καινούργια, όπως φράουλες, κρεμμύδια και μαρούλια.

Η περιβαλλοντική ομάδα του 6ου Λυκείου Καλλιθέας με την καθηγήτριά 
τους μπροστά από τον κήπο - δημιούργημά τους!  Η περιβαλλοντική ομάδα του 6ου Λυκείου Καλλιθέας με την καθηγήτριά τους μπροστά από τον κήπο - δημιούργημά τους!  
«Στόχος ήταν η άμεση επαφή με το φυσικό περιβάλλον. Μέσα από βιωματική εμπειρία τα παιδιά μαθαίνουν να συνυπάρχουν με τη φύση και αντιλαμβάνονται την αξία της. Κάθε χρόνο είναι μεγάλη η συμμετοχή», λέει στην «Ε» η νηπιαγωγός Ανδρονίκη Κατωπόδη, υπεύθυνη της περιβαλλοντικής ομάδας του Νηπιαγωγείου εδώ και 10 χρόνια.
Η κ. Κατοπώδη αναφέρθηκε στο πόσο σημαντικό είναι να συμμετέχουν παιδιά τόσο μικρής ηλικίας σε περιβαλλοντικά εκπαιδευτικά προγράμματα: «Στην τρυφερή ηλικία των 5 ετών μια τέτοια εμπειρία είναι καθοριστική. Οι εμπειρίες της παιδικής ηλικίας είναι τα πρώτα μας βιώματα».
Τη χρονιά 2005 - 2006 το περιβαλλοντικό πρόγραμμα του Νηπιαγωγείου είχε θέμα το νερό και πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με μαθητές του ειδικού σχολείου της περιοχής: για μια μέρα το Νηπιαγωγείο δεν είχε καθόλου νερό, με στόχο να συνειδητοποιήσουν τα παιδιά τη ζωτική σημασία του.

Saturday, 19 December 2009

Συμφωνία της τελευταίας στιγμής για το Κλίμα
Δεν τέθηκε ο στόχος μείωσης κατά 50% των εκπομπών αερίων

Μη δεσμευτική, με απλή υποχρέωση ενημέρωσης 
Έντονες αντιδράσεις αναπτυσσόμενων 

«Άσπρος καπνός» από τη Σύνοδο της Κοπεγχάγης, καθώς ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, κατέληξε σε συμφωνία για το κλίμα με τον πρωθυπουργό της Κίνας, Ουέν Τζιαμπάο, τον πρωθυπουργό της Ινδίας, Μανμοχάν Σινγκ και τον πρόεδρο της Νότιας Αφρικής, Ζούμα, σύμφωνα με αξιωματούχο των ΗΠΑ.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεσμεύθηκαν να χορηγήσουν 3,6 δισεκατομμύρια δολάρια ως βοήθεια προς τις πιο ευπαθείς χώρες από τώρα έως το 2012,  προκειμένου να βοηθηθούν να προσαρμοσθούν στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, σύμφωνα με το σχέδιο διακήρυξης που υιοθετήθηκε απόψε, του οποίου αντίγραφο εξασφάλισε το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
"Η συλλογική δέσμευση των βιομηχανικών χωρών είναι να φέρουν νέους και επιπλέον πόρους" (στη βοήθεια στην ανάπτυξη) ενός συνολικού ποσού 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων, διευκρινίζεται στο κείμενο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ήδη δεσμευθεί να χορηγήσει 10,6 δισεκατομμύρια δολάρια για τα έτη 2010, 2011 και 2012 και η Ιαπωνία ανακοίνωσε στην Κοπεγχάγη ότι θα χορηγήσει 11 δισεκατομμύρια δολάρια για αυτά τα τρία χρόνια.
Ο Μπαράκ Ομπάμα δήλωσε ότι είναι η πρώτη φορά που οι μεγάλες οικονομίες του πλανήτη αναλαμβάνουν δράση για την κλιματική αλλαγή και πρόσθεσε ότι η συναίνεση που επιτεύχθηκε θα λειτουργήσει ως βάση για παγκόσμια δράση τα επόμενα χρόνια. Επίσης σημείωσε ότι αυτή δεν θα έχει νομικά δεσμευτικό χαρακτήρα, αλλά τα κράτη θα πρέπει να ενημερώνουν σχετικά με τους στόχους μείωσης των ρύπων. "Πρέπει να εργαστούμε για μια δεσμευτική συμφωνία, αλλά αυτό δεν μπορούσε να γίνει σε αυτή τη Σύνοδο. Πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερη  προσπάθεια και εμπιστοσύνη μεταξύ αναπτυγμένων και αναπτυσσόμενων χωρών" υπογράμμισε.
Ο αμερικανός πρόεδρος τόνισε ότι η συμφωνία της Κοπεγχάγης δεν είναι δεσμευτική για τη χώρα του, η οποία, όμως, επαναβεβαιώνει τους στόχους της για μείωση των ρύπων. Παράλληλα ανακοίνωσε ότι εξαιτίας των καιρικών συνθηκών θα επιστρέψει στην Ουάσινγκτον πριν την τελική ψηφοφορία στη Σύνοδο.
Από την πλευρά του ο Νικολά Σαρκοζί δήλωσε ότι όλες οι χώρες υπέγραψαν συμφωνία για την παροχή βοήθειας προς τις φτωχές χώρες ύψους 100 δις δολαρίων το χρόνο μέχρι το 2020 και πρόσθεσε ότι όλοι συμφώνησαν στην έννοια της χρηματοδότησης της καινοτομίας. Τα πρώτα 30 δις θα πρέπει να δοθούν μέχρι το 2012. Ο πρόεδρος της Γαλλίας σημείωσε ότι όλες οι χώρες, περιλαμβανομένης της Κίνας, θα παραδώσουν γραπτώς τα σχέδιά τους για τις περικοπές του διοξειδίου του άνθρακα έως τον Ιανουάριο του 2010.
Ωστόσο, ο Σαρκοζί χαρακτήρισε ως "απογοήτευση" την απουσία ενός στόχου για τη μείωση των παγκόσμιων εκπομπών αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου κατά 50% έως το 2050, που είναι απαραίτητος προκειμένου να περιοριστεί στους 2 βαθμούς Κελσίου η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη.
Η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ θα διοργανώσει διαπραγματεύσεις στη Βόνη "σε έξι μήνες" για την προετοιμασία της επόμενης διάσκεψης για το κλίμα, στο Μεξικό στα τέλη του 2010, δήλωσε προς τους δημοσιογράφους ο Ν.Σαρκοζί.
Ο επικεφαλής της κινεζικής αντιπροσωπείας τόνισε ότι η Σύνοδος είχε θετικό αποτέλεσμα, για το οποίο θα πρέπει όλοι να είναι ευτυχείς.
"Καμία χώρα δεν είναι απολύτως ικανοποιημένη με τα επιμέρους στοιχεία της συμφωνίας, αλλά αυτή αποτελεί ένα σημαντικό και ιστορικό βήμα μπροστά και ένα θεμέλιο για να κάνουμε περαιτέρω πρόοδο" δήλωσε νωρίτερα αμερικανός αξιωματούχος. Πρόσθεσε ότι η συμφωνία δεν αρκεί για να αντιμετωπιστεί η απειλή της κλιματικής αλλαγής, αλλά είναι ένα ουσιαστικό πρώτο βήμα.
Η υποστήριξή της από τις χώρες που είναι οι κύριοι ρυπαντές του πλανήτη, όπως η Κίνα και άλλα ταχύτατα αναπτυσσόμενα κράτη ήταν καθοριστική για την επίτευξη συμφωνίας.
Οι αναπτυγμένες και οι αναπτυσσόμενες χώρες συμφώνησαν να καταρτίσουν έναν κατάλογο εθνικών δράσεων και δεσμεύσεων, δήλωσε ο ίδιος αξιωματούχος. Επίσης, θα ανταλλάσσουν πληροφορίες για τις εκπομπές ρύπων, χωρίς να αποκλείεται το ενδεχόμενο διεθνών διαβουλεύσεων. Ωστόσο δεν τίθενται συνολικοί στόχοι μείωσης για τις πλούσιες χώρες.
Συμφωνία επιτεύχθηκε επίσης για έναν χρηματοπιστωτικό μηχανισμό, ενώ ο στόχος "ελάφρυνσης" είναι οι 2 βαθμοί Κελσίου.
Νωρίτερα η Σύνοδος στη Δανία είχε οδηγηθεί σε αδιέξοδο, καθώς οι ηγέτες προσπαθούσαν να καταλήξουν σε κάποιο κείμενο συμφωνίας.
Ουσιώδες στάδιο λέει ο Μπαν Κι Μουν
"Ουσιώδες στάδιο" χαρακτήρισε τη συμφωνία της Κοπεγχάγης κατά της κλιματικής αλλαγής ο γενικός γραμματέας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, Μπαν Κι Μουν.
"Δεν είναι ίσως ό,τι είχαμε ελπίσει, αλλά αυτή η απόφαση της διάσκεψης αποτελεί ένα ουσιώδες στάδιο" δήλωσε ο γ.γ. του ΟΗΕ.

Έντοντες αντιδράσεις αναπτυσσόμενων
Η πλειονότητα των αναπτυσσόμενων χωρών απέρριψε τη συμφωνία. Μεταξύ αυτών βρίσκονται η Βενεζουέλα, η Κούβα, η Νικαράγουα και το μικροσκοπικό Τούβαλου, το οποίο "βιώνει" στον πιο ακραίο βαθμό τις συνέπεις της κλιματικής αναγκής. Το μικρό νησιωτικό κράτος στον Ειρηνικό κινδυνεύει να βυθιστεί από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας.
"Μετά λύπης μου σας πληροφορώ ότι το Τουβαλού δεν μπορεί να αποδεχθεί αυτό το κείμενο" δήλωσε ο Ίαν Φράι, εκπρόσωπος του Τούβαλου. Ο Φράι επισήμανε ότι ο στόχος που περιγράφεται στο κείμενο για τον περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας στους δυο βαθμούς Κελσίου σε σύγκριση με την προβιομηχανική εποχή είναι πολύ χαλαρός και θα σημάνει "το τέλος του Τουβαλού".
Υπενθυμίζεται ότι για να καταστεί η συμφωνία διεθνής συνθήκη με έγκριση του ΟΗΕ θα χρειαστεί η ομόφωνη ψήφισή του και από τις 193 χώρες που λαμβάνουν μέρος στις συνομιλίες. Εάν εναντιωθούν κάποιες, θα υιοθετηθεί μόνον από όσες την υποστηρίξουν. Σε αυτές συμπεριλαμβάνονται ήδη χώρες που είναι υπεύθυνες για το 50% και πλέον των εκπομπών ρύπων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Friday, 18 December 2009

Η Νέα Φιλαδέλφεια δίνει νέα ζωή στα αδέσποτα! Κολαστήριο ζώων στο Αλεποχώρι

Ο παλιός ζωολογικός κήπος της Νέας Φιλαδέλφειας μεταμορφώθηκε σε καταφύγιο αδέσποτων ζώων!

Δεκάδες σκύλοι και γάτες που ζούσαν αδέσποτοι και απροστάτευτοι, φιλοξενούνται προσωρινά και φροντίζονται σε ένα χώρο που κάποτε ζούσαν άγρια ζώα.
Ο Φιλοζωικός Σύλλογος Νέας Φιλαδέλφειας δημιουργήθηκε το 2005 από 25 φιλόζωους που σκοπό είχαν να φροντίσουν τα αδέσποτα της περιοχής τους. Σήμερα τα ενεργά μέλη του φτάνουν περίπου τα δώδεκα, συν τους εθελοντές οι οποίοι καθημερινά βοηθούν περισσότερα από 50 ζώα που ζουν στο καταφύγιο και δεκάδες άλλα στις γύρω γειτονιές. Οι γάτες και τα γατάκια που σώζονται από τους δρόμους ζουν στα σπίτια των μελών μέχρι να βρεθούν οι κατάλληλες οικογένειες γι’ αυτά αφού το καταφύγιο είναι υπερπλήρες!
Οι φίλοι των ζώων της Νέας Φιλαδέλφειας, φροντίζουν να εμβολιάσουν και να στειρώσουν τα αδέσποτα, να παρέχουν ιατρική βοήθεια σε όσα χρειάζονται, να βρουν τις κατάλληλες οικογένειες για υιοθεσία, να ταίσουν τα μοναχικά τετράποδα που ζουν στους δρόμους όπως επίσης και να παρέχουν τροφή σε όσους δεν μπορούν να φροντίσουν τα ιδιόκτητα ζώα τους. Για να καλύψουν τις δεκάδες ανάγκες του Συλλόγου, οι φίλοι του διοργανώνουν Χριστουγεννιάτικο παζάρι!
Επισκεφθείτε το Καταφύγιο αδέσποτων στο Άλσος της Νέας Φιλαδέλφειας (Εφέσου και Δεκελείας, κέντρο ΚΑΠΗ) το Σάββατο 12 και την Κυριακή 13 Δεκεμβρίου, από τις 10 το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ για να αγοράσετε δωράκια, βιβλία, φρεσκοψημένα γλυκά, κουλουράκια και πολλά άλλα.
Για περισσότερες πληροφορίες καλέστε στο 6944 949741 ή επισκεφθείτε τη ιστοσελίδα: www.friendsofanimals-nf.com.
enet

Εδώ και λίγες μέρες, φιλόζωοι συμπολίτες μας κατήγγειλαν στην εκπομπή του ΣΚΑΪ «Παρά τρίχα», ότι στην περιοχή του Αλεποχωρίου στα Μέγαρα, λειτουργούσε παράνομο «εκτροφείο» ζώων.


Με την παρέμβαση του φιλοζωικού σωματείου Stray.gr, που σε προηγούμενο τεύχος είχαμε αναφερθεί στις δράσεις του, και φυσικά την βοήθεια της αστυνομίας, εισέβαλαν μέσα στο κτήμα και αντίκρισαν τα εξής: 58 σκύλους σε άθλια κατάσταση, 10 κουνέλια και 80 κότες! Τα ζώα χρειαζόντουσαν επειγόντως περίθαλψη και παρόλο που βρίσκονται ήδη σε κτηνιάτρους κάποια μπορεί να μην καταφέρουν να επιβιώσουν.

Το ακόμα πιο τραγικό της υπόθεσης είναι ότι αν όχι όλοι, οι περισσότεροι σκύλοι είναι δεσποζόμενοι, προφανώς είχαν κλαπεί από τους ιδιοκτήτες τους για να πουληθούν σε καινούριους.
Τα στοιχεία καθώς και τα μικροτσίπ των ζώων έχουν καταγραφεί, αλλά δυστυχώς δεν είναι δηλωμένα στον κτηνιατρικό σύλλογο.
Γι’ αυτό το λόγο όσοι έχουν χάσει το σκύλο τους τα τελευταία 3 χρόνια, καθαρόαιμο ή ημίαιμο, με microchip ή χωρίς και κυρίως από περιοχές κοντά στο Μοσχάτο, να επικοινωνήσουν με τα 6932 201552, 6945 237 270, info@stray.gr. Καθαρόαιμα και ημίαιμα ροτβάιλερ, μπόξερ, γερμανικά ποιμενικά, μαλτέζ, κανίς, κόκερ, κυνηγόσκυλα, βέλγικα λυκόσκυλα και τσοπανόσκυλα περιμένουν να βρουν τα σπίτια τους. Μετά από εισαγγελική εντολή τα ζώα έχουν προσωρινά κατασχεθεί, για να μην αναγκαστούν να επιστρέψουν στο κολαστήριο τους, θα πρέπει η νομαρχία Δυτικής Αττικής να προχωρήσει σε οριστική κατάσχεση ούτως ώστε όσα ζώα δεν βρουν τον ιδιοκτήτη τους να βρουν τουλάχιστον μια νέα οικογένεια.
 
enet

Thursday, 17 December 2009

ΣΤΗΝ ΚΟΠΕΓΧΑΓΗ ΔΕΝ ΠΗΓΑΝ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ

Λίγες μέρες πριν αρχίσει η σύνοδος της Κοπεγχάγης, ο κορυφαίος Αμερικανός περιβαλλοντολόγος Τζαίημς Χάνσεν (διευθυντής ερευνών ινστιτούτου NASA, περιβαλλοντικός γκουρού του Αμερικάνικου Κογκρέσου) δήλωσε αφοπλιστικά πως θα ήταν προτιμότερο η σύνοδος να μην γίνει, αν ήταν αυτό να κάνει τον κόσμο να πιστέψει ότι κινούμαστε προς μια θετική κατεύθυνση, ενώ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Και αυτό είναι η πικρή αλήθεια. Γιατί αυτή τη στιγμή στη Δανία κάποιοι δεν πήγαν για τη σωτηρία της ζωής στον πλανήτη, αλλά για να κάνουν δουλειές δισεκατομμυρίων!

Για να καταλάβουμε το τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Κοπεγχάγη πρέπει να πάμε λίγο πίσω.
Από το 2005 είναι γνωστό πως... τέθηκε σε εφαρμογή το πρωτόκολλο του Κυότο. Η συμφωνία δηλ. για μείωση των εκπομπών ρύπων κατά ...5%. Είναι επίσης γνωστό ότι οι 2 κύριοι ρυπαντές ΗΠΑ (4% του παγκόσμιου πληθυσμού, 25% της ρύπανσης!!) και Κίνα δεν το υπέγραψαν καν. 

Αυτό όμως που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό είναι ο τρόπος που αποφασίστηκε τότε για να προχωρήσει πρακτικά και να λειτουργήσει η συμφωνία δίνοντας αποτελέσματα. Και ο τρόπος αυτός ήταν η δημιουργία αγοράς δικαιωμάτων εκπομπών ρύπων. Η "Αγορά των τρελών" κατα την Le monde. Μην τα παρατάτε επειδή ακούγεται πολύπλοκο, γιατί έχει τρομερό ενδιαφέρον. Γιατί στόχος της "ρύθμισης" αυτής δεν ήταν η μείωση των ρύπων, αλλά αντίθετα η διατήρησή τους τουλάχιστον στα σημερινά επίπεδα!!!

Η αγορά αυτή λειτουργεί κάπως έτσι με απλά λόγια.

1. Αποφασίζονται ανώτατα όρια εκπομπών ρύπων για επιχειρήσεις και κράτη.
2. Εκδίδονται δικαιώματα εκπομπών ρύπων που αγοράζονται και πουλιούνται μεταξύ των εμπλεκομένων (και όχι μόνο). Όποιοι βρίσκονται κάτω από το όριο πουλάνε τα περισσευούμενα δικαιώματα, ενώ όσοι ξεπερνούν το όριο, αγοράζουν δικαιώματα και έτσι αποφεύγουν το πρόστιμο το οποίο είναι περίπου 3-4 φορές μεγαλύτερο.
3. Τα κέρδη της αγοράς αυτής τροφοδοτούν την πράσινη ανάπτυξη.
Είναι ένας τρόπος που μοιάζει με την δική μας μεταφορά συντελεστή.
Από την πρώτη στιγμή έγινε φανερό πως υπήρχαν μεγάλα προβλήματα. Π.χ. Επιχειρήσεις μείωσαν τη δραστηριότητά τους και στήριξαν την ύπαρξή τους στην πώληση δικαιωμάτων (τίποτα το πράσινο δηλαδή). Η ο τρόπος που δόθηκαν τα δικαιώματα σε επιχειρήσεις και κράτη και η ρύθμιση των ορίων για τον καθένα ήταν ένα τοπίο πολύ θολό. Η τι νόημα έχει στην τελική, να μειώνει κάποιος τους ρύπους του, για να δίνει το δικαίωμα σε κάποιον άλλο να ρυπαίνει και να κερδίζει κιόλας;
Έχει και παραέχει όμως και θα δούμε γιατί. Είναι φανερό οτι σε ένα σύστημα σαν αυτό που βιώνουμε όπου η διαφθορά δίνει και παίρνει, ο έλεγχος των ρύπων μόνο ειλικρινής δεν μπορεί να είναι, ιδιαίτερα όταν το κίνητρο όλων, πράσινων η μη είναι το χρήμα από την αγοραπωλησία δικαιωμάτων. Πέρα από αυτό όμως οι ίδιοι οι νόμοι της αγοράς, το μόνο που καταφέρνουν, είναι να επαναφέρουν το όριο των ρύπων διαρκώς στα ψηλά του, αντί να το μειώνουν (αυτός άλλωστε είναι ο πραγματικός στόχος!). Κι αυτό γιατί αν υποθέσουμε πως το σύστημα λειτουργεί και οι ρύποι μειώνονται, μπαίνουν προς πώληση στο σύστημα περισσότερα δικαιώματα και άρα η τιμή τους πέφτει (ακολουθούν την πτώση της τιμής των προϊόντων άνθρακα σύμφωνα με το νόμο της προσφοράς και ζήτησης). Όποιος λοιπόν είναι πωλητής κερδίζει λιγότερα χρήματα για πράσινες επενδύσεις, και όποιος αγοράζει ξοδεύει λιγότερα και άρα μπορεί να ρυπαίνει περισσότερο με τα ίδια λεφτά. Άρα άνθρακες ο θησαυρός κυριολεκτικά.
Πάμε τώρα στο σπουδαιότερο. Η εμπλοκή των μεγάλων χρηματιστηριακών οίκων στην αγορά αυτή μέσω έκδοσης συμβολαίων παραγώγων σχετικών με τους ρύπους είναι η ταφόπλακα του εγχειρήματος και να γιατί. Οι χρηματιστηριακές αγορές παραγώγων έχουν δικούς τους νόμους, και οι τιμές διαμορφώνονται πέρα κι έξω από λογικές πραγματικής οικονομίας, με πρώτο και βασικό μπούσουλα την κερδοσκοπία. Επίσης η αγορά αυτή ως περιορισμένη σε όγκο, είναι πανεύκολα καθοδηγούμενη. Και αν οι J.P.Morgan, S&P, BoA, Citygroup και τα λοιπά τίμια αποβράσματα είχαν σαν σκοπό τους το καλό της ανθρωπότητας δεν θα ανησυχούσαμε. Όταν όμως είναι κερδοσκόποι που έχουν χαρτοφυλάκια γεμάτα πετρελαϊκές εταιρίες (που κάποτε είναι και κύριοι μέτοχοί τους ), τότε ποιος πιστεύει πως θα αφήσουν να πέσουν τα όρια ρύπων; Πράγμα που θα σήμαινε και δραματική πτώση των τιμών του πετρελαίου, και από εκεί τεράστια πιθανότητα αποπληθωρισμού (σε μια οικονομία που βασίζεται στο πετρέλαιο) που σημαίνει και βαθιά ύφεση; Το λέει ο ίδιος ο έγκυρος Αμερικανός περιβαλλοντολόγος Χάνσεν. Πως το σύστημα της αγοράς ρύπων "απλά επιτρέπει στους υπεύθυνους της ρύπανσης και στους χρηματιστές της Wall Street να γδάρουν τον κόσμο κερδίζοντας δισεκατομμύρια"!
Με όλα αυτά το τελικό ερώτημα είναι ένα. Υπάρχει κάποιος εκ των μεγάλων που να θέλει πραγματικά την μείωση των ρύπων; Θέλουν οι οικονομίες να σταματήσουν την κλιματική αλλαγή, η είναι απλά κόντρα στα συμφέροντά τους και θα κάνουν τα πάντα για να μείνουν τα πράγματα ως έχουν με κόστος την ίδια τη ζωή στον πλανήτη; 

Το γεγονός ότι στην πράξη κανένα αποτέλεσμα δεν είχαμε μέχρι σήμερα στο θέμα της μείωσης των ρύπων κι έτσι Η ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΕΞΕΛΙΞΗ δίνει την απάντηση. Και δυστυχώς είτε μας αρέσει είτε όχι το δίλημμα μετά το "Σοσιαλισμός η βαρβαρότητα" γίνεται ολοφάνερα και δραματικά απλούστερο. Καπιταλισμός η Ζωή;
Υ.Γ. Ψάχνοντας στο διαδίκτυο τα άρθρα που αναφέρονται στην Κοπεγχάγη, είδα ότι σχεδόν όλοι δίνουν το βάρος στο όριο της μείωσης των ρύπων και στο να είναι η οποιαδήποτε συμφωνία νομικά δεσμευτική και όχι μια απλή πολιτική δέσμευση. Αυτό είναι σωστό, αλλά αν ο εγγυητής της εφαρμογής είναι η αγορά και οι οίκοι, τότε ότι και να αποφασιστεί θα είναι εντελώς μάταιο.
πηγή:messa-pios
ΠΗΓΗ της πηγής:
Apnea.gr