Ανακύκλωση

 

Ένα πολύ όμρφο video  

για την Ανακύκλωση.

Δείξτε το στα παιδάκια σας

.

http://xallara.blogspot.com/2009/08/blog-post_20.html
Μας το έστειλε ο Σπύρος

Το φαινόμενο του θερμοκηπίου: η ατμόσφαιρα ως κουβέρτα

Οι ποσότητες αερίων του θερμοκηπίου που εκλύονται στην ατμόσφαιρα έχουν αυξηθεί ανησυχητικά τις τελευταίες δεκαετίες λόγω των εντεινόμενων ανθρωπογενών δραστηριοτήτων παγκοσμίως. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να παγιδεύεται στην ατμόσφαιρα θερμότητα, η οποία αλλιώς εκλύεται στο διάστημα, oπότε ενισχύεται το "φαινόμενο του θερμοκηπίου" ή αλλιώς υπερθέρμανση του πλανήτη. 

εξαντας - 49 λέξεις για το χιόνι

Η Αθήνα τρίτη πιο βρώμικη πόλη της Ευρώπης

Η Αθήνα είναι, λέει, η τρίτη πιο βρώμικη πόλη στην Ευρώπη. Απορώ που δεν είναι η πρώτη. 

Και πιστεύω ότι για την κατάντια αυτή 

φταίνε προπάντων οι κάτοικοι της. 

Εικόνα πρώτη: Πλατεία Μανώλη Ανδρόνικου, Νέα Ιωνία. Μια πλατεία που σε άλλες συνθήκες θα μπορούσε να αποτελέσει ανάσα για τους κατοίκους της περιοχής. Ωστόσο αποτελεί «ναρκοπέδιο». Και όταν λέω «νάρκες» εννοώ τα περιττώματα των ζώων. Βγάζουν όσοι έχουν σκυλάκια, τα ζωάκια τους βόλτα, αυτά κάνουν τις ανάγκες τους αλλά κανείς δεν σκέφτεται ότι θα έπρεπε να έχουν μαζί τους, αν μη τι άλλο, μια σακούλα και ένα φτυαράκι ούτως ώστε να μαζεύουν τα περιττώματα.
Εικόνα δεύτερη. Οδός Πόντου, κοντά στην οδό Μιχαλακοπουλου. Περπατώντας την απάσταση των 600 - 700 μέτρων που χωρίζει τα γραφεία της εφημερίδας απο το πάρκινγκ που αφήνω το αμάξι μου μέτρησα δυο πεταμένα στρώματα, σακούλες με μπάζα, σκουπίδια κάθε είδους στο πεζοδρόμιο. Βρωμιά και δυσωδία παντού. Ίσως απο τους πιο βρώμικους δρόμους της Αθήνας.
Εικόνα τρίτη. Λεωφόρος Κηφισού. Στο αμέσως μπροστινό αυτοκίνητο, ένας οδηγός ανοίγει το παράθυρο του και πετάει, κα - νο - νι - κό - τα- τα, ένα μάτσο χρησιμοποιημένα χαρτομάντιλα στην άσφαλτο.
Εικόνα τέταρτη. Λεωφόρος Συγγρού. Κατά μήκος της ανόδου, απο την Αμφιθέας έως και το Φιξ, σε όλες ανεξαιρέτως τις κολώνες δεκάδες κακόγουστες, αντιαισθητικές, χαρτονένιες, διαφημιστικές αφίσες. Άλλες κουρελιασμένες, άλλες σκισμένες, άλλες ξεχασμένες εδώ και μήνες.
Εικόνα πέμπτη. Οδός Κολοκοτρώνη, πάλι στη Νέα Ιωνία. Είναι λίγο μετά τις 9 και μισή το βράδυ. To απορριμματοφόρο μόλις έχει περάσει. Μόλις. Εκείνη την στιγμή, μια κάτοικος της οδού κατεβαίνει με την παραγεμισμένη και πρόχειρα δεμένη σακούλα της και τη πετάει στον άδειο κάδο. Τα σκουπίδια της, που έχουν ξεχειλίσει στο μεταξύ, θα μείνουν για έναν 24ωρο σε αυτή τη θέση μέχρι να ξαναπεράσει το σκουπιδιάρικο.
Εικόνα έκτη. Οδός Μιχαλακοπουλου και Φειλιππίδου γωνία. Μέρα μεσημέρι. Έξω απο μικρό σούπερ μάρκετ γαλλικής πολυεθνικής στοίβα στο πεζοδρόμιο τα χρησιμοποιημένα χαρτόκουτα. Άλλα πεσμένα στο πεζοδρόμιο, άλλα τα παρασέρνουν περαστικοί...
Εικόνα έβδομη. Οδός Μιχαλακοπούλου και πάλι. Ανοίγω ένα μπλε κάδο - ανακύκλωσης. Μια ματιά αρκεί για να διαπιστώσω ότι πολλοί συμπολίτες μας χρησιμοποιούν αυτούς τους κάδους για να πετάνε κανονικά όλα τους τα σκουπίδια, ακόμα και τα μη ανακυκλώσιμα

Εικόνες μόνο απο τη δική μου καθημερινότητα, διάρκειας ενός και μόνο 24ωρου.... 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τετάρτη, 6 Μαΐου 2009 8:03:04 μμ

«Φτιάξαμε μιαν Αθήνα στην οποία είμαστε παρείσακτοι»

Της Μαίρης Αδαμοπούλου

«Δημιουργήσαμε μια πόλη στην οποία είμαστε παρείσακτοι, γι΄ αυτό και δεν την αγαπάμε»,

λέει για την Αθήνα η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης Μαρίνα Λαμπράκη Πλάκα

«Δύο πόλεις που αγαπώ πολύ είναι το Παρίσι και η Ρώμη. Τι μας ανήκει από το Παρίσι; Το ξενοδοχείο που θα μείνουμε; Το μικρό δωμάτιο που θα μας φιλοξενήσει ένας φίλος; Το άδειο φοιτητικό δωμάτιο που έμενα; Όχι. Αυτό που αγαπώ στο Παρίσι και έχει μείνει στην ψυχή μου για πάντα είναι η πόλη», λέει στα «ΝΕΑ» η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης Μαρίνα Λαμπράκη- Πλάκα.

«Η πόλη μάς κάνει να αισθανόμαστε πλούσιοι. Η πόλη που διαθέτει pied a terre (σ.σ.: πόδι στη γη, που σημαίνει έχω πάτημα), όρος που δεν υπάρχει στα ελληνικά, διότι δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα. Δεν θα μας ικανοποιήσει ποτέ το να έχουμε στην Αθήνα ένα πάτημα, ένα δωμάτιο 2Χ3 για παράδειγμα, ενώ στο Παρίσι μας φτάνει».

Γιατί δεν μπορούμε στην Αθήνα να έχουμε πάτημα;

Διότι δεν την αγαπάνε οι κάτοικοί της. Και κάνουμε τα πάντα για να δείξουμε ότι δεν την αγαπάμε: πετάμε τα σκουπίδια μας στον δρόμο, αφήνουμε τις σακούλες έξω από τους κάδους απορριμμάτων... Δεν τη σεβόμαστε, αν και είναι μια από τις πιο ωραίες πόλεις στον κόσμο.

Για ποιον λόγο ο Αθηναίος δεν σέβεται την Αθήνα; Μήπως του φέρεται κι εκείνη άσχημα;

Πρέπει να αναζητήσουμε την αρχή του κακού σε μια έκρηξη αστυφιλίας, η οποία δεν προετοίμασε τη μετάβαση από την ύπαιθρο προς το άστυ. Αλλιώς ζούσε ο άνθρωπος του χωριού και αλλιώς οφείλει να ζει ο άνθρωπος της πόλης. Ο άνθρωπος του χωριού έπρεπε να παιδευτεί για να γίνει πολίτης του άστεως και αυτό δεν φρόντισε να το κάνει ούτε το σχολείο ούτε η κοινωνία κι έτσι μεταφέρθηκε το χωριό στην πόλη. Έτσι δημιουργήσαμε μια πόλη στην οποία είμαστε παρείσακτοι, γι΄ αυτό και δεν την αγαπάμε.

Γιατί στο Παρίσι μάς είναι αρκετό ένα δωματιάκι;

Διότι στο Παρίσι η πόλη μας ανήκει. Είναι αταξική. Αν η πόλη είναι όμορφη, είμαστε όλοι πλούσιοι. Και μάλλον εμείς είμαστε πιο πλούσιοι από τους πλουσίους, διότι οι πλούσιοι δεν χαίρονται την πόλη. Δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν ελεύθερα χωρίς φρουρούς, δεν μπορούν να καθήσουν στο πάρκο, να χαρούν τους δρόμους, να χαζέψουν.

Πώς είναι αταξική μια πόλη, όταν στο Κολωνάκι ή τα βόρεια προάστια δεν ζουν οι οικονομικά πιο εύποροι ή Ομόνοια έχει μετατραπεί σε γκέτο μεταναστών;

Ο μόνος αταξικός χώρος είναι η πόλη. Μόλις μπούμε στα σπίτια μας γινόμαστε ταξικοί. Οι πλούσιοι στις επαύλεις τους στα βόρεια προάστια με τους κήπους του, οι φτωχότεροι στα διαμερισματάκια τους και η πόλη που μας περιμένει ως το μεγάλο σπίτι μας, περιμένει να τη σεβαστούμε, να τη φροντίσουμε και να τη χαρούμε. Αν η πόλη γίνεται ταξική, αυτό συμβαίνει διότι εμείς την κάνουμε ταξική. Κι αυτό είναι μια ιδεοληψία. Γιατί είναι ωραιότερο το Κο λωνάκι από την παραλία του Φαλήρου για παράδειγμα; Επειδή στριμώχνονται τα αυτοκίνητα και ο κόσμος στα καφέ; Και την τραγωδία της Ομόνοιας εμείς τη δημιουργήσαμε. Φτιάξαμε μια πλατεία πάρα πολύ άσχημη ως χώρο υποδοχής και διανυκτέρευσης και ήταν πολύ φυσικό να καταλήξει εκεί που κατέληξε.

Υπάρχει δυνατότητα αλλαγής του τοπίου στην Ομόνοια;

Βεβαίως. Μακάρι να μπορούσαμε να γκρεμίσουμε τη σημερινή πλατεία και να επαναφέρουμε το σχέδιο του Ζογγολόπουλου. Μια πλατεία με σιντριβάνια και βότσαλα δηλαδή, που βεβαίως θα δροσίζει, αλλά δεν θα είναι χώρος για να κάθεσαι. Έτσι θα αποκαταστηθεί η λειτουργία και η ομορφιά της. Σήμερα είναι άθλια. Ακόμη και το γλυπτό του Ζογγολόπουλου μοιάζει εξόριστο.

Πώς να συγκρίνουμε όμως τη Ρώμη και το Παρίσι με την Αθήνα, όταν σ΄ αυτές τις πρωτεύουσες έχουν αναδειχθεί υπέροχα τα μνημεία και σε κάθε βήμα συναντά κανείς έργα τέχνης;

Όχι ότι δεν υπάρχουν δείγματα κακής τέχνης και σε αυτές τις πόλεις, διότι δυστυχώς οι εικαστικές παρεμβάσεις των τελευταίων 30 ετών και στο Παρίσι είναι πολύ κακές. Όταν βλέπεις τα υπέροχα κάγκελα του Μετρό του Γκιμάρ, δείγματα αρ νουβό του 1900 και βλέπεις μπροστά στο Παλαί Ρουαγιάλ και στο Λούβρο ένα σκέπαστρο-τέρας που νομίζεις ότι είναι προσωρινό παιχνίδι λούνα παρκ- αλλά δεν είναι- δυστυχώς οι καλλιτεχνικές παρεμβάσεις είναι κατά κανόνα κακές. Γι΄ αυτό και θα έπρεπε να είμαστε πολύ προσεκτικοί όταν παραγγέλνουμε έργα τέχνης για δημόσιους χώρους. Ειδικά οι προτομές και τα αγάλματα είναι πολύ κακά.

πηγή

Αρχαίο Θέατρο Μαρώνειας

Ζωντανό ξανά μετά από 23 αιώνες το Αρχαίο Θέατρο Μαρώνειας!

Η Θράκη είχε 3 αρχαία θέατρα. Στις ημέρες μας απέμειναν συντρίμια μόνο από το ένα. Αυτό αποφασίσαμε να ζητήσουμε από την Πολιτεία να συντηρήσει, να αναστηλώσει και να παραδώσει ξανά πίσω στο κοινό.

Ο Σύλλογος Φίλων Αρχαίου Θεάτρου Μαρώνειας δημιουργήθηκε το 1999 και στο καταστατικό του είχε μόνο ένα σκοπό: την αναβίωση του Αρχαίου Θεάτρου Μαρώνειας μέσω της αναστήλωσής του και της επαναλειτουργίας του, έπειτα από

23 αιώνες. Και φέτος, έπειτα από 10 χρόνια το Αρχαίο Θέατρο Μαρώνειας ξαναζωντανεύει. Ο σκοπός μας πέτυχε!

Την ιστορική αυτή στιγμή θα τη ζήσουμε όλοι μαζί στις 29 Αυγούστου το βράδυ, μέσα στο Θέατρο. Την πορεία των προσπαθειών μας, ξεκινώντας από το 1993 με την πρώτη "μουσική κατάληψη" του Θεάτρου μέχρι σήμερα, μπορούν να την παρακολουθήσουν όλοι οι ενδιαφερόμενοι στο νέο μας δικτυακό τόπο, με πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό.

http://www.arxaiotheatro.gr

Ενας αρχαίος τόπος πολιτισμού ξαναγεννιέται στις ημέρες μας. Ας το χαρούμε κι ας ευχηθούμε αυτό να είναι μόνο η αρχή!

Σύλλογος Φίλων Αρχαίου Θεάτρου Μαρώνειας

Η λίμνη με τα Νούφαρα — Κλωντ Μονέ. Νούφαρα Nymphaea caerulea (αιγυπτιακό μπλε νούφαρο)

Η μικρή του λίμνη στο Εschede της Γερμανίας κάθε μέρα, για περίπου έξι ώρες, γίνεται θάλασσα από νούφαρα.

Η ομορφιά του συγκεκριμένου λουλουδιού έχει συγκινήσει μεγάλες προσωπικότητες - θυμάστε τους πίνακες με τα νούφαρα του Μονέ;- και επιπλέον έχει δημιουργήσει ιστορικές φιλίες. Ο Ζορζ Κλεμανσό, πρωθυπουργός της Γαλλίας το 1914, επισκέφτηκε τον διάσημο ζωγράφο Κλοντ Μονέ και του πρότεινε να ζωγραφίσει τεράστιες συνθέσεις με νούφαρα. Ήταν μάλιστα τόσο μεγάλοι οι πίνακες, που μέχρι το 1916 ο ζωγράφος αναγκάστηκε να επεκτείνει το εργαστήριό του για να τους στεγάσει. Το 1922 δώρισε τις «Νυμφαίες» στη Γαλλία και σφράγισε τη συμφωνία που υπέγραψε για την παραχώρηση με τη φράση «σαν ένα μπουκέτο λουλούδια». 

τα νέα 

Η λίμνη με τα Νούφαρα

Στα νότια του νομού Θεσπρωτίας, ο υδροβιότοπος Καλοδικίου αποτελεί, μέσα στο άγριο τοπίο, άλλον ένα σταθμό για μεταναστευτικά πουλιά και μία από τις προστατευόμενες περιοχές NATURA. 

Τριγυρισμένο από βουνά και από μεγάλους καλαμώνες, προσελκύει πολλά υδρόβια πουλιά (ερωδιούς, πάπιες, ποταμίδες) τα οποία βρίσκουν καταφύγιο στα καλάμια. Επίσης, διάφορα αρπακτικά πουλιά, όπως χρυσαετούς, τσίφτηδες, γερακίνες, που έρχονται από τα γύρω βουνά για να αναζητήσουν την τροφή τους. Στο βόρειο τμήμα του έλους Καλοδικίου, μια μεγάλη έκταση καλύπτεται οπό νούφαρα.

Την άνοιξη, στο τέλος του Μάη που ανθίζουν τα νούφαρα, το θέαμα είναι μοναδικό.

Πώς θα πάτε
Λίγο μετά το Μαργαρίτη, πριν τη διασταύρωση για Πάργα, στο ύψος του οικισμού Μόρι, Παρατηρήστε με κιάλια, ανάμεσα στα καλάμια και στ' άλλα υδρόβια φυτά, θαυμαστά παρυδάτια πουλιά κι ίσως κάποιον μυοκάστορα να λιάζεται. σας αποκαλύπτεται η υδάτινη επιφάνεια του έλους. Χαρείτε τη θέα από διάφορες θέσεις δίπλα στο δρόμο, ή αφιερώστε λίγο χρόνο για να περπατήσετε στο μονοπάτι γύρω από τον υγρότοπο.

Ο ζωγράφος του μήνα, Κλοντ Μονέ

Η κρίση, η καταξίωση, τα νούφαρα…

1878 και σύννεφα έχουν παρουσιαστεί στην ομάδα των ιμπρεσιονιστών: «Πολύ έχω αηδιάσει και αποκαρδιωθεί από τη ζωή που έκανα εδώ και πολύ καιρό… κάθε μέρα φέρνει νέα βάσανα… Δεν έχω πλέον δύναμη να δουλεύω κάτω από αυτές τις συνθήκες», γράφει ο ζωγράφος.

 
Το 1879 είναι μια δύσκολη χρονιά: πεθαίνουν η Camille και η Margot, το νεαρό και αγαπημένο μοντέλο του Ρενουάρ. Μένει μόνος με δυο παιδιά…
Ακολουθούν χρόνια αποθαρρυντικά, γεμάτα στερήσεις.
Οι φιλονικίες μεταξύ των φίλων ιμπρεσιονιστών οξύνονται, οι ισορροπίες καταστρέφονται.

Το 1883 χάνεται ο δάσκαλος τους, ο Μανέ.
Τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς, μετακόμισε στο Ζιβερνύ, ένα χωριό στον ποταμό Επτ, μόλις 65 χλμ μακριά από τη πρωτεύουσα. Εκεί έζησε με την Αλίς Οσεντέ, ερωμένη του από πολλά χρόνια πριν, με την οποία παντρεύτηκε το 1891.

1886 γίνεται η τελευταία ιμπρεσιονιστική έκθεση, από την οποία αποσύρονται οι Μονέ, Σισλέ και Ρενουάρ. Ο κύκλος αυτός κλείνει και μετά από τρία χρόνια, το 1889, διοργανώνεται μεγάλη ατομική του έκθεση και το φιλότεχνο κοινό μοιάζει να αναγνωρίζει, επιτέλους τον Μονέ, καθώς γίνεται πιο δεκτικό σε καινοτόμα ρεύματα στην Τέχνη.

Εκείνος είναι 68 χρονών, όταν αρχίζει να αντιμετωπίζει προβλήματα με την όρασή του, αναπτύσσοντας καταρράκτη στα μάτια του. Τελικά υποβλήθηκε επιτυχώς σε δύο χειρουργικές επεμβάσεις, γεγονός που του επέτρεψε να συνεχίσει να ζωγραφίζει. Πέθανε τρία χρόνια αργότερα, το 1926, σε ηλικία 86 ετών στο Ζιβερνύ, ως πλούσιος και αναγνωρισμένος ζωγράφος.

Κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης ζωής του, ο Μονέ, εργαζόταν σχεδόν ακατάπαυστα, φιλοτέχνησε τεράστιο αριθμό έργων, από τα οποία ωστόσο δεν έμεινε ποτέ ικανοποιημένος Χαρακτηριστικά ας αναφερθούμε στα Νούφαρα της τεχνητής λίμνης του σπιτιού του, τα οποία αποθανάτισε σε περισσότερους από 200 πίνακες.

Κάποιους από αυτούς σας παρουσιάζουμε σήμερα και τους αφιερώνουμε στη Γη, γιατί σήμερα είναι η "μέρα" της, με την ευχή να αφήνουμε εμείς οι άνθρωποι πάνω της τέτοια ίχνη ομορφιάς!

lykeio6o

 .

Νούφαρο - Nymphaea spp.

Γνωρίζετε ότι το φυτό Nymphaea caerulea (αιγυπτιακό μπλε νούφαρο) είναι πιθανό υποψήφιο (μεταξύ άλλων) για να είναι το φυτό Λωτός που έτρωγαν οι Λωτοφάγοι στην ομηρική Οδύσσεια;

Νυμφαία είναι το όνομα ενός γένους υδρόβιων φυτών της οικογένειας Nymphaeaceae. Το κοινό όνομα του γένους, το οποίο το μοιράζεται με μερικά άλλα γένη της ίδιας οικογένειας είναι Νούφαρο. 
Τα φύλλα της Νυμφαίας έχουν μια ακτινοειδή χαρακιά από την περίμετρο προς το μίσχο που βρίσκεται στο κέντρο του φύλλου. Υπάρχουν περίπου 50 είδη του γένους που εξαπλώνονται σε όλη την υφήλιο. Σήμερα πολλά από τα νούφαρα που βλέπουμε σε υδρόκηπους είναι υβρίδια.

Το γένος Nymphaea είναι στενά συνδεμένο με το γένος Nuphar (απ' όπου προέρχεται και η λέξη νούφαρο). Η διαφορά τους είναι ότι στη Nymphaea τα πέταλα του άνθους είναι μεγαλύτερα από τα σέπαλα, ενώ στο γένος Nuphar τα πέταλα είναι πολύ μικρότερα από τα 4-6 κίτρινα σέπαλά του. Η ωρίμανση του καρπού τους διαφέρει επίσης, με τον καρπό της Νυμφαίας να βυθίζεται κάτω από την επιφάνεια του νερού αμέσως μετά το κλείσιμο του άνθους, ενώ ο καρπός του Nuphar κρατιέται πάνω από το επίπεδο του νερού για να ωριμάσει.

Τα νούφαρα και ιδιαίτερα τα είδη του γένους νυμφαία είναι εμποτισμένα με την ιστορία και την παράδοση. Το όνομα του γένους Νυμφαία (Nymphaea) είναι αυτό που χρησιμοποίησε ο Θεόφραστος για να περιγράψει αυτά τα φυτά περίπου 300 χρόνια π.Χ. και αναφέρεται στην προτίμηση των αρχαίων  Ελλήνων να αφιερώσουν τα νούφαρα στις ημίθεες παρθένες των νερών, τις Νύμφες. 

Ωστόσο αυτή δεν είναι η αρχαιότερη αναφορά που έχουμε για τα νούφαρα. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι σέβονταν τα νούφαρα του Νείλου, ή Λωτούς όπως τα αποκαλούσαν. Το αιγυπτιακό μπλε νούφαρο Nymphaea caerulea ανοίγει τα άνθη του το πρωί και μετά βυθίζεται στο νερό το σούρουπο. Αντίθετα το αιγυπτιακό λευκό νούφαρο Nymphaea lotus, ανθίζει τη νύχτα και κλείνει τη μέρα. Και τα δύο αυτά είδη νούφαρου θαυμάστηκαν, λατρεύτηκαν, ζωγραφίστηκαν, φαγώθηκαν, καλλιεργήθηκαν και τιμήθηκαν για χιλιάδες χρόνια. 

Η θεά Ίσις λέγεται ότι είχε παρατηρήσει πως τα ριζώματα των νούφαρων τρώγονται. Παραστάσεις με άνθη και φύλλα από νούφαρα αποτυπώθηκαν συχνά σε αρχαία μνημεία, τοιχογραφίες, κεραμικά και έπιπλα. Οι μονάρχες και οι ιερείς της αρχαίας Αιγύπτου ξάπλωναν να ξεκουραστούν σε στρώματα φτιαγμένα από μπλε νούφαρα. Υπάρχουν επίσης αποδεικτικά στοιχεία σε μία ζωγραφική αναπαράσταση σε ένα τάφου του 3000-2500 π.Χ ότι τα νούφαρα καλλιεργούνταν σκόπιμα σε τετράγωνα παρτέρια που κατακλύζονταν από κανάλια νερού. Τα λουλούδια τους ήταν περιζήτητα  για θρησκευτικές τελετές, σαν πρόσφορα στους νεκρούς ή τους θεούς όπως επίσης και σαν αριστοκρατικά δώρα, σαν δείγματα φιλίας και ευημερίας. Απομεινάρια και από τα δύο είδη βρέθηκαν στον τάφο του Φαραώ Ραμσή του ΙΙ.

Αργότερα οι Φαραώ Αμένοφις IV και Ραμσής III (1225 π.Χ) είναι γνωστό ότι είχαν νούφαρα στους κήπους του παλατιού καθαρά για διακοσμητικούς σκοπούς. Η αιτία για τον σεβασμό στα νούφαρα οφείλεται στην πίστη ότι τα όμορφα άνθη των νούφαρων, που ξεπροβάλλουν καθαρά και αγνά από την γλοιώδη λάσπη συμβολίζουν την αγνότητα και την αθανασία.

Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι συνέδεαν τα μπουμπούκια του φυτού Nymphaea caerulea με την ανδρική σεξουαλικότητα και το ανοιγμένο λουλούδι με την γυναικεία σεξουαλικότητα.

Το άρωμα των αιγυπτιακών νούφαρων θεωρείτο θεραπευτικό, τα λουλούδια προσθέτονταν σε κρασί για να δημιουργήσουν ένα παραισθησιογόνο ευφορίας. 

Τα λουλούδια του νούφαρου επίσης χρησίμευαν για να φέρουν σε έκταση τους μάγους-θεραπευτές με σκοπό την θεραπεία σε πνευματικό επίπεδο, όπως σαν βοηθητικός οδηγός των ψυχών των νεκρών. Στην πραγματικότητα αυτό το φυτό είναι γενικά συνδεμένο με πένθιμες τελετές στην αιγυπτιακή τέχνη, όπου συμβόλιζε την αναγέννηση.  

Μέχρι πρόσφατα πιστεύονταν ότι η σημασία της χρήσης του φυτού Nymphaea caerulea ήταν καθαρά συμβολική. Ωστόσο τώρα γνωρίζουμε ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι και άλλοι λαοί λάτρευαν το φυτό όχι μόνο για την ομορφιά του αλλά και για τις τοξικές του ιδιότητες. Όταν μούλιαζαν τα μπλε νούφαρα σε ζεστό νερό ή κρασί που έπιναν (και πιθανόν όταν τα κάπνιζαν) βρίσκονταν σε κατάσταση ονειρώδους ευφορίας.

Δεν έχουν βρεθεί ψυχοδραστικά χημικά στο λουλούδι του νούφαρου, ωστόσο υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι κάτι ενεργοποιείται όταν το λουλούδι μουλιάζει σε κρασί για λίγες μέρες. Τα αποτελέσματα περιγράφονται σαν ευφορικά και ηρεμιστικά. Αυτά τα ψυχοδραστικά αποτελέσματα καθιστούν το φυτό Nymphaea caerulea πιθανό υποψήφιο (μεταξύ αρκετών άλλων) για να είναι το φυτό του Λωτού που έτρωγαν οι Λωτοφάγοι στην ομηρική Οδύσσεια.

Στη σύγχρονη εποχή το όνομα Λωτός  χρησιμοποιείται σχεδόν αποκλειστικά για τα νούφαρα του είδους Nelumbo nucifera το οποίο ονομάζεται ιερός λωτός και μερικές φορές εσφαλμένα αιγυπτιακός λωτός. Το είδος Nelumbo nucifera δεν είναι ενδημικό της Αιγύπτου. 

Στην πραγματικότητα προέρχεται από την νοτιοανατολική Ασία, χρησιμοποιείται στην Ασιατική κουζίνα και είναι ιερό φυτό του Ινδουισμού και του Βουδισμού. Συχνά απαντάται κοντά σε ναούς και μνημονεύεται σαν ιερό φυτό στην Κίνα και την Ιαπωνία. Στην Κίνα τα νούφαρα πιστεύεται ότι καλλιεργήθηκαν για πολλά χρόνια. Το ίδιο ισχύει και για την Ιαπωνία. Το είδος Nelumbo nucifera μεταφέρθηκε στην περιοχή του Νείλου από τους Ρωμαίους πιθανόν σαν φαγώσιμο.

Πηγές:

• https://en.wikipedia.org/wiki/Nymphaea
• www.alchemy-works.com/nymphaea_caerulea.html

Αυτό το κομμάτι δάσους σας ξέφυγε...

Αφιερωμένο σ' αυτούς που μας κυβερνούν 

τα τελευταία 30 χρόνια...

fatsa-tv

Κίνδυνοι από την υπερθέρμανση της Γης

Με τη βοήθεια της μητέρας του, ένα κοριτσάκι κρατάει στα χέρια του μια δυσανάλογα μεγάλη ομπρέλα για να προφυλάξει από τις ακτίνες του ήλιου ένα ομοίωμα παιδιού σκαλισμένο σε πάγο.

Η έκθεση στήθηκε από την οικολογική οργάνωση Greenpeace στο πάρκο του Ναού της Γης, στο Πεκίνο. Στόχος είναι να θυμίζει στους επισκέπτες ότι οι πάγοι λιώνουν στους Πόλους της Γης, όπως και τα εκτιθέμενα γλυπτά, λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Σε ακριβώς 100 ημέρες από σήμερα θα πραγματοποιηθεί το Παγκόσμιο Συνέδριο του ΟΗΕ για τις κλιματικές αλλαγές στην Κοπεγχάγη.

tovima.gr

Έκθεση-κόλαφος: «Καταστρέφετε τον Υμηττό»

Από δάσος σε... «περιαστικό πάρκο» με αυτοκινητόδρομους, ογκώδη κτίρια και τουριστικές εγκαταστάσεις μετατρέπεται ο Υμηττός, σύμφωνα με τα σχέδια του ΥΠΕΧΩΔΕ. Την ίδια στιγμή, το ΣτΕ επιτρέπει την ανέγερση 36 κατοικιών αξιωματικών του στρατού, στο πρώην στρατόπεδο Σακέτα. Τις εξελίξεις στην υπόθεση σχολιάζει στο tvxs ο κ.Πάνος Τότσικας, περιβαλλοντολόγος και μέλος της «Διαδημοτικής Συντονιστικής Επιτροπής για τη Διάσωση του Υμηττού».

«Η κυρίαρχη αντίληψη σήμερα στο ΥΠΕΧΩΔΕ είναι ότι ο Υμηττός αποτελεί έναν ορεινό όγκο που στην ουσία εμποδίζει τη σύνδεση της πόλης των Αθηνών με τον «οικοδομικό παράδεισο» του κάμπου των Μεσογείων, ο οποίος κτίζεται ραγδαία τα τελευταία 15 χρόνια», σχολιάζει ο κ.Τότσικας. Η αντίληψη του Υμηττού ως «φυσικού εμποδίου», έχει άμεσο αντίκτυπο στα σχέδια του ΥΠΕΧΩΔΕ για την εκμετάλλευση του ορεινού όγκου: το πάλαι ποτέ δάσος, μετατρέπεται σε «περιαστικό πάρκο» από το οποίο θα διέρχονται αυτοκινητόδρομοι και στο οποίο θα υφίστανται ζώνες οικοδόμησης, με «αναψυκτήρια», πολιτιστικά κέντρα και άλλες εγκαταστάσεις για υποδομές στέγασης, σίτισης, ψυχαγωγίας, κοινωνικής μέριμνας.

Η εκμετάλλευση του Υμηττού φτάνει μέχρι και στο σημείο της πρόβλεψης δημιουργίας ενός... θεματικού πάρκου, γεγονός που καταδεικνύει ότι ο πρώην «αναδασωτέος ορεινός όγκος» μετατρέπεται σε «δάσος τσιμέντου και οικονομικής εκμετάλλευσης». Την ολέθρια καταστροφή του Υμηττού προσπαθούν εδώ και μήνες να προβάλουν οι Δήμοι, οι οργανώσεις πολιτών και οι περιβαλλοντικές οργανώσεις. Στις «φωνές» τους ήρθε να προστεθεί και η Γενική Διεύθυνση Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης.

Ο Υμηττός στα όρια της καταστροφής

Η εν λόγω Διεύθυνση σε έγγραφό της που κοινοποιήθηκε στα αρμόδια όργανα του ΥΠΕΧΩΔΕ και δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» καταγγέλλει ότι με το σχέδιο του ΥΠΕΧΩΔΕ «θα διαταραχθεί η ισορροπία του οικοσυστήματος, θα θιγούν πολλά από τα είδη της πανίδας των οποίων ο Υμηττός αποτελεί ενδιαίτημα» και αυτό θα προκαλέσει κρίσιμη αστάθεια στην Αττική, «δεδομένου ότι λόγω των επανειλημμένων πυρκαγιών της Πεντέλης και μετά την καταστροφική πυρκαγιά της Πάρνηθας έχουν ήδη ελαττωθεί κατά πολύ τα ανάλογα ενδιαιτήματα».

«Η εν λόγω έκθεση αποτελεί θετικό βήμα στον αγώνα μας για τη διάσωση του Υμηττού, ωστόσο περιέχει μια σημαντική έλλειψη: αποφεύγει οποιαδήποτε αναφορά στους νέους αυτοκινητόδρομους και στους τεράστιους κόμβους που θα πραγματοποιηθούν στον Υμηττό», επισημαίνει ο κ.Τότσικας. «Η Γενική Διεύθυνση Δασών διέπραξε τεράστιο λάθος όταν έδωσε την έγκριση για την κατασκευή των αυτοκινητόδρομων», καταγγέλλει ο κ.Τότσικας, τονίζοντας ότι οι αυτοκινητόδρομοι σε συνδυασμό με την άναρχη οικοδόμηση και τις πολεοδομικές αυθαιρεσίες στον Υμηττό θα δώσουν τη χαριστική βολή στον ήδη ευάλωτο ορεινό όγκο.

Ανέγερση 36 κατοικιών αξιωματικών στο στρατόπεδο Σακέτα επιτρέπει το ΣτΕ

Με απόφασή του, το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε το αίτημα του Συνδέσμου Προστασίας και Ανάπτυξης του Υμηττού, για την ακύρωση και την προσωρινή άρση των εργασιών κατασκευής 36 κατοικιών αξιωματικών του στρατού, στο πρώην στρατόπεδο Σακέτα στον Υμηττό.

 

Εντός της στρατιωτικής μονάδας, επιτρέπεται η ανέγερση εγκαταστάσεων και απαγορεύεται μόνο εκτός αυτής, σύμφωνα με το ΣτΕ.

Ο δήμαρχος Βύρωνα και πρόεδρος του ΣΠΑΥ, Νίκος Χαρδαλιάς, ο οποίος είχε καταθέσει το σχετικό αίτημα, χαρακτήρισε την απόφαση «χωρίς καμία λογική». Προειδοποίησε πως το φθινόπωρο θα είναι ακόμη πιο θερμό για την πολιτεία απ' ό,τι ήταν το καλοκαίρι καθώς, «δεν πρόκειται να αφήσουν τον Υμηττό στα χέρια κανενός». Παράλληλα, μίλησε για νέα προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ενώ συγκαλεί και έκτακτη σύσκεψη του Συνδέσμου.

 .

Δημοσίευση: 20-08-2009 17:52 από Έλλη Ισμαηλίδου Ομάδα TVXS

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ 

Αλλαγές για την προστασία του Υμηττού στο τελικό προεδρικό διάταγμα

Δημοσίευση: 20-08-2009 22:47

 

Αττική 30 χρόνια: πρώτα φωτιά, μετά.... βίλες

ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ 

ΑΦΑΝΙΣΑΝ 300.000 ΣΤΡΕΜΜΑΤΑ

 100.000 ΜΠΗΚΑΝ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ

Της ΜΑΡΙΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ
http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=75625

...Τα στρέμματα πρασίνου και βλάστησης που έχουν καεί στην Αττική τα τελευταία 20-25 χρόνια ξεπερνούν τα 300.000!

Για να είμαστε πιο σωστοί, ωστόσο, δεν χρειάστηκαν τόσα χρόνια για να φτάσουμε την Αττική στην τσιμεντένια παρακμή που παρουσιάζει σήμερα. Χρειάστηκαν μόνο 3-4 μεγάλες φωτιές, η μία πίσω από την άλλη, για να αφανίσουν σημαντικότατες εκτάσεις πρασίνου και να δώσουν τη σκυτάλη στην τρελή οικοδόμηση των προαστίων της Αθήνας. Δασολόγοι και ειδικοί κάνουν λόγο για «φιλέτα» που εσκεμμένα φαγώθηκαν προκειμένου να γίνουν κατοικίες των πλουσίων και εχόντων (και προκειμένου φυσικά να κάνουν το χρήμα να «κυκλοφορεί» μεταξύ αυτών που καρπώθηκαν από τις πύρινες καταστροφές). Τα τελευταία 10-15 χρόνια προστέθηκαν στο σχέδιο νόμου περισσότερα από 100.000 στρέμματα.

Για να μη μιλήσουμε για τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων που χτίστηκαν στα καμένα. Και δεν χρειάζεται να τονίσουμε ότι οι τιμές της γης σε Διόνυσο, Εκάλη, Πεντέλη και τα γύρω βόρεια προάστια είναι αστρονομικές...

Οι μεγάλες πυρκαγιές που κατέκαψαν την Αττική από το 1981.
 
1981 - Κοκκιναράς Κηφισιάς ...Από τη φωτιά έγιναν στάχτη περισσότερα από 6.000 στρέμματα πρασίνου. Κάηκε ολοσχερώς η βόρεια πλευρά της Πεντέλης και στη συνέχεια οι φλόγες ανέβηκαν και έγλειψαν μεγάλη έκταση του βουνού, μετατρέποντας την περιοχή σε κρανίου τόπο. Το μέτωπο πέρασε το Μαρούσι και έφτασε μέχρι το κτήμα Συγγρού. Τελικά η φωτιά σταμάτησε λίγο έξω από την Κηφισιά...Σύμφωνα με τον τότε απολογισμό, περίπου 30 άτομα τραυματίστηκαν, δύο πέθαναν από καρδιακή προσβολή και τα περισσότερα από 3.000 παιδιά που φιλοξενούνταν σε κατασκηνώσεις της περιοχής και στο ΠΙΚΠΑ Πεντέλης κινδύνευσαν. Από υλικής πλευράς, δεκάδες σπίτια κάηκαν. Και φυσικά κανείς δεν μπορούσε να πει με βεβαιότητα αν οι φωτιές ήταν αποτέλεσμα εγκληματικής ενέργειας ή αν ξεκίνησαν από τυχαίο περιστατικό.

1982 - Διόνυσος ...Ενα χρόνο μετά, και μετά τις απόπειρες αναδάσωσης της περιοχής, το καταστροφικό έργο συνεχίστηκε. Επίκεντρο αυτή τη φορά ήταν ο Διόνυσος. Από εκεί ξεκίνησαν οι φωτιές που γρήγορα επεκτάθηκαν και στην Πεντέλη, την Εκάλη, το Πικέρμι, τον Γέρακα και τον Μαραθώνα. Εκτιμάται ότι στις πυρκαγιές αυτές καταστράφηκαν συνολικά περισσότερα από 25.000 στρέμματα πρασίνου! Στον Γέρακα δύο άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και βρέθηκαν καμένοι όταν έσβησαν και οι τελευταίες φλόγες. Και πάλι δεν μάθαμε πώς ξεκίνησαν οι φωτιές. Διότι κανείς από τον κρατικό μηχανισμό δεν μπορούσε να πει με βεβαιότητα αν επρόκειτο για εμπρησμό ή αν η πυρκαγιά ξεκίνησε κατά λάθος...

1986 - Βαρυμπόμπη ...Περισσότερα από 40.000 στρέμματα έγιναν στάχτη στη Βαρυμπόμπη. Την ίδια χρονιά μεγάλη πυρκαγιά έπληξε και το Πεντελικό. Σε μία από τις φωτιές κινδύνεψαν το Μοναστήρι της Πεντέλης, ορισμένα σπίτια της περιοχής και το Αστεροσκοπείο. Οι πνεύμονες πρασίνου της Αττικής καταστρέφονται με τρόπο μεθοδικό και συνοπτικό. Για έναν περίεργο λόγο, μοιάζουμε όλοι να έχουμε τη βεβαιότητα ότι το πράσινο δεν θα μας λείψει ποτέ. Μικρή υποσημείωση: αρκετές από τις εκτάσεις που κάηκαν στην Αττική στις μεγάλες πυρκαγιές των περασμένων χρόνων έχουν ήδη χτιστεί...

1992 - Αυλώνας ...Η πυρκαγιά ξεκίνησε από τον σκουπιδότοπο του Αυλώνα. Οι φλόγες θέριεψαν από τα σκουπίδια και τον άνεμο, και εξαπλώθηκαν με ταχύτητα-αστραπή στην περιοχή. Φωτιές κατακαίνε και τη Μαλακάσα, τα Κιούρκα, περιοχές κοντά στη λίμνη του Μαραθώνα, το Καπανδρίτι, το Γραμματικό, τον Κάλαμο, και τον Ωρωπό. Υπολογίζεται ότι τη χρονιά αυτή έγιναν στάχτη περισσότερα από 55.000 στρέμματα. Στις φλόγες παραδόθηκαν ακόμα δεκάδες σπίτια και πολλά ζώα.

1993 - Αγιος Στέφανος ... Ενα στρατιωτικό ελικόπτερο που κατέπεσε ήταν η αιτία της πυρκαγιάς που κατέκαψε χιλιάδες στρέμματα. Η φωτιά ξεκίνησε από τον Αγιο Στέφανο, αλλά πολύ γρήγορα λαμπάδιασαν ακόμα το Σούνιο, ο Μαραθώνας, η Σταμάτα, ο Διόνυσος, η Μάνδρα Αττικής και η Παλλήνη. Το 1993 όμως ήταν χρονιά πλούσια σε πυρκαγιές. Λίγους μήνες μετά τις πρώτες φωτιές, η Αττική είχε να αντιμετωπίσει και δεύτερο γύρο καταστροφής. Πυρκαγιές κατέκαψαν την παλαιά Πεντέλη, το Ντράφι και την Παλλήνη. Το 1993 υπολογίζεται ότι καταστράφηκαν περισσότερα από 11.000 στρέμματα.

1995 - Πεντέλη ...Από τις πλέον καταστροφικές φωτιές που κατέκαψαν την Αττική ήταν αυτές του Ιουλίου του 1995. Οι φλόγες ξεκίνησαν από χωράφι κοντά στον Αγιο Πέτρο, το οποίο ήταν πολύ κοντά σε γραμμή υψηλής τάσης της ΔΕΗ. Και φυσικά την ημέρα που ξεκίνησε η πυρκαγιά, στην περιοχή έπνεαν εντονότατοι άνεμοι. Πικέρμι, Παλλήνη, Ντράφι, Ανθούσα και Πεντέλη παραδόθηκαν σχεδόν αμέσως στις φλόγες. Ολοσχερώς κάηκε το δάσος της Ραπεντώσας από τον Αγιο Πέτρο ώς το Γερμανικό Νεκροταφείο. Επί τρεις ολόκληρες ημέρες η Πεντέλη καιγόταν...Συντηρητικοί απολογισμοί έκαναν τότε λόγο για περισσότερα από 150 σπίτια καμένα, ενώ έγιναν στάχτη πάνω από 100.000 στρέμματα δάσους. Η πύρινη καταστροφή έφτασε στο Ντράφι, την Καλλιτεχνούπολη και τον Νέο Βουτζά. Την ίδια περίοδο κάηκαν και 9.000 στρέμματα στον Ωρωπό. Καταστροφικές πυρκαγιές ξέσπασαν και στο Σχηματάρι και τα Βίλια.

1998 - Πεντέλη πάλι ...Οσες προσπάθειες αναδάσωσης έγιναν μετά τις πυρκαγιές του 1995 στην Πεντέλη και τις γύρω περιοχές... κατακάηκαν λίγα χρόνια αργότερα. Καινούργιες φωτιές, με πολλά μέτωπα, που ξεκίνησαν από τον Νέο Βουτζά και από την Ανθούσα συνέχισαν να καίνε τα παλιά καμένα και ό,τι είχε ξεκινήσει δειλά να φυτρώνει. Και πάλι οι δυνατοί άνεμοι έκαναν τις φωτιές ιδιαίτερα δυνατές και ολοκληρωτικά καταστροφικές. Αυτή τη φορά οι καταστροφές δεν αφορούσαν σπίτια, αλλά εκτάσεις πυκνού πευκοδάσους. Οσες περιοχές δηλαδή την είχαν «γλιτώσει» το 1995. Τον Αύγουστο του 1995, η δυτική Πεντέλη είχε κατακαεί για ακόμα μια φορά. Συνολικά υπολογίζεται ότι έγιναν στάχτη περί τα 75.000 στρέμματα.

2000 - και πάλι Πεντέλη ... Η πυρκαγιά αυτή τη φορά τέθηκε υπό έλεγχο σχετικά γρήγορα, αλλά είχε προλάβει να καταστρέψει όλα όσα ο μηχανισμός της φυσικής αναδάσωσης δημιουργούσε την περασμένη διετία. Εκτός από τη χαμηλή βλάστηση που κατακάηκε, έγιναν στάχτη και αρκετά υπεραιωνόβια πεύκα που είχαν ξεφύγει από την καταστροφική λαίλαπα των προηγούμενων πυρκαγιών.

2005 - Ραφήνα, Καλλιτεχνούπολη, Ν. Βουτζάς ...
πρώτες φλόγες ξεκίνησαν από τη Ραφήνα, αλλά γρήγορα άρχισαν να εμφανίζονται παράλληλα μέτωπα σε διάφορες περιοχές της Αττικής. Η Αγ. Τριάδα και η Αγ. Κυριακή τυλίχτηκαν σχεδόν αμέσως στις φλόγες, ενώ λίγο αργότερα παραδόθηκαν στον πύρινο εφιάλτη ο Νέος Βουτζάς και η Καλλιτεχνούπολη. Στον Ν. Βουτζά η πυρκαγιά απείλησε σπίτια και η Καλλιτεχνούπολη χρειάστηκε να εκκενωθεί. Ακόμα εκκενώθηκαν κατασκηνώσεις, το Νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης και αναφέρθηκαν προβλήματα στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος». Μετά τη γενικευμένη κατακραυγή των πολιτών, που ίσως άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι το πράσινο δεν θα υπάρχει αέναα, και ύστερα από συγκεκριμένες μαρτυρίες, έγινε σαφής λόγος για έργο εμπρηστών. Οι καμένες εκτάσεις, εκτάσεις που ξεπερνούν τα 10.000 στρέμματα, κηρύχθηκαν άμεσα αναδασωτέες και επικηρύχθηκαν οι δράστες.

2007 - Πάρνηθα ...Από τις φλόγες πυρκαγιών καταστρέφονται ολοσχερώς περισσότερα από 50.000 στρέμματα στην Πάρνηθα, ενώ κατακάηκε μεγάλο μέρος του Εθνικού Δρυμού. Από τα καμένα στρέμματα, περίπου τα μισά ήταν παρθένο ελατόδασος. Την ίδια χρονιά ξανακαίγεται και η Πεντέλη. Περισσότερα από 10.000 στρέμματα έγιναν και πάλι στάχτη οριστικοποιώντας πια τη δυσοίωνη βεβαιότητα ότι η περιοχή πολύ δύσκολα να ανακάμψει και πάλι. Ειδικά για την Πάρνηθα, περιβαλλοντικές οργανώσεις, όπως η WWF, έκαναν λόγο για ολοκληρωτική απανθράκωση της βλάστησης, ενώ τονίστηκαν τόσο οι άμεσες όσο και οι έμμεσες απώλειες και στην πανίδα και στη χλωρίδα της περιοχής. (Αξίζει να διαβάσετε τη μελέτη που εκπονήθηκε για τη φωτιά του 2007 στο http://politics.wwf.gr/images/stories//fireparnisreport2007_14.pdf )

Posted By ΗΛΕΚΤΡΑ to SAVE ILEIA

Υμηττός - Η μονή Αστερίου ή Ταξιαρχών

Βρίσκεται βορειοανατολικά της Μονής Καισαριανής, σε υψόμετρο 545μ. 

Η μονή είναι εγγεγραμμένος σταυροειδής ναός με τρούλο. Σωζόμενη επιγραφή μας πληροφορεί ότι είχε διατελέσει «Πατριαρχικόν Σταυροπήγιον».

Τόσο οι συνθήκες όσο και η χρονολογία ίδρυσης της μονής είναι άγνωστες. Κατά μία εκδοχή, το όνομά της συνδέεται με τον όσιο Λουκά τον Στειριώτη ή Αστεριώτη, τον ιδρυτή της ομώνυμης Βοιωτικής μονής ο οποίος διέμεινε για κάποιο χρόνο στην Αθήνα, πιθανότατα στην εν λόγω μονή. Αν η εκδοχή αυτή αληθεύει, τότε η ίδρυση της μονής Αστερίου πρέπει να αναχθεί σε χρόνους πριν το έτος 1000.

Κατά μία άλλη εκδοχή η ονομασία της οφείλεται στον κτήτορα της μονής Επίσκοπο Αστέριο. Κατά ορισμένους μελετητές, η μονή Αστερίου κτίστηκε στη θέση του αρχαίου διδασκαλείου του Διοδώρου. Ήκμασε κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας και επί Ενετών. Είχε σπουδαία βιβλιοθήκη που μεταφέρθηκε το 1687, στη Μονή Σαλαμίνας από τους καταφυγόντες εκεί μοναχούς, λόγω της επιδρομής του Βενετού Μοροζίνι. Κατά την Επανάσταση μεταφέρθηκε στην Ακρόπολη. Έκτοτε δεν υπάρχουν περαιτέρω πληροφορίες γι’ αυτήν.

Σύμφωνα με την άγνωστη συγγραφέα της «Ιστορίας της Μ.Πετράκη» ο ναός φέρει εσωτερικώς τοιχογραφίες του ΙΣΤ αιώνα της ανατολικής μοναστικής τεχνοτροπίας. Στον χώρο της μονής υπάρχουν η Τράπεζα η οποία εντός της κόγχης φέρει τοιχογραφία της «Παναγίας της Πλατυτέρας», η Εστία (=μαγειρείο) υπολείμματα πιθανά παλαιάς τραπέζης και ο Καμαροσκέπαστος πυλώνας της εισόδου που αποκαλείται «διαβατικόν».

Στα μοναστήρια που σώζονται ως σήμερα διάσπαρτα στις πλαγιές του Υμηττού, υπάρχουν εντοιχισμένα μάρμαρα από ανάγλυφα ή επιτύμβιες στήλες, κομμάτια από κίονες και βάθρα, ενώ στα θεμέλιά τους διακρίνονται όπως προαναφέραμε τα ίχνη από παλιοχριστιανικές βασιλικές και αρχαίους ναούς. Βρίσκονται εκεί όπου από τα πρώτα χριστιανικά χρόνια, ασκητές και μοναχοί ζήτησαν ευλαβικά άσυλο.

Μεγάλο Βάραθρο Αστερίου

Το Μεγάλο Βάραθρο Αστερίου βρίσκεται σε υψόμετρο 480μ. και 500μ. βόρεια της ομώνυμης μονής. Η εξερεύνηση του πρώτου θαλάμου έγινε το 1938 ενώ ολόκληρου του βαράθρου έγινε το 1943. Γενικά η επίσκεψη στο βάραθρο είναι πολύ δύσκολη εκτός από τα πρώτα 20 μέτρα.

 

πηγή

Πυρκαγιά στο Γραμματικό

Η Αττική πνίγεται από τους καπνούς

 

22 Αυγούστου 2009, 07:41

 

Οι άνεμοι που ενισχύθηκαν στην ανατολική Αττική αργά το βράδυ, είχαν σαν αποτέλεσμα να ξεφύγει από τον έλεγχο η φωτιά που ξέσπασε στις 21:40 χθες το βράδυ, σε δασική έκταση, στο Σέσι Γραμματικού Αττικής, στην περιοχή που είχε συντριβεί το αεροπλάνο της κυπριακής εταιρείας "HELIOS", τον Αύγουστο του 2005. 

 

Στην περιοχή επιχειρούν 20 οχήματα με 60 πυροσβέστες, καθώς και πεζοπόρα τμήματα. Η φωτιά καίει θαμνώδη βλάστηση και δάσος και η αντιμετώπισή της είναι εξαιρετικά δύσκολη χωρίς τη βοήθεια των εναέριων μέσων δασοπυρόσβεσης. 

Παίζοντας με τη... σαύρα

Ο πιτσιρικάς δεν είναι ο νέος πρωταγωνιστής ταινίας τύπου Τζουράσικ Παρκ... Βρίσκεται στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Βόρειας Καλιφόρνιας και ακολουθεί τη «Διαδρομή των δεινοσαύρων».

Πρόκειται για εκθέματα στο πραγματικό μέγεθος των προϊστορικών ζώων στον εξωτερικό χώρο που έχουν προκαλέσει μεγάλο ενθουσιασμό στους επισκέπτες κάθε ηλικίας και κόστισαν περίπου 1,5 εκατ. δολάρια. Κάθεται πάνω στο κεφάλι ενός Ρarasaurolophus, σε ελεύθερη μετάφραση «σαύρα με λοφίο». Βέβαια, το εν λόγω είδος ανήκει σε μια οικογένεια που όλοι οι κοντινοί συγγενείς είχαν κάτι «περίεργο» πάνω στο κεφάλι τους. Πάντως δεν ήταν αισθητικοί οι λόγοι.

Οι επιστήμονες υποθέτουν ότι χρησίμευε για να βλέπουν, να ακούνε και να ρυθμίζουν τη θερμοκρασία του σώματός τους. 

τα νεα

Συνεχίζεται η πυρκαγιά στη Μαγούλα – νέα μέτωπα Στις φλόγες πλέον η Πάρνηθα

Προς τα Δερβενοχώρια κατευθύνεται το κύριο μέτωπο της πυρκαγιάς που ξεκίνησε χθες το μεσημέρι στην περιοχή της Μαγούλας. Οι πυροσβέστες προσπαθούν να αποτρέψουν την επέκταση της φωτιάς προς την πολύπαθη Πάρνηθα. 

.

Παραδομένο στις φλόγες πλέον, ένα από τα τελευταία δάση της Αττικής. Το βόρειο μέτωπο της πυρκαγιάς στη Μαγούλα, έχει πλέον επεκταθεί προς την Πάρνηθα, καίγοντας πευκοδάσος στα Δερβενοχώρια.

Η φωτιά λίγο μετά τις 20.00 το βράδυ, αναζωπυρώθηκε εκ νέου, καθώς σταμάτησαν οι ρίψεις νερού από αέρος. Αποτέλεσμα η φωτιά στα δύσβατα σημεία του βουνού, να μην είναι προσβάσιμη από τις επίγειες δυνάμεις και έτσι, συνεχίζει το καταστροφικό της έργο. 

Νωρίτερα στην περιοχή που βρίσκεται το εργοστάσιο της Durostic καθώς και οι εγκαταστάσεις της ΕΥΔΑΠ, από μεγάλη αναζωπύρωση της φωτιάς, κινδύνεψαν να γίνουν παρανάλωμα του πυρός, δεκάδες σπίτια που βρίσκονται στην περιοχή.  

Οι φλόγες έγλειψαν στην κυριολεξία της αυλές των σπιτιών, ενώ κάηκαν δυστυχώς κάποιες αγροικίες και στάνες με πρόβατα. Σοκαριστικό το βίντεο παρακάτω, από το φακό του mourmoura.gr που βρέθηκε για άλλη μια φορά στον τόπο της πυρκαγιάς, κοντά στις πλαγιές του βουνού της Πάρνηθας. Επί τόπου βρίσκονται 30 οχήματα της πυροσβεστικής με 75 πυροσβέστες και 166 άτομα πεζοπόρο τμήμα, ενώ αναμένεται βοήθεια από τη Στερεά Ελλάδα.  

Στην περιοχή βρίσκεται και ο αρχηγός του πυροσβεστικού σώματος, αντιστράτηγος Αθανάσιος Κοντοκώστας. Εν τω μεταξύ, λίγο μετά τις 21.00 το βράδυ, ξέσπασε νέο πύρινο μέτωπο σε δασική έκταση, στην περιοχή Μαργιές, στη Ζάκυνθο. Επί τόπου επιχειρούν 10 οχήματα με 20 πυροσβέστες. Υπό μερικό έλεγχο τέθηκε η φωτιά στην Ελευθερούπολη Καβάλας, ενώ σε ύφεση βρίσκονται οι πυρκαγιές σε Λήμνο, Λουτράκι, Κεφαλονιά, Θεσπρωτία και Αιτωλοακαρνανία.

Μοurmoura.gr

Η Κρήτη και τα λιόδεντρά της ... Crete, and her Olive Trees....

Λόγω των παγκόσμιων μειωμένων αξιών του ελαιολάδου η καλλιέργεια της ελιάς, ως πηγή εισοδήματος για την Κρήτη, δεν είναι πλέον ενδιαφέρουσα . Οι ελιές θα ριχτούν κάτω για να αφήσουν το χώρο σε νέα κτήρια.
Οι επιστήμονες ενδιαφέρονται, προσπαθούν να παρέμβουν, για να σταματήσουν τα σχέδια.
Οι λόγοι μπορούν να είναι προφανείς.
Στις πληροφορίες του Ιστοχώρου του Μίκη Θεοδωράκη, έχει γραφτεί ότι ο Μίκης ανησυχεί πολύ επίσης, και θέλει να αρχίσει μια εκστρατεία για να διασωθούν ελιές.
Η φίλη μου Ineke, χρήστης του Youtube/inekemaa, μου ζήτησε να φτιάξω ένα βίντεο για το θέμα, για υποστήριξη του Μίκη Θεοδωράκη και των επιστημόνων.
Σας ζητάμε να στείλετε αυτό το βίντεο στους φίλους σας.
Όσο περισσότεροι άνθρωποι ξέρουν για το θέμα, τόσο καλύτερα, και αυτός είναι ένας τρόπος να παρουσιαστεί το θέμα περισσότερο στη δημοσιότητα, και επομένως μια πιθανότητα να σταματήσουν αυτά τα γελοία, καταστρεπτικά σχέδια.
Αυτό το πρόβλημα πρέπει να υποστηριχθεί από «Το Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση» (WWF).

περισσότερα 

ευχαριστούμε

maraki1908

Το Αιγαίο Απειλείται

Το Αιγαίο Πέλαγος, εδώ και πολλές χιλιετίες αποτελεί μία θάλασσα ιδιαίτερης σημασίας, καθώς ως θαλάσσιος δρόμος, συνέβαλλε στην ανταλλαγή ιδεών και αγαθών και στην ανάπτυξη όλων των παραμεσόγειων πολιτισμών. Ως σύνολο οικοσυστημάτων, το Αιγαίο συντήρησε και συντηρεί μία σπάνια ποικιλότητα ζωντανών οργανισμών. Παρόλο που λόγω των φυσικοχημικών χαρακτηριστικών του, είναι μία θάλασσα ολιγοτροφική, εν τούτοις χαρακτηρίζεται από υψηλή βιοποικιλότητα θαλάσσιων οργανισμών (δηλαδή υψηλό αριθμό διαφορετικών ειδών). Στις μέρες μας, που οι περισσότερες θάλασσες παγκοσμίως, μεταξύ των οποίων μεγάλο μέρος των ευρωπαικών και μεσογειακών θαλασσών, υποβαθμίζονται σημαντικά, το Αιγαίο συνεχίζει να στηρίζει σημαντικούς πληθυσμούς από σπάνια και προστατεύομενα είδη.


Σπάνιος Φυσικός Πλούτος

Για να κατανοήσουμε την περιβαλλοντική μοναδικότητα του Αιγαίου, πρέπει να κάνουμε μία σύντομη αναφορά στο φυσικό του πλούτο. Το Αιγαίο στηρίζει τις τελευταίες στη Μεσόγειο, μεγάλες εκτάσεις από θαλάσσια λιβάδια Ποσειδωνίας (τις λεγόμενες φυκιάδες), που είναι ο σημαντικότερος προστατευόμενος τύπος οικοσυστήματος στη Μεσόγειο, θεμελιώδους σημασίας για την παραγωγικότητα των θαλάσσιων οικοσυστημάτων αλλά και της αλιείας. Τα λιβάδια Ποσειδωνίας συμβάλλουν στην αποτροπή της παράκτιας διάβρωσης, με συνέπεια η καταστροφή τους να σημαίνει εκτεταμένη διάβρωση καθώς και εξαφάνιση παραλιών. Στην αμέσως βαθύτερη θαλάσσια ζώνη συναντάμε τη λεγόμενη «τραγάνα», προστατευόμενους υφάλους ροδοφυκών που απαιτούν έως και 11.000 χρόνια για το σχηματισμό τους. Στα παράκτια οικοσυστήματα, έχουν καταγραφεί περισσότερα από 550 είδη φυκών, 120 είδη σφουγγαριών και χιλιάδες είδη ασπόνδυλων οργανισμών και ψαριών, που θα απαιτούσαν πολλές σελίδες για να τα περιγράψουμε. Οι ανοιχτές θάλασσες στηρίζουν από τους σημαντικότερους στη Μεσόγειο, πληθυσμούς θαλάσσιων θηλαστικών, με 4 είδη δελφινιών, 2 είδη φαλαινών και το μεγαλύτερο εναπομείναντα στον κόσμο πληθυσμό Μεσογειακής φώκιας, ένα είδος που απειλείται με άμεση εξαφάνιση.



Τα παραπάνω συνθέτουν τη «μαγική εικόνα» του Αιγαίου, αλλά συνεχίζουν να υπάρχουν μόνο από... τύχη, δεδομένου ότι δεν έχει εφαρμοστεί κανένα μέτρο για την ουσιαστική διαχείριση ή προστασία τους. Σε μία εποχή όπου όλες οι χώρες, ακόμα και οι λεγόμενες αναπτυσσόμενες, προσπαθούν να αναδειχθούν μέσα από την αειφόρο ανάπτυξη και τη προβολή του φυσικού τους πλούτου, η Ελλάδα όχι μόνο αγνοεί, αλλά και απειλεί με δραματική υποβάθμιση τα οικοσυστήματά της. Είδη και ενδιαιτήματα που κατάφεραν να επιβιώσουν στο Αιγαίο για χιλιάδες χρόνια, σε ισσοροπία με τις ανθρώπινες κοινωνίες, μέσα στις τρεις τελευταίες μόνο δεκαετίες κινδυνεύουν με αφανισμό. Εξίσου όμως κινδυνεύουν και οι ανθρώπινες κοινωνίες των νησιωτικών και παράκτιων περιοχών, δεδομένου ότι η οικονομία τους εξαρτάται από τον τουρισμό και την αλιεία, και συνεπώς απειλείται από την καταστροφή των φυσικών πόρων. Ως άμεση συνέπεια παρατηρείται η μετανάστευση των κατοίκων σε αστικά κέντρα και η ερημοποίηση των νησιωτικών περιοχών.



Το Αιγαίο απειλείται

Είναι πραγματικά ανυσηχητικό το γεγονός ότι χρειάζεται ένα ναυάγιο ή μία ανθρώπινη και περιβαλλοντική τραγωδία, για να προκύψει ένας ουσιαστικός διάλογος των κρατικών αρχών, ΜΜΕ, επιστημόνων, φορέων και πολιτών, σε θέματα σχετικά με την προστασία των Ελληνικών θαλασσών. Οι πολίτες και η πολιτεία οφείλουν να αναρωτηθούν, ποια θα πρέπει να είναι η έκταση της επόμενης καταστροφής που περιμένει το Αιγαίο, για να συνεχιστεί ο διάλογος και η ουσιαστική προσπάθεια προστασίας του.
Το σχετικά πρόσφατο ναυάγιο της Σαντορίνης έδειξε την ανυπαρξία του κρατικού μηχανισμού και των θεσμών, για την αντιμετώπιση οποιουδήποτε σοβαρού θαλάσσιου ατυχήματος. Δεν είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε ένα έκτακτο θαλάσσιο περιστατικό, το οποίο συμβαίνει κατά τη διάρκεια της ημέρας, με ιδανικές καιρικές συνθήκες, σε ένα λιμάνι με μεγάλη κίνηση, στην αρχή της τουριστικής περιόδου (όπου θεωρητικά ο κρατικός μηχανισμός είναι σε πλήρη ετοιμότητα). Τι θα συμβεί στην περίπτωση που θα υπάρξει ένα πραγματικά σοβαρό ατύχημα πετρελαιοφόρου, υπό δυσμενείς καιρικές συνθήκες, σε μία δυσπρόσιτη περιοχή;

Πρέπει να τονίσουμε ότι το Αιγαίο διαπλέεται ετησίως από περισσότερα από 60.000 εμπορικά πλοία, εκ των οποίων τα 6.000 είναι πετρελαιοφόρα που μεταφέρουν από 100.000 - 200.000 τόνους βαριά πετρελαιοειδή. (Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι στο ατύχημα του Exon Valdez το 1989 στην Αλάσκα, διέφυγε μία σχετικά μικρή ποσότητα πετρελαίου από το συνολικό φορτίο του πλοίου - περίπου 25.000 τόνοι- καταστρέφοντας όμως μία περιοχή αντίστοιχη του Αιγαίου σε έκταση. Σήμερα, έπειτα από 18 χρόνια τα οικοσυστήματα της περιοχής παρουσιάζουν την ίδια εικόνα καταστροφής ).


Μέτρα Προστασίας - Διαχείρισης

Παρόλες τις ιδιαιτερότητες του Αιγαίου Πελάγους και την προγραμματιζόμενη τεράστια αύξηση κίνησης πετρελαιοφόρων σε αυτό, που θα επακολουθήσει έπειτα από τη λειτουργία του αγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη, η προστασία του είναι εφικτή. Είναι δεδομένο διεθνώς, σε πορθμούς, θάλασσες και ποταμούς με πυκνή και συνεχόμενη κίνηση πλοίων, τα περιστατικά ατυχήματος να είναι ελάχιστα και χωρίς σοβαρές περιβαλλοντικές συνέπειες. Αυτό σημαίνει ότι όταν υφίστανται και τηρούνται αυστηρές μέθοδοι για τον έλεγχο της διέλευσης εμπορικών πλοίων, ελαχιστοποιείται η πιθανότητα ατυχήματος.

Τέτοια μέτρα θα μπορούσαν να βρουν εφαρμογή στο Αιγαίο εάν χαρακτηριζόταν ως Ιδιαιτέρως Ευαίσθητη Θαλάσσια Περιοχή, έτσι ώστε να μπορέσουν να ισχύσουν τα παρακάτω μέτρα:

*Συνεχής και ουσιαστικός έλεγχος μέσω ηλεκτρονικών συστημάτων (VTS -Vessel Tracking System, AIS - Automatic Identification System, VMS - Vessel Monitoring System, Clean Sea Net, παράκτιων ραντάρ, κ.α.).
*Εφαρμογή ζωνών διαχωρισμού κυκλοφορίας
*Δειγματοληψία λυμάτων από όλα τα διερχόμενα εμπορικά πλοία, κατά την είσοδό τους στους διαδρόμους θαλάσσιας κυκλοφορίας, έτσι ώστε να μπορεί να εντοπίζεται η εσκεμμένη λειτουργική ρύπανση ρουτίνας, που παρατηρείται καθημερινά στο Αιγαίο.
*Δημιουργία Δικτύου Ρυμουλκών άμεσης ετοιμότητας, σε όλη την έκταση του Αιγαίου (στην περίπτωση του ναυαγίου της Σαντορίνης, χρειάστηκαν 15 ώρες για να προσεγγίσει το ταχύτερο και κοντινότερο διασωστικό ρυμουλκό).
*Σύστημα πλοήγησης από πιλότους (έμπειρους καπετάνιους), οι οποίοι θα αναλαμβάνουν χρέη όταν υπάρχει έκτακτη ανάγκη.
*Δημιουργία Δικτύου Λιμένων Καταφυγής, σε συγκεκριμένα σημεία του Αιγαίου, όπου θα μπορούν να οδηγούνται πλοία που βρίσκονται σε έκτακτη ανάγκη, δίνοντας τη δυνατότητα να περιοριστεί η επαπειλούμενη ρύπανση. (Στην περίπτωση του ναυαγίου του Prestige, έαν ακουγόταν η έκκληση του Έλληνα καπετάνιου, να ρυμουλκηθεί το πλοίο στο κοντινότερο λιμάνι ή σημείο καταφυγής, η ρύπανση θα μπορούσε να ελεγχθεί, και θα είχε αποφευχθεί η οικολογική καταστροφή).
*Αυστηρές προδιαγραφές πλοίων, προϋποθέτοντας την ύπαρξη διπλών τοιχωμάτων, και εξέταση των μητρώων των πλοίων όπου καταγράφονται περιστατικά ρύπανσης, ή μηχανικών βλαβών.
*Δημιουργία εθελοντικού δικτύου πολιτών, κατάλληλα εκπαιδευμένων, ώστε να μπορούν να συμβάλλουν στην διαδικασία αποκατάστασης. (Στην περίπτωση του ναυαγίου του Prestige, κανένα μέσο δεν ήταν τόσο αποτελεσματικό για τον καθαρισμό των ακτών, όσο η συμμετοχή των εθελοντών).

Αρχιπέλαγος - Ινστιτούτο Θαλάσσιας & Περιβαλλοντικής Έρευνας Αιγαίου
Δράση για την προστασία του Αιγαίου

Το Αρχιπέλαγος είναι μία περιβαλλοντική οργάνωση χωρίς γραφείο δημοσίων σχέσεων. Μακριά από το κέντρο και τη φιλολογία του περιβάλλοντος, αλλά με πραγματική εθελοντική εργασία και απόλυτη προσύλωση στον στόχο της ουσιαστικής προστασίας του Αιγαίου, το Αρχιπέλαγος στοχεύει να προσφέρει μία νέα προσέγγιση στη δράση για την προστασία του περιβάλλοντος στην Ελλάδα.

Μάθετε περισσότερα για το Αρχιπέλαγος και το πώς μπορείτε να ενισχύσετε την προσπάθεια κάνοντας μια επίσκεψη στην ιστοσελίδα του: http://www.archipelago.gr
Read more...

 
Αναρτήθηκε από Slade στις 12:01 μμ