Η Αθήνα είναι, λέει, η τρίτη πιο βρώμικη πόλη στην Ευρώπη. Απορώ που δεν είναι η πρώτη.
Και πιστεύω ότι για την κατάντια αυτή
φταίνε προπάντων οι κάτοικοι της.
Εικόνα πρώτη: Πλατεία Μανώλη Ανδρόνικου, Νέα Ιωνία. Μια πλατεία που σε άλλες συνθήκες θα μπορούσε να αποτελέσει ανάσα για τους κατοίκους της περιοχής. Ωστόσο αποτελεί «ναρκοπέδιο». Και όταν λέω «νάρκες» εννοώ τα περιττώματα των ζώων. Βγάζουν όσοι έχουν σκυλάκια, τα ζωάκια τους βόλτα, αυτά κάνουν τις ανάγκες τους αλλά κανείς δεν σκέφτεται ότι θα έπρεπε να έχουν μαζί τους, αν μη τι άλλο, μια σακούλα και ένα φτυαράκι ούτως ώστε να μαζεύουν τα περιττώματα.
Εικόνα δεύτερη. Οδός Πόντου, κοντά στην οδό Μιχαλακοπουλου. Περπατώντας την απάσταση των 600 - 700 μέτρων που χωρίζει τα γραφεία της εφημερίδας απο το πάρκινγκ που αφήνω το αμάξι μου μέτρησα δυο πεταμένα στρώματα, σακούλες με μπάζα, σκουπίδια κάθε είδους στο πεζοδρόμιο. Βρωμιά και δυσωδία παντού. Ίσως απο τους πιο βρώμικους δρόμους της Αθήνας.
Εικόνα τρίτη. Λεωφόρος Κηφισού. Στο αμέσως μπροστινό αυτοκίνητο, ένας οδηγός ανοίγει το παράθυρο του και πετάει, κα - νο - νι - κό - τα- τα, ένα μάτσο χρησιμοποιημένα χαρτομάντιλα στην άσφαλτο.
Εικόνα τέταρτη. Λεωφόρος Συγγρού. Κατά μήκος της ανόδου, απο την Αμφιθέας έως και το Φιξ, σε όλες ανεξαιρέτως τις κολώνες δεκάδες κακόγουστες, αντιαισθητικές, χαρτονένιες, διαφημιστικές αφίσες. Άλλες κουρελιασμένες, άλλες σκισμένες, άλλες ξεχασμένες εδώ και μήνες.
Εικόνα πέμπτη. Οδός Κολοκοτρώνη, πάλι στη Νέα Ιωνία. Είναι λίγο μετά τις 9 και μισή το βράδυ. To απορριμματοφόρο μόλις έχει περάσει. Μόλις. Εκείνη την στιγμή, μια κάτοικος της οδού κατεβαίνει με την παραγεμισμένη και πρόχειρα δεμένη σακούλα της και τη πετάει στον άδειο κάδο. Τα σκουπίδια της, που έχουν ξεχειλίσει στο μεταξύ, θα μείνουν για έναν 24ωρο σε αυτή τη θέση μέχρι να ξαναπεράσει το σκουπιδιάρικο.
Εικόνα έκτη. Οδός Μιχαλακοπουλου και Φειλιππίδου γωνία. Μέρα μεσημέρι. Έξω απο μικρό σούπερ μάρκετ γαλλικής πολυεθνικής στοίβα στο πεζοδρόμιο τα χρησιμοποιημένα χαρτόκουτα. Άλλα πεσμένα στο πεζοδρόμιο, άλλα τα παρασέρνουν περαστικοί...
Εικόνα έβδομη. Οδός Μιχαλακοπούλου και πάλι. Ανοίγω ένα μπλε κάδο - ανακύκλωσης. Μια ματιά αρκεί για να διαπιστώσω ότι πολλοί συμπολίτες μας χρησιμοποιούν αυτούς τους κάδους για να πετάνε κανονικά όλα τους τα σκουπίδια, ακόμα και τα μη ανακυκλώσιμα
Εικόνες μόνο απο τη δική μου καθημερινότητα, διάρκειας ενός και μόνο 24ωρου....
Εικόνα δεύτερη. Οδός Πόντου, κοντά στην οδό Μιχαλακοπουλου. Περπατώντας την απάσταση των 600 - 700 μέτρων που χωρίζει τα γραφεία της εφημερίδας απο το πάρκινγκ που αφήνω το αμάξι μου μέτρησα δυο πεταμένα στρώματα, σακούλες με μπάζα, σκουπίδια κάθε είδους στο πεζοδρόμιο. Βρωμιά και δυσωδία παντού. Ίσως απο τους πιο βρώμικους δρόμους της Αθήνας.
Εικόνα τρίτη. Λεωφόρος Κηφισού. Στο αμέσως μπροστινό αυτοκίνητο, ένας οδηγός ανοίγει το παράθυρο του και πετάει, κα - νο - νι - κό - τα- τα, ένα μάτσο χρησιμοποιημένα χαρτομάντιλα στην άσφαλτο.
Εικόνα τέταρτη. Λεωφόρος Συγγρού. Κατά μήκος της ανόδου, απο την Αμφιθέας έως και το Φιξ, σε όλες ανεξαιρέτως τις κολώνες δεκάδες κακόγουστες, αντιαισθητικές, χαρτονένιες, διαφημιστικές αφίσες. Άλλες κουρελιασμένες, άλλες σκισμένες, άλλες ξεχασμένες εδώ και μήνες.
Εικόνα πέμπτη. Οδός Κολοκοτρώνη, πάλι στη Νέα Ιωνία. Είναι λίγο μετά τις 9 και μισή το βράδυ. To απορριμματοφόρο μόλις έχει περάσει. Μόλις. Εκείνη την στιγμή, μια κάτοικος της οδού κατεβαίνει με την παραγεμισμένη και πρόχειρα δεμένη σακούλα της και τη πετάει στον άδειο κάδο. Τα σκουπίδια της, που έχουν ξεχειλίσει στο μεταξύ, θα μείνουν για έναν 24ωρο σε αυτή τη θέση μέχρι να ξαναπεράσει το σκουπιδιάρικο.
Εικόνα έκτη. Οδός Μιχαλακοπουλου και Φειλιππίδου γωνία. Μέρα μεσημέρι. Έξω απο μικρό σούπερ μάρκετ γαλλικής πολυεθνικής στοίβα στο πεζοδρόμιο τα χρησιμοποιημένα χαρτόκουτα. Άλλα πεσμένα στο πεζοδρόμιο, άλλα τα παρασέρνουν περαστικοί...
Εικόνα έβδομη. Οδός Μιχαλακοπούλου και πάλι. Ανοίγω ένα μπλε κάδο - ανακύκλωσης. Μια ματιά αρκεί για να διαπιστώσω ότι πολλοί συμπολίτες μας χρησιμοποιούν αυτούς τους κάδους για να πετάνε κανονικά όλα τους τα σκουπίδια, ακόμα και τα μη ανακυκλώσιμα
Εικόνες μόνο απο τη δική μου καθημερινότητα, διάρκειας ενός και μόνο 24ωρου....
No comments:
Post a Comment