Kάποιες φορές αν δεν χάσουμε κάτι δεν μπορούμε να καταλάβουμε πόσο πολύ σημαντικό είναι και πόσα πολλά προσφέρει η ύπαρξη του...
Χτες 26/10 ένα πολύ κοντινό και αγαπημένο πρόσωπο έχασε την γατούλα του μετά από 1 εβδομάδα μάχης στο κτηνιατρείο.
Το λιγότερο που μπορώ να κάνω είναι να ανεβάσω αυτό το μικρό κειμενάκι και την φωτογραφία, για να την θυμάται έτσι όμορφη και όρθια όπως ήταν τον πιο πολύ καιρό με μόνη κακή παρένθεση 1 εβδομάδα τον Ιούνιο και δυστυχώς τις τελευταίες μέρες από την Τετάρτη ως χτες.
Το δέσιμο που υπήρχε δεν μπορεί να το καταλάβει κανείς αν δεν το ζήσει κάτι που είχα την τύχη να νοιώσω τα 6 χρόνια που είμαι με αυτόν τον άνθρωπο.Πολλά περισσότερα από ένα κατοικίδιο όπως ίσως νομίζουν κάποιοι....
Κλείνοντας να ευχαριστήσω την Νταιάνα για όλες τις όμορφες στιγμές που μας πρόσφερε και ειδικότερα τις στιγμές που έζησαν με την Νικόλ αυτά τα 12 χρόνια.......
Αναρτήθηκε από elio στις 09:24 Χτες 26/10 ένα πολύ κοντινό και αγαπημένο πρόσωπο έχασε την γατούλα του μετά από 1 εβδομάδα μάχης στο κτηνιατρείο.
Το λιγότερο που μπορώ να κάνω είναι να ανεβάσω αυτό το μικρό κειμενάκι και την φωτογραφία, για να την θυμάται έτσι όμορφη και όρθια όπως ήταν τον πιο πολύ καιρό με μόνη κακή παρένθεση 1 εβδομάδα τον Ιούνιο και δυστυχώς τις τελευταίες μέρες από την Τετάρτη ως χτες.
Το δέσιμο που υπήρχε δεν μπορεί να το καταλάβει κανείς αν δεν το ζήσει κάτι που είχα την τύχη να νοιώσω τα 6 χρόνια που είμαι με αυτόν τον άνθρωπο.Πολλά περισσότερα από ένα κατοικίδιο όπως ίσως νομίζουν κάποιοι....
Κλείνοντας να ευχαριστήσω την Νταιάνα για όλες τις όμορφες στιγμές που μας πρόσφερε και ειδικότερα τις στιγμές που έζησαν με την Νικόλ αυτά τα 12 χρόνια.......
No comments:
Post a Comment