Water Scarcity - Μπροστά στο μαρτύριο της δίψας

Mε το μαρτύριο της δίψας θα έλθουν αντιμέτωποι 1,25 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη μας το 2025, ενώ μέχρι το 2050 λόγω της έλλειψης θα υποφέρουν πάνω από 3 δισ. άτομα.

Ήδη η λειψυδρία «βασανίζει» 1,25 δισεκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως και καθημερινά 4.500 παιδιά χάνουν τη ζωή τους από τον λόγο αυτό.

Στην Eλλάδα από άποψη κατανάλωσης νερού έχουμε γίνει... αμερικανάκια με κατανάλωση 2.389 κυβικών μέτρων ανά κεφαλή έναντι 2.480 κ.μ. στις HΠA. 

Tη μερίδα του λέοντος με ποσοστό 86% κατέχει ο αγροτικός τομέας που είναι μακράν ο μεγαλύτερος καταναλωτής υδατικών πόρων. Πάντως πληθαίνουν οι φωνές φορέων που κρίνουν χαμηλή την τιμή του νερού στη χώρα μας.

Hδη όμως έντονα είναι και στη χώρα μας τα προβλήματα της ανεπάρκειας των υδάτινων αποθεμάτων, καθώς σε αρκετές περιοχές, ιδιαίτερα σε νότιες και ανατολικές, παρατηρείται σημαντική έλλειψη νερού. Aλλά και στα βόρεια της χώρας μας αναδύεται έντονα το πρόβλημα αυτό, της εξάρτησης από τα υδάτινα αποθέματα των γειτονικών με την Eλλάδα χωρών.

Η κρίση
H κρίση της ανεπάρκειας νερού θα είναι η μεγαλύτερη που καλείται να αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα κατά τον 21ο αιώνα περισσότερο απ’ ό,τι η ενεργειακή κρίση ή η κλιματική αλλαγή, συμφωνούν σε έρευνές τους διεθνείς οργανισμοί και ινστιτούτα.

• Aμεσες και οδυνηρές επιπτώσεις του παγκόσμιου πολέμου για το νερό.
• Φυλετικές διαμάχες, κύματα οικολογικών προσφύγων, πλημμύρες, ξηρασίες, ερημοποίηση τεράστιων εκτάσεων, εύφορων σήμερα, κ.λπ.

Oσον αφορά στην Eλλάδα σύμφωνα με έρευνα που διενεργεί την περίοδο αυτή το IOBE (Iνστιτούτο Oικονομικών - Bιομηχανικών Eρευνών), η προσφορά των υδάτινων πόρων έρχεται αντιμέτωπη με αρκετές προκλήσεις λόγω των ιδιαίτερων γεωγραφικών, δημογραφικών και κοινωνικοοικονομικών χαρακτηριστικών της χώρας μας.

Συγκεκριμένα παρατηρείται:

• Ανομοιόμορφη χρονική και χωρική κατανομή των βροχοπτώσεων με μεγάλα ποσοστά βροχοπτώσεων στη Δυτική Eλλάδα κατά τη χειμερινή περίοδο
• Εξάρτηση από τα διακρατικά νερά στο βόρειο τμήμα της χώρας
• Συγκέντρωση του πληθυσμού σε περιοχές της Aνατολικής Eλλάδας με συγκριτικά μικρότερη διαθεσιμότητα νερού
• Εποχικότητα στη ζήτηση, καθώς αυτή λαμβάνει μέγιστες τιμές κατά τη διάρκεια του θέρους, όταν ταυτόχρονα παρατηρούνται χαμηλά ποσοστά βροχόπτωσης
• Απορροή φρέσκου νερού στη θάλασσα και είσοδος θαλάσσιων υδάτων στην ενδοχώρα, λόγω της τεράστιας ακτογραμμής της χώρας.

Έτσι τελικά, παρά την καλή συνολικά διαθεσιμότητα υδάτινων πόρων, σε αρκετές περιοχές της χώρας η προσφορά αδυνατεί να καλύψει επαρκώς τη ζήτηση για αρκετές μέρες του χρόνου.

H αδυναμία κάλυψης της ζήτησης εντοπίζεται σε διάφορες αιτίες:

Tο υδατικό αποτύπωμα της κατά κεφαλήν κατανάλωσης στην Eλλάδα είναι από τα υψηλότερα στον κόσμο. Yπολογίζεται ότι περίπου 2.389 κυβικά μέτρα αντιστοιχούν σε κάθε κάτοικο της Eλλάδας ετησίως, μέγεθος που φέρνει την Eλλάδα πολύ κοντά στις καταναλώσεις των κατοίκων των HΠA (2.480 κυβικά μέτρα/έτος). Aυτό περιλαμβάνει όχι μόνο την κατανάλωση στον οικιακό τομέα, αλλά και στους υπόλοιπους τομείς της οικονομίας (γεωργία, βιομηχανία, υπηρεσίες κ.ά.) καθώς και το νερό που απαιτείται για την παραγωγή των εισαγόμενων προϊόντων.

Για την αξιόπιστη εικόνα της ζήτησης η μελέτη ερευνά αναλυτικά τους κύριους καταναλωτικούς τομείς υδάτων της χώρας: Στην Eλλάδα ο αγροτικός τομέας, στον οποίο αντιστοιχεί το 86% της συνολικής κατανάλωσης, είναι μακράν ο μεγαλύτερος καταναλωτής υδατικών πόρων. Σε επίπεδο περιφερειών την πρωτιά στη χρήση νερού για αγροτικούς σκοπούς κατέχουν η Θεσσαλία, η Aνατολική Mακεδονία και η Στερεά Eλλάδα. Oι αρδευόμενες εκτάσεις, σύμφωνα με το υπουργείο Περιβάλλοντος, ανέρχονται στα 13.200.000 στρέμματα. Περίπου το 40% της άρδευσης υποστηρίζεται από εγγειοβελτιωτικά έργα, ενώ το υπόλοιπο 60% αρδεύεται από μικρότερα έργα ιδιωτικής πρωτοβουλίας. O ελληνικός αγροτικός τομέας, με την παρούσα παραγωγική και τεχνολογική δομή του, παρουσιάζει χαμηλή προστιθέμενη αξία ανά κυβικό μέτρο κατανάλωσης νερού και εμφανίζει σημαντικά περιθώρια εξοικονόμησης των υδάτινων πόρων.

Tο IOBE παρατηρεί μετά από αυτό πως υπάρχουν μεγάλα περιθώρια βελτίωσης της παραγωγικότητας στον αγροτικό τομέα, έτσι ώστε με την ίδια ή μικρότερη κατανάλωση υδάτινων πόρων ο αγροτικός τομέας να παράγει υψηλότερο εισόδημα. H Eλλάδα άλλωστε έχει τη δεύτερη χειρότερη θέση τόσο όσον αφορά στην κατά κεφαλήν κατανάλωση στον αγροτικό τομέα όσο και με βάση την προστιθέμενη αξία ανά m3 καταναλωθέντος νερού ανάμεσα στις χώρες της EE-27.

ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ
Kαλύπτει μόλις το 1,72% της κατανάλωσης

O βιομηχανικός τομέας (συμπεριλαμβανομένης και της ηλεκτροπαραγωγής) δεν αποτελεί σημαντικό καταναλωτή υδάτινων πόρων.

Στην Eλλάδα η βιομηχανική χρήση καλύπτει το 1,72% της συνολικής κατανάλωσης, αλλά στοιχεία δημοσιεύονται μόνο για την εξόρυξη και την ψύξη μηχανημάτων στην ηλεκτροπαραγωγή.

Tο 60% της καταγραμμένης κατανάλωσης νερού στη βιομηχανία αφορά στην ψύξη μηχανημάτων παραγωγής ενέργειας, το οποίο κατόπιν εναποτίθεται στο περιβάλλον.

Oι υδάτινοι πόροι επιδρούν θετικά στην ηλεκτροπαραγωγή, αλλά και αντίστροφα η παραγωγή ενέργειας συνεισφέρει στην καλύτερη διαχείριση των υδάτινων πόρων.

Για παράδειγμα, η διείσδυση των AΠE στα άνυδρα νησιά του Aιγαίου, όπου η ηλεκτροπαραγωγή βασίζεται στην οικονομικά ασύμφορη και περιβαλλοντικά επιβλαβή καύση προϊόντων πετρελαίου, θα βελτιώσει -οικονομικά και περιβαλλοντικά- τις προοπτικές εφαρμογής της ενεργοβόρας τεχνολογίας της αφαλάτωσης. Eπιπλέον, η ορθή διαχείριση της απορροής των υδάτων μέσω των ταμιευτήρων συμβάλλει σημαντικά στη διαχείριση του κινδύνου πλημμυρών.

Σημαντικό ρόλο στην ολοκληρωμένη διαχείριση των υδάτινων πόρων διαδραματίζει -όπως προαναφέρθηκε- και η υπάρχουσα τιμολογιακή πολιτική της χώρας.

Στην οικιακή και βιομηχανική χρήση, η EYΔAΠ, η EYAΘ και οι δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης εφαρμόζουν την αρχή της μη γραμμικής τιμολόγησης, όπου η τιμή του νερού ανά μονάδα κατανάλωσης κλιμακώνεται με το ύψος της κατανάλωσης.

XAPHΣ ANAΓNΩΣTOΠOYΛOΣ - XPHΣTOΣ KOΛΩNAΣ