Ανακύκλωση: Στα… Άδυτα των μπλε κάδων

Το ΟΙΚΟ έκανε «βουτιά» σε δεκάδες κάδους σε όλη την Αθήνα και έμαθε... από τα λάθη μας. Φαίνεται πως μετά από πέντε χρόνια «γνωριμίας», η σχέση μας με την ανακύκλωση συσκευασιών παραμένει ένα μυστήριο.

Οι περισσότεροι από εμάς δεν ξέρουν τι ακριβώς πετάμε στους μπλε κάδους και πώς. Αφού διαπιστώσαμε ποια είναι τα πιο συνηθισμένα λάθη, συντάξαμε τον οδηγό του καλού ανακυκλωτή. 

Καλή επιτυχία.

ΤΑ ΠΙΟ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΑ ΛΑΘΗ

1. Βρόμικες συσκευασίες

Είναι ένα λάθος που εντοπίσαμε σχεδόν σε όλους τους κάδους. Μπουκάλια μισογεμάτα με χυμούς και αναψυκτικά, κεσεδάκια με απομεινάρια από γιαούρτι, σκεύη αλουμινίου από έτοιμα αγορασμένα γεύματα -με το φαΐ που περίσσεψε-, συσκευασίες με το λάδι που έχει μείνει από το περιεχόμενό τους, καλαμάκια με το σουβλάκι που δεν φάγαμε και πολλά άλλα. Το πρόβλημα που δημιουργείται από αυτά είναι ότι αυξάνουν το μικροβιακό φορτίο στα εργοστάσια διαλογής και έτσι εκτίθενται σε κίνδυνο οι εργαζόμενοι σε αυτά.  
Η λύση δεν είναι βέβαια να σαπουνίσουμε τη συσκευασία - μη γινόμαστε υστερικοί ούτε σπάταλοι στο νερό. Ένα μικρό ξέπλυμα ή ένα σκούπισμα με τις χαρτοπετσέτες που χρησιμοποιήσαμε είναι αρκετό.

2. Σφιχτοδεμένες σακούλες

Η λογική των μπλε κάδων θέλει τα σκουπίδια χύμα.  
Bέβαια, κάτι τέτοιο θα είχε νόημα αν άδειαζαν τους κάδους κάθε μέρα και δεν σωρεύονταν σακούλες με ανακυκλώσιμα γύρω και έξω από αυτούς. Με τα προβλήματα που υπάρχουν, όμως, στην αποκομιδή, μπορούμε να ελιχθούμε ανάλογα με την περίπτωση. Αν πετύχουμε τον κάδο άδειο, αδειάζουμε μέσα τη σακούλα με τα ανακυκλώσιμα. Αν είναι γεμάτος, την αφήνουμε επάνω στο σωρό με κάποιο χαλαρό δέσιμο, για να μη χυθεί στο δρόμο το περιεχόμενο και να είναι εύκολο να ανοίξει από τον υπάλληλο στο κέντρο διαλογής.

3. Ελλιπής διαχωρισμός

Για να λειτουργήσει εύρυθμα η αλυσίδα της ανακύκλωσης, είναι καλύτερα να πετάμε τα υλικά όσο πιο διαχωρισμένα γίνεται. Με άλλα λόγια, όταν υπάρχει χαρτί ενωμένο με πλαστική μεμβράνη ή με σκληρό πλαστικό, όπως συμβαίνει σε διάφορα παιχνίδια, καλλυντικά ακόμα και στο πακέτο των τσιγάρων, ας κάνουμε τον κόπο να τα διαχωρίσουμε. Το ίδιο ισχύει και για τα γυάλινα μπουκάλια (και όχι απαραίτητα τα πλαστικά) που έχουν πλαστικά ή μεταλλικά καπάκια, αλλά και για το χαρτί της σοκολάτας, που δεν πρέπει να το τσαλακώνουμε μαζί με το αλουμινόχαρτο.

4. Λάθος υλικά

Αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα, γιατί πολλοί συνεχίζουν να πετούν τα αποφάγια και άλλα ακατάλληλα υλικά στην ανακύκλωση συσκευασιών. Το να πετάμε οργανικά είδη, τα οποία «δηλώνουν» την ύπαρξή τους με μια έντονη μυρωδιά, είναι η αιτία ή η δικαιολογία που χρησιμοποιούν οι δήμοι για να αδειάζουν τους μπλε κάδους με τα κοινά απορριμματοφόρα. Δεν είναι όμως μόνο τα αποφάγια. 
Οι κάδοι είναι γεμάτοι από διάφορα άλλα υλικά: μικρά έπιπλα, ρούχα, αφρολέξ, μπουκάλια μπίρας -που, όπως είναι γνωστό, επιστρέφονται και μάλιστα με αντίτιμο και ξαναχρησιμοποιούνται-, αποτσίγαρα, προφυλακτικά, βιοδιασπώμενες σακούλες. Ακόμα και μαρμάρινο νεροχύτη εντοπίσαμε!

5. Ογκώδη αντικείμενα

Είναι συνηθισμένο να βλέπουμε κάδους γεμάτους μέχρι επάνω με λίγες χαρτόκουτες. 
Αυτό συνήθως συμβαίνει όταν οι κάδοι βρίσκονται κοντά σε καταστήματα που παραλαμβάνουν εμπορεύματα και πρέπει μετά να ξεφορτωθούν τις κούτες. Σε κάποιο σημείο μάλιστα, στου Ζωγράφου, όπου υπάρχουν πέντε κάδοι σε παράταξη, έμαθα ότι εξυπηρετούν κυρίως ένα μαγαζί: το μανάβικο που βρίσκεται πίσω τους. «Τώρα πια δεν έχουμε ξύλινα τελάρα που επιστρέφονται και γεμίζουμε χαρτόκουτες. Ε, αντί να τις πετάμε στα κοινά σκουπίδια, ζήτησα από τον δήμο να φέρει την ανακύκλωση», μας εξομολογήθηκε ο μανάβης. Πολύ καλά έκαναν και οι δύο, όμως με ένα άλλο μεγαλύτερο σε χωρητικότητα δοχείο ανακύκλωσης, που θα είναι μόνο για χαρτί, και με τις κούτες να μπαίνουν μέσα τσακισμένες, δεν θα χρειάζονταν τόσοι μπλε κάδοι - που όπως διαπιστώσαμε λείπουν από την υπόλοιπη γειτονιά.

Γεωργία Ζαβιτσάνου

Φωτογραφίες: ΚΑΝΑΡΗΣ ΤΣΙΓΚΑΝΟΣ

 alopsis