Το δέντρο πάντα έδινε περισσότερα απ' όσα έπαιρνε -The Really, Really Giving Tree

Μια φορά... κι έναν καιρό ήταν ένα δέντρο που έδινε και που αγαπούσε ένα αγόρι.  Κάθε μέρα, το αγόρι πήγαινε κι έπαιζε στο δέντρο, κρεμόταν από τα κλαδιά του, αποκοιμιόταν στη σκιά του.  Το αγόρι μεγάλωνε. «Μπορείς να μου δώσεις λεφτά να αγοράσω κάτι;» λέει μια μέρα στο δέντρο. «Δεν έχω λεφτά, μα μπορείς να κόψεις τα μήλα μου να τα πουλήσεις στην πόλη», του αποκρίθηκε εκείνο.  Έτσι κι έγινε.  Άντρας πια, το αγόρι μια μέρα ξαναπήγε στο δέντρο. «Μεγάλωσα και χρειάζομαι δικό μου σπίτι». «Δεν έχω σπίτι να σου δώσω. Μα μπορείς να κόψεις τα κλαδιά μου να φτιάξεις ένα».  Έτσι κι έγινε.  Ο καιρός περνούσε και το αγόρι μια μέρα επέστρεψε στο δέντρο με θλίψη στα μάτια. «Νιώθω κρύα τη ζωή μου, χρειάζομαι ηλιόλουστους τόπους». «Δεν έχω πια παρά τον κορμό μου. Μα μπορείς να τον κόψεις, να φτιάξεις μια βάρκα και να φύγεις μακριά».  Έτσι κι έγινε.  Όταν κάποτε το αγόρι ξαναπήγε στο δέντρο, ήταν γέρος πια. «Έχω απομείνει ένα κούτσουρο», του λέει το δέντρο. «Κρίμα που δεν έχω τίποτα άλλο να σου δώσω». «Δεν χρειάζομαι πολλά πια», του ψιθυρίζει το αγόρι. «Μονάχα ένα ήσυχο μέρος να γείρω». «E, ακόμη κι ένα γέρικο κούτσουρο είναι ό,τι πρέπει γι' αυτή τη δουλειά. Κάτσε και ξεκουράσου». Έτσι κι έγινε.  Το παραμύθι... ... του Σελ Σιλβερστάιν («Το δέντρο που έδινε», εκδόσεις Δωρικός) θυμήθηκε η Αντουανέτ Κάμπελ, όταν εργάτες του Δήμου της Ουάσιγκτον έκοψαν κατά λάθος μια μεγάλη βελανιδιά που είχε μπροστά στο σπίτι της.  Έγινε έξω φρενών. Κι εξοργίστηκε ακόμη πιο πολύ, όταν διαπίστωσε το άλλο πρωί πως το αιρ κοντίσιον του σπιτιού της ξεκινούσε δυο ώρες νωρίτερα από το κανονικό. Γιατί φτάνει ένα μονάχα δέντρο με πυκνή φυλλωσιά για να εξοικονομήσει ένα σπίτι 80 δολάρια τον χρόνο σε ενέργεια. Ναι, έτσι είναι τα ταπεινά και καταφρονεμένα δέντρα των πόλεων. Δροσίζουν την ατμόσφαιρα, μειώνουν τη ρύπανση, «ρουφούν» τις καταιγίδες και αποτρέπουν τις πλημμύρες, ανεβάζουν μέχρι και 25% την αξία των σπιτιών που βρίσκονται κοντά. . Πόσο αξίζει... ... ένα δέντρο;  H Αμερικανική Δασική Υπηρεσία έχει υπολογίσει επακριβώς την αξία του. Παράδειγμα: Μια φλαμουριά ύψους 15 μέτρων στην Ουάσιγκτον αποθηκεύει 1,4 τόνους διοξειδίου του άνθρακα και κατακρατεί 124 γραμμάρια διοξειδίου του θείου από την ατμόσφαιρα κάθε χρόνο. Για να αφαιρεθεί η ίδια ποσότητα αυτών των ρύπων από την ατμόσφαιρα, θα χρειαζόταν ετήσια δαπάνη 5,44 δολαρίων. Αν πολλαπλασιάσουμε αυτό το ποσό με τα 1,9 εκατομμύρια δέντρα της Ουάσιγκτον, θα καταλάβουμε το όφελος. Ο Δήμος του Μπόλντερ, στο Κολοράντο, έχει υπολογίσει ότι κάθε δέντρο κατακρατεί 5.000 λίτρα βρόχινου νερού ετησίως, γλιτώνοντας την πόλη από αντιπλημμυρικά έργα αξίας 523.311 δολαρίων. Το δέντρο πάντα έδινε περισσότερα από όσα έπαιρνε από τους ανθρώπους» babaroutsoup