Το χαρούπι και τα «καράτια» του: Η υγιεινή «σοκολάτα»

Λίγο πολύ όλοι ξέρουμε τα χαρούπια, λίγοι εκτιμούμε όμως την καταπληκτική αυτή τροφή. Το χαρούπι (ή αλλιώς ξυλοκέρατο, στα αρχαία κεράτιον), είναι ο καρπός της χαρουπιάς  (Ceratonia siliqua), που  είναι ένα αειθαλές, αυτοφυές  δέντρο που ευδοκιμεί στις χώρες που περιβάλλουν τη Μεσόγειο  και σε όλη τη Μέση Ανατολή. 

Ceratonia siliqua

Η Κρήτη ανακαλύπτει ξανά … χαμένους θησαυρούς!

Το χαρούπι μοιάζει με τους καρπούς της φασολιάς. Όταν ωριμάζει ξεραίνεται και γίνεται σοκολατί. 

Παρόλο που σήμερα η λευκή ζάχαρη έχει κυριαρχήσει στην παρασκευή γλυκών, μέχρι και  πριν από μερικούς αιώνες  ένα από τα σημαντικότερα γλυκαντικά τροφίμων στον κόσμο ήταν η υγιεινή «σοκολάτα», που φύεται στα δέντρα αυτά. 

Αυτή η «σοκολάτα» τάϊσε  τον  Ιωάννη τον  Βαπτιστή κατά την παραμονή του στην έρημο,  τον άσωτο υιό της Καινής Διαθήκης, όταν ήταν πεινασμένος και χωρίς χρήματα, αλλά και τα στρατεύματα του Μωάμεθ. Αυτό το φρούτο έσωσε τα παιδιά  από τον υποσιτισμό κατά τον Ισπανικό εμφύλιο και βέβαια πολλούς ανθρώπους στην Ελλάδα, κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής. 

Το χαρούπι είναι γνωστό για τις φαρμακευτικές ιδιότητές του. Αναφορές σε ιατρικά περιοδικά στη δεκαετία του 1950 έδειξαν ότι χαρουπάλευρο αναμεμειγμένο στο  γάλα θα μπορούσε να βοηθήσει τα νήπια να αφομοιώσουν  τα γεύματά τους, σταματώντας τη διάρροια. Σύμφωνα με μια μελέτη που αναφέρθηκε στην καναδική Medical Association Journal, από 230 βρέφη με διάρροια, μόνο τρία δεν θεραπεύτηκαν με την προσθήκη σκόνης χαρουπιού στην διατροφή τους. Το χαρούπι χρησιμοποιείται επίσης για τη θεραπεία και την πρόληψη της διάρροιας στα ζώα, και για την πρόληψη και τη θεραπεία της δυσεντερίας στους ανθρώπους. Οι ουσίες πηκτίνη και λιγνίνη που περιέχονται στα χαρούπια όχι μόνο ρυθμίζουν την πέψη, αλλά έχουν τη δυνατότητα να αδρανοποιούν και μεταφέρουν με ασφάλεια έξω από το σώμα βλαβερά στοιχεία (ακόμα και ραδιενεργά σωματίδια).

Απ΄όσο ξέρω στην Ελλάδα κανείς δεν τα εκμεταλλεύεται, παρόλο που η Ευρωπαϊκή Ένωση επιδοτεί την καλλιέργειά τους. 

Στην Ιταλία υπάρχουν επίσης πολύ μεγάλες εκτάσεις με χαρουπιές, αλλά εκεί τα  χαρούπια δίνουν την πρώτη ύλη για την παρασκευή ενεργού άνθρακα, που χρησιμοποιείται σαν υλικό φίλτρανσης τοξικών και άλλων οργανικών ουσιών.
 

Και κάτι με ιστορικό ενδιαφέρον:  

οι σπόροι των χαρουπιών, λόγω του αξιοσημείωτα σταθερού βάρους τους, χρησιμοποιούνταν από την αρχαιότητα σαν μονάδα μέτρησης βάρους για το χρυσό και τους πολύτιμους λίθους. 

Έτσι, από την αρχαία ονομασία κεράτιον, προέκυψε και το γνωστό μας καράτι.

Το χαρούπι τρώγεται ευχάριστα ωμό, όντας γλυκό, αρωματικό και τραγανό. Το χαρουπάλευρο  παράγεται από μια διαδικασία ξήρανσης, άλεσης, καθώς και ψήσιμου των  λοβών αφού αφαιρεθούν οι σπόροι. Το αλεύρι που προκύπτει προσφέρεται για μια σειρά χρήσεων για όσους  έχουν (ξανα)ανακαλύψει τα μυστικά του χαρουπιού. Μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε  κάθε φορά που μια συνταγή απαιτεί σοκολάτα ή κακάο. Για να αντικαταστήσετε το κακάο, απλά χρησιμοποιήστε την ίδια ποσότητα χαρουπάλευρου.
 

 Το χαρουπάλευρο  περιέχει  περίπου 50% φυσικά ζάχαρα οπότε  μπορεί να χρησιμοποιηθεί αντί για ζάχαρη σε όλα σχεδόν τα προϊόντα άρτου και ζαχαροπλαστικής. Φυσικά, η χρήση χαρουπάλευρου  θα έχει ως αποτέλεσμα τα  τρόφιμα να πάρουν χρώμα καφέ -σοκολατί και   γεύση που μοιάζει με τη  σοκολάτα. Αν δεν θέλετε τη γεύση αυτή, μπορείτε να δοκιμάσετε την ανάμειξη διαφόρων ποσοτήτων χαρουπάλευρου με μέλι για να βρείτε το μίγμα που σας ταιριάζει καλύτερα. Συνήθως τα χαρούπια χρησιμοποιούνται  σαν υποκατάστατο σοκολάτας, αλλά το χαρούπι  έχει τη δική του μοναδική γεύση και είναι  πολύ  ωραίο  για ροφήματα, μπάρες με ξηρούς καρπούς, προϊόντα άρτου, ακόμη και ανακατεμένο με μαγειρεμένα φασόλια και σάλτσες μπάρμπεκιου. Τα χαρούπια είναι τόσο διαφορετικά θρεπτικά και χημικά από τη σοκολάτα που οι άνθρωποι με αλλεργία στη σοκολάτα μπορούν να απολαύσουν γλυκά με χαρούπι. Τα χαρούπια είναι μια απίστευτα πλούσια πηγή τροφής, και είναι ίσως το ιδανικό «τρόφιμο επιβίωσης», δεδομένου ότι διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, δεν απαιτεί ιδιαίτερες συνθήκες αποθήκευσης και μπορεί να καταναλωθεί χωρίς  προετοιμασίες. Είναι πλούσια σε ασβέστιο, μια και περιέχουν 350 mg  ανά 100 gr. Συγκριτικά, το γάλα - που συχνά θεωρείται ως μια εξαιρετική πηγή ασβεστίου - περιέχει μόνο 120 έως 130 mg ασβεστίου ανά 100 gr, κι αυτά όχι καλά αφομοιώσιμα στην  περίπτωση του παστεριωμένου αγελαδινού γάλακτος. Επιπλέον, τα χαρούπια  δεν περιέχουν οξαλικό οξύ, όπως η σοκολάτα, το  οποίο τείνει να μειώνει  την ικανότητα του σώματος να αφομοιώσει το ασβέστιο. Τα χαρούπια περιέχουν  περίπου 4% πρωτεΐνη και 76% υδατάνθρακες. Αν και είναι πολύ γλυκά, περιέχουν 60% λιγότερες θερμίδες από τη σοκολάτα. Επιπλέον, περιέχουν σημαντικές ποσότητες φωσφόρου (81 mg ανά 100 gr), και άφθονο κάλιο (800 mg ανά 100 gr). Επίσης  περιέχουν μικρές ποσότητες νατρίου και σιδήρου, και είναι πλούσια σε βιταμίνη Α, βιταμίνες Β και πολλά άλλα μέταλλα.

Το χαρουπάλευρο είναι  διαθέσιμο σε κάποια σούπερ μάρκετ και καταστήματα υγιεινής διατροφής. Διαβάστε όμως τη συσκευασία γιατί αν και το καθαρό   είναι το πιο υγιεινό, συχνά προστίθενται και άλλα συστατικά  όπως η σοκολάτα, η ζάχαρη και το κακάο. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό για αλλεργικά άτομα να γνωρίζουν ότι το  χαρουπάλευρο που αγοράζουν είναι καθαρό. Περιέχει μόνο ίχνη θεοβρωμίνης, της δραστικής διεγερτικής ουσίας που βρίσκεται  στη σοκολάτα και το κακάο. Στα  ίδια καταστήματα μπορείτε να βρείτε επίσης και χαρουπόμελο. Χαρούπια ολόκληρα και ωμά μπορείτε να αγοράσετε στην αγορά (έχει σίγουρα στην Ευριπίδου) ή να μαζέψετε το καλοκαίρι σε όλη τη Νότια Ελλάδα και την Κρήτη. Εγώ έκανα τις ετήσιες προμήθειές μου στα Πούληθρα του Λεωνιδίου, κι έχω όλη τη χρονιά ένα νόστιμο, φυσικό και γλυκό σνακ.
 

ippokrates-ygeia-diatrofi

Πέντε χωριά-στολίδια για τη χώρα μας!

Αναζητούμε συνήθως τις ομορφιές σε τοπία έξω από τη χώρα μας και αγνοούμε πόσο όμορφη είναι η ενδοχώρα και ορισμένα από τα νησιά μας. Στα ελκυστικότερα μέρη της Ελλάδας συγκαταλέγονται πέντε χωριά, πραγματικά στολίδια.

Στα ελκυστικότερα μέρη της Ελλάδας
συγκαταλέγονται πέντε χωριά,
πραγματικά στολίδια.

Ζαγοροχώρια, Νομός Ιωαννίνων
Τα Ζαγοροχώρια είναι ένα δίκτυο από 46 πανέμορφα χωριά, όπου κανείς μπορεί να βρει ό,τι ζητάει.
Χωριά με ζωή ή με ηρεμία, χωριά με απίστευτη θέα ή χωριά μέσα στο δάσος.
Δάση αλλά και ξερές κορυφές, πεντακάθαρα ποτάμια όπως ο Βοϊδομάτης αλλά και αλπικές λίμνες, όπως οι δρακόλιμνες.

Στα Ζαγοροχώρια ο επισκέπτης επίσης μπορεί να θαυμάσει την παραδοσιακή αρχιτεκτονική από πέτρα και ξύλο που είναι τα κύρια υλικά από τα οποία φτιαχνόντουσαν και φτιάχνονται ακόμη τα σπίτια. Τα περισσότερα χωριά στο Ζαγόρι, είναι χαρακτηρισμένα παραδοσιακοί οικισμοί με το διάταγμα Ζαγορίου.

Μονεμβασιά, Νομός Λακωνίας
Στη Μονεμβασιά συνυπάρχουν: η μοναδική γεωμορφία του βράχου μαζί με τα ανθρώπινα τεχνικά οχυρωματικά έργα. Ετσι, σαν πλωτό φρούριο, βρέθηκε στη ρότα του θαλάσσιου εμπορίου μεταξύ ανατολής και δύσης.
Τα ονόματά της πολλά σαν τους αφέντες της, Μονεμβάσια, Μονεμβασία, Μαλβάζια, Μαλβαζούϊ, Μικρό Γιβραλτάρ αλλά και Βράχος. Στην αρχαιότητα ονομαζόταν «Άκρα Μίνωα» όπως περιγράφει στα Λακωνικά ο Παυσανίας και ήταν ενωμένη σε μεγάλο μήκος με την ξηρά. Βρίσκεται πολύ κοντά στην αρχαία Επίδαυρο Λιμηράς, χαλάσματα της οποίας σώζονται ως σήμερα.
Περιτριγυρισμένη από ορμητήρια πειρατών και κουρσάρων η Μονεμβασιά δεν θα επιβίωνε χωρίς τον βράχο. Σήμερα στον βράχο συνυπάρχουν δύο κόσμοι.

Μακρινίτσα Πηλίου
Σε υψόμετρο 600 μέτρων απλώνεται η φημισμένη Μακρινίτσα, το μπαλκόνι ή "αετοφωλιά" του Πηλίου. Υπήρξε μεγάλο εκπαιδευτικό κέντρο ήδη από τον 17ο αιώνα κατά τον οποίο λειτουργούσαν πολλά σχολεία μέχρι και παρθεναγωγείο. Το χωριό είναι γεμάτο παραδοσιακά καλντερίμια που ενώνουν μεταξύ άλλων την πάνω και την κάτω συνοικία που έχουν μεταξύ τους υψομετρική διαφορά έως και 500 μέτρα! Εξαιτίας της μεγάλης κλήσης θα δείτε κτίρια με πρόσοψη τριών ορόφων αλλά μόνο με έναν όροφο στο πίσω μέρος.

Διάσπαρτες στο χωριό υπάρχουν πολλές εκκλησίες και μονές όπως τη Μητρόπολη, το παρεκκλήσι των Αγίων Πάντων, το γυναικείο μοναστήρι του Αγίου Γερασίμου κλπ. Στο κέντρο του χωριού απλώνεται η κεντρική πλατεία με τα πλατάνια και το καθαρό νερό της σκαλιστής κρήνης.

Χώρα Φολεγάνδρου, Φολέγανδρος Κυκλάδες
Κάτασπρα σπίτια, πλακόστρωτα δρομάκια, όμορφες πλατείες και πολλές πολλές εκκλησίες. Αυτή είναι η Χώρα της Φολεγάνδρου, χτισμένη σ΄ ένα βράχο 210 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Ίσως, ένας από τους καλύτερους εξώστες στο απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου. Σ΄ αυτή τη Χώρα των Κυκλάδων, το μεσαιωνικό και το κυκλαδίτικο στοιχείο εναρμονίζονται τέλεια σε μια διάχυτη ρομαντική ατμόσφαιρα. Αυτό που σίγουρα εντυπωσιάζει είναι το Κάστρο, που δεν είναι το γνωστό φρούριο του Μεσαίωνα αλλά ένας αμυντικός σχηματισμός σπιτιών. Στη Φολέγανδρο, η τουριστική ανάπτυξη έγινε με σεβασμό στην παράδοση και η Χώρα της θεωρείται από τις πιο καλοδιατηρημένες των Κυκλάδων.

Λαγκάδια, Νομός Αρκαδίας
Τα Λαγκάδια είναι χτισμένα σε μια απότομη πλαγιά, σε υψόμετρο από 850 μ. έως 1.050 μ. Γι' αυτόν το λόγο αποκαλείται και «κρεμαστό χωριό». Ο πληθυσμός τους είναι περίπου 350 κάτοικοι και η συνολική απόσταση από την Αθήνα 214 χλμ.
Τα Λαγκάδια ήταν η πατρίδα πολλών μαστόρων της πέτρας, περιζήτητων κτιστάδων στο Μωριά, οι οποίοι προίκισαν και το ίδιο το χωριό αλλά και πολλές άλλες περιοχές με πέτρινα κομψοτεχνήματα (τριώροφα αρχοντικά, σχολεία, εκκλησίες, καμπαναριά, βρύσες, γεφύρια κλπ.). Έχει χαρακτηρισθεί παραδοσιακός διατηρητέος οικισμός.

Από τα Λαγκάδια καταγόταν και η οικογένεια των Δεληγιανναίων, που έδωσε στην Ελλάδα δύο πρωθυπουργούς: ο ένας ήταν ο Νικόλαος Δεληγιάννης και ο άλλος ο Θεόδωρος Δεληγιάννης, που χρημάτισε 5 φορές πρωθυπουργός στα τέλη του 19ου αι., στη συνέχεια κατέφυγε στον εξωτερικό δανεισμό για να ανταπεξέλθει στη δυσμενή οικονομική κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει η χώρα λόγω μειωμένων φόρων και αδιάκριτων διορισμών στο δημόσιο, ώσπου τελικά δολοφονήθηκε.

briefingnews.gr

Φτιάχνω παροδοσιακό ξυλόφουρνο

Πάντα ήθελα να φτιάξω ένα ξυλόφουρνο. Είχα διαβάσει και ακούσει από ανθρώπους που είχαν φτιάξει παλιά, αλλά δεν είχα δει την όλη διαδικασία από κοντά. Τα βασικά τα γνώριζα και ήθελα να φτιάξω ένα παραδοσιακό ξυλόφουρνο με τον παλιό τρόπο, γιατί έτσι, πίστευα ότι θα γινόταν καλύτερος και ταυτόχρονα θα κατανοούσα με την κατασκευή του από κοντά, περισσότερο τις αρχές κατασκευής και λειτουργίας του.

Τα πλεονεκτήματα ενός παραδοσιακού ξυλόφουρνου
-Λειτουργία με πολύ μικρή κατανάλωση και διατήρηση της θερμοκρασίας του
-Ανάπτυξη πολύ μεγάλων θερμοκρασιών

Πριν λίγο καιρό συζήταγα με φίλους, που είχαν τις απαραίτητες γνώσεις για να φτιάξουμε κεραμικά και σκοντάψαμε στο ότι δεν είχαμε φούρνο με πολλή δυνατή θερμοκρασία (850-900 κελσίου) για να τα ψήσουμε.Έτσι μου μπήκανε παραπάνω σκέψεις...

Ήρθε λοιπόν ο χρόνος και βρέθηκα δίπλα στην κατασκευή ενός ξυλόφουρνου με παραδοσιακό χτίσιμο. Ταυτόχρονα δίπλα στο φούρνου φτιάχτηκε και μια ψησταριά.
Πήρα λοιπόν την απόφαση να σας παρουσιάσω εδώ την όλη κατασκευή τους.

Η κατασκευή της βάσης του παραδοσιακού φούρνου-ψησταριάς

Η βάση του φούρνου ψησταριάς έχει μήκος 2.20 m πλάτος 1.80 m και ύψος περίπου 1 m.
Τα πλάγια μέρη στήριξης της κατασκευής χτίστηκαν με τσιμεντόπετρες και η βάση του έγινε με μπετό πάχους 0,10 m περίπου.

Κατασκευή παραδοσιακού φούρνου
Οι διαστάσεις του στρογγυλού φούρνου που παρουσιάζεται είναι:
Διάμετρος 1.10 m-ύψος 0.55 m
Εδώ βλέπουμε ότι το ύψος του φούρνου μας είναι το μισό της διαμέτρου του, όσο δηλαδή και η ακτίνα του. Αν φτιάχναμε έναν μικρότερο με διάμετρο 0.90 m το ύψος του θα έπρεπε να είναι το μισό δηλαδή 0.45 m. Η είσοδος του φούρνου η λεγόμενη μπούκα φτιάχτηκε από ένα λυγισμένο σίδερο.

Υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για τον φούρνο:
Ένα κομμάτι ξύλου κομμένο σε κύκλο, ακτίνας 0,55 m
Πλαστικά κομμάτια για το καλούπι
Πυρότουβλα παλιά
Αργιλώδες χώμα-πηλός από βουνό
Σίδερο μήκους 1.30 m και πλάτους 0.10m

Το καλούπι του φούρνου
Στο συγκεκριμένο φούρνο το καλούπι μας φτιάχτηκε από κομμάτια πλαστικού δεμένα μεταξύ τους με σύρμα, πάνω σε μια στρογγυλή ξύλινη βάση . Θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε κομμάτια ξύλου από κόντρα πλακέ, σιδερένιο ευλύγιστο πλέγμα ή ακόμα και κλαδιά δέντρων πλεγμένα μεταξύ τους και δεμένα με πηλό, όπως το έκαναν παλιά για να φτιάξουμε το σκελετό, πάνω στον οποίο θα χτιζόταν μετά ο φούρνος μας. Μια σκέψη μου είναι, ότι το καλούπι μας που μοιάζει με τρούλο θα μπορούσαμε να το κάνουμε και με βρεγμένη άμμο ή ακόμα και με βρεγμένο χώμα και να χτίσουμε γύρω του τα πυρότουβλα.

Το χτίσιμο του φούρνου
Πάνω στη τσιμεντένια βάση του φούρνου χτίστηκαν μια στρώση πυρότουβλα. Η λάσπη που χρησιμοποιήσαμε για το χτίσιμο ήταν αραιωμένο και διαλυμένο, αργιλόχωμα με νερό.
Η διαδικασία μίξης έγινε με τη βοήθεια ενός τρυπανιού με τον ανάλογο αναδευτήρα.
Τα πυρότουβλα που χρησιμοποιήθηκαν, κόπηκαν σε διάφορα μεγέθη που θέλαμε, με την βοήθεια ενός ηλεκτρικού τροχού. Όσο πιο χοντρό είναι το πυρότουβλο που χτίζουμε το φούρνο μας τόσα καλύτερα αποτελέσματα θα έχουμε στη λειτουργία του.

Τα πυρότουβλα χτίστηκαν με τον πηλό ακολουθώντας το καλούπι της πλαστικής μας φόρμας. Τα εξωτερικό μέρος των πυρότουβλων χτίζονταν με το αραιό αργιλικό μίγμα μας.
Παλιά αν δεν είχαν πυρότουβλα έχτιζαν τους φούρνους με λιγότερο αραιωμένο αργιλόχωμα-πηλό που ενδιάμεσα έχωναν παλιά στρογγυλά σπασμένα κεραμίδια.
Θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε εξωτερικά και να αγκαλιάσουμε τον πηλό μας με ψηλό σύρμα ή λινάτσα βρεγμένη και να συνεχίσουμε μια στρώση αραιωμένου αργιλοχώματος, πάνω από την πρώτη στρώση. Τέλος έχτιζαν περιμετρικά του φούρνου τοιχία και κάλυπταν το ενδιάμεσο κενό και το πάνω μέρος του φούρνου με άμμο για καλύτερη διατήρηση της θερμοκρασίας του.

Το κάψιμο του παραδοσιακού φούρνου
Ο φούρνος αφού χτιστεί πρέπει να μείνει μια βδομάδα περίπου για να στεγνώσει ο πηλός αργά και φυσικά μόνος του. Αν κάπου σκάσει αλείφουμε με αραιωμένο πηλό το μέρος που έσκασε. Όταν έχει στεγνώσει αρκετά ο πηλός, καίμε το φούρνο μας με πολλά ξύλα για 2 συνεχόμενες ημέρες . Αν η κατασκευή του είναι καλή οι θερμοκρασίες μπορούν να φτάσουν τους 900 βαθμούς. Παλιά όταν δοκίμαζαν τον φούρνο πέταγαν μέσα ένα γυάλινο μπουκάλι για να δούνε αν λιώνει. Τότε θα ήταν έτοιμος για ψήσιμο.

Φωτογραφίες κατασκευής ξυλόφουρνου με καμινάδα από το τον φίλο αναγνώστη Γιάννη

ΦΤΙΑΧΝΩ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ

Τρώμε το πορτοκάλι, τις φλούδες δεν τις πετάμε!!

Μια φλούδα πορτοκάλι είναι αρκετή 
για να κάνετε φανταστικά πραγματάκια! 

 .

1. Διώξτε τα κουνούπια:

Τρίψτε την πίσω μεριά μιας φλούδας πορτοκαλιού στα εκτιθέμενα σημεία του σώματός σας πριν βγείτε έξω.

2. Διώξτε τα μυρμήγκια:

Απλά, τοποθετήστε φλούδες πορτοκαλιού στις περιοχές που έχετε εντοπίσει μυρμήγκια. Το ίδιο ισχύει και για τις γάτες του γείτονα.

3. Αρωματίστε τις ντουλάπες σας:

Βάλτε αποξηραμένες φλούδες πορτοκαλιού σε ένα κομμάτι καλσόν, δέστε το από επάνω και τοποθετήστε το στην ντουλάπα.

4. Εύκολο ποτ πουρί: 

Βράστε σε μια κατσαρόλα φλούδες πορτοκαλιού για μερικές ώρες σε χαμηλή φωτιά και το σπίτι σας θα μοσχομυρίσει.

5. Καθαρίστε τον νεροχύτη σας:

Αν έτυχε να φάγατε ένα πορτοκάλι και σας έμεινε η φλούδα στο χέρι, μην την πετάξετε, τρίψτε με αυτή τον νεροχύτη σας.

Ομάδα neadiatrofis

Τα σκουπίδια που πετάμε σκοτώνουν "MIDWAY media project"

To "MIDWAY media project" είναι μια σοκαριστική κινηματογραφική αφήγηση μιας περιβαλλοντικής τραγωδίας. Δημιουργός του είναι ο  Αμερικανός φωτογράφος Κρις Τζόρνταν,  που αποκαλείται και ως «καλλιτέχνης του πράσινου κινήματος». 

χιλιάδες πεθαμένα άλμπατρος, και μέσα στο στομάχι τους,
έπειτα από μία «θλιβερή νεκροψία», τα αίτια του εγκλήματος:
Οι δικές μας, καθημερινές συνήθειες!

Το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς του επικεντρώνεται στον άκρατο καταναλωτισμό του ανθρώπου, καθώς και στην εγκληματική, εκ μέρους του, «δολοφονία κάθε μορφής ζωής» με το να πετάει αλόγιστα τα προιόντα που αγοράζει, κυρίως εκείνα που είναι φτιαγμένα από, η περιέχουν πλαστικό. 

Πριν μερικά χρόνια, ταξίδεψε με την ομάδα του σε ένα κοραλλιογενές νησί του βόρειου Ειρηνικού, που απείχε απόσταση 2000 μιλίων από την κοντινότερη ηπειρωτική ακτή. 
Εκεί ανακάλυψαν χιλιάδες πεθαμένα άλμπατρος, και μέσα στο στομάχι τους, έπειτα από μία «θλιβερή νεκροψία», τα αίτια του εγκλήματος: Οι δικές μας, καθημερινές συνήθειες!

Το τρέιλερ της ταινίας δείχνει με ποιητική και μεταφορική διάθεση ένα ζωντανό παράδειγμα της αλληλοσύνδεσης και αλληλεξάρτησης όλων των συστημάτων του πλανήτη.

antikleidi

Παραγωγή καθαρής ενέργειας από παιδιά

ένα παιδί, 8 έως 12 ετών
παράγει 150 βατ ενέργειας ανά ώρα

Ένα πρωτοποριακό σύστημα για την παραγωγή καθαρής ενέργειας από τα παιδιά εγκαθιστά η Μη Κυβερνητική Οργάνωση Empower Playgrounds σε παιδικές χαρές απομακρυσμένων και φτωχών χωριών στην Αφρική.

Empower Playgrounds install electricity-generating merry-go-round in Ghana

Ειδικότερα, η οργάνωση κατασκευάζει περιστρεφόμενους τροχούς για παιχνίδι (γύρω γύρω όλοι) εξοπλισμένους με συλλέκτες κινητικής ενέργειας, που αποθηκεύουν την παραγόμενη ενέργεια σε μπαταρίες για χρήση οποιαδήποτε στιγμή υπάρξει ζήτηση.
Σε ό,τι αφορά την ποσότητα της παραγόμενης ενέργειας, υπολογίζεται ότι ένα παιδί, 8 έως 12 ετών παράγει 150 βατ ενέργειας ανά ώρα, παίζοντας συνεχόμενα.

Η ενέργεια αποθηκεύεται σε μπαταρίες οι οποίες τροφοδοτούν λαμπτήρες φωτισμού LED.
Χάρη στις «πράσινες» παιδικές χαρές τα παιδιά στη Γκάνα μαζεύονται τα απογεύματα στα σχολεία και μελετούν, κάτι που πριν ήταν αδύνατο λόγω της έλλειψης φωτισμού. Οι λαμπτήρες φωτίζουν ως και 50 ώρες με μια πλήρη φόρτιση.
Ο εξοπλισμός που χρησιμοποιεί η Empower Playgrounds είναι οικονομικός και αποδοτικός.
Το κόστος εγκατάστασης ανέρχεται σε 10.000 δολάρια και το όφελος είναι τεράστιο αφού τα παιδιά, που μέχρι πρόσφατα περνούσαν τη μισή τους ζωή στο σκοτάδι, έχουν φως για να διαβάσουν.
econews