Το σκαθάρι έφτασε στο φοινικόδασος!

Παρελθόν κινδυνεύει να γίνει το φοινικόδασος στο Βάι αν δεν ληφθούν άμεσα, αποτελεσματικά και κυρίως πρακτικά μέτρα. Χθες δασολόγοι της Διεύθυνσης Δασών Λασιθίου παρέδωσαν στο ΕΘΙΑΓΕ σκαθάρι που έπιασαν σε παγίδα μόλις 50 μέτρα μακριά από την περίφραξη του φοινικοδάσους!

Κι αυτό πρακτικά σημαίνει ότι το σκαθάρι που καταστρέφει τα φοινικοειδή έφτασε στο μοναδικό φοινικόδασος, το μνημείο της κρητικής φύσης που κινδυνεύει πλέον να καταστραφεί!!

ΚΡΗΤΗ, ΗΛΕΙΑ, ΡΟΔΟΣ, ΑΤΤΙΚΗ, ΛΕΣΒΟΣ κ.λ.π. έχασαν τους φοίνικες τους.
The end of palm trees

Αξίζει να σημειωθεί ότι στην ευρύτερη περιοχή, πολύ κοντά στο Βάι, (Κουρεμένος, Παλαίκαστρο, Χιόνα) σύμφωνα με τους δασολόγους, υπάρχει πλήθος «χτυπημένων» φοινίκων. Και είναι θέμα χρόνου πια η καταστροφή του μνημείου της φύσης…

Αξίζει να σημειωθεί ότι στην περιοχή επικρατεί αναβρασμός καθώς ορισμένοι διαφωνούν με την πρωτοβουλία εθελοντών που ψέκασαν φοινικοειδή της περιοχής με φυτοφάρμακο για το δάκο.

Σύμφωνα με το δασολόγο της Διεύθυνσης Δασών Λασιθίου κ. Φιλιππάκη, ο ψεκασμός ήταν αναγκαίος για την προστασία του μνημείου, άποψη όμως με την οποία διαφωνούν παράγοντες της περιοχής. Ο ψεκασμός χαρακτηρίστηκε πάντως αποτελεσματικός διότι στα σημεία όπου έγινε δεν φάνηκε να υπάρχει επέκταση του προβλήματος.

Αξίζει να σημειωθεί ότι την Τρίτη θα πραγματοποιηθεί κρίσιμη σύσκεψη στην Περιφέρεια Κρήτης με θέμα την προστασία του φοινικοδάσους στο Βάι.

Οι συγκεκριμένοι δασολόγοι πάντως εκτιμούν ότι τα μέτρα χρειάζεται να είναι πρακτικά και χαμηλού κόστους και να μην περιοριστούν σε ημερίδες και ενημερωτικές εκδηλώσεις, που θα απορροφήσουν άσκοπα, όπως οι ίδιοι εκτιμούν, το εγκεκριμένο πακέτο της χρηματοδότησης για την προστασία των φοινικοειδών.

Υπενθυμίζεται ότι η «Π» αποκάλυψε από το 2005 την ύπαρξη του προβλήματος με τις πρώτες προσβολές σκαθαριών σε φοινικοειδή της Χερσονήσου, αλλά από τότε μέχρι σήμερα λόγω ανυπαρξίας μέτρων το πρόβλημα επεκτάθηκε με ταχύτατους ρυθμούς σε όλη την Κρήτη.

Πηγή:Πατρίς

InOut

Φάτε κρεμμύδι για να χτυπήσετε την κακή χοληστερόλη!

Το κόκκινο ξερό κρεμμύδι, ένα από τα κύρια συστατικά των πιάτων της μεσογειακής κουζίνας, βοηθά στην απομάκρυνση της «κακής» LDL χοληστερόλης... από τον οργανισμό, ενώ παράλληλα συντελεί στη διατήρηση της «καλής» ΗDL χοληστερόλης που αποτελεί «ασπίδα» ενάντια στις καρδιοπάθειες...

«Τα αποτελέσματα μαρτυρούν ότι η τακτική κατανάλωση κρεμμυδιού μειώνει τον κίνδυνο στεφανιαίας καρδιοπάθειας»

Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν επιστήμονες από το Χονγκ Κονγκ, οι οποίοι τάισαν χάμστερ που ακολουθούσαν πλούσια σε χοληστερόλη διατροφή με κόκκινο κρεμμύδι. Συγκεκριμένα, οι ερευνητές είδαν ότι έπειτα από οκτώ εβδομάδες κατανάλωσης ξερού κρεμμυδιού τα επίπεδα της LDL χοληστερόλης των ζώων εμφάνισαν μείωση 20% κατά μέσο όρο. Μέσα στο ίδιο χρονικό διάστημα ωστόσο δεν εμφανίστηκε μείωση των επιπέδων της «καλής» ΗDL χοληστερόλης.
Ο επικεφαλής της μελέτης Ζεν Γιου Τσεν από το Κινεζικό Πανεπιστήμιο του Χονγκ Κονγκ ανέφερε ότι η μελέτη είναι η πρώτη που διερευνά την αλληλεπίδραση των κόκκινων κρεμμυδιών με τις βιολογικές λειτουργίες του οργανισμού. 

«Τα αποτελέσματα μαρτυρούν ότι η τακτική κατανάλωση κρεμμυδιού μειώνει τον κίνδυνο στεφανιαίας καρδιοπάθειας» σημείωσε ο ερευνητής.
Η κατανάλωση ξερού κρεμμυδιού έχει συνδεθεί κατά καιρούς με πολλαπλά οφέλη για την υγεία, όπως η πρόληψη του κοινού κρυολογήματος, ακόμη και του καρκίνου.

Πηγή...

“Καμπανάκι” επιστημόνων για Βόλβη και Δοϊράνη

Στενή παρακολούθηση, προστασία και αποκατάσταση απαιτούνται για τις δύο μεγάλες λίμνες της Μακεδονίας, Βόλβη και Δοϊράνη. Αυτό προκύπτει από τις μελέτες που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο του Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΔΠΜΣ) 

των τμημάτων Βιολογίας, Γεωλογίας 

και Πολιτικών Μηχανικών του ΑΠΘ.

Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι προβλήματα υποβάθμισης της Βόλβης και της Δοϊράνης, που έχουν ήδη εμφανιστεί, πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστούν, για να μη συνεχιστεί περαιτέρω η υποβάθμιση των οικολογικών συστημάτων.

 Όπως εκτιμά ο επίκουρος καθηγητής στο τμήμα Υδρογεωλογίας του ΑΠΘ Κ. Βουδούρης, η εντατική καλλιέργεια, η χρήση λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων και η ύπαρξη του γεωθερμικού πεδίου της Νυμφόπετρας έχουν ως αποτέλεσμα την υποβάθμιση των υπόγειων νερών της περιοχής.

Όπως εξηγεί στη "Μ" η καθηγήτρια Βιολογίας Μ. Μουστάκα, "με βάση τα οικολογικά δεδομένα του 2009, η λίμνη Βόλβη παρουσιάζει μια μέτρια κατάσταση, η οποία ωστόσο είναι σταθερή εδώ και πολλά χρόνια. Αυτό το συμπέρασμα συνάγεται με βάση το φυτοπλαγκτόν της λίμνης. Έχουμε ωστόσο και νέα στοιχεία. Για πρώτη φορά εντοπίστηκε στη Βόλβη μεγάλος αριθμός παρασιτικών βακτηρίων ακόμη και στα κυανοβακτήρια, ενώ για πρώτη φορά εντοπίστηκε και λιμναίο χιόνι, συσσώματα δηλαδή βακτηρίων. Ο μεγάλος αριθμός παρασιτικών οργανισμών μπορεί να συνδεθεί με τη διακοπή της επιφανειακής απορροής της Βόλβης προς τον Ρίχειο ποταμό".

Φυτοφάρμακα
Πιέσεις ασκούνται στα υπόγεια νερά της λεκάνης της Βόλβης κυρίως από την αγροτική και κτηνοτροφική δραστηριότητα και τη διάθεση λυμάτων από τους οικισμούς. Η αγροτική δραστηριότητα είναι εντατικής φύσεως και οι καλλιέργειες έχουν μεγάλες ανάγκες σε νερό. Παράλληλα γίνεται εκτεταμένη χρήση φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων.

Για την προστασία της ποιότητας των υπόγειων νερών της περιοχής, συνεπώς και της λίμνης Βόλβης, χρειάζεται να ληφθούν μέτρα ορθής γεωργικής πρακτικής και περιορισμός των αντλήσεων, για να αποφευχθούν φαινόμενα υφαλμύρινσης στο μέλλον. Η συστηματική παρακολούθηση και καταγραφή της ποιότητας των επιφανειακών και υπόγειων νερών είναι απαραίτητη για την προστασία των επιφανειακών και υπόγειων συστημάτων νερού.

Βιοποικιλότητα
Τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν το διάστημα Ιουλίου - Νοεμβρίου 2009 δείχνουν ότι η οικολογική κατάσταση της λίμνης Δοϊράνης είναι ελλιπής, δηλαδή βρίσκεται μόλις ένα βήμα πριν η κατάσταση της λίμνης θεωρηθεί κακή.

Στην περίπτωση της λίμνης Δοϊράνης αποτυπώνεται έντονα η κυριαρχία των κυανοβακτηρίων και ο σχηματισμός της κυανοβακτηριακής κρούστας. Παρ’ όλα αυτά, η βιοιποικιλότητα της κλειστής αυτής λίμνης είναι ιδιαίτερα υψηλή, γεγονός ιδιαίτερα θετικό. Οι ερευνητές εξέτασαν το ζωοπλαγκτόν της Δοϊράνης και διαπιστώθηκε ότι αυτό που υπάρχει δεν είναι αρκετό για να περιορίσει τα κυανοβακτήρια που υπάρχουν στο νερό της λίμνης.

Τα παραπάνω θα ανακοινωθούν στο πλαίσιο ημερίδας που διοργανώνεται σήμερα στο αμφιθέατρο του Μετεωροσκοπείου του ΑΠΘ με σκοπό την παρουσίαση των αποτελεσμάτων της μελέτης των λεκανών απορροής Αλμωπαίου, Βόλβης, Δοϊράνης, Μαυρονερίου και Σοφαδίτη σχετικά με την οικολογική ποιότητα των υδάτων τους.

-------------------------------------------------

Πηγή: ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ-Της Σ. Μαργαριτίδου
InOut

Καμιά φορά φερόμαστε και ως άνθρωποι...

Είναι από τις πράξεις αυτές του ανθρώπου που μας υπενθυμίζουν το πώς είναι το να είσαι πραγματικός άνθρωπος και το πώς θα έπρεπε να στέκεται  η πλειοψηφία της ανθρωπότητας απέναντι 
στα ζωντανά του Θεού!
.

- Η Allison. Είναι χελωνίτσα που δέχτηκε επίθεση καρχαρία και έχασε το καβούκι της. Θα πέθαινε 5 ετών. Τώρα φοράει ένα carbon καβούκι που σχεδιάστηκε ώστε να κολυμπάει άνετα και ανά τακτά διαστήματα προσαρμόζεται γιατί η Allison θα φτάσει 150 ετών και υπολογίζεται να ζυγίζει μέχρι 272 κιλά .

- H Beauty. Είναι αετός που έχασε το ράμφος του από πυροβολισμό όταν ήταν 7 ετών. Το νέο του ράμφος είναι αποτέλεσμα συνεργασίας κτηνιάτρων, οδοντιάτρων και μηχανολόγων μηχανικών. Θα ζήσει μέχρι τα 50 του χρόνια, αφού με το νέο του ράμφος μπορεί να τρώει και να πίνει κανονικά.

-Ο Fuji. Είναι δελφίνι που προσεβλήθη από κάποιας μορφής καρκίνο και έχασε την ουρά του. Χωρίς αυτήν, δεν μπορεί ούτε να κολυμπήσει, ούτε να πηδήξει έξω από το νερό για να ανασάνει. Η νέα του ουρά σχεδιάστηκε από τους μηχανικούς της γνωστής εταιρείας ελαστικών Brigdestone.

-Η Molly. Είναι πόνυ που εγκαταλείφτηκε στον τυφώνα κατρίνα και δέχτηκε επίθεση πιτ-μπουλ. Της τοποθετήθηκε το προσθετικό μέλος αφού οι γιατροί παρατήρησαν ότι ήταν αρκετά ευφυής ώστε να προσέχει πως θα ξαπλώσει, πως θα το πατήσει κτλ.

-Ο Mosha. Είναι ελεφαντάκι τριών ετών που μπήκε σε ναρκοπέδιο και έχασε το ένα ποδαράκι του όταν ήταν εφτά μηνών.

-Η Motala. Είναι θηλυκός ελέφαντας που μπήκε σε ναρκοπέδιο και έχασε το ένα πόδι του. Τώρα έχει προσαρμοστεί και κινείται κανονικά με το προσθετικό ποδαράκι που φοράει.

-Η Stumpy. Είναι καγκουρό που έχασε το ένα του πόδι. Της έχει τοποθετηθεί τεχνητό μέλος με ανάρτηση, ώστε να πηδάει κανονικά όπως όλα τα καγκουρό.

- Η Tonka. Είναι χελωνίτσα που δέχτηκε επίθεση σκύλου και έχασε τα τρία ποδαράκια της. Τώρα κάθεται πάνω σε πατίνι που σχεδιάστηκε ώστε να τσουλάει, ίσως και πιο γρήγορα από όσο θα περπατούσε.

-Η Uzonka. Είναι πελαργίνα και έχασε το ράμφος της από ανθρώπινη επίθεση. Χωρίς αυτό δεν μπορεί να φάει, ούτε να πιεί. Το νέο της ράμφος δουλεύει μια χαρά αφού χρειάστηκαν πέντε εγχειρήσεις για να τοποθετηθεί.

-Ο Winter. Είναι δελφίνι που έχασε την ουρά του σε παγίδα ψαράδων. Όπως και ο fuji, χωρίς αυτήν δεν μπορεί ούτε να κολυμπήσει, ούτε να πηδήξει έξω από το νερό για να ανασάνει.

Αναρτήθηκε από ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

Ανακαίνιση κήπου και βεράντας

Πρόσφατα αποφασίσαμε να ανακαινίσουμε μια βεράντα προκειμένου να αξιοποιήσουμε το χώρο και να δημιουργήσουμε μια όμορφη γωνιά για να την μοιραζόμαστε με την οικογένεια και με τα φιλικά μας πρόσωπα. Έχοντας ψάξει επισταμένα στο διαδίκτυο καταλήξαμε για τις αλλαγές που θέλαμε να πραγματοποιήσουμε μιας και θέλαμε κάτι όμορφο, ποιοτικό αλλά και σχετικά οικονομικό.
Επισκεφτήκαμε αρκετές εκθέσεις που διέθεταν είδη κήπου και βεράντας στα νότια προάστια αλλά και την περιοχή της Πάρνηθας και ξελογιαστήκαμε με την άψογη ποιότητα των υλικών αλλά και τις χρήσιμες ιδέες που μας πρότειναν.
Οι περισσότερες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον χώρο έχουν ξυλεία εισαγωγής πολύ καλής ποιότητας, οι δε πωλητές είναι πάντα ευγενικοί και πρόθυμοι να βοηθήσουν, να προσφέρουν ιδέες και λύσεις για να καλύψουν ακόμα και τα πιο απαιτητικά γούστα.
Πέργκολες, καφασωτά, φράχτες, ζαρντινιέρες σε πολλά σχέδια και μεγέθη, κιόσκια, ξύλινες αποθήκες, κούνιες σε σχέδιο αχιβάδας, αλλά και τραπέζια ξύλινα, παγκάκια και κουνιστές καρέκλες ήταν μόνο μερικά από τα σχέδια που είδαμε.
Από την μεγάλη ποικιλία υλικών και σχεδίων που είδαμε, αποφασίσαμε αρχικά να αγοράσουμε 3 καφασωτά και 2 μεγάλες ξύλινες ζαρντινιέρες, ενώ στο μυαλό μας σχεδιάζαμε τι άλλες αλλαγές θα μπορούσαμε να πραγματοποιήσουμε για να δημιουργήσουμε την όμορφη γωνιά που επιθυμούσαμε.
Πολύ σύντομα προμηθευτήκαμε 2 κρεμαστές ζαρντινιέρες τοίχου σε πολύ οικονομικές τιμές καθώς και μια γωνιακή καμπυλωτή ζαρντινιέρα συνδυαζόμενη με δύο καφασωτά σε σχήμα αψίδας.

Μας πρότειναν επίσης από ένα χρωματολόγιο μια ποικιλία χρωμάτων για να επιλέξουμε αυτό που μας ταίριαζε. Διαλέξαμε μια απόχρωση του καφέ από ένα οικολογικό χρώμα νερού με το οποίο και περάσαμε 2 στρώσεις. Η βαφή ήταν μια ευχάριστη διαδικασία, αφού το χρώμα απλώνονταν εύκολα, στέγνωνε πολύ γρήγορα και δεν μύριζε καθόλου. Το κάθε καφασωτό χρειάστηκε σχεδόν μιάμιση ώρα για να τελειώσει και μετά άρχισε η διαδικασία της συναρμολόγησης που την ανέλαβε ο σύζυγος θέλοντας και μη, μιας και απαιτούσε χειρισμό εργαλείων που δυσκολεύουν λίγο τα δικά μας χέρια.
Προκειμένου να κάνουμε πιο λειτουργικό και άνετο το χώρο μας, κόψαμε τα κάγκελα της βεράντας και προσχωματώσαμε τον κήπο με κοκκινόχωμα για να ανέβει λίγο το επίπεδο του κήπου με την βεράντα, γεγονός που ήταν για όλους μας αρκετά κουραστικό αφού απαιτούσε αρκετό κόπο και πολλά φτυαρίσματα από όλους μας!
Η πιο ευχάριστη διαδικασία για μένα ήταν το φύτεμα των αναρριχητικών φυτών που είχα διαλέξει από ένα μεγάλο φυτώριο στην περιοχή της Αμυγδαλέζας. Έπρεπε βέβαια να περιμένουμε το γέμισμα του φεγγαριού για την μεταφύτευση, γιατί οι γιαγιάδες υποστήριζαν ότι μόνο τότε προκόβουν τα λουλούδια.
Φυτόχωμα με τύρφη, λουλούδια και διακοσμητικά λευκά βότσαλα περίμεναν να τοποθετηθούν στις πανέμορφες ζαρντινιέρες ενώ κάποια άλλα φυτεύτηκαν σε ένα κομμάτι του κήπου το οποίο διαμορφώθηκε με roll bacg και δόθηκε το σχήμα καμπυλωτής ζαρντινιέρας.
Τα κάγκελα στολίστηκαν και αυτά με την σειρά τους με πλαστικές ζαρντινιέρες γεμάτα με πλούσια σε πρασινάδα αλλά και εποχιακά λουλούδια με πολλά φανταχτερά χρώματα. Ένα παρτέρι με αρωματικά φυτά όπως δεντρολίβανο, φασκόμηλο, θυμάρι, λεβάντα δυόσμος και βασιλικός δεν θα μπορούσε να λείπει από το κηπάκι μας, ενώ ενδιάμεσα οι βοκαμβύλιες, τα γεράνια και μερικές χρωματιστές πιπεριές έδιναν έναν πολύ ζωντανό τόνο στην όλη εικόνα.
Στη διαδικασία συμμετείχε όλη η οικογένεια, ακόμα και ο δωδεκάχρονος γιος μας, αλλά και τα μεγαλύτερα μέλη της οικογένειας, γιαγιάδες και παππούς μιας και ο καθένας προσέφερε με τον δικό του τρόπο.
Ακόμα και η μικρή ξύλινη φωλιά της ΕΟΕ βρήκε επιτέλους έναν όμορφο χώρο να στερεωθεί και να προσφέρει σε κάποιον φτερωτό επισκέπτη την θαλπωρή της.
Στα προσεχή μας σχέδια είναι η αγορά ενός όμορφου μικρού σιντριβανιού για να ολοκληρώσει την αλλαγή που επιθυμούσαμε ενώ η τοποθέτηση ενός αυτόματου τύπου ποτίσματος κρίθηκε απαραίτητη, προκειμένου να κερδίζουμε μια ώρα από τον χρόνο μας που απαιτείται για το καθημερινό πότισμα των φυτών.
Το συνολικό κόστος για τις μέχρι τώρα αλλαγές δεν μπορώ να το υπολογίσω καθώς ξεφύγαμε πολύ από τον αρχικό προϋπολογισμό αλλά με μια πρόχειρη καταμέτρηση ανέρχεται γύρω στα 90 ευρώ για τις μεγάλες ξύλινες ζαρντινιέρες, για τα 3 καφασωτά 150 περίπου ευρώ, τα χρώματα 45 ευρώ (3 κουτιά των 15 ευρώ έκαστο), οι 2 κρεμαστές ζαρντινιέρες 46 ευρώ, η καμπυλωτή ζαρντινιέρα γύρω στα 200 ευρώ. Χώματα, φυτά, πλαστικές ζαρντινιέρες και οι αντίστοιχες βάσεις γύρω στα 300 ευρώ.
Τα έξοδα του σιντριβανιού και του αυτόματου ποτίσματος δεν υπολογίστηκαν καθώς θα αποτελέσουν μια ξεχωριστή επένδυση. Επίσης τα 7 roll bag καθώς και τα ξύλινα δάπεδα που χρησιμοποιήσαμε και αγοράσαμε από το praktiker κόστισαν περίπου 120 ευρώ.
Είναι γεγονός πως η ενασχόληση με τον κήπο και γενικά οι ανακαινίσεις είναι ένα ακριβό χόμπι πού όμως προσφέρει εκτός από δημιουργική απασχόληση σε όλα τα μέλη της οικογένειας, ηρεμία, αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου και στο κάτω κάτω είναι μια επένδυση που μένει στο σπίτι και την απολαμβάνουμε καθημερινά και τώρα και στο μέλλον.

Γεωργία Νικητέα, EcoView.gr

Έκθεση φωτογραφίας της Greenpeace

Σήμερα ξεκινά η έκθεση φωτογραφίας και video που διοργανώνει η Greenpeace με τίτλο: 

«Ψαρεύοντας την αλήθεια».

Η έκθεση προβάλλει προσωπικές ιστορίες από τη ζωή των Ελλήνων ψαράδων και αναδεικνύει τα θαλάσσια καταφύγια ως τη μόνη λύση για ένα βιώσιμο μέλλον. Προβάλλονται επίσης απόψεις άλλων ανθρώπων που έχουν άμεση σχέση με τη θάλασσα όπως δύτες, επιστήμονες, ιδιοκτήτες εστιατορίων και καταναλωτές.
Στο κλείσιμο της έκθεσης (24/10) θα παρευρεθεί η Ευρωπαία Επίτροπος Θαλασσίων Υποθέσεων και Αλιείας, κα Μαρία Δαμανάκη με σύντομη παρέμβαση για το μέλλον της ελληνικής αλιείας και τα προβλήματα της θάλασσας.
Αν και υπάρχουν δεσμεύσεις και υποχρεώσεις για την προστασία της θάλασσας, η Ελλάδα ακόμη δεν έχει προχωρήσει στη δημιουργία ενός δικτύου θαλάσσιων καταφυγίων.
Με δεδομένες τις καθυστερήσεις της Ελλάδας να προστατεύσει τους θαλάσσιους πόρους της, αλλά και με αφορμή τη μεταρρύθμιση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής, η έκθεση της Greenpeace αναδεικνύει -μέσα από τη φωνή των ανθρώπων που ζουν από τη θάλασσα- τις επιπτώσεις της ανεπαρκούς εθνικής αλιευτικής πολιτικής, των κακών αλιευτικών πρακτικών και της ρύπανσης που καταστρέφουν τις ελληνικές θάλασσες επί δεκαετίες.
"Το πιο σημαντικό στοιχείο της έκθεσης είναι ότι για πρώτη φορά οι ίδιοι οι άνθρωποι που ζουν (από) τη θάλασσα ορθώνουν τη φωνή τους, αφηγούνται την ιστορία τους και ζητούν οι ίδιοι την προστασία της’, δήλωσε η Άντζελα Λάζου, υπεύθυνη της εκστρατείας για το θαλάσσιο περιβάλλον στο ελληνικό γραφείο της Greenpeace. ‘Η κατάσταση αυτή μας αφορά όλους. Εάν θέλουμε να έχουμε και αύριο το ψάρι στη διατροφή μας και να απολαμβάνουμε τις θάλασσές μας, χρειαζόμαστε θαλάσσια καταφύγια σήμερα’.
Η έκθεση φιλοξενείται στο Ίδρυμα Ευγενίδου (Λ. Συγγρού 387) από τις 20/10 έως τις 24/10. Ώρες λειτουργίας 10.00-14.00 και 17.00-21.00, Τετάρτη 20/10 πρωί και Κυριακή 24/10 απόγευμα κλειστά.
Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Υιοθέτησε ένα απειλούμενο είδος

Με τη συμβολική υιοθεσία θα γίνεις υποστηρικτής της οργάνωσης για ένα χρόνο και θα λάβεις το πιστοποιητικό του ζώου που προστατεύεις, το τριμηνιαίο περιοδικό Ζωντανός Πλανήτης, το ημερολόγιο του WWF στις αρχές του χρόνου και την ατομική σου κάρτα Υποστηρικτή. Πάνω απ' όλα όμως, θα έχεις συμβάλει στις προσπάθειες του WWF για την προστασία των απειλούμενων ειδών. Συμπλήρωσε εδώ την αίτηση υιοθεσίας. Πάντα (Ailuropoda melanoleuca) Λιγοστοί πληθυσμοί του γιγαντιαίου πάντα επιζούν σήμερα στα κατακερματισμένα δάση μπαμπού της Κίνας. Κι όσο ο βιότοπος τους συρρικνώνεται, τόσο αυξάνεται η απειλή για το πιο δημοφιλές αρκουδάκι στον κόσμο. Η δεκαετία 1970-'80 υπήρξε ίσως η πιο καταστροφική για το είδος. Η έκταση που καταλάμβαναν τότε τα περίπου 1.000 πάντα, μειώθηκε από 30.000 σε 13.000 km². Το WWF ξεκίνησε δράση για την προστασία του είδους το 1981 και σήμερα το πρόγραμμα που εκπονείται σε συνεργασία με την κυβέρνηση της Κίνας παρουσιάζει θεαματική πρόοδο: η περιοχή που προστατεύεται αυξήθηκε κατά 25% φτάνοντας στα 16.000 km², ενώ η τελευταία εμπεριστατωμένη έρευνα που δημοσιοποιήθηκε το 2004, έδειξε σημαντική ανάκαμψη του πληθυσμού σε 1.600 άτομα, γεγονός πολύ ελπιδοφόρο για το μέλλον των πάντα... ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ Επιστημονικό όνομα: Ailuropoda melanoleuca Κοινό όνομα: Γιγάντιο Πάντα Βάρος: 86 – 125 κιλά Ύψος: 1.20 – 1.90μ. Βιότοπος, εξάπλωση: Οροσειρές της νοτιοδυτικής Κίνας Μέσος όρος ζωής: 20 χρόνια στο φυσικό του περιβάλλον Πληθυσμός: Περίπου 1.600 άτομα Κύριες απειλές: Συρρίκνωση του βιότοπου, παράνομο κυνήγι Υιοθέτησε το Πάντα κλείσιμο Τίγρης της Σουμάτρας (Panthera tigris sumatrae) Το 90% του παγκόσμιου πληθυσμού των τίγρεων χάθηκε στη διάρκεια του 20ου αιώνα. Το WWF δίνει σκληρό αγώνα για να εξασφαλιστεί η επιβίωση του είδους. Η τίγρης είναι από τα πιο επιβλητικά ζώα του πλανήτη. Είναι επίσης από τα πιο απειλούμενα.. Η χαραυγή του Έτους της Τίγρης, που ξεκίνησε βάσει του Κινέζικου Ωροσκοπίου στις 14 Φεβρουαρίου, βρίσκει τους παγκόσμιους πληθυσμούς αυτού του μοναδικού και χαρισματικού άγριου είδους, λίγο πριν από την εξαφάνιση. Εκτιμάται ότι μόλις 3.200 τίγρεις έχουν απομείνει ελεύθερες στον κόσμο από τις 100.000 που υπήρχαν στις αρχές του 20ού αιώνα. Ειδικότερα η τίγρης της Σουμάτρας δεν ξεπερνά σήμερα τα 400 με 500 άτομα, ενώ κάθε χρόνο θανατώνονται τουλάχιστον πενήντα τίγρεις για το εμπόριο της γούνας τους. Σύμφωνα με έκθεση του WWF στο διάστημα 1998-2002 πέθαναν σε παγίδες 253 τίγρεις, ενώ ο βιότοπός τους μειώθηκε από 130.000 σε 42.000km². Με βάση ένα πολυετές σχέδιο δράσης (2002-2010), η οργάνωση δίνει ένα σκληρό αγώνα για να εξασφαλιστεί η επιβίωση του είδους, αλλά και να διατηρηθούν οι τοπικοί πληθυσμοί, που εξαρτώνται από τους βιότοπους της τίγρης. Σε συνεργασία με άλλες περιβαλλοντικές οργανώσεις, και ύστερα από άσκηση πίεσης στην κυβέρνηση της Σουμάτρας, το WWF πέτυχε να ανακηρυχθεί η περιοχή Tesso Nilo - ένας από τους σημαντικότερους βιότοπους της τίγρης - σε εθνικό πάρκο. «Ο πληθυσμός της τίγρης είναι πια τόσο μικρός, που οι ελπίδες για βιωσιμότητα του είδους είναι ελάχιστες», κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου οι επιστήμονες του WWF. «Εάν οι αρχές δεν λάβουν μέτρα εγκαίρως για να σταματήσει η ραγδαία αποψίλωση των δασών και η ανεξέλεγκτη λαθροθηρία, είναι βέβαιο ότι η τίγρης της Σουμάτρας, πολύ γρήγορα θα έχει την ίδια τύχη με τις συγγενείς της στη γειτονική Ιάβα και το Μπαλί, που εξαφανίστηκαν με τη δύση του εικοστού αιώνα». Το Έτος της Τίγρης, που συμπίπτει φέτος με το Παγκόσμιο Έτος Βιοποικιλότητας, μπορεί να αποδειχτεί τυχερό για το απειλούμενο είδος. Τον Σεπτέμβριο του 2010 θα πραγματοποιηθεί στο Βλαδιβοστόκ της Ρωσίας, Διεθνής Συνδιάσκεψη για τις Τίγρεις, στην οποία αναμένεται οι 13 ασιατικές χώρες στις οποίες διαβιεί το είδος να προχωρήσουν σε μια φιλόδοξη ατζέντα για τη διατήρησή του. Στόχος είναι μέχρι το 2022, το επόμενο Έτος της Τίγρης, να έχει διπλασιαστεί ο πληθυσμός τους. ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ Επιστημονικό όνομα: Panthera tigris sumatrae Κοινό όνομα: Τίγρης της Σουμάτρας Βάρος: 100 – 140 κιλά (θηλυκά 75-110 κιλά) Ύψος: 0,60 μ. Μήκος: 2,50 μ. Βιότοπος, εξάπλωση: Ινδονησία (Σουμάτρα) Μέσος όρος ζωής: 20 χρόνια στο φυσικό του περιβάλλον Πληθυσμός: Περίπου 400-500 άτομα Κύριες απειλές: Συρρίκνωση του βιότοπου, παράνομο κυνήγι Υιοθέτησε την Τίγρη κλείσιμο Θαλάσσια χελώνα (Caretta caretta) Οι θαλάσσιες χελώνες ξεκινούν την ζωή τους ως έμβρυα σε αυγά που εναποθέτουν οι θηλυκές χελώνες σε αμμώδεις παραλίες. Η θερμοκρασία, καθορίζει το φύλο των νεοσσών στην κάθε φωλιά. Η Caretta caretta, ένα από τα επτά είδη θαλάσσιων χελωνών που υπάρχουν στον πλανήτη, ζει περίπου 80 χρόνια και τρέφεται κυρίως με θαλάσσια φυτά και ασπόνδυλα –έχει μάλιστα ιδιαίτερη προτίμησή στις τσούχτρες. Ζει στη θάλασσα αλλά έχει πνεύμονες με αποτέλεσμα να βγαίνει συχνά στην επιφάνεια της θάλασσας για να αναπνεύσει και στις αμμώδεις παραλίες όπου γεννήθηκε η ίδια για να γεννήσει. Εκεί ολοκληρώνεται ο βιολογικός της κύκλος με την ωοτοκία, την εκκόλαψη, και την είσοδο των νεοσσών στη θάλασσα. Η αναπαραγωγή περίοδος ξεκινά νωρίς την άνοιξη στη θάλασσα. Στη συνέχεια την κάθε περίοδο ωοτοκίας οι θηλυκές γεννούν τρεις με τέσσερις φορές, τις βραδινές ώρες . Προτιμούν τις αμμώδεις παραλίες με ήπιες κλίσεις και χωρίς εμπόδια, όπου η άμμος έχει τα κατάλληλα χαρακτηριστικά, τη σωστή θερμοκρασία και υγρασία στοιχεία απαραίτητα στοιχεία για την επώαση. Αφού η χελώνα βρει το κατάλληλο σημείο φτιάχνει τη φωλιά της με τα πίσω πτερύγια. Πρόκειται για έναν λάκκο 60 εκατοστών στον οποίο γεννά περίπου 120 αυγά άσπρα, μικρά και στρογγυλά. Μοιάζουν με μπαλάκια του πινγκ πονγκ και περιβάλλονται από μία ρευστή αντισηπτική ουσία που τα προστατεύει. Η εκκόλαψη τους διαρκεί περίπου δύο μήνες. Κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών του Ιουλίου και του Αυγούστου περίπου το 70% των αυγών θα εκκολαφθεί. Οι νεοσσοί είναι μαύρου χρώματος, έχουν μήκος πέντε εκατοστά και ζυγίζουν δεκαεπτά γραμμάρια. Μόλις εκκολαφθούν, ανεβαίνουν όλοι μαζί στην επιφάνεια της άμμου και κατευθύνονται προς τη θάλασσα. Κάνουν την έξοδό τους συνήθως κατά τη διάρκεια της νύχτας ή νωρίς το χάραμα και προσανατολίζονται προς τον φωτεινότερο ορίζοντα. Αυτό το πρώτο ταξίδι των νεοσσών είναι και το σημαντικότερο της ζωής τους γιατί βοηθά τα χελωνάκια να προσανατολιστούν και να μπορέσουν να ξαναγυρίσουν στον ίδιο τόπο μερικές δεκαετίες αργότερα για να γεννήσουν και να αναπαραχθούν. Οι νεοσσοί έχουν να αντιμετωπίσουν πολλούς φυσικούς εχθρούς όπως καβούρια, γλάρους και ψάρια. Η θνησιμότητά τους είναι εξαιρετικά υψηλή - υπολογίζεται ότι σε κάθε χίλια χελωνάκια επιζεί και ενηλικιώνεται μόνο ένα! Η θαλάσσια χελώνα Caretta caretta έχει καταχωρηθεί στο Διεθνές Κόκκινο Βιβλίο σαν απειλούμενο είδος. Ανάμεσα στις κύριες απειλές που αντιμετωπίζει είναι η υποβάθμιση και η καταστροφή των βιοτόπων αναπαραγωγής της, η χρήση αλιευτικών εργαλείων, η ύπαρξη σκουπιδιών και πλαστικών σακουλών. Στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στη Ζάκυνθο που φιλοξενεί κάποιες από τις σημαντικότερες παραλίες για την αναπαραγωγή της Caretta caretta στη Μεσόγειο, η τουριστική ανάπτυξη κοντά στις παραλίες ωοτοκίας με τις πολεοδομικές παρεμβάσεις, τον έντονο φωτισμό και το θόρυβο καθώς και τις ανθρώπινες δραστηριότητες αναψυχής στο θαλάσσιο χώρο προβάλει ως ξεχωριστός παράγοντας που επηρεάζει αρνητικά τις περιοχές αναπαραγωγής και τις παραλίες ωοτοκίας. ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ Επιστημονικό όνομα: Caretta caretta Περιγραφή: Ένα από τα επτά είδη θαλάσσιας χελώνας που υπάρχουν στον πλανήτη. Μήκος: Μέχρι 1 μέτρο Βιότοπος: Ζει στη θάλασσα, αλλά λόγω του ότι έχει πνεύμονες βγαίνει συχνά στην επιφάνεια της θάλασσας για να αναπνεύσει και στις αμμώδεις παραλίες για να γεννήσει αφού εκεί ολοκληρώνεται ο βιολογικός της κύκλος, με την ωοτοκία, την εκκόλαψη, και την είσοδο των νεοσσών στη θάλασσα. Κύριες απειλές: Υποβάθμιση και η καταστροφή των βιοτόπων αναπαραγωγής του είδους, χρήση αλιευτικών εργαλείων, ύπαρξη σκουπιδιών και πλαστικών σακουλών. Αξιοσημείωτη είναι η υποβάθμιση που συνεπάγεται η τουριστική ανάπτυξη κοντά στις παραλίες ωοτοκίας με τις πολεοδομικές παρεμβάσεις, τον έντονο φωτισμό και το θόρυβο καθώς και τις ανθρώπινες δραστηριότητες αναψυχής στο θαλάσσιο χώρο. Υιοθέτησε την Caretta caretta κλείσιμο Πολική Αρκούδα (Ursus maritimus) Πρόκειται για το κορυφαίο αρπακτικό ζώο του αρκτικού θαλάσσιου οικοσυστήματος. Προήλθε από την καφέ αρκούδα κατά τη διάρκεια της Πλειστόκαινης Περιόδου, δηλαδή στο διάστημα μεταξύ 1,8 εκατομμυρίων χρόνων και 11.000 χρόνων πριν. Το δέρμα της πολικής αρκούδας, που την καλύπτει σχεδόν ολόκληρη εκτός από τη μύτη και τις πατούσες, είναι απόλυτα προσαρμοσμένο στις συνθήκες της Αρκτικής, όπου οι θερμοκρασίες το καλοκαίρι δεν ξεπερνούν τους 10 βαθμούς Κελσίου, ενώ το χειμώνα αγγίζουν τους –20 οC. Η πολική αρκούδα είναι άριστος κολυμβητής και μπορεί να μετακινηθεί με ταχύτητα μέχρι και 10 χιλιόμετρα την ώρα. Τον περισσότερο χρόνο της τον περνά πάνω σε παγόβουνα, όπου συνήθως βρίσκει την τροφή της. Καθώς οι πάγοι στο νοτιότερο άκρο του αρκτικού κύκλου λιώνουν το καλοκαίρι, πολλές πολικές αρκούδες μετακινούνται βορειότερα, ώστε να παραμείνουν κοντά στις φώκιες με τις οποίες τρέφονται ενώ κάποιες άλλες περνούν τα καλοκαίρια τους στην ξηρά. Εκεί συντηρούνται καταναλώνοντας το λίπος που έχει συγκεντρωθεί κάτω από το δέρμα τους. Επιστρέφουν στη θάλασσα όταν επανέλθουν οι πάγοι. Το μέλλον της πολικής αρκούδας είναι εξαιρετικά αβέβαιο. Αυτό οφείλεται στο λιώσιμο των πάγων που παρατηρείται σε παγκόσμιο επίπεδο, λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να κινδυνεύει ο τόπος διαβίωσής της. Το WWF εργάζεται συστηματικά προκειμένου να παραμείνουν όσο το δυνατόν υγιή και αδιατάρακτα τα οικοσυστήματα της Αρκτικής. Αυτό γίνεται με δύο τρόπους: Ο πρώτος, είναι η αντιμετώπιση του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής με μείωση των αερίων του θερμοκηπίου, που ευθύνονται κατά κύριο λόγο για το λιώσιμο των πάγων, του φυσικού περιβάλλοντος της πολικής αρκούδας. Η δεύτερη φροντίδα της οργάνωσης, αφορά στην προστασία περιοχών με ιδιαίτερα πλούσιο θαλάσσιο περιβάλλον, όπως οι αρκτικές περιοχές της Νορβηγίας και της Ρωσίας, που απειλούνται από ναυτιλιακές και πετρελαϊκές δραστηριότητες και λόγω υπεραλίευσης. Στόχος είναι η διατήρηση και η ανάκαμψη των θαλάσσιων αρκτικών οικοσυστημάτων, κάτι που θα διασφαλίσει το μέλλον των ευαίσθητων αυτών περιοχών του πλανήτη και των ειδών που διαβιούν σε αυτές, όπως η πολική αρκούδα. ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ Επιστημονικό όνομα: Ursus maritimus Κοινό όνομα: Πολική αρκούδα Χρώμα: Λόγω της αντανάκλασης από τους πάγους το χρώμα τους φαίνεται λευκό ή κιτρινόλευκο. Στην πραγματικότητα όμως η γούνα τους δεν περιέχει χρωστικές ουσίες Μήκος: 2-2,5 μέτρα Βάρος: 200-600 κιλά Βιότοπος: Οι πάγοι της Αρκτικής Κύριες απειλές: Λιώσιμο πάγων, χημική ρύπανση Υιοθέτησε την πολική αρκούδα κλείσιμο Δελφίνι (Delphinus delphis) Χιλιάδες δελφίνια θανατώνονται κάθε χρόνο στις θάλασσες της Μεσογείου. Αν και τα πιο προσφιλή αυτά είδη δεν έχουν φυσικούς εχθρούς, η έλλειψη τροφής λόγω της υπεραλίευσης, η θαλάσσια ρύπανση και η αιχμαλωσία τους από τα αφρόδιχτα μειώνουν τον πληθυσμό τους δραματικά κάθε χρόνο. Δεκάδες χιλιάδες δελφινιών θανατώνονται κάθε χρόνο στις θάλασσες της Μεσογείου. Αν και τα προσφιλή αυτά είδη δεν έχουν φυσικούς εχθρούς, η έλλειψη τροφής λόγω της υπεραλίευσης, η θαλάσσια ρύπανση, η θανάτωσή τους από ψαράδες και κυρίως η αιχμαλωσία τους από διάφορα αλιευτικά εργαλεία όπως τα αφρόδιχτα, μειώνουν τον πληθυσμό τους δραματικά κάθε χρόνο. Σύμφωνα με αναφορές του WWF, η χρήση των αφρόδιχτων κοστίζει κάθε χρόνο τη ζωή σε τουλάχιστον 4.000 κοινά δελφίνια στη νοτιο-δυτική Μεσόγειο, (πρόσφατα το είδος συμπεριλήφθηκε στη λίστα των απειλούμενων), ενώ άλλες 13.000 αιχμαλωτίζονται στα στενά του Γιβραλτάρ και τη γύρω περιοχή. Το WWF αναγνωρίζοντας τον κρίσιμο ρόλο των δελφινιών στη διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος, έχει αναλάβει δράση για την προστασία τους με προγράμματα που στοχεύουν στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού και ειδικά των επαγγελματιών ψαράδων, αλλά και πολιτική πίεση για μείωση της χρήσης αφρόδιχτων στις θάλασσες της Μεσογείου. Το 2002 ολοκληρώθηκε και το πρώτο ερευνητικό πρόγραμμα του WWF Ελλάς με τη συμμετοχή του κοινού και ψαράδων που βοήθησαν τους επιστήμονες στη συλλογή πολύτιμων πληροφοριών για την κατάσταση των δελφινιών στις ελληνικές θάλασσες. ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ Επιστημονικό όνομα: Delphinus delphis Κοινό όνομα: Δελφίνι Μήκος: 1,5-2,0 μέτρα (μέγιστο 3,5μ.) Βάρος: 75-110 κιλά Βιότοπος: Ζει σε όλες τις ελληνικές θάλασσες, σε μικρές ομάδες Κύριες απειλές: Η έλλειψη τροφής λόγω υπεραλίευσης, η θαλάσσια ρύπανση, η αιχμαλωσία τους από διάφορα αλιευτικά εργαλεία, κυρίως αφρόδιχτα Υιοθέτησε το Δελφίνι κλείσιμο Kραυγαετός (Aquila pomarina) Ο κραυγαετός, μετανάστης από την Αφρική φώλιαζε πριν 60 χρόνια σε όλη την Ελλάδα. Σήμερα απαντάται στην Μακεδονία και στην Θράκη με τον σημαντικότερο πληθυσμό να φωλιάζει στον Έβρο. Η σημαντικότερη απειλή για το είδος είναι η καταστροφή των δασών. Οι πληθυσμοί του κραυγαετού μειώνονται πολύ γρήγορα σε όλες τις ανατολικο-ευρωπαϊκές χώρες. Αν και στο τέλος του 19ου αιώνα το είδος υπήρχε σε αφθονία σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα, σήμερα ο λιγοστός πληθυσμός του που δεν ξεπερνάει τα 90 ζευγάρια, περιορίζεται κυρίως στη Μακεδονία και τη Θράκη. Περίπου ο μισός πληθυσμός του κραυγαετού βρίσκει καταφύγιο στον Έβρο και στο Δάσος της Δαδιάς. Το πρόβλημα στην Ελλάδα δημιουργείται κυρίως από την καταστροφή των δασών, την εντατική υλοτομία με τη μείωση των διαθέσιμων θέσεων φωλιάσματος και την όχληση στους χώρους φωλιάσματος, αλλά και από την υποβάθμιση ή ραγδαία μείωση των κατάλληλων περιοχών κυνηγιού του (ελώδεις εκτάσεις και γεωργικές θέσεις υψηλής βιοποικιλότητας). Ο κραυγαετός, όπως και όλα τα αρπακτικά πουλιά, είναι δείκτης υγείας και ισορροπίας των οικοσυστημάτων όπου ζει. Ο ρόλος του είναι ιδιαίτερα σημαντικός. Βρίσκεται στην κορυφή της τροφικής πυραμίδας και, όπως τα περισσότερα αρπακτικά, τρέφεται με αδύναμα και άρρωστα ζώα, εξυγιαίνοντας και ισορροπώντας τα είδη των οργανισμών. Το Δάσος της Δαδιάς, και γενικότερα ο Έβρος, είναι μοναδικής σπουδαιότητας περιοχή για τον κραυγαετό και για όλα τα αρπακτικά πουλιά για πολλούς και ποικίλους λόγους. Η γεωγραφική θέση – πέρασμα μεταναστευτικών πουλιών-, το μωσαϊκό βιοτόπων – εναλλαγή λόφων, ρεματιών, χωραφιών, δασότοπων, βράχων, ξέφωτων-, η σημαντική βιοποικιλότητα – 40 είδη ερπετών και αμφίβιων, 55 είδη θηλαστικών, - αλλά και το ήπιο αποτύπωμα της οικονομικής ανάπτυξης της περιοχής, λύνουν το μυστήριο της εντονότερης παρουσίας αρπακτικών στη συγκεκριμένη περιοχή. Το WWF Ελλάς θεωρώντας την προστασία του Δάσους της Δαδιάς αναγκαία και μοναδική λύση για την επιβίωση των αρπακτικών πουλιών, έχει μόνιμη παρουσία στην περιοχή από το 1992, διεξάγοντας προγράμματα με στόχο την μακροπρόθεσμη προστασία αυτής και των αρπακτικών, την ευαισθητοποίηση του κοινού και την ανάπτυξη του οικοτουρισμού. Μεταξύ των σημαντικότερων δράσεων είναι η σύνταξη Ειδικής Περιβαλλοντικής Μελέτης του δάσους, η σύνταξη Ειδικού Διαχειριστικού Σχεδίου για τις περιοχές προστασίας, η προώθηση καθιέρωσης της περιοχής ως Εθνικό Πάρκο. ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ Επιστημονικό όνομα: Aquila pomarina Κοινό όνομα: Kραυγαετός Άνοιγμα φτερών: 1,4 μέτρα Μήκος: 64 εκατοστά Βάρος: 1,4 κιλά Βιότοπος: Δάση χαμηλού υψομέτρου, ξέφωτα, μικρά έλη, υγρά λιβάδια Κύριες απειλές: Καταστροφή δασών, εντατική υλοτομία, αποξήρανση ελωδών εκτάσεων Υιοθέτησε τον Kραυγαετό κλείσιμο

WWF: «Τρώνε» τα καμένα του Μοριά

Το «σαράκι» των καταπατήσεων κατατρώει σιγά σιγά τις καμένες δασικές εκτάσεις της Πελοποννήσου. Εχουν περάσει τρία χρόνια από τις καταστρεπτικές πυρκαγιές του 2007 και οι πληγές όχι μόνο δεν κλείνουν, αλλά σε πολλές περιπτώσεις χειροτερεύουν: καλλιέργειες επεκτείνονται προς το δάσος, δασικές εκτάσεις εκχερσώνονται, υπερβόσκηση και εκτεταμένη διάβρωση απειλούν τη φυσική αναγέννηση.

Ερμή, πέτα και φύγε...

Η Πατρίδα μας... γη του πυρός

Ερευνητές του WWF Ελλάς στο πλαίσιο της δράσης «Παρακολούθηση των καμένων εκτάσεων της Πελοποννήσου» κατέγραψαν 70 ύποπτες καταπατήσεις δασικών εκτάσεων και έχουν στείλει τις σχετικές αναφορές στα αρμόδια δασαρχεία για εξακρίβωση. Περισσότερες από τις μισές εντοπίστηκαν στην περιοχή την οποία ελέγχει το Δασαρχείο Πύργου και 27 στα όρια του Δασαρχείου Ολυμπίας. 

Η περιοχή μελέτης περιελάμβανε περίπου 235 πυρόπληκτα χωριά στους νομούς Αχαΐας, Ηλείας, Μεσσηνίας, Αρκαδίας και Λακωνίας. Οι ερευνητές κυρία Κωνσταντίνα Ζωγράφου και κ. Π. Κορδοπάτης ακολουθώντας τυχαίες οδικές διαδρομές κάλυψαν τουλάχιστον το 70% της έκτασης των περιοχών αυτών. «Καταγράψαμε πιθανές αλλαγές χρήσης γης των καμένων (και μη) δασικών εκτάσεων, παρουσία βόσκησης εντός των εκτάσεων αυτών,περιπτώσεις διάβρωσης εδαφών κ.ά. Το αποτέλεσμα αυτής της δουλειάς ήταν η δημιουργία μιας λεπτομερούς βάσης δεδομένων» λέει ο κ. Κορδοπάτης.

Η επεξεργασία και η ανάλυση των δεδομένων ανέδειξαν τον μεγάλο κίνδυνο αλλαγών του τοπίου, κυρίως εξαιτίας της επέκτασης των γεωργικών καλλιεργειών εις βάρος των δασικών εκτάσεων. «Στην Ηλεία είναι ορατή η διάθεση ομογενοποίησης του τοπίου χάριν επέκτασης των καλλιεργειών οι οποίες συνορεύουν με καμένες δασικές εκτάσεις» επισημαίνει ο κ. Κορδοπάτης. Αγρότες της περιοχής δεν διστάζουν να «επεκτείνουν» σταδιακά τις καλλιέργειές τους καταπατώντας δασικές εκτάσεις, εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι το προσωπικό των δασαρχείων δεν επαρκεί για τη φύλαξη και εποπτεία των εκτάσεων.
Γενικότερα, όπου τα δάση και οι δασικές εκτάσεις αφήνονται στην... ησυχία τους, η φυσική αποκατάσταση είναι ικανοποιητική. Προβλήματα εντοπίζονται σε περιοχές με επαναλαμβανόμενες πυρκαγιές μέσα στα τελευταία 10-20 χρόνια ή σε εκτάσεις με ψυχρόβια κωνοφόρα (π.χ. έλατα), όπως στον Κλωκό, στον Ταΰγετο και στον Πάρνωνα.

Προβλήματα υποβάθμισης της βλάστησης εξαιτίας της έντονης βόσκησης παρουσιάζονται σε ορεινές περιοχές, κυρίως της Αρκαδίας στον Πάρνωνα.
Όσο πιο έντονη είναι η αποψίλωση της βλάστησης τόσο αυξάνεται και ο κίνδυνος διάβρωσης των εδαφών. Επιπλέον, οι πυρκαγιές επιδρούν έμμεσα αλλά εξίσου σημαντικά και στην υδρολογία μιας λεκάνης αλλάζοντας τη δομή του εδάφους και αυξάνοντας τον ρυθμό διάβρωσης.
Η Αιγιαλεία και ορισμένες περιοχές της Ηλείας αντιμετωπίζουν τα σημαντικότερα προβλήματα διάβρωσης. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η κυρία Ζωγράφου, «είμαστε σε θέση να επισημάνουμε ποια πυρόπληκτα δημοτικά διαμερίσματα παρουσιάζουν πρόβλημα μεταπυρικής αποκατάστασης και σε ποιο βαθμό. Έχουμε πλέον στα χέρια μας μια “πυξίδα” για τα επόμενα βήματα και τις προτάσεις μας».
-------------------------------------------------
Πηγή: Το ΒΗΜΑ-ΜΑΧΗ ΤΡΑΤΣΑ

Αρναία: Η ορεινή Χαλκιδική

H ορεινή πλευρά του νομού είναι εξίσου πανέμορφη με τα παράλιά της. Απλώς είναι λιγότερο γνωστή. Στον δήμο Αρναίας θα βρείτε υπέροχη Φύση με πολύ πράσινο, παραδοσιακή αρχιτεκτονική και ενδιαφέρουσα ιστορία 

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΝΤΙΝΟΣ ΚΙΟΥΣΗΣ, 
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΝΟΡΑΜΑ

Η Αρναία είναι μια μικρή πόλη 2.500 κατοίκων στη Βόρεια Χαλκιδική, χτισμένη στους πρόποδες του καταπράσινου Χολομώντα στα 630 υψόμετρο. Απέχει περί τα 70 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη και 38 χιλιόμετρα από τον Πολύγυρο και είναι πρωτεύουσα του ομώνυμου Δήμου. 

Χτίστηκε στα τέλη του 15ου αιώνα από εργάτες μοναχούς του μετοχίου της Αγιορείτικης Μονής Κασταμονίτου. Στην ιδια περιοχή από ευρήματα πιθανολογείται η ύπαρξη αρχαίας πόλης με το όνομα «Αρναί» ή «Αυγαία». Την σημερινή της ονομασία την απέκτησε το 1928 από τα τρία πρώτα γράμματα της λέξεως Αρναί και τα τελευταία τρία της λέξης Αυγαία.
Κατά την Τουρκοκρατία, το χωριό ονομαζόταν Λιαρίγκοβη, όπως πιστοποιεί και ο Γάλλος περιηγητής M. Cousinery και γνώρισε μεγάλη οικονομική άνθηση που οφειλόταν στα μεταλλεία αργύρου και μολύβδου. 
Οι κάτοικοί του ήταν μεταλλωρύχοι και πολύ καλοί μεταλλουργοί, αφού η Λιαρίγκοβη ήταν -μαζί με τα Σιδερόκαψα- το μεγαλύτερο από τα περίφημα Μαντεμοχώρια. 
Αυτά τα χωριά ήταν: η Γαλάτιστα, ο Βάβδος, ο Καζαντζή Μαχαλάς (σημερινά Στάγειρα), ο Στανός, η Βαρβάρα, η Λιαρίγκοβη (σημερινή Αρναία), το Νοβοσέλο (σημερινό Νεοχώρι), ο Ισβορος (σημερινή Στρατονίκη), η Χωρούδα, τα Ρεβενίκια (σημερινή Μεγάλη Παναγία) και η Ιερισσός. Oι κάτοικοι των χωριών αυτών εξόρυσσαν από το Στρατωνικό Ορος (τον Αργυρόλοφο) ασήμι και μόλυβδο για τον σουλτάνο. Oι υποχρεώσεις τους ήταν βαρύτατες: ζύγιζαν ακριβώς 220 οκάδες ασήμι το χρόνο, τις οποίες έπρεπε να παραδίδουν στο σουλτανικό θησαυροφυλάκιο, σε ειδικές για τον σουλτάνο τιμές. Κι όμως, παρότι από τον 19ο αιώνα τα μεταλλεία είχαν φτωχύνει και η παραγωγή τους ήταν λιγοστή, οι Ελληνες συνέχισαν να δίνουν ασήμι στον σουλτάνο (πολλές φορές αγόραζαν ισπανικά τάλιρα, τα έλιωναν και έστελναν το ασήμι στη Κωνσταντινούπολη), για να απολαμβάνουν τον εκπληκτικό φορολογικό και διοικητικό παράδεισο που είχε ο «μουκατάς» τους και να βγάζουν από τα χωράφια τους περισσότερους θησαυρούς απ' όσους έβγαζαν οι στοές τους. Ετσι, τα Μαντεμοχώρια συνέχισαν να πλουτίζουν και να ακμάζουν, όχι από τα μεταλλεία αλλά από τα χωράφια, τα κοπάδια, το εμπόριο και τις μικρές βιοτεχνίες.
Σήμερα, θα βρείτε ένα όμορφο χωριό με παλιά αρχοντικά και γραφικά σοκάκια που αξίζει να τα γυρίσετε. Οταν κουραστείτε, καθίστε σε κάποιο καφενείο για λίγη «μουντοβίνα», το τοπικό ρακόμελο και κουβεντούλα με τους ντόπιους.

Αξίζει να δείτε...

... το Αλσος της Αγίας Παρασκευής και τον αρχαιολογικό χώρο στον λόφο του Προφήτη Ηλία στην Αρναία.
... το Nεοχώρι, στα 8 χιλιόμετρα από την Aρναία, που παλαιότερα λεγόταν Γενίκιοϊ στα Τούρκικα και Nοβοσέλο στα σλάβικα, δηλαδή Nέο Χωριό στα Ελληνικά! Με 900 κατοίκους, αφθονα νερά, πράσινο με παραδοσιακά οικήματα, καθώς επίσης πολλά φυτώρια ελάτου για τα Xριστούγεννα και καλλιέργειες κηπευτικών. Το χωριό φημίζεται για τα μπαρμπουνοφάσουλά του
... Το Παλαιοχώρι, στα 5 χιλιόμετρα από την Aρναία, με 1.600 κατοίκους που ασχολούνται κυρίως με τα μεταλλεία και την υλοτομία. Αφθονα τα νερά και το πράσινο, όμορφες μικρές γειτονιές και σοκάκια και δύο πανέμορφοι καταρράκτες στη θέση Περιστέρι.
... το χωριό Bαρβάρα, στα 20 χιλιόμετρα από την Aρναία. Eίναι ένας παραδοσιακός πετρόχτιστος οικισμός των 700 περίπου κατοίκων, μέσα σε δύο καταπράσινες κορυφές, τη Σουγκλιάνη και το Δρεβενικό, με δύο όμορφους καταρράκτες στη θέση Nεροπρίονο και 3 παλαιοχριστιανικές εκκλησίες στην θέση Pετσίνι.
... τον Στάνο στα 8 χλμ. από την Αρναία, ένα όμορφο χωριό με 860 κατοίκους, που είναι το δεύτερο στην χώρα σε πολύτεκνες οικογένειες! Αξίζει να βρεθείτε στο χωριό στις 26 Δεκεμβρίου που γίνονται οι «Γουρνοχαρές» (χοιροσφάγια).

ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΤΕ
Mε το αυτοκίνητο θα διανύσετε 506 χλμ. μέχρι την Θεσσαλονίκη κι από εκεί περίπου 70 ακόμη, από την Nέα Eγνατία προς Aσπροβάλτα κι από εκεί στρίβετε για Oλυμπιάδα - Aρναία.
 
ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ
• Οικία Αλεξάνδρου (Αρναία, T/23720-23.210 - 12, 6944641656, www.oikia-alexandrou.gr): Διώροφο κτίσμα του 1812 που έχει εξόχως συντηρηθεί και αναπαλαιωθεί. Στο ισόγειο υπάρχει άνετος χώρος αναμονής - καθιστικού με τζάκι, ενώ στον ίδιο χώρο μπορεί κάποιος να απολαύσει παραδοσιακό πρωινό και καταπληκτικά σπιτικά φαγητά και γλυκά. 
• Χάνι Αγραμάδα (Παλαιοχώρι, T/ 23720-32.151): Λίγο έξω από το χωριό και μέσα στο δάσος θα βρείτε ένα οικογενειακό και φιλόξενο περιβάλλον. Το όνομά του Αγραμάδα σημαίνει «χρυσοφόρα πέτρα, που συναντιόταν κοντά στα μεταλλεία στο Στρατώνι και στην γύρω περιοχή. 
• Αγρόκτημα Λαδιαβίτη (Νεοχώρι T/23723-00496) Λίγο πριν μπείτε στο χωριό ένα νεότευκτο μικρό ξενοδοχείο μέσα στο δάσος με φιλικότατη εξυπηρέτηση.
 
ΠΟΥ ΝΑ ΦΑΤΕ
«Nόστιμο» ή Ταβέρνα του Mανώλη: Πάνω στην πλατεία της Aρναίας για νόστιμη ελληνική κουζίνα, μεζέδες και τοπικά πιάτα.
Tο Σπιτάκι της Aγίας Παρασκευής: Στο Aλσος της Aγ. Παρασκευής, αυτή η όμορφη ταβερνούλα προσφέρει τοπικές σπεσιαλιτέ καί ψητά.
Xάνι Aγραμάδα: Στο Παλαιοχώρι, όπου και ο ομώνυμος ξενώνας. Mικρό μαγαζί αλλά «θαυματουργό» και νόστιμο με αρκετές ετικέτες κρασιών.
Αγρόκτημα Λαδιαβίτη: Το μικρό ξενοδοχείο έχει κι ένα πολύ καλό εστιατόριο.
 
ΤΙ ΝΑ ΨΩΝΙΣΕΤΕ
Tα προϊόντα της περιοχής είναι το μέλι, το τσίπουρο από μέλι (Mουντοβίνα), τα γλυκά του κουταλιού και ο τραχανάς από τον Συνεταιρισμό Γυναικών Bαρβάρας, τα χριστουγεννιάτικα έλατα, τα κάστανα και τα μπαρμπουνοφάσουλα από το Nεοχώρι, τα κτηνοτροφικά προϊόντα και, βέβαια, τα υφαντά (σε Aρναία και Παλαιοχώρι).
 

ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ
Δημαρχείο: 23720-22.652
Αστυνομία: 23720-22.205
Kέντρο Υγείας Παλαιοχωρίου: 23720-41.472BR 

Δασαρχείο: 23720-22.262

Χρειαζόμαστε άμεσα άλλη μία Γη για να επιβιώσουμε Living Ρlanet Report

Άκρως ανησυχητική είναι η έκθεση Living Ρlanet Report 

την οποία συντάσσουν κάθε δύο χρόνια μεγάλες περιβαλλοντικές οργανώσεις όπως η WWF 
και η Ζωολογική Εταιρεία του Λονδίνου. 

Σύμφωνα με την εφετινή έκθεση, αν ο άνθρωπος δεν σταματήσει την υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων της Γης, σε 20 χρόνια θα τους έχει εξαντλήσει και για να επιβιώσει η ανθρωπότητα θα χρειάζεται πλέον μια... δεύτερη Γη.

Η έκθεση αναφέρει ότι ο άνθρωπος απομυζά τους φυσικούς πόρους του πλανήτη 1,5 φορές ταχύτερα από τον ρυθμό αναπλήρωσής τους και έτσι ως το 2030 για να υπάρχει τροφή, πόσιμο νερό αλλά και δυνατότητα απορρόφησης του διοξειδίου του άνθρακα θα πρέπει να υπάρχουν τόσοι φυσικοί πόροι όσοι βρίσκονται σε δύο πλανήτες σαν τη Γη. 

Η έκθεση δημοσιεύθηκε λίγα 24ωρα πριν από τη σύνοδο στην Ιαπωνία, όπου 190 κράτη θα συζητήσουν το πώς θα μπορέσουν από κοινού να αντιμετωπίσουν τα σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα του πλανήτη και να εμποδίσουν την εξαφάνιση των απειλούμενων ειδών πανίδας και χλωρίδας. 

Οι ερευνητές που συνέταξαν την έκθεση μελέτησαν χιλιάδες είδη και τις επιπτώσεις που έχουν στους πληθυσμούς τους σε όλον τον κόσμο οι συνεχείς μεταβολές στη χρήση της γης από τον άνθρωπο αλλά και γενικότερα η ανθρώπινη δραστηριότητα. Δημιούργησαν μάλιστα έναν δείκτη υγείας και ομαλής διαβίωσης των ειδών σε κάθε περιοχή του πλανήτη. 

Η κατάσταση είναι δραματική στις τροπικές περιοχές, αφού ο δείκτης εμφανίζει μείωση της υγείας και της ομαλής διαβίωσης των ειδών που ζουν εκεί σε ποσοστό που αγγίζει το 60% σε σχέση με τα αντίστοιχα στοιχεία των προηγούμενων δεκαετιών. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι οι πληθυσμοί των ειδών στις τροπικές περιοχές να εμφανίζουν μείωση κατά 70%.   Όπως αναφέρεται στην έκθεση, τα πλούσια κράτη απομυζούν κατά μέσον όρο πέντε φορές περισσότερο τους φυσικούς πόρους του πλανήτη σε σχέση με τις αναπτυσσόμενες χώρες και μάλιστα ο δυτικός κόσμος βασίζει τη διαβίωσή του στην εκμετάλλευση των φυσικών πόρων των φτωχών χωρών. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το 2050 ο πληθυσμός των ανθρώπων θα είναι 9,2 δισεκατομμύρια και με βάση τα σημερινά δεδομένα ακόμη και αν το σύνολο της ανθρωπότητας ακολουθήσει ένα πολύ λιτό διαιτολόγιο, ανάλογο με αυτό που ακολουθούν οι κάτοικοι χωρών της Νοτιοανατολικής Ασίας (π.χ. Μαλαισία), θα χρειάζονται φυσικοί πόροι 0,3 φορές περισσότεροι από αυτούς της Γης. Αν οι άνθρωποι ακολουθήσουν «δυτικό διαιτολόγιο» (π.χ. ιταλικό) απαιτούνται φυσικοί πόροι δύο πλανητών σαν τη Γη.
Βήμα (15.10.2010).

Χαλί ... να το πατήσεις...

Συμβουλές για να ντύσετε ζεστά το χώρο σας χωρίς να τον επιβαρύνετε με παθογόνους μικροοργανισμούς 

και επικίνδυνους ρύπους.

Αν και δύσκολα το συνειδητοποιούμε, το μεγαλύτερο πρόβλημα με τα χαλιά δεν είναι πάντα η σύνθεσή τους. 

Είναι οι ρύποι και οι οργανισμοί (οι «μικροί» και οι μεγαλύτεροι) που μπορεί να «φιλοξενεί». Ο ανεπαρκής καθαρισμός του ευνοεί τη συγκέντρωση ρύπων και την ανάπτυξη οργανισμών, τα οποία ενδέχεται να προκαλέσουν προβλήματα υγείας.

Ρύποι επί τάπητος
Ο λόγος για τη σκόνη, το χώμα, τοξικές ή επικίνδυνες ενώσεις, τα υπολείμματα από τις οικοδομές και τα εργοτάξια. Για να αντιμετωπίσετε τους ρύπους, το πρώτο που πρέπει να κάνετε είναι να τους εμποδίσετε να τρυπώσουν στο σπίτι. Οι ρύποι μπορεί να εισβάλουν στο χώρο σας με τρεις κυρίως τρόπους:  

1. Να μεταφερθούν με τα παπούτσια και τα ρούχα σας,  

2. Να απελευθερωθούν από δομικά υλικά, έπιπλα, χρώματα, καθαριστικά προϊόντα, χαλιά και υφάσματα, και  

3. Να παραχθούν από τις δραστηριότητές σας μέσα στο σπίτι (όπως το κάπνισμα, τα κατοικίδια και το μαγείρεμα).
Για να τους κρατήσετε έξω από το χώρο σας:
• Διαλέξτε χαλιά και μοκέτες που τινάζονται και καθαρίζονται εύκολα. Αν στρώσετε τα δάπεδα από τοίχο σε τοίχο ή αν κολλήσετε στο δάπεδο τα χαλιά και τις μοκέτες, το καθάρισμα δυσκολεύει.
• Φροντίστε να σκουπίζετε καλά τα παπούτσια σας στο χαλάκι της εισόδου. Επιπλέον προγραμματίστε να πλένετε το χαλάκι αυτό συχνά- μην περιοριστείτε στο τίναγμα.
• Συνηθίστε να βγάζετε τα παπούτσια με τα οποία κυκλοφορείτε έξω, όταν μπαίνετε μέσα στο σπίτι. Επιπλέον, μην κυκλοφορείτε έξω με τις παντόφλες που φοράτε μέσα στο σπίτι.
• Προγραμματίστε να αερίζετε καθημερινά όλους τους χώρους του σπιτιού.
• Συνηθίστε να βουρτσίζετε καθημερινά το σκύλο ή τη γάτα σας με το ειδικό γάντι για τις τρίχες.
• Προσθέστε στις δουλειές της εβδομάδας το τίναγμα των χαλιών. Επιπλέον, φροντίστε να τα «περνάτε» με την ηλεκτρική σούπα κάθε δύο μέρες. Για καλύτερα αποτελέσματα, προτιμήστε ηλεκτρικές σκούπες με φίλτρα HEPA (High-efficiency particulate air), τα οποία συγκρατούν τα μικροσκοπικά σωματίδια της σκόνης και μικρόβια και δεν τα αφήνουν να σκορπίσουν στον αέρα.
• Συνηθίστε μία φορά την εβδομάδα, να σηκώνετε το χαλί για να σκουπίζετε τα λεπτότερα σωματίδια της σκόνης που περνούν ανάμεσα στις ίνες.

Κοιτώντας χαμηλά
Αν δεν δοθεί η απαραίτητη προσοχή στην καθαριότητα, τα χαλιά και οι μοκέτες μπορεί εύκολα να μετατραπούν σε ένα ασφαλές καταφύγιο για τα ακάρεα, τα σκαθάρια, τους ψύλλους και ένα πλήθος μικροοργανισμών. Ο καλύτερος τρόπος για να τα αντιμετωπίσετε, είναι η πρόληψη, δηλαδή να μην αφήσετε περιθώρια να μπουν στο σπίτι. Έτσι:
• Σφραγίστε τις τρύπες που έχουν αφήσει οι υδραυλικές ή οι ηλεκτρικές εγκαταστάσεις και βεβαιωθείτε ότι οι πόρτες και τα παράθυρα κλείνουν ερμητικά.
• Εξοπλίστε τα παράθυρα και τις μπαλκονόπορτες με σήτες.
• Συνηθίστε να «περνάτε» τα χαλιά και τα γυμνά δάπεδα με την ηλεκτρική σκούπα κάθε δύο μέρες.
• Πριν φυλάξετε τα χαλιά, δώστε τα σε ένα εξειδικευμένο ταπητοκαθαριστήριο για καθάρισμα και έπειτα φροντίστε να τα τυλίξετε σε χάρτινο περιτύλιγμα. 

πηγή

Το ξέρεις πως αν τρως μήλα... χάνεις πιο γρήγορα βάρος;

Φωτό: © Fotolia

Το χαρακτηριστικό φρούτο του φθινοπώρου είναι πολύ πιο "χρήσιμο" από ότι νομίζεις... 

Οι γυναίκες που τρώνε μήλα (ή ακόμη και αχλάδια) καθημερινά για όσο διάστημα κάνουν δίαιτα, τείνουν να χάσουν πιο γρήγορα βάρος, σε σχέση πάντα με εκείνες που δεν τρώνε φρούτα στη δίαιτά τους. “Στις θρεπτικές ιδιότητές του, διακρίνεται η θετική συμβολή στη πέψη και στην καύση του λίπους. Επίσης, ρυθμίζει ευεργετικώς την αρτηριακή πίεση του αίματος, την γλυκόζη και την όρεξη” εξηγεί ο διαιτολόγος διατροφολόγος Νικόλαος Κριαράς.

Με λίγα λόγια, το μήλο επιταχύνει τις διαδικασίες. Σε οδηγεί στο ποθητό αποτέλεσμα πιο γρήγορα.

Σημαντικό tip: Μετά από κάθε γεύμα, μην βουρτσίζεις αμέσως τα δόντια σου γιατί το αλκαλικό της οδοντόπαστας σε συνδυασμό με το όξινο περιεχόμενο του φαγητού κάνουν κακό στα δόντια. Αμέσως μετά το γεύμα σου φάε ένα μήλο. Λόγω της έντονης παρουσίας φυτικών ινών, το μήλο δρα θετικά στην υγεία των δοντιών, κάνοντας "μασάζ" στα ούλα.

ΕΝΑ ΜΗΛΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ, 
ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΤΟΝ ΚΑΝΕΙ ΠΕΡΑ!

Προστατεύει τα οστά: Μια συγκεκριμένη ουσία που εντοπίζεται στο μήλο, η φλοριδζίνη, προστατεύει από την οστεορπόσωση μετά την εμμηνόπαυση και φέρεται να αυξάνει την οστική πυκνότητα.

Βοηθά στην καταπολέμηση του άσθματος: Ένας χυμός μήλου σε καθημερινή βάση, μειώνει τις κρίσεις άσθματος σε σχέση πάντα με ανθρώπους που πίνουν χυμό μια φορά το μήνα.

Μειώνει την χοληστερίνη: Η πηκτίνη που βρίσκεται στα μήλα βοηθά στην μείωση της τιμής της κακής χοληστερίνης. Μάλιστα έρευνες δείχνουν ότι άνθρωποι που καταναλώνουν 2 μήλα την ημέρα, μπορούν να μειώσουν εως και 16% την χοληστερίνη.

Προστατεύει από διάφορες μορφές καρκίνου: Η κατανάλωση μήλων φαίνεται πως έχει πολύ ενδιαφέροντα αποτελέσματα στην πρόληψη του καρκίνου του πνεύμονα, του μαστού, αλλά και του καρκίνου στο συκώτι κτλ.

Ρυθμίζει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα: Η πηκτίνη προμηθεύει τον οργανισμό με τα απαραίτητα στοιχεία, ώστε να μειώνονται οι ανάγκες του για ινσουλίνη. 

ΑΛΛΟ ΧΡΩΜΑ, ΑΛΛΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Κόκκινο, πράσινο ή κίτρινο ο διαιτολόγος διατροφολόγος Νικόλαος Κριαράς εξηγεί ποια είναι τα ωφέλη καθενός από αυτά: 

Κόκκινο μήλο: Η παρουσία της ανθοκυανινης είναι ισχυρή και δρα προστατευτικά στις καρδιαγγειακές παθήσεις, μειώνοντας ταυτόχρονα την "κακή" (LDL) χοληστερόλη και προσφέρει ισχυρή προστασία έναντι της οξείδωσης των ελεύθερων ριζών.

Πράσινο μήλο: Λόγω της παρουσίας της ζεαξανθινης και της λουτεινης προστατευτεί το ανοσοποιητικό σύστημα.

Κίτρινο μήλο: Ρυθμίζει την ισορροπία των ορμονών, προλαμβάνει το καρκίνο του παχέος εντέρου, διατηρεί σε υγιές επίπεδο το δέρμα, προστατεύει έναντι των φλεγμονών και βοηθά στην απορρόφηση του σιδήρου.

Ταΐζοντας τους Αετούς

Το υπερβολικό κρύο, που ενέκυψε, τον Ιανουάριο του 2010 στο Σαιντ Λούις του Μιζούρι, και το Άλτον του Ιλλινόις ανάγκασε ένα μεγάλο αριθμό αετών, να περιφέρονται σε κατοικημένες περιοχές αναζητώντας τροφή. Λόγω του ψύχους δεν μπορούσαν να έχουν πρόσβαση στα ψάρια που ήταν συγκεντρωμένα στο κάτω μέρος του ποταμού.
Κάποιες ευγενικές ψυχές αποφάσισαν να τροφοδοτήσουν με τροφή του αετούς, για να ανταπεξέρθουν στο κύμα του ψύχους και να επιβιώσουν.
Μάζεψαν λοιπόν ψάρια και τροφοδοτούσαν με τροφή την ομάδα των αετών που είχε συγκεντρωθεί στην ακτή.
Στις φωτογραφίες, που τράβηξε ένας δάσκαλος μπροστά από το σπίτι του, φαίνεται τι ακριβώς συνέβη.

 Το αποτέλεσμα είναι καταπληκτικό!!!

Ένα όμορφο πρωινό ταΐζοντας τους αετούς.

Όταν έριξαν τα ψάρια οι αετοί ξεπέρασαν τον φόβο για τους καλούς Σαμαρείτες, και ρίχτηκαν στο φαγητό.

Οι αετοί συναγωνίζονται για τα ψάρια.

Ο Φωτογράφος είναι πολύ κοντά.

Εδώ οι άνθρωποι που τους ταΐζουν. Είναι πολύ κοντά.

Ο Αμερικάνικος φαλακρός Αετός πριν μερικά χρόνια ήταν είδος υπό εξαφάνιση

Αναρτήθηκε από ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ