Λαχανόκηπος για τους δημότες

Τη δημιουργία ενός δημοτικού λαχανόκηπου, που θα δίνει τη δυνατότητα στους κατοίκους να καλλιεργούν και να παράγουν τα δικά τους βιολογικά προϊόντα, ένα μέρος των οποίων θα διατίθενται άπορες οικογένειες, εξετάζει η δημοτική αρχή της Έδεσσας.

Η πρόταση ουσιαστικά αφορά την αξιοποίηση δημοτικής έκτασης τριών στρεμμάτων στην περιοχή του Λόγγου, στο πρότυπο των δημόσιων αστικών κήπων, μιας πρακτικής που εφαρμόζεται σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις.

Η έκταση αυτή θα χωριστεί σε μικρά τεμάχια, όσο απαιτείται για τη φύτευση ενός λαχανόκηπου που καλύπτει τις ανάγκες μιας οικογένειας και θα διανεμηθεί σε κατοίκους που θέλουν να έρθουν σε επαφή με τη βιολογική γεωργία και να αποκτήσουν το δικό τους λαχανόκηπο.

«Η ίδρυση του δημοτικού λαχανόκηπου δεν συνδέεται αποκλειστικά με την οικονομική κρίση που βιώνουμε όλοι μας, αλλά κυρίως με τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων και τη δημιουργία δυνατοτήτων για παραγωγή αγνών βιολογικών προϊόντων και επαφής με τη φύση», δήλωσε ο δήμαρχος Έδεσσας, Δημήτρης Γιάννου.

Η δράση θα έχει και κοινωνικό χαρακτήρα, καθώς τα λαχανικά που θα περισσεύουν θα διατίθενται σε άπορους πολίτες. Οι τελικές λεπτομέρειες της πρότασης θα συζητηθούν σε προσεχή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου της Έδεσσας.

ΠΗΓΗ
Αναρτήθηκε από Μανώλης Σωτήρη

Σχολεία από πλαστικά μπουκάλια **Hug It Forward Bottle School**

Το κόστος της κατασκευής σχολείων και νέων αιθουσών διδασκαλίας  δεν πρέπει να απαγορεύει στους μαθητές στον αναπτυσσόμενο κόσμο να έχουν πρόσβαση στην ποιοτική εκπαίδευση. 

Μάλιστα οι νέες κατασκευές, χρησιμοποιώντας ακόμη και φθηνά υλικά, μπορεί να μειώσει το κόστος κατασκευής τους έως και σε  πενταψήφιο νούμερο.

Τώρα, η Hug It Forward, μια μη κερδοσκοπική οργάνωση στη Γουατεμάλα, έχει βρει τον τρόπο για την κατασκευή νέων σχολείων με ελάχιστο προϋπολογισμό, μετατρέποντας τα πλαστικά μπουκάλια, σε πρώτες ύλες κατασκευής.
Με το τρόπο αυτό τα παιδιά στις αναπτυσσόμενες χώρες αποκτούν πρόσβαση στην εκπαίδευση και νέα σχολεία με κόστος λιγότερο από 10.000 δολάρια ανά σχολείο.

 πηγή

Τα οφέλη της πατάτας

Η  πατάτα, γνωστή και ως γεώμηλο, είναι ένα αμυλώδες λαχανικό με μεγάλη θρεπτική αξία. Είναι ευρύτατα διαδεδομένη στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως και χρησιμοποιείται σαν βασική τροφή. Η μεγάλη δημοτικότητά της οφείλεται στο γεγονός ότι μπορεί να καταναλωθεί με ποικίλους τρόπους, όπως βραστή, ψητή, τηγανητή, γκρατινέ, σοτέ, σούπα, γι’ αυτό και συχνά θεωρείται τρόφιμο ευκολίας.  Το πλεονέκτημα της πατάτας σε σχέση με τα υπόλοιπα λαχανικά είναι ότι συνδυάζει τα χαρακτηριστικά των αμυλωδών τροφίμων με αυτά των υπολοίπων λαχανικών.

Ιστορία
Η ιστορία της πατάτας ξεκινά στη Νότιο Αμερική (Μεξικό, Περού, Χιλή και Κολομβία) απ’ όπου και μεταφέρθηκε στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στην Ισπανία.  Στην Ελλάδα ήρθε το 1833 από τον Ιωάννη Καποδίστρια και υπήρξε πολύ σημαντική τροφή κατά την διάρκεια των παγκοσμίων πολέμων. Σήμερα, οι μεγαλύτερες πατατοπαραγωγές χώρες της Ευρώπης είναι η Γερμανία, η Ρωσία και η Πολωνία.

Θρεπτική αξία
Η θρεπτική αξία της πατάτας είναι σημαντική αλλά  επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τον τρόπο παρασκευής της αλλά και από τις συνθήκες και τη διάρκεια συντήρησής της.
Η πατάτα αποτελείται από 78-80% νερό, 18-20% άμυλο, 1,5-2% πρωτεΐνες και 1% βιταμίνες και ιχνοστοιχεία. Κυρίαρχο θρεπτικό συστατικό στην πατάτα αποτελούν οι υδατάνθρακες, με την μορφή αμύλου. Οι υδατάνθρακες παρέχουν ενέργεια στον οργανισμό για τις σωματικές δραστηριότητες του και βοηθούν στη διατήρηση της θερμοκρασίας του σώματος σε φυσιολογικά επίπεδα. Όσον αφορά στις πρωτεΐνες, παρόλο που υπάρχουν σε μικρό ποσοστό στην πατάτα, αν συνδυαστεί σωστά με τρόφιμα πλούσια σε πρωτεΐνη (όπως αυγό, τυρί, κρέας κ.λπ), μπορεί να αποδώσει πρωτεΐνη υψηλής βιολογικής αξίας. Οι πρωτεΐνες βοηθούν με τη σειρά τους στην ανάπτυξη και στην  ανάπλαση των ιστών του σώματος, αλλά και στην ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού.  Το λίπος βρίσκεται σε ίχνη στην πατάτα. Συνοπτικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι μια πατάτα 100 γραμμαρίων περιέχει 17,7 γρ υδατανθράκων, 2,1 γρ πρωτεΐνης και 0,1 γρ λίπους.
Ένα άλλο πολύ σημαντικό συστατικό της πατάτας είναι οι φυτικές ή εδώδιμες ίνες του. Οι φυτικές ίνες βρίσκονται κυρίως στην φλούδα των φρούτων και λαχανικών και το ίδιο ισχύει και για την πατάτα. Επομένως, για να λάβουμε τις ευεργετικές ιδιότητες των φυτικών ινών στις πατάτες καλό είναι να τις καταναλώνουμε με την φλούδα. Προτού τις καταναλώσουμε όμως, θα πρέπει να τις καθαρίσουμε σχολαστικά και να αφαιρούμε τα αλλοιωμένα μέρη της εξωτερικής επιφάνειάς της. Μια πατάτα μετρίου μεγέθους των 100γρ περιέχει 1,6γρ φυτικών ινών το οποίο καλύπτει περίπου το 15% της συνιστώμενης ημερήσιας ποσότητας (25γρ). Οι φυτικές ίνες βοηθούν στον έλεγχο του βάρους, καθώς προκαλούν πιο γρήγορα το αίσθημα του κορεσμού. Η μέτρια κατανάλωση πατάτας επομένως, μπορεί να αποτελέσει άριστη επιλογή για τα άτομα που θέλουν να χάσουν βάρος. Επίσης, οι φυτικές ίνες επιδρούν θετικά στη ρύθμιση του σακχάρου του αίματος, στη μείωση της χοληστερόλης αλλά και στη σωστή λειτουργία του πεπτικού συστήματος.
Οι πατάτες περιέχουν περισσότερο κάλιο από οποιοδήποτε άλλο φρέσκο λαχανικό και φρούτο. Μια μετρίου μεγέθους πατάτα περιέχει 900 mgr καλίου, καλύπτοντας περίπου το 20% της συνιστώμενης ημερήσιας ποσότητας σε κάλιο. Το κάλιο είναι ένα πολύτιμο ιχνοστοιχείο, που βοηθά στην ανάπτυξη του σώματος και στην διατήρηση των κυττάρων. Είναι χρήσιμο στους αθλητές, γιατί βοηθάει στην οξυγόνωση του σώματος και στην καλή λειτουργία της καρδιάς και των μυών. Επιπλέον, είναι ένας ηλεκτρολύτης, που βοηθά στην ισορροπία των υγρών του σώματος, η οποία είναι σημαντική, για την υγιή αρτηριακή πίεση.
H βιταμίνη C, καθώς και οι βιταμίνες του συμπλέγματος B (νιασίνη, πυριδοξίνη ριβοφλαβίνη, θειαμίνη και φυλλικό οξύ) υπάρχουν σε υψηλές συγκεντρώσεις στις πατάτες. Όσον αφορά την βιταμίνη C, μια πατάτα μετρίου μεγέθους (100gr) περιέχει 20mgr βιταμίνης C η οποία καλύπτει περίπου το 50% της αναγκαίας ημερήσιας ποσότητας. Η συγκεκριμένη βιταμίνη είναι απαραίτητη για ένα ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα, και παράλληλα συμβάλλει στην καλύτερη απορρόφηση του σιδήρου από τον οργανισμό.
Επομένως, τα άτομα που έχουν σιδηροπενική αναιμία θα μπορούσαν να έχουν την πατάτα συχνότερα στο διαιτολόγιο τους. Από τις βιταμίνες του συμπλέγματος Β, η Β6 (πυριδοξίνη) είναι αυτή που επικρατεί. Η Β6 βοηθάει στο μεταβολισμό των υδατανθράκων και των πρωτεϊνών, αλλά και στη ρύθμιση της δράσης της χοληστερόλης. Επίσης, το φυλλικό οξύ που περιέχει η πατάτα, είναι απαραίτητο για την ανάπτυξη των κυττάρων και θεωρείται απαραίτητο, κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότεροι πάσχουν από κοιλιοκάκη, μια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από δυσανεξία στη γλουτένη. Η γλουτένη είναι μια πρωτεΐνη που υπάρχει στα τρόφιμα που περιέχουν σιτάρι, κριθάρι και σίκαλη. Τα άτομα αυτά δεν πρέπει να καταναλώνουν βασικά τρόφιμα όπως μακαρόνια, δημητριακά και ψωμί. Η πατάτα θα μπορούσε να αποτελέσει μια εξαιρετική επιλογή σε αυτήν την περίπτωση, γιατί δεν περιέχει γλουτένη και μπορεί να καταναλωθεί άφοβα.

Συμπερασματικά, η πατάτα αποτελεί μια πλούσια σε θρεπτικά συστατικά τροφή. Για   να μπορέσουμε όμως να ευεργετηθούμε από τα πολύτιμα συστατικά της θα πρέπει να τηρούνται κάποιες προϋποθέσεις για τη διατήρηση των ιχνοστοιχείων και των βιταμινών της όπως:
1.    Θα πρέπει να αποθηκεύεται σε σκοτεινό και δροσερό μέρος, αφού ο ήλιος οδηγεί στο πρασίνισμα της πατάτας εξαιτίας μιας τοξικής ουσίας που αναπτύσσεται και ονομάζεται σολανίνη.
2.    Καλό είναι να μην αποθηκεύεται για μεγάλο χρονικό διάστημα γιατί έτσι χάνει το 50% της βιταμίνης C  που περιέχει.
3.    Όταν η πατάτα βράζεται με την φλούδα της διατηρεί μεγαλύτερη ποσότητα της βιταμίνης C, των βιταμινών του συμπλέγματος Β αλλά και του καλίου της απ’ ό,τι σε αντίθετη περίπτωση.
4.    Τέλος, με το βράσιμο της πατάτας, η βιταμίνη C και οι βιταμίνες συμπλέγματος Β, λόγω του ότι είναι υδατοδιαλυτές, διαλύονται στο νερό το οποίο βράζουμε. Θα πρέπει να χρησιμοποιούμε ακριβώς όσο νερό χρειάζεται, για να έχουμε τις λιγότερες δυνατές απώλειες.

Γράφει η Φωτεινή Χανιωτάκη, Διαιτολόγος - Διατροφολόγος, M.Sc. Διασφάλιση Ποιότητας

Βιβλιογραφία
1.Σαλεσιώτης Π.Μιχάλης, Σαλεσιώτης Μ. Περικλής. Γνωρίζοντας τις τροφές. Αθήνα: Interbooks;2007
2.Αθανάσιος Γ. Μάρας. Στοιχεία διαιτητικής & σύνθεση εδεσματολογίων (menu) στις επισιτιστικές μονάδες. Αθήνα:Interbooks;2006
3.Herman Grune, Reinhold Metz. Basic principles of healthy eating. Gruiten-Germany:Frachbuchverlag Pfanneberg GmbH & Co;2001

Πηγή: mednutrition
EUFIC
Healthier World

Οι πράσινες στέγες στην Ελλάδα

Η διαδρομή της πράσινης στέγης στην Ελλάδα δεν είναι τόσο εύκολη, όσο θα περίμενε κανείς, λόγω του δύσκολου μεσογειακού κλίματος.

Ο πρώτος που καθιέρωσε την τάση στην Ελλάδα είναι ο Ουαλός Άντριου Κλέμενς, που ζει στη
χώρα μας 22 χρόνια. Στο οικόπεδό του στη Ραφήνα, βρίσκεσαι περιτριγυρισμένος από δεντρολίβανα, δυόσμους, θυμάρια, βαλσαμόχορτα, χαμομήλια, τσάι του βουνού, ρίγανες, αχιλλέες και ό,τι άγριο φυτό μπορεί κανείς να συναντήσει στην ελληνική φύση, σα να κάνεις βόλτα σε ένα τυπικό κυκλαδίτικο τοπίο.

Το κάθε φυτό έχει τοποθετηθεί σε ένα «φυτοθύλακα», ένα υφασμάτινο μαξιλάρι που περιέχει αντί για χώμα ορυκτά στοιχεία από τον ελλαδικό χώρο. Με αυτούς τους φυτοθύλακες συναρμολογεί κανείς στην πράσινη στέγη του, προσθέτοντας διαδρόμους, πέργκολες ή ό,τι άλλο θέλει.

Από το 2000 μελέτησε τα οικοσυστήματα στον Υμηττό, στο Στρέφη, στην Πελοπόννησο, στην Κρήτη, στη Σαντορίνη, στη Μακεδονία, πώς αποστραγγίζουν το νερό, πώς δημιουργούν υγρασία το καλοκαίρι και αντέγραψε αυτό που έβλεπε.

Στη Γερμανία χρησιμοποιούν σπασμένα κεραμίδια ή πέτρες με χώμα για τη φύτευση, υλικά πολύ βαριά για τη σεισμογενή Ελλάδα. Όλα αυτά τα αντικατέστησε με πλούσια ορυκτά υλικά από την Ελλάδα, δημιουργώντας μία ελαφριά κατασκευή.
Το 2006 κατοχύρωσε το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας από το υπουργείο Εμπορίου και έκανε το κέφι του επάγγελμα – κι από τότε ευθύνεται για τις πράσινες στέγες σε κτίρια όπως το δημαρχείο και το πάρκινγκ της Ελευσίνας, το υπουργείο Οικονομικών στο Σύνταγμα και πολλά ακόμη...

Τα οφέλη της πράσινης στέγης

Οι πράσινες στέγες προσφέρουν εξαιρετική θερμομόνωση, υγρομόνωση και ηχομόνωση.

Σε έρευνες των Πανεπιστημίων Θεσσαλίας, Αθηνών και Ιωαννίνων, που έχουν δημοσιευτεί, καταγράφεται μείωση του κόστους ψύξης έως 40%, μείωση της κατανάλωσης ενέργειας από 7 μέχρι 50%, για ολόκληρο το κτίριο, ενώ στον τελευταίο όροφο, κάτω από την φυτεμένη ταράτσα, όπως και στις μονοκατοικίες η μείωση φθάνει το 87%.

ΠΗΓΗ

Αναρτήθηκε από Μανώλης Σωτήρης

Δυστυχώς, όλα τα έχει ο Καρτερός…

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης τους τον υγρότοπο εκβολής Καρτερού, μόλις λίγα χιλιόμετρα από το Ηράκλειο Κρήτης, τα μέλη του Δικτύου για την Παρακολούθηση της Κατάστασης των Υγρότοπων της Κρήτης διαπίστωσαν μία απαράδεκτη από κάθε άποψη κατάσταση.

Η εκβολή του Καρτερού έχει γίνει χώρος στάθμευσης, μετά από επιχωμάτωση, ενώ υπήρξε και επίστρωση του χωμάτινου δρόμου με τσιμέντο. Τα σκουπίδια είναι παντού, και σε μεγάλες ποσότητες, την ώρα που το νερό του ποταμού είναι μολυσμένο με αστικά λύματα. Τα τροχοφόρα κινούνται στις αμμοθίνες – τις λίγες που ακόμη επιβιώνουν - χωρίς να «παρεμποδίζονται» από τις πρόχειρες κατασκευές και τα beach bars. Στην περιοχή υπάρχουν εκτός από τα παράνομα οικήματα και 2 (!) γήπεδα, ενώ για να προκύψουν όλα αυτά έγινε εκχέρσωση της υγροτοπικής βλάστησης.

Ο υγρότοπος, βρίσκεται εντός των Περιοχών Ειδικής Προστασίας I και ΙΙ του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου (Γ.Π.Σ.) του Καποδιαστριακού Δήμου Νέας Αλικαρναρνασού, σύμφωνα με το όποιο όλα τα παραπάνω, απλά και κατηγορηματικά, ΔΕΝ επιτρέπονται.

Ύστερα από την καταγγελία μας και μία επιπλέον μηνυτήρια αναφορά, ο Εισαγγελέας Ηρακλείου και ο Αστυνομικός Διευθυντής Ηρακλείου επισκέφτηκαν την περιοχή μαζί με τους ερευνητές του WWF Ελλάς και αναμένεται απόδοση ευθυνών. Είχε προηγηθεί επίσκεψη στην εκβολή Αποσελέμη, όπου ο Δήμαρχος Χερσονήσου δεσμεύτηκε να αποκαταστήσει την περιοχή που εκχερσώθηκε πρόσφατα.

Το λυπηρό είναι ότι η κατάσταση στον Καρτερό δεν αποτελεί την εξαίρεση αλλά τον κανόνα σε πολλούς παράκτιους νησιωτικούς υγρότοπους, ιδιαίτερα της Κρήτης. Αν και οι πολίτες έχουν το δικαίωμα αλλά και την ευθύνη να προστατεύσουν τον τόπο τους, δεν φαίνεται να γνωρίζουν τη δύναμη τους ως φυσικά πρόσωπα. Από την άλλη, η καθημερινή υποβάθμιση των νησιωτικών υγρότοπων δεν αφήνει περιθώρια για ολιγωρία.

Το ελαιόλαδο στη μαγειρική

Το ελαιόλαδο, είναι το καταλληλότερο λάδι για μαγείρεμα, γιατί αντέχει περισσότερο στις υψηλές θερμοκρασίες σε σχέση με τα υπόλοιπα φυτικά έλαια.

Στη μαγειρική / τηγάνισμα, το ελαιόλαδο παραμένει σταθερό λόγω των αντιοξειδωτικών ουσιών του σε υψηλές θερμοκρασίες. Αντέχει περισσότερο στις υψηλές θερμοκρασίες από ό,τι τα σπορέλαια (200 αντί για 170 βαθμούς Κελσίου).

Κατηγορούν το ελαιόλαδο ότι μετά από 2-3 χρήσεις μαυρίζει ελαφρά, δεν είναι ελάττωμα, αλλά απόδειξη της φυσικότητάς του. Το σκούρο χρώμα του ελαιολάδου προέρχεται από το «ψήσιμο» των φυσικών χρωστικών του.

Στα λεγόμενα «λαδερά» φαγητά, όσο λιγότερο και όσο σε πιο χαμηλή θερμοκρασία μαγειρεύεται το λάδι, τόσο αυξάνονται τα οφέλη για την υγεία μας. Θερμοκρασία τηγανίσματος κάτω από 170 βαθμούς Κελσίου με παρθένο ελαιόλαδο, σύντομος χρόνος μαγειρέματος/ τηγανίσματος και αντικατάσταση του λαδιού έπειτα από κάθε τηγάνισμα έχουν ευεργετική επίδραση στις τροφές (π.χ. στα λαχανικά που προετοιμάζονται κατ' αυτόν τον τρόπο, αυξάνεται η περιεκτικότητά τους σε αντιοξειδωτικές ουσίες και σε σκουλένιο). 

Στα 10 τηγανίσματα, το ωφέλιμο ελαϊκό οξύ (του ελαιολάδου) μετατρέπεται σε trans λιπαρό και επιφέρει βλάβες στην υγεία, αυξάνοντας την οξείδωση.

Στα σπορέλαια, αντίθετα, τα ίδια πολικά συστατικά, όσα σχηματίζονται μετά από δέκα τηγανίσματα με ελαιόλαδο, σχηματίζονται με το πρώτο κιόλας τηγάνισμα.

Ο καλύτερος και πιο υγιεινός τρόπος μάλιστα να μαγειρέψουμε τα φαγητά μας είναι να προσθέσουμε το λάδι στο τέλος του μαγειρέματος. Με αυτόν τον τρόπο αφενός δεν αλλοιώνονται τα πολύτιμα συστατικά του ελαιολάδου. Η γεύση του φαγητού θα γίνει πιο ελαφριά, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι νόστιμο. 


Γράφει η Χριστίνα Φοντόρ, Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, Καθηγήτρια στο Ι.Δ.ΕΚ.Ε Ηλιούπολης,

 Πηγή: mednutrition

 Healthier World

Για μια πιο «πράσινη» Θεσσαλονίκη

Αποφασίστηκε η φύτευση 7.500 θάμνων και 1.051 δέντρων

Τη φύτευση 7.500 θάμνων και 1.051 επιπλέον δένδρων, στα οποία θα προστεθούν τα ήδη υπάρχοντα 537 δένδρα, και την κοπή 269 παλαιών δένδρων, προβλέπει η εγκεκριμένη ειδική φυτοτεχνική μελέτη για τα οκτώ θεματικά πάρκα της Νέας παραλίας Θεσσαλονίκης, διευκρίνισε,

τη Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011, στην συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου ο Αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος και Ελεύθερων Χώρων Κωνσταντίνος Ζέρβας.

Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης του ο Αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος και Ελεύθερων Χώρων, είπε ότι τα νέα δένδρα που θα τοποθετηθούν (πλατάνια, κουκουναριές, σκλήθρα και μουριές) είναι ύψους 1,5 έως 2 μέτρων και ηλικίας 5 έως 6 ετών, ότι για όλα τα δένδρα που κόβονται υπάρχει έγκριση του δασαρχείου και ότι η κοπή τους περιλαμβάνεται στην ειδική φυτοτεχνική μελέτη για την οποία είχε προηγηθεί μεγάλος διεθνής διαγωνισμός.

«Ακολουθούμε την ειδική φυτοτεχνική μελέτη σύμφωνα με την οποία γίνεται προσπάθεια να κρατηθούν τα υγιή φυτά που βρίσκονται σε αρμονία με την χλωρίδα της περιοχής και την ιστορία της πόλης. Ο μεγάλος αριθμός των δένδρων που κόβονται είναι κυρίως λεύκες που τοποθετήθηκαν στην δεκαετία του 60 και δημιουργούν πολλά προβλήματα. Η διεύθυνση Πρασίνου επιβλέπει την διαδικασία και θα επεμβαίνει όταν οτιδήποτε από την εγκεκριμένη μελέτη δεν τηρείται και δεν εφαρμόζεται σωστά. Αντιλαμβανόμαστε την ευαισθησία του κόσμου, διότι δεν είναι ωραίο θέαμα ένα κομμένο δένδρο, αλλά όταν μετά από δύο χρόνια η εικόνα θα έχει ολοκληρωθεί το πράσινο της περιοχής θα είναι πιο εκτεταμένο και καλύτερης ποιότητας. Οι συμπολίτες μας ας κάνουν υπομονή μέχρι την ολοκλήρωση του έργου» είπε χαρακτηριστικά ο Κωνσταντίνος Ζέρβας.

ΠΗΓΗ:  newsbeast.gr

Αναρτήθηκε από Μανώλης Σωτήρης

Λίμνη Μπελέτσι, η κρυμμένη λίμνη της Πάρνηθας

Σε ένα από τα ομορφότερα βουνά της Αττικής, σε μια περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, την Πάρνηθα, βρίσκεται ένας μυστικός Παράδεισος που αξίζει να εξερευνήσετε. Αν και μένουμε γύρω στα 30 χρόνια στους πρόποδες του βουνού, μόλις πρόσφατα ανακαλύψαμε την κρυμμένη λίμνη Μπελέτσι που ξεκουράζεται στις Ανατολικές πλαγιές της.

Ένα Κυριακάτικο πρωινό αποφασίσαμε να περιηγηθούμε στην περιοχή και να ανακαλύψουμε την λίμνη που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή στο ευρύ κοινό. Ακολουθώντας μια σύντομη διαδρομή, φτάσαμε στη λεωφόρο Δεκελείας σε μια κατάφυτη με πεύκα περιοχή. Πολύ συχνά διακρίναμε μονοπάτια για πεζοπορία, μικρά ανοίγματα στο δάσος με ξύλινα τραπεζάκια για πικ-νικ, καθώς και δρόμους που ενδεικνύονταν για διαδρομές με μηχανές μότο Κρος και «γουρούνες». Περάσαμε τα γνωστά βασιλικά κτήματα και κατευθυνθήκαμε σε μια δασική περιοχή που μας άφησε κατάπληκτους όχι μόνο για την πλούσια βλάστηση αλλά και για τις πολλές νεοαναγειρόμενες βίλες που σκανδαλιστικά ξεφύτρωναν μέσα στο δάσος, ακόμα και στις πιο ψηλές κορυφές.

Διασχίσαμε την Ιπποκράτειο Πολιτεία και φτάσαμε στο οροπέδιο της Αγίας Τριάδας. Ένα ανακαινισμένο αλλά κλειστό εκκλησάκι με καμπαναριά και μια χτιστή πηγή χωρίς νερό και ένα μεγάλο σταυρό, μας βεβαίωναν ότι είχαμε φτάσει πολύ κοντά στην Λίμνη. Πυκνές βελανιδιές, πεύκα και πλατάνια στόλιζαν το τοπίο. Η θέα από το σημείο εκείνο είναι καταπληκτική.

Περιηγηθήκαμε στους φαρδείς ασφαλτοστρωμένους δρόμους της περιοχής προσπαθώντας να ανακαλύψουμε την οδό Κίρκης στον οποίο διαβάσαμε στον χάρτη ότι βρίσκεται η Λίμνη. Η πρόσβαση εκεί είναι πολύ εύκολη αφού αν και πρόκειται για δασική περιοχή υπάρχουν άνετοι ρυμοτομημένοι δρόμοι σαν να πρόκειται για αστική περιοχή.

Η λίμνη Μπελέτσι που οφείλει το όνομά της στην ομώνυμη κορυφή, ονομάζεται και Κιθάρα λόγω του σχήματός της που μοιάζει με το μουσικό όργανο, αν την δει κανείς από ψηλά. Ξεκουράζεται σε υψόμετρο 600 μέτρων και μετράει 30 χρόνια ζωής. Δημιουργήθηκε κατά λάθος από ανθρώπινη παρέμβαση, όταν προκειμένου να ανοιχθεί ένας δρόμος κλείστηκαν με αναχώματα οι κοίτες ενός χειμάρρου με αποτέλεσμα να γεννηθεί η μικρή αυτή λίμνη. Η συνολική της επιφάνεια είναι γύρω στα 5 στρέμματα και το μέγιστο βάθος της δεν ξεπερνά τα 5 μέτρα.

Το πρώτο πράγμα που αντικρίσαμε ήταν ένα μικρό γεφυράκι που οδηγούσε σε ένα περιφραγμένο χώρο όπου βρίσκονταν 3 ελάφια τα οποία φαίνονταν πολύ εξοικειωμένα με την ανθρώπινη παρουσία. Κρωξίματα παπιών τράβηξαν την προσοχή μας και κατευθυνθήκαμε προς τα άλλα 2 γεφυράκια προκειμένου να κάνουμε τον γύρο της Λίμνης. Το δυνατό αεράκι που φυσούσε έκανε τα γαλάζια νερά να κυματίζουν ελαφρά και ο δυνατός ήλιος δημιουργούσε όμορφους διαμαντένιους καθρεπτισμούς στην επιφάνειά της.

Στον περιβάλλοντα χώρο είχαν δημιουργηθεί αθλητικές εγκαταστάσεις καθώς και μια παιδική χαρά. Υπήρχαν σκόρπια 3-4 παγκάκια περιμετρικά όπου άνθρωποι κάθονταν ήρεμοι και απολάμβαναν το θεσπέσιο φυσικό περιβάλλον. Στις όχθες της κάποιοι άνθρωποι είχαν στρώσει κάτω για πικ νικ, μιας και ευτυχώς δεν υπήρχε τίποτα για να αγοράσει κανείς ούτε ένα μπουκάλι νερό.
Μια μεγάλη προειδοποιητική πινακίδα υψωνόταν σε εμφανές σημείο και θύμιζε ότι ο χώρος αποτελεί προστατευόμενο υδροβιότοπο και δεν επιτρέπεται η οποιαδήποτε ανθρώπινη παρέμβαση (ψάρεμα, κολύμπι, βαρκάδα, ναυτομοντελισμός, ρύπανση των νερών). Αν και ήταν πολύ σωστή η προειδοποίηση, έμοιαζε ειρωνικό και ταυτόχρονα νιώσαμε θυμό, λύπη και απογοήτευση, όταν κοιτώντας την γύρω περιοχή δεν υπήρχε σημείο που δεν ξεφύτρωνε κάποια πολυτελής βίλα.

Περπατήσαμε για λίγο για να θαυμάσουμε την ανεξάντλητη ομορφιά της φύσης και να εισπνεύσουμε το καθαρό οξυγόνο που γέμιζε τα πνευμόνια μας. Η πλούσια βλάστηση από κούμαρα, μυρτιές, πουρνάρια που παλιότερα αποτελούσαν το ιδανικό μέρος για τον φυσικό βιότοπο των ελαφιών, τώρα αποτελεί ασφαλές καταφύγιο για πολλά πουλιά. Μόνο μερικά σκόρπια κελαηδήματα σπίνων και κοτσυφιών ακούγονταν, αλλά ο αέρας ήταν αρκετά δυνατός και κουραστικός και σκέπαζε με τον σφυριχτό του ήχο οποιονδήποτε άλλο ήχο.

Παρατηρήσαμε από ψηλά μερικές χήνες που έκαναν μερικές βουτιές και σιγά σιγά ετοιμαστήκαμε για την επιστροφή. Μερικές ταβέρνες λίγο παραπέρα ετοίμαζαν τα ψητά και περίμεναν να φιλοξενήσουν για φαγητό τους επισκέπτες της περιοχής. Στον δρόμο συζητούσαμε για το έγκλημα που επιτελείται με τις ευλογίες της πολιτείας για την καταστροφή του δασικών εκτάσεων στα εναπομείναντα μη καμένα κομμάτια της Πάρνηθας που είναι χαρακτηρισμένη σαν Εθνικός δρυμός.

Γεωργία Νικητέα, EcoView.gr

Η Λίμνη Ορεστιάδα (Η Λίμνη της Καστοριάς)

Η Λίμνη Ορεστιάδα έχει ανακηρυχθεί μνημείο φυσικού κάλλους και αποτελεί μια από τις ομορφότερες λίμνες των Βαλκανίων. Βρίσκεται στο νομό Καστοριάς από όπου έχει πάρει και το όνομά της. Οι περισσότεροι τη γνωρίζουν ως Λίμνη της Καστοριάς και αποτελεί αναμφισβήτητα έναν προορισμό που προτείνεται ανεπιφύλακτα. Χαρακτηρίζεται ως το στολίδι όχι μόνο του ομώνυμου νομού, αλλά και ολόκληρης της Δυτικής Μακεδονίας.

Οι εκδοχές για το πώς πήρε το όνομά της είναι διάφορες. Η πόλη της Καστοριάς ιδρύθηκε από τον Ορέστη προς τιμή της αδερφής του της Ηλέκτρας και οι κάτοικοί της για να τον τιμήσουν έδωσαν το όνομά του στην πανέμορφη λίμνη που μετρά 10.000.000 έτη ζωής. Άλλοι πάλι υποστηρίζουν ότι πήρε το όνομά της από τους κάστορες που ζούσαν σε αφθονία στην συγκεκριμένη περιοχή, ενώ άλλη εκδοχή είναι ότι ονομάστηκε έτσι προς τιμή του υιού του Δία, τον Μυθικό Διόσκουρο, Κάστορα.

Φτάσαμε στην Καστοριά μετά από μια ειδυλλιακή διαδρομή αρκετών ωρών ανάμεσα από καταπράσινα βουνά, καθ’ όλη την διάρκεια της οποίας η βροχή έπεφτε με δυνατό ρυθμό και έκανε το ταξίδι μια ξεχωριστή και ανεπανάληπτη εμπειρία.

Μπαίνοντας στην πόλη, μας υποδέχτηκε ένα σμήνος πελαργών. Λίγο πιο πέρα συναντήσαμε την πανέμορφη λίμνη που είναι σκαρφαλωμένη σε υψόμετρο 630 μέτρων. Περιβάλλεται από τους ορεινούς όγκους της Βόρειας Πίνδου, πνιγμένη μέσα σε πλούσια βλάστηση.

Ο συνολικός όγκος νερού είναι 100.000.000 κ.μ

Διαπιστώσαμε ότι αποτελεί ασφαλές καταφύγιο για εκατοντάδες είδη πουλιών, θηλαστικών, ερπετών και αμφίβιων. Λόγω της πλούσιας χλωρίδας και πανίδας που διαθέτει όλη η γύρω περιοχή, έχει δικαίως συμπεριληφθεί στο Ευρωπαϊκό δίκτυο NATURA 2000. Περίπου 200 είδη υδάτιων, παρυδάτιων και αρπαχτικών πουλιών έχουν καταγραφεί στη περιοχή.

Η Λίμνη σήμερα δέχεται όχι μόνο τα νερά της βροχής, αλλά και το νερό 9 ρεμάτων των γειτονικών περιοχών και η συνολική της έκταση αγγίζει τα 28 τ.χλμ. Έχει μέγιστο βάθος περίπου 9 μέτρα, ενώ το μέσο βάθος είναι τα 4 μέτρα. Ο συνολικός όγκος νερού είναι 100.000.000 κ.μ ενώ η περίμετρος των ακτών της φτάνει τα 31 χιλιόμετρα περίπου.

Στη βλάστηση της λίμνης που μοιάζει με αυτήν της λίμνης Πρέσπας, καθώς και σε όλη τη λίμνη ζουν και αναπτύσσονται πολλά είδη ψαριών όπως κυπρίνοι, πέρκες, τσιρόνια, γλήνια, πρικιά, γουλιανοί.

Στον δεντροσκέπαστο δρόμο μήκους 9 χιλιομέτρων που περιηγηθήκαμε οδικώς και ήταν γεμάτος από βυζαντινές εκκλησίες και μικρά ξωκλήσια, οι ψαράδες με τις πετονιές τους χαλάρωναν απολαμβάνοντας την μοναδική θέα της λίμνης.

... πανύψηλα πλατάνια, λεύκες και ιτιές...

Οι διαβάτες που συναντήσαμε έκαναν τον περίγυρό της απολαμβάνοντας μέσα στην πλούσια χλωρίδα που αποτελούνταν από πανύψηλα πλατάνια, λεύκες και ιτιές τα καλέσματα των μικρών ωδικών πτηνών όπως καρδερίνες, τσαλαπετεινοί, κοκκινολαίμηδες, λούγαρα και κοτσύφια, ενώ διακρίνονταν αλκυόνες και ομάδες από ψαρόνια να πραγματοποιούν χαμηλές πτήσεις πάνω και γύρω από την λίμνη.

Οι βουβόκυκνοι και οι αγριόπαπιες συνόδευαν τους περιηγητές της λίμνης με τα μικρά πλεούμενα σκάφη. Σταθήκαμε ιδιαίτερα τυχεροί μιας και μπορέσαμε να δούμε κάποια σπάνια είδη αργυροπελεκάνων και ροδοπελεκάνων να προσθαλασσώνονται, ενώ οι καστανοκέφαλοι γλάροι δεν δίσταζαν να προσγειωθούν χαμηλά στις όχθες αναζητώντας τροφή ή παραμονεύοντας να αρπάξουν ένα έτοιμο γεύμα από τους υπομονετικούς ψαράδες.

Τα σκλήθρα, η αγράμπελη και ένα πλήθος αναρριχητικών φυτών προσέφεραν τα φυλλώματα τους για να χτίσουν φωλιές πλήθος πουλιών, ενώ μέσα στην υδρόβια και παρόχθια βλάστηση, στους καλαμιώνες αλλά και στα δέντρα που βρίσκονταν μέσα στην λίμνη και συνέθεταν ένα ειδυλλιακό τοπίο, φαλαρίδες, νερόκοτες, θαλασσοκόρακες, λαγγόνες, χαλκόκοτες, σκαφοβουτηχτάρια και κορμοράνοι, ζούν και αναπαράγονται αλλά βρίσκουν και προστασία από τους εχθρούς τους. Επίσης, έχουν παρατηρηθεί να κάνουν την εμφάνισή τους 4 είδη ερωδιών, καθώς και σπάνια είδη αετών όπως φιδαετοί, χρυσαετοί και θαλασσαετοί.

Συχνοί συνοδοί των περιηγητών της λίμνης οι αργόσχολες χελώνες, μικρές ευκίνητες σαλαμάνδρες, βατραχάκια αλλά και φίδια. Στα τριγύρω ορεινά που περικλείουν την λίμνη, ένα πλήθος μικρών αλλά και μεγάλων θηλαστικών έχουν εντοπιστεί όπως λύκοι, αρκούδες, αλεπούδες, κουνάβια, νυφίτσες, αγριόχοιροι, αγριόγατες και ζαρκάδια, ενώ από τους συχνότερους επισκέπτες της λίμνης είναι οι βίδρες.

Η συναρπαστική ομορφιά της Λίμνης Ορεστιάδας δεν είναι δυνατόν να καταγραφεί μέσα σε λίγες γραμμές. Το εξαιρετικής αξίας αυτό οικοσύστημα έχει μια μοναδική και ασύγκριτη ομορφιά όλες ανεξαιρέτως τις εποχές του χρόνου. Την Άνοιξη που ευωδιάζουν τα κρινάκια, το φθινόπωρο που η γη στρώνεται με την χρυσοκίτρινη φορεσιά της, το καλοκαίρι που μέσα στα κρυστάλλινα νερά της καθρεφτίζεται όλη η γραφική πόλη της Καστοριάς, αλλά και το χειμώνα που η λίμνη μετατρέπεται για 15 μέρες σε ένα απέραντο παγοδρόμιο, αποτελεί πηγή έμπνευσης για κάθε καλλιτέχνη, φωτογράφο, ζωγράφο, ποιητή να αποτυπώσει ο καθένας με τα δικά του μέσα την απίστευτη ομορφιά που τόσο απλόχερα έχει προσφέρει η φύση.

Γεωργία Νικητέα, EcoView.gr

Λίμνη Βουλιαγμένης – Ηραίου Λουτρακίου

Οι ξέφρενοι και αγχωτικοί ρυθμοί της ζωής στην πόλη της Αθήνας, ωθούν συχνά τους κατοίκους των αστικών κέντρων να πραγματοποιούν σύντομες και κοντινές αποδράσεις προκειμένου να ανανεωθούν ψυχικά και σωματικά χωρίς απαραίτητα να προβαίνουν σε πολυέξοδα ταξίδια. Τα σαββατοκύριακα προσφέρονται ιδιαίτερα για μονοήμερες ή διήμερες διακοπές σχετικά κοντά στην πόλη, δίνοντας όμως την αίσθηση ότι ξεφεύγει κανείς από την ρουτίνα της καθημερινότητας.
Από τις γραφικότερες αποδράσεις που έχουμε πραγματοποιήσει τον τελευταίο καιρό ήταν αυτή στην Λίμνη Βουλιαγμένης Λουτρακίου.
Το Λουτράκι είναι μια από τις πιο φημισμένες κοσμοπολίτικες πόλεις μόλις 100 χιλιόμετρα από την Αθήνα, που είναι γνωστή όχι μόνο επειδή είναι μια λουτρόπολη με ιαματικά νερά, αλλά και γιατί είναι μια περιοχή που διαθέτει απίστευτη φυσική ομορφιά.

 

Μόλις λίγα χιλιόμετρα από την Περαχώρα Λουτρακίου, σε μια περιοχή με κατάφυτες εκτάσεις σχεδόν στους πρόποδες των Γερανείων όρων, συναντήσαμε τη Λίμνη της Βουλιαγμένης ή Λίμνη Ηραίου όπως είναι η άλλη ονομασία της. Αν και ονομάζεται λίμνη, στην πραγματικότητα πρόκειται για μια λιμνοθάλασσα με πολύ αλμυρό νερό.

Το όλο τοπίο που περιβάλει την λιμνοθάλασσα αυτή είναι τόσο γραφικό, που οι λέξεις είναι πολύ φτωχές για να την περιγράψουν. Ειδικά σε ένα σημείο που οι πρόποδες των Γερανείων αγγίζουν τα ήρεμα νερά και τα καταπράσινα δέντρα καθρεφτίζονται στην επιφάνειά της.
Ακολουθώντας τις πινακίδες οδηγηθήκαμε πολύ σύντομα στην λίμνη που μας καθήλωσε με τα πεντακάθαρα και γαλήνια τιρκουάζ νερά της. Το νερό δροσερό και διάφανο είναι ιδανικό για κολύμβηση αλλά και για ψάρεμα. Περιμετρικά της λίμνης ψαράδες απολάμβαναν το ψάρεμα ενώ στο ακρογιάλι απλωμένα κορμιά λούζονταν από τις ακτίνες του ήλιου.
Κάναμε τον γύρο της λίμνης και διαπιστώσαμε το εξής παράδοξο γεγονός: ενώ από την μια μεριά επικρατούσε νηνεμία και γαλήνια νερά, στην απέναντι μεριά τα νερά ήταν ελαφρώς τρικυμιώδη και επικρατούσε ένα δυνατό αεράκι. Παραξενεμένοι από το γεγονός συνομιλήσαμε με έναν ψαρά ο οποίος μας εξήγησε ότι το φαινόμενο αυτό οφείλεται στην παλίρροια και την άμπωτη που πραγματοποιείται κάθε 6 ώρες από ένα στενό πέρασμα που δεν ξεπερνάει σε πλάτος τα 15 μέτρα. Από τον δίαυλο αυτό, που συνδέει την λιμνοθάλασσα με τον Κορινθιακό κόλπο, όχι μόνο ανανεώνονται συνεχώς τα νερά αλλά μπαινοβγαίνουν και βαρκούλες και δίνουν μια πολύ ευχάριστη και γραφική νότα.
Σε μια άλλη πλευρά της λίμνης, η παραλία ήταν πιο οργανωμένη με ομπρέλες και ξαπλώστρες, ενώ από τα ταβερνάκια οι μυρωδιές από τηγανισμένα καλαμαράκια και ψαρικά, αναδύονταν στην ατμόσφαιρα. Τα χταποδάκια που λιάζονταν κρεμασμένα στα σχοινιά θύμιζαν κυκλαδίτικο τοπίο. Οι ηλιαχτίδες που έλουζαν τα νερά έδιναν στην λίμνη μια κρυστάλλινη λάμψη. Οι μόνοι ήχοι που ακούγονταν ήταν τα κελαηδήματα των πουλιών, το τραγούδι των τζιτζικιών και το ελαφρύ θρόισμα των φυλλωμάτων.
Η ύπαρξή της είναι γνωστή από την αρχαιότητα. Το σχήμα της είναι οβάλ και το μέγεθός της είναι περίπου 550 μέτρα πλάτος και 1825 μέτρα μήκος. Το μέγιστο βάθος της λένε ότι αγγίζει τα 48 μέτρα. Φήμες υποστηρίζουν ότι κάποτε εκεί υπήρχε μια υπόγεια σπηλιά η οποία όμως καταβυθίστηκε και στη θέση της δημιουργήθηκε η υπάρχουσα λίμνη και έτσι πήρε και το όνομά της. Λέγεται πώς έχει σταθερή θερμοκρασία καθ΄ όλη την διάρκεια του χρόνου.
Άλλοι υποστηρίζουν πως ονομάστηκε Λίμνη Ηραίου από τον αρχαιολογικό ναό που είναι αφιερωμένος στη θεά Ήρα περίπου στα δυτικά της σε απόσταση ενός χιλιομέτρου. Άλλες ονομασίες της είναι Εσχατιώτης ή Γοργώπις.
Αποχωρώντας κατά τις μεσημεριανές ώρες διαπιστώσαμε ότι αρκετοί ταξιδιώτες άρχισαν να καταφτάνουν με πούλμαν, ιδιωτικά αυτοκίνητα αλλά και μηχανές, μιας και η διαδρομή μέσα από τον φιδίσιο δρόμο ενδείκνυται και για αποδράσεις με δίτροχα οχήματα.
Ένα αίσθημα ψυχικής ευφορίας και ξεγνοιασιάς μας κατέκλυσε. Η κορινθιακή γη είναι γεμάτη προτάσεις: Εντυπωσιακοί αρχαιολογικοί χώροι, επιβλητικά μοναστήρια, πανέμορφες περιπατητικές ορεινές διαδρομές για πεζοπορία στο φυσικό πευκοδάσος, δροσερές ακτές για κολύμπι, καλό φαγητό στις γραφικές ψαροταβέρνες. Μην διστάσετε να την επισκεφτείτε και απολαύσετε όλες τις φυσικές ομορφιές απείρου κάλλους που μπορεί να σας προσφέρει!

Γεωργία Νικητέα, EcoView.gr
Σχετικά: Βουτιά στα βάθη της στοιχειωμένης λίμνης

Νεκρή θαλάσσια χελώνα caretta - caretta βρέθηκε και πάλι στη Νέα Αγχίαλο Βόλου

Πρόκειται για την 6η σε διάστημα μόλις 5 μηνών

Νεκρή βρέθηκε πριν λίγο άλλη μία θαλάσσια χελώνα καρέτα (caretta - caretta) στην παραλία της Νέας Αγχιάλου Βόλου. Πρόκειται για την 6η νεκρή χελώνα από τον Μάρτιο και μάλιστα στην ίδια περιοχή.

Η αρμόδια Υπηρεσία του Δήμου Βόλου, από λεπτό σε λεπτό, θα βρεθεί στο σημείο, ώστε να την παραλάβει και να την μεταφέρει στον ΧΥΤΑ Βόλου, ώπου και θα ενταφιαστεί.

e-volos.gr

Γιατί κόβονται τα δέντρα στην παραλία της Θεσσαλονίκης κ.Δήμαρχε;

Στα Σάλωνα σφάζουν αρνιά και στη Θεσσαλονίκη δέντρα !

Στην παραλία!

Γιατί τέτοια σφαγή;

Ποιός φταίει;

Οι μελετητές που δεν μπόρεσαν να "χωρέσουν" τα δέντρα στην ανάπλαση;

για περισσότερα taxalia